11 Ιαν 2019

Travelling along the ''Roof of the World" Pamir Highway 2018 part 4

Είστε στη συνέχεια του ταξιδιωτικού απο εδώ

http://gone4riding.blogspot.com/2019/01/traveling-along-roof-of-world-pamir.html











ΗΜΕΡΑ 20η, 22 Αυγούστου 2018

Kazarman - Song Kul

Χλμ ημέρας 160







 




Τα σημερινά χιλιόμετρα δεν ήταν πολλά, καθώς θα διανυκτερεύαμε στην αλπική λίμνη Song-Kul στα 3100 μέτρα. Θα ήταν η καλύτερη διανυκτέρευση του ταξιδιού μας! θα περνούσαμε από ένα πανέμορφο φαράγγι, αλλά και από ένα φανταστικό πάσο το Moldo-Ashuu Pass.
Έτσι αφύ πήραμε το πρωινό μας και χαιρετίσαμε και το ζευγάρι των Ολλανδών πήραμε τον χωμάτινο δρόμο προς την λίμνη










Abandoned (Αμπάντο για τους γνώστες ;))






















Ανεβαίνοντας, το τοπίο μέσα απ τα φαράγγια και τις βουνοκορφές είναι μαγευτικό!

























Ανεβαίνοντας και μπαίνοντας στο φαράγγι



Καταπληκτικό το χωμάτινο πάσο!















Ανεβήκαμε στην κορυφή Αk-Tal , σ'ένα μνημείο εκεί










H U;ea apo ek;ei, to k;ati all;o!

















Εκεί πετύχαμε κάτι ελβετούς ταξιδιώτες που είχαν νοικιάσει εντουράκια απ το Μπισκέκ ήταν 68 και 65 χρόνων ! Α ρε και να καβαλάμε κι εμείς μέχρι τότε στα βουνά! ( @ktasos εδώ είσαι!)













Αφού θαυμάσαμε την θέα και τα είπαμε και λίγο με τα παιδιά, ήρθε η ώρα να κατέβουμε απ την άλλη πλευρά του πάσου





Εδώ και οι τελευταίοι απ την ομάδα των Ελβετών και πίσω ''σκούπα'' το τζιπ υποστήριξης





Συνεχίζουμε απ την άλλη πλευρά του πάσου

















Η θέα κι εδώ μαγευτικη!







Χωμάτινοι Δρόμοι....



Στο κατέβασμα μια στάση, αφού βρήκαμε ένα μικρό κομμάτι ασφάλτου











Και ξανά προς χώμα για το φαράγγι και το πάσο Moldo Ashuu







Γαϊδουράκια στην είσοδο του φαραγγιού









Μου θύμισε Κρήτη! Το φαράγγι στα Χανιά πριν το ανέβασμα για το καταφύγιο Καλέργι απ την πίσω πλευρά





Κάποιοι ποδηλάτες κάνουν στάση για το δύσκολο πάσο που ακολουθεί



Και Βουρ για την κορυφή μέσα στα πανέμορφα έλατα!















Απίθανο το πάσο!





Απίθανο το πάσο που ανεβήκαμε!





Χωρικοί στο βουνό οδηγούν τα ζώα τους



Και η καθιερωμένη ταμπέλα στα 3346μ! Moldo Ashuu Pass Moldo-Ashuu





Σιγά σιγά οδεύουμε προς την Song Kul!



Τα λιβάδια γεμάτα από ελύθερα άλογα!





Σιγά σιγά βέπουμε και τα πρώτα yurt
















Ε Ε Έρχεται...!:p



















Συνάντηση με χαμογελαστά Τατζικιστάκια!








Και κάποια στιγμή να σου η λίμνη!






Μπήκαμε λίγο στο λιβάδι να παίξουμε και να δούμε τι υπάρχει τριγύρω












Και αφού μιλήσαμε, είπαμε να πάμε προς τα κει όπου είχαμε δει κάποια yurt για να δούμε που θα μείνουμε




Ακολουθάμε πορεία προς την λίμνη μαζί με κάτι ιππείς




Και τσουπ, μηχανες! Βρε γνωστές, κάτι μας θυμίζουν... και ελιναι και τενερε (σπάνιο :p) Ναι ήταν οι Γερμανοί φίλοι μας που είχαμε γνωρίσει στο Καζακστάν πριν το Beyneu! Ο Erik Peters με τον φίλο του! Τι τύχη να τους συναντήσουμε πάλι στο Κιργιστάν μετά από τόσες ημέρες!










Αφού τακτοποιούμαστε στο yurt από την πολύ ευγενική οικοδέσποινα, τσιμπάμε κάτι και χαλαρώνουμε. Οι φίλοι μας πρέπει να είχαν πάει ιππασία! (Διαμονή πρωινό βραδινό 14 δολάρια)












H Song Köl (επίσης το Son Kul, Songköl, Song-Köl, κυριολεκτικά "μετά τη λίμνη") είναι μια αλπική λίμνη στη βόρεια επαρχία Naryn της Κιργιζίας. Βρίσκεται σε υψόμετρο 3016 μ. Και έχει έκταση περίπου 270 km2 και όγκο 2,64 km3. Το μέγιστο μήκος της λίμνης είναι 29 χιλιόμετρα, πλάτος περίπου 18 χιλιόμετρα, και το βαθύτερο σημείο είναι 13,2 μ. Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη λίμνη στο Κιργιζιστάν μετά τη λίμνη Issyk Kul και η μεγαλύτερη λίμνη γλυκού νερού στην Κιργιζία. Το όνομά της σημαίνει "μετά τη λίμνη". Περιβάλλεται από ένα βοσκότοπο και από βουνά. Η ομορφιά της είναι πολύ παινεμένη, αλλά και απρόσιτη.
Δεν υπάρχουν μόνιμες εγκαταστάσεις στη λίμνη, αλλά οι τοπικοί κτηνοτρόφοι παράσχουν προμήθειες και ύπνο στα νομάδικα yurt που εγκαθιστούν κάθε καλοκαίρι. Η περιοχή είναι κατοικημένη και προσβάσιμη με ασφάλεια μόνο από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο.
Η Song Köl ανήκει στη λεκάνη του ποταμού Naryn. Η λίμνη βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα της κοιλάδας Song Köl που περιβάλλεται από το Songköl Too ridge από το βορρά και το Borbor Alabas και το Mouldo Too Mountain από το νότο. Τέσσερις ποταμοί - το Kum-Bel ', το Ak-Tash, το Tash-Dobo και το Kara-Keche - αποχετεύονται στη λίμνη. Η κάλυψη του χιονιού στη λίμνης παραμένει για 180 έως 200 ημέρες το χρόνο. Το χειμώνα η επιφάνεια της λίμνης παγώνει, ο πάγος φτάνει μέχρι 1-1,2 m πάχος. Ο πάγος αρχίζει να αποψύχεται στα μέσα ή στα τέλη Απριλίου και εξαφανίζεται εντελώς μέχρι τα τέλη Μαΐου.












Το τοπίο από ψηλά, απλά μαγευτικό!



Ο καταυλισμός μας!



Και ο διπλανός καταυλισμός από yurt



Μαγεία απλά!



Ελεύθερα άλογα παντού!

























Εδώ βρυσάκι με ζεστό νερό!





Είχαμε μείνει άφωνοι με το τοπίο, τα ζώα την λίμνη τα πάντα!





Κάποια στιγμή ήρθαν και οι φίλοι μας απ την ιππασία! Αρχικά σκεφτόμουν να κάνω κι εγώ αλλά δεν το πολύ έχω! Αλλά ασε μην πέσω και σπάσω τπτ και καταστραφεί το ταξίδι, είπα μέσα μου...!



Έκανα και μια βόλτα προς την λίμνη να ρεμβάσω!



Ντόπιοι ιππείς με σκυλιά που κατευθύνουν τα ζώα!



Η κουζίνα του καταυλισμού ετοιμάζει τα γεύματα, κι έχει πάρει φωτιά!



Παραμυθένιες εικόνες τριγύρω με παιδάκια να τρέχουν με άλογα!





Τα ζώα στις πλαγιές



Πραγματικά τριγυρνούσα εδώ κι εκεί και δεν σταματούσα να φωτογραφίζω!





Οι ''Τενερίσιοι'' τα λένε για τα ''σπάνια'' μηκανάκια τους :p



























Σιγά σιγά ο ήλιο έπεφτε και μας χάριζε κι άλλα κάδρα!









Οι εξωτερικές τουαλέτες! Τρούπα! :p









Στην δύση του οι εικόνες ήταν ακόμα πιο μαγευτικές!









Κάτσαμε ήπιαμε μπύρα που μας κέρασαν τα παιδιά (τι Γερμανοί θα ήταν χωρίς να κρατούσαν παντού μπύρα!), ρωτήσαμε τον Erik για τα ταξίδια που είχε κάνει, πήραμε πληροφορίες και αρχίσαμε να ονειρευόμαστε για τα επόμενα, καθώς αύριο θα αφήναμε τον μαγικό ετούτο χωμάτινο κόσμο!
Σ'αυτες τις συζητήσεις ήταν που μας είπε ότι τα Παμιρ τα θεωρεί ως ένα απ τα 4-5 καλύτερα ταξίδια του κόσμου, καθώς εδώ ζεις πολλά διαφορετικά και μοναδικά τοπία σε αυτές τις χώρες!
Πραγματικά τα παιδιά τρελάθηκαν που μας ξαναείδαν, ήμασταν απ ότι μας είπαν απ τους καλύτερους ανθρώπους που γνώρισαν σε αυτή την πολύμηνη περιπέτεια τους! Αλλά κι εμείς του βάλαμε στην καρδιά μας κι ελπίζουμε κάποια στιγμή να τους συναντήσουμε... κάπου, κάπως, κάποτε...!




Στην συνέχεια κατευθυνθήκαμε όλοι μαζι στο yurt που ήταν η τραπεζαρία για φαγητό και φάγαμε εξαιρετικό ψάρι από την λίμνη! Σιγά σιγά άναψαν και οι σόμπες των yurt οι οποίες καίνε κόπρανα αλόγων καθώς δεν υπάρχουν καθόλου ξύλα στην περιοχή!
Η αλήθεια είναι οτι η θερμοκρασία όταν έπεσε ο ήλιος φλέρταρε με το μηδέν! Έξω φυσικά δεν μπορούσες να κάτσεις για κανένα λόγο χωρίς φωτιά! Αφού λοιπόν κουκουλωθήκαμε 2-3 παπλώματα και κουβέρτες, πέσαμε ξεροί, ήταν πραγματικά η καλύτερη διαμονή του υπέροχου ταξιδιού μας...




ΤΕΛΟΣ 20ης ΗΜΕΡΑΣ









ΗΜΕΡΑ 21η, 23 Αυγούστου 2018

Song Kul - Bishkek

Χλμ ημέρας 350




Ξύπνησα αρκετά πρωί να απολαύσω το παραδεισένιο πρωινό στην λίμνη. Οι Γερμανοί φίλοι μας είχαν ξυπνήσει ακόμα πιο πρωί (ήταν 2 μέρες εκεί), τους ρώτησα τι θερμοκρασία είχε το ξημέρωμα και ο Έρικ μου είπε ότι άνοιξε τον διακόπτη και έλεγε η μηχανή - βαθμό! :eek: Λογικό, βρισκόμασταν στα 3100 μέτρα σε μια αλπική λίμνη. Περπατήσαμε με τα παιδιά στις όχθες της λίμνης, συζητώντας για διάφορα πράγματα,για τις χώρες μας για ταξίδια για όνειρα κλπ, σιγά σιγα ξύπνησε κι ο Κώστας. Κατευθυνθηκαμε προς την τραπεζαρία και πήραμε το πρωινο μας, αλλά σιγα σιγά ήρθε η ώρα να φύγουμε καθώς είχαμε αρκετό δρόμο και χώμα προς το Μπισκεκ την πρωτεύουσα του Κιργιστάν! Θα πηγαίναμε απ την αριστερή διαδρομή, έτσι ώστε να κάναμε κάποια ωραία κομμάτια από χώμα πριν βγούμε στην άσφαλτο. Η δεξιά διαδρομή είναι πιο σύντομη με το μεγαλύτερο μέρος της ασφάλτινο

Εδώ ο Ερικ ετοιμάζει τον εξοπλισμό του, καθότι φτιάχνει επαγγελματικά Video, έχει γράψει και αρκετά βιβλία απ τις περιπέτειες του!
Αφού αποχαιρετάμε τους νέους φίλους μας ήρθε η ώρα να πάρουμε και πάλι τα βουνά με μια μικρή στενοχώρια, καθώς σήμερα ήταν ουσιαστικά η τελευταία κύρια μέρα του ταξιδιού μας. Απ την επόμενη εγώ θα έπαιρνα το δρόμο του γυρισμού σαν μοναχικός καβαλάρης και ο Κώστας θα έδινε την καλή του σε μεταφορική εταιρία και θα επέστρεφε αεροπλανικώς. Φυσικά για μένα ο γυρισμός δεν θα ήταν καθαρά διαδικαστικός καθώς ήθελα να επισκεφθώ και άλλες πόλεις στο γύρνα, αλλά σίγουρα θα έβγαζα αρκετά χλμ την μέρα από δω και πέρα!




Ξεκινήσαμε με κατεύθυνση το Karacheche Pass Pereval Karakichi











Άλλο ένα κάδρο για τον Κώστα! :cool:







Στη συνέχεια συναντήσαμε το χρωματιστό πορφυρό χώμα που βλέπαμε στα βουνά του Κιργιστάν



Η θέα καταπληκτική για άλλη μια φορα!












Ξεκίνησε το κατέβασμα απ το πάσο







Στη συνέχεια κατεβαίνοντας το πορφυρό χρώμα έγινε ηφαιστειακό γκρι!





Μπήκαμε σε ένα φαράγγι











Όπου συναντήσαμε και κάποια φορτηγά που μας έκαναν σαν ''κουραμπιέδες'' απ την σκόνη :wacky:





Μέσα στο φαράγγι μια μικρή στάση για φώτο



Τα θρυλικά KAMA3 (KAMAZ) φορτηγά
















Αρκετός κόσμος τριγύριζε στην πλατεία













Και πολλά μικρα παιδιά




















Πολύ χρώμα λέμε!











Σιγά σιγά όμως έπρεπε να πάρουμε τον δρόμο για το ξενοδοχείο γιατί η κούραση είχε αρχίσει να μας καταβάλλει!







Επιτέλους όμορφα δροσερά πρωτευουσιάνικα κορίτσια.
 :inlove:Με αυτήν την εικόνα λοιπόν πάμε κι εμείς για ύπνο!



ΤΕΛΟΣ 21ης ΗΜΕΡΑΣ






ΗΜΕΡΑ 22η, 24 Αυγούστου 2018

Song Kul - Bishkek

Χλμ ημέρας 330



Η σημερινή μέρα είχε πρωινό χαλάρωμα, χάζεμα τα μηχανάκια, προετοιμασία για την συνέχεια του ταξιδιού όντας μόνος πλέον και αποχαιρετισμό με τον Κώστα. Τα χλμ που θα έκανα ήταν για να μοιράσω την απόσταση απ το Αλμάτυ την παλιά πρωτεύουσα του Καζακσταν. Θα μπορούσα να πάω βόρεια κατευθείαν για Αλμάτυ αλλά ήθελα να επισκεφθώ το θρυλικό Charyn Canyon, στο οποίο είχε οδηγήσει ο ηθοποιός Ewan McGregor στο βιβλίο ''Long way Round'' με τα 2 Gs 1150 Adv. (Ο Κώστας είχε και σχετική αφίσα στο σπίτι παρότι Τενερίσιος :cool:).
Με τον Κώστα περάσαμε ωραία, είχαμε τις στιγμές μας, καλές και κακές, αλλά αυτό που μετράει είναι ότι μέχρι εδώ όλα πήγαν καλά και χωρίς δυσάρεστα απρόοπτα! Προσωπικά το έζησα στο έπακρο! Δεν ήταν εύκολο, ειδικά για 2 ανθρώπους που δεν ήταν φίλοι πριν το ταξίδι, αλλά ακόμα και με φίλο σου να πας αλλά ή και με τον ίδιο σου τον αδερφό, σίγουρα θα υπάρχουν διαφωνίες (μπορεί και χειρότερες λόγω οικειότητας) Η κούραση του ταξιδιού είναι μεγάλη και συσσωρεύεται με τις μέρες, οπότε είναι λογικό. Σίγουρα και ο κάθε άνθρωπος λειτουργεί διαφορετικά σε κάποιες καταστάσεις. Εγώ σε κάθε περίπτωση απόλαυσα το ταξίδι μαζί του, κρατάω πάντα τα καλά πράγματα και τον ευχαριστώ που συνταξιδέψαμε μέχρι εκεί!
Αυτά που θα μου μείνουν στο βασικό κομμάτι από αυτή τη «βόλτα» που ήμασταν παρέα, είναι τα απόκοσμα τοπία στα οροπέδια του Παμιρ, η αίσθηση να οδηγείς απέναντι το Αφγανιστάν (λόγω όλων των προηγούμενων καταστάσεων στη πολύπαθη χώρα αυτή), η διαμονή σαν νομάδες στην απίστευτη λίμνη Songkul, οι καταπληκτικές ιστορικές πόλεις του δρόμου του μεταξιού στο Ουζμπεκισταν, οι ταξιδευτές που γνωρίσαμε σε όλο το δρόμο και τους ξενώνες (ποδηλάτες backpackers μοτοσυκλετιστές), επίσης όλοι αυτοί που με περιέργεια ρωτούσαν «ατ κούντα;» (Από που είσαι??) και μόλις άκουγαν ''Grecia'' γούρλωναν τα μάτια από θαυμασμό (όχι μόνο για το επίτευγα του να βρεθούμε εκέι με τα μηχανάκια, αλλά και για την ίδια την χώρα μας), η απίστευτη φιλοξενία και ζεστασιά των ντόπιων (και αυτών που θέλανε να μας φιλοξενήσουν αφιλοκερδώς χωρίς καν να μας ξέρουν) και τέλος όλα αυτά τα παιδάκια (αλλά και τους μεγαλύτερους) που έκαναν σαν τρελά όταν έβλεπαν δυο μηχανόβιους εξωγήινους!!!!




Πολλά τα μηχανάκια για επιστροφή !



Οι τελευταίες ετοιμασίες για το κορίτσι του Κώστα, θα το ξανάβλεπε μετά από 3 μήνες! (υπήρξε μια σχετική καθυστέρηση απ την εταιρία! Η εταιρία είναι η advfactory Still dreaming about riding motorcycle in Asia, Africa or America? Do it! η οποία πραγματοποιεί αποστολές παντού σε όλο τον κόσμο (Αφρική Βόρεια και Νότια Αμερική Ασία Μογγολία κλπ) Ο Κώστας έδωσε 900 ευρώ για το ''γύρνα'' της μηχανής στην Πολωνία (εκεί βρίσκονται τα κεντρικά γραφεία της εταιρίας) και άλλα 300 για το Πολωνία Ελλάδα (σύνολο 1200 δλδ) . (Αυτά για να ξέρετε πάνω κάτω το κόστος) Η μόνη παρασπονδία ήταν η καθυστέρηση στην παράδοση και λίγο η ''συνεννόηση'' κατά την αργοπορία αυτή. Φυσικά ήταν απαραίτητο καθώς δεν μπορούσε να λείψει παραπάνω απ την δουλειά του! Πάνω κάτω χρειάζεσαι 30 ημέρες σύνολο για μια ''γρήγορη επιστροφή'' , εγώ έκανα 37 διότι ήθελα να επισκεφθώ και άλλες πόλεις στο γύρνα (έφτασα μέχρι πάνω Αγία Πετρούπολη)



Ξεκίνησα λοιπόν το σόλο ταξίδι μου με έναν μουντό και βροχερό καιρό! (τυχαίο?? :p )

Στο δρόμο συνάντησα 2 ταξιδιώτες από Αμερική που ήταν μαζί στο ξενοδοχείο που μέναμε στο Μπισκεκ, είχαμε μιλήσει και αρκετά με τα παιδιά αυτά! (εδώ ο Patrick με το f650 gs, ο φίλος του είχε τενερε 660) Κάναμε μερικά χιλιόμετρα μαζί και κάποια στιγμή χωριστήκαμε καθώς είχαν διαφορετικό χρονοδιάγραμμα αλλά και προορισμό!







Ο δρόμος αρχικά πολύ καλός με νησίδα στη μέση, κι ένα πλί στην άκρη :p (@Phoenix )



Παντού υπάρχει η BMW! :cool:





Σιγά σιγά έφτασα να κινούμε παράλληλα με την λίμνη Issyk-kul
H issyk kul είναι μια ενδοροϊκή λίμνη στα βόρεια βουνά Tian Shan στην ανατολική Κιργιζία. Είναι η έβδομη βαθύτερη λίμνη στον κόσμο, η δέκατη μεγαλύτερη λίμνη στον κόσμο κατ 'όγκο ( όχι σαν επιφάνεια) και η δεύτερη μεγαλύτερη λίμνη με αλάτι μετά την Κασπία Θάλασσα. Το Issyk-Kul σημαίνει "ζεστή λίμνη" στη γλώσσα της Κιργιζίας. Η λίμνη αν και είναι περιτριγυρισμένη από χιονισμένες κορυφές, δεν παγώνει ποτέ.






Συνάντησα κάποιες κωμοπόλεις σε διάφορα παραλιακά μέρη της λίμνης







Κάποια στιγμή στο Cholpon Ata βγήκα απ τον κεντρικό δρόμο και οδηγήθηκα στα παράλια της λίμνης, ψάχνοντας κάποιο μαγαζί να τσιμπήσω κάτι.

H Cholpon Ατα είναι μια παραθεριστική πόλη στη βόρεια ακτή της λίμνης Issyk-Kul στην Κιργιζία με πληθυσμό 10.525 κατοίκων (απογραφή του 2009). Είναι το διοικητικό κέντρο της περιφέρειας Issyk Kul της περιοχής Issyk-Kul. Στα δυτικά κατά μήκος της εθνικής οδού A363 βρίσκεται ο Tamchy και ανατολικά ο Bosteri. Η πόλη περιέχει πολλά μεγάλα και μικρά σανατόρια, ξενοδοχεία και ξενώνες για να φιλοξενήσει τους πολλούς επισκέπτες που κατεβαίνουν στη λίμνη το καλοκαίρι. Κατά τη διάρκεια της σοβιετικής εποχής ήταν πολύ συχνή από τους παραθεριστές που έφεραν εδώ σε οργανωμένες μαζικές περιηγήσεις από άλλα μέρη της ΕΣΣΔ. Οι παραθεριστές συνήθως επισκέπτονται συνήθως μόνοι τους ή σε μικρές ομάδες και προέρχονται κυρίως από το Κιργιζιστάν, το Καζακστάν και το Ουζμπεκιστάν. Η θέα των επιβλητικών αλπικών σειρών του Tian Shan απέναντι από τη λίμνη είναι εντυπωσιακή.





Την ημέρα που πέρασα (αν και Παρασκευή) ήταν κάπως ''άδεια'', ίσως το ΣΚ να είχε περισσότερο κόσμο καθώς τα μαγαζάκια ήταν ανοιχτά







Υπήρχε πάντως κόσμος, όχι όπως περίμενα και είχα διαβάσει βέβαια (παραθεριστικό θέρετρο κλπ )





Εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο στα παράλια (σαν κάστρο ήταν)



Η λίμνη με φόντο τα βουνά



Φτάνω σε ένα εστιατόριο, το οποίο όμως δεν είχε κρέας, παρά τον αναλυτικό κατάλογο έξω, μόνο κάτι άλλα περίεργα οπότε έκατσα στο απέναντι





Παράγγειλα Πλοβ, το οποίο είναι κλασικό ασιάτικο φαγητό, το οποίο τρώγαμε σε όλα τα Σταν (ρύζι με κομμάτια κρέατος)
Οι άνθρωποι εκεί με κοιτούσαν σαν εξωγήινο! Παραγγελία φυσικά μόνο με νοήματα!


Το εστιατόριο ήταν ''vintage'' style :p



Ξαναξεκινάω να γράψω μερικά χιλιόμετρα ώστε να φτάσω πιο κοντά στα σύνορα. Είχα βρεί κάτι δωμάτια στην Chong Oruktu παραλιακά της λίμνης Issyk Kul προς το τέλος του βόρειου κομματιού της









Άρχισε ένα ψιλόβροχο και έβαλα πάλι αδιάβροχα






Τεράστιες ευθείες με δένδρα δεξιά αριστερά, ήθελε προσοχή γιατι αυτά τα τερατώδη μηχανήματα έβγαιναν απ τα χωράφια συνεχώς στο δρόμο!



Βγαίνοντας για τα δωμάτια προς την λίμνη περνάω ένα αμμώδες κομμάτι









Και φτάνω στο Santa Monica το οποίο είχε και ιαματικές πηγές! Εδώ ο μπόμπιρας έρχεται να με υποδεχτεί!



Τσουπ ήθελε ν ανέβει στην μπέμπα ο μικρος! Έμεινα σε κάτι ξύλινα μικρά δωμάτια χωρίς λουτρό. Τα λουτρά βρισκόντουσαν κοντά στις πηγές. Έδωσα περίπου 10 δολάρια με πρωινό!



Υπήρχαν 3 ''λιμνούλες'', η μια είχε καυτό ή δεύτερη χλιαρό και η τρίτη παγωμένο! Πραγματικά ήταν ότι έπρεπε μετά από τόσες ημέρες στα βουνα, ούτε παραγγελία να το χα! Έμεινα εκεί μέχρι που άρχισε να νυχτώνει



Το βραδάκι μαζεύτηκαν τα ''αλάνια'' που δούλευαν στις πηγές και μου έφεραν να δω την δική τους δίχρονη μοτοσυκλέτα!



Tα νοήματα έδιναν κι έπαιρναν για την συννενόηση :D. Με ρωτησαν φυσικά πάλι για όλα τα τεχνικά χαρακτηριστικα της μηχανής, ενώ περιεργάστηκαν τους κυλίνδρους (βυζγια) που τους φαινόταν παράξενο!
Στη συνέχεια αποσύρθηκα στην ''καμπάνα'' μου :p, καθώς με τα ιαματικά λουτρά είχα χαλαρώσει εντελώς! Έκανα ίσως τον καλύτερο ύπνο του ταξιδιού! Ήμουν έτοιμος για τις 1000αρες που θα ακολουθούσαν αργότερα!



ΤΕΛΟΣ 22ης ΗΜΕΡΑΣ





ΗΜΕΡΑ 23η, 24 Αυγούστου 2018

Ιssyk-Kul - Almaty
Χλμ ημέρας 450




Η ημέρα ξεκινάει ιδανικά! Ο καιρός καλός, τι πιο ωραίο από ένα πρωινό μπανάκι στις θερμές πηγές!



Εντελώς αναζωογονημένος ξεκινάω για τα σύνορα του Κιργισταν!




Με μια καταπληκτική μέρα συνεχίζω τις ευθείες του επαρχιακού προς τα σύνορα







Βρίσκω κι ένα βενζινάδικο και γεμίζω με τα τελευταία som Κιργιζιας. Στον ξενώνα μου είχε αλλάξει ο ιδιοκτήτης 50 δολάρια (έχει πολλούς τουρίστες απο Αλματυ) σε Καζακστανικό νόμισμα, για να έχω μπαίνοντας στο Καζακσταν









2 ''ίπποι'' χαιρετούν τους 100 :p



Μπαίνω σιγά σιγά στο χωμάτινο κομμάτι που οδηγεί στα σύνορα. Καταπράσινα λιβάδια με έλατα, πάνεμορφο τοπίο





Τα σπίτια των χωρικών εκεί






Άλλος ένας δρόμος προς σύνορα σε κακή κατάσταση







Stop Control πριν τα σύνορα κλασικά!



Το Κιργισταν μου χαρίζει όμορφα κάδρα λίγο πριν το αποχαιρετήσω



Αγαπώ τα ελεύθερα άλογα του Κιργιστάν!



Έφτασα επιτέλους στα σύνορα! Τυπικές οι διαδικασίες, χωρίς πολλά πολλά και χωρίς άλλα σύνορα απ την πλευρά του Καζακσταν! (περίεργο)



Φυσικά ο δρόμος μετά τα σύνορα και προς το Καζακσταν ήταν άστα να πάνε! Μια λασπουριά!











Μετά από κάποια χιλιόμετρα το χώμα σταματάει περνώντας από κάποια χωριά










Πλησιάζοντας το φαράγγι, το τοπίο προσαρμόζεται ανάλογα




Κάνω δεξιά και βγαίνω απ τον κεντρικό προς το φαράγγι, εκεί ένα κομμάτι του δρόμου ήταν χώμα και ένα μικρό το είχαν φτιάξει με άσφαλτο






Έφτασα στην είσοδο



Ξεκάθαρα μου λεει την τιμή! :p



Και αφού γράφω στοιχεία προσωπικά και μηχανής με ενημερώνει ότι απαγορεύεται να μπώ με την μηχανή στο φαράγγι! Γιατί ρε μεγάλε? δλδ ο Ewan McGregor που πέρασε από μέσα τι ήταν ? Καλύτερος από μένα? :p Μάλλον είχε περισσότερες γνωρημίες :rolleyes: :fun
Αργότερα στα σύνορα Καζακσταν με Ρωσία ένα ζευγάρι με KLR μου είπε ότι κατασκήνωσε μέσα και το πέρασε πολύ πρωί, παράνομα φυσικά!



Από μακριά φαίνονται οι επιβλητικοί βράχοι



Να εκει!



Έφτασα μεχρι το σημείο που επιτρεπόταν (βασικά λιιιιγο πιο μετά απ το πάρκινγκ για να βγάλω μια δυο φώτο την μηχανή)



Το τοπίο, ο ήλιος και το περπάτημα, επέβαλε την λήψη ηλεκτρολυτών!



Και ξεκινάμε! Αν και είναι πολύ μικρότερο από το Grand Canyon, είναι αρκετά μεγάλο και εντυπωσιακό!

Το Charyn Canyon (γνωστό και ως Sharyn Canyon) είναι ένα φαράγγι στον ποταμό Sharyn στο Καζακστάν (200 χιλιόμετρα ανατολικά του Αλμάτι, κοντά στα κινεζικά σύνορα). Το φαράγγι έχει μήκος περίπου 90 χιλιόμετρα. Είναι μέρος του εθνικού πάρκου Charyn (που ιδρύθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2004) . Με την πάροδο του χρόνου, το φαράγγι έχει αποκτήσει πολύχρωμους σχηματισμούς διαφόρων σχημάτων και μεγεθών. Το φαράγγι εκτείνεται 154 χιλιόμετρα κατά μήκος του ποταμού Charyn (ένα από τα βαθύτερα ποτάμια των βόρειων βουνών Tien Shan). Ο άνεμος, το νερό και η άμμος έσωσαν το κόκκινο ψαμμίτη του Charyn για να σχηματίσουν τα σχήματα και τις αποχρώσεις του. Μερικά από τα βράχια μοιάζουν με συγκεκριμένες μορφές, γι 'αυτό ορισμένα τμήματα του φαραγγιού ονομάζονται επίσης "Κοιλάδα των Κάστρων", το Φαράγγι του Witche και το Φαράγγι των Φαντασμάτων.
Τα πολύχρωμα στρώματα βράχου είναι το προϊόν των διαφόρων σταδίων των κοιτασμάτων ιζημάτων, τα οποία περιλαμβάνουν βράχια ηφαιστειακής λάβας στον πυθμένα και συντρίμμια στην κορυφή. Το φαράγγι Charyn αποτελείται από 5 διαφορετικά φαράγγια: την Κοιλάδα των Κάστρων, το Φαράγγι Temirlik, το Κίτρινο Φαράγγι, το Κόκκινο Φαράγγι και το Φαράγγι Bestamak. Η κοιλάδα των κάστρων είναι το πιο δημοφιλές μέρος του φαραγγιού Charyn.













Πολύ εντυπωσιακό!







Υπήρχαν κάποια αυτοκινητα που πήγαιναν τους τουρίστες πάνω κάτω














Έκατσα λίγο και θαύμασα αυτό το αριστούργημα της φύσης!








Σιγά σιγά αν και με τις μπότες κατέβηκα κάτω και περπάτησα λίγο προς το εσωτερικό του



Οι βράχοι τριγύρω σου προκαλούσαν δέος!







Η μηχανή οπως φαινόταν από κάτω (με ζουμ κιόλας!)






Ανεβαίνοντας για να φύγω είχε έρθει καλός κοσμος :p



Φεύγοντας είχα μείνει έτσι!




Ώρα να ξεκινήσω για το Almaty την πρώην πρωτεύουσα του Καζακστάν




Φτάνοντας σιγά σιγά στην πόλη είχε αρκετή κίνηση!






Αφού βρήκα το καταπληκτικό Hostel Alma Cinema Hostel στο οποίο έμεινα με 8 δολάρια με πρωινό! Καφές τσάι και φρούτα μέσα στην τιμή (την ημέρα που έφτασα)! Πάντα επέλεγα να βρίσκω Χόστελ όσο πιο κοντά στο κέντρο γινόταν με εσωτερική αυλή πάρκινγκ!
Στο χόστελ υπήρχαν αρκετοί νεαροί ταξιδιώτες από Ευρώπη κυρίως, μίλησα με κάποια παιδιά κυρίως με ένα νεαρό επίσης ζευγάρι από Ισπανία που τα παράτησε όλα και κάνει τον γύρο του κόσμου ως Backpackers!

Η όμορφη αυλή του Χόστελ με επίσης όμορφες νεαρές παρουσίες :p (η μηχανη είναι αριστερά στον κήπο παρκαρισμένη)



Το Χόστελ Εξαιρετικό μοντέρνο και πεντακάθαρο!





Αφού ξεκουράστηκα λίγο κατέβηκα προς την πόλη που η αλήθεια είναι μου έκανε αρκετά θετική εντύπωση, ήταν σαν σύγχρονη Ευρωπαική πόλη ! Tripadvisor λοιπόν και πάμε!





Μνημείο των στρατιωτών του Αφγανιστάν
Το αφγανικό μνημείο βρίσκεται στα δεξιά του Στρατιωτικού Μουσείου στο πάρκο Paniflov. Είναι αφιερωμένο στους πεσόντες στρατιώτες στη σύγκρουση στο Αφγανιστάν, που διεξήχθη μεταξύ 1979 και 1989. Τα περισσότερα από αυτά τα μνημεία δείχνουν τους στρατιώτες σε μια ηττημένη ή απογοητευμένη στάση. Στη βάση του βάθρου είναι ένα γλυπτό από πιστόλι και στρατιωτικό κράνος και τέσσερις σειρές ονομάτων που αντιπροσωπεύουν τους πεσόντες στο Αφγανιστάν.

Υπάρχουν πολλά άλλα στρατιωτικά μνημεία στο πάρκο, όπως το άγαλμα του Ivan Paniflov, το 28 Guardsman γλυπτό, η αιώνια φλόγα, το άγνωστο στρατιωτικό μνημείο, το όπλο από το Kirov Cruiser, το Bauyrzhan Momyshuly και το Μουσείο Μουσείων. Το αφγανικό μνημείο είναι ένα δημοφιλές μνημείο σε ολόκληρο το Καζακστάν, καθώς επισκεφθήκαμε και ένα παρόμοιο μνημείο στην Αστάνα. Το μνημείο είναι προσβάσιμο 24 ώρες την ημέρα και υπάρχει δωρεάν πρόσβαση.

Υπάρχουν πολλά άλλα στρατιωτικά μνημεία στο πάρκο, όπως το άγαλμα του Ivan Paniflov, η αιώνια φλόγα, το άγνωστο στρατιωτικό μνημείο, το όπλο από το Kirov Cruiser, το Bauyrzhan Momyshuly και το Μουσείο. Το αφγανικό μνημείο είναι ένα πολύ δημοφιλές μνημείο σε ολόκληρο το Καζακστάν





Glory Memorial Το πάρκο των 28 Guardsmen Panfilov. Το πάρκο βρίσκεται στο ανατολικό-κεντρικό Almaty στην περιοχή γύρω από τον καθεδρικό ναό Zenkov. Είναι αφιερωμένο και πήρε το όνομά του από τους Ηρώους του Panfilov, 28 στρατιώτες μιας μονάδας πεζικού του Αλμάτι που έχασαν τη ζωή τους κατά τη εισβολή της Ναζιστικής Γερμανίας τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ομάδα παίρνει το όνομά της από τον Ivan Panfilov, ο οποίος διέταξε το 316ο τμήμα που, παρά τις μεγάλες απώλειες, πίστευε ότι εκείνη την περίοδο κατάφερε να καθυστερήσει σημαντικά την μετάβαση των Γερμανών στην πρωτεύουσα, αγοράζοντας χρόνο για τους υπερασπιστές της πόλης. Μια αιώνια φλόγα που μνημονεύει τους πεσόντες του Ρωσικού Εμφύλιου Πολέμου και τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο καίει μπροστά στο γιγαντιαίο μαύρο μνημείο στρατιωτών από τις 15 σοβιετικές δημοκρατίες.



Φατσόνι!




















Ο καθεδρικός ναός Ascension Cathedral









Αρκετός κόσμος στην αγορά







Το κεντρικό τζαμί του Αλμάτι είναι ένα από τα μεγαλύτερα τζαμιά στο Almaty και στο Καζακστάν. Σχεδιασμένο για 7000 επισκέπτες, χτίστηκε στη θέση του παλιού τζαμιού που χρονολογείται από το 1890 και ανάλαβε φωτιά το 1987. Η ίδρυση του τζαμιού έγινε το 1993. Η κατασκευή ολοκληρώθηκε το 1999. Το 2000, ο μεγάλος θόλος ήταν διακοσμημένος με στίχους από το Κοράνι που παρείχαν οι Τούρκοι καλλιτέχνες.


Συνεχίζω με κατεύθυνση προς τον μεγάλο κεντρικό πεζόδρομο. Πολύς κόσμος, κιόσκια με τοπικά προιόντα και γενικότερα πολύ ζωή!






Επιτέλους μετά τα βουνά λίγος διαφορετικός αέρας :p













Έψαχνα απεγνωσμένα για καφε!! Μπήκα στα Starbucks (άσχετα ότι δεν τα συμπαθώ, ήταν όαση για μένα!)



Κρύος καφές μετά από 24 μέρες!! Συγκίνηση!! (θα ήθελα να ήταν χτυπημένος αλλά μη ζητάμε πολλά! τουλάχιστον ήταν διπλό fredo espresso) :cool:



Αγαλίαση!!!



Έκατσα να χαλαρώσω λίγο :cool:



Να θαυμάσω τα διάφορα χάπενινγκς :p



Μετά τον καφέ συνέχισα την βόλτα μου, ενώ άρχισε να νυχτώνει





Παραδοσιακές μουσικές στον δρόμο



Όμορφα φωτισμένη πόλη



Παιχνίδια του φακού!













Αρκετή αστυνομία παντου



Αρκετά όμορφα open μπαράκια και μαγαζάκια για φαγητό








Τα κορίτσια μου χαρίζουν 2 όμορφα χαμόγελα!





Και κάπως έτσι με μια φαντασμαγορική πανσέληνο κλείνει η βραδιά στο Αλμάτυ! Πραγματικά μια πόλη με πολύ ζωντάνια, όμορφη, και αρκετά περιποιημένη!



ΤΕΛΟΣ 23ης ΗΜΕΡΑΣ




ΗΜΕΡΑ 24η, 26 Αυγούστου 2018

Almaty - Balkash

Χλμ ημέρας 640




Αφου ξύπνησα το πρωί, πήρα το πρωινό μου μαζι με το ζευγάρι που γνώρισα χτες. Στα Χοστελ δεν υπάρχει περίπτωση να αισθανθείς μόνος! Οι περισσότεροι ταξιδιώτες επιδιώκουν τον διάλογο και μόνο αν εσύ είσαι κλεισμένος στο καβούκι σου θα νιώσεις μοναξιά!
Το καλό με το μοναχικό ταξιδι είναι οτι εσύ ορίζεις τον χρόνο, σε οτι κι αν κάνεις! Έχει και τα καλά του και τα κακά του , απ την άποψη οτι είσαι μόνος και πρέπει να αντιμετωπίσεις το οτιδήποτε. Πρέπει να έχεις τα μάτια σου 14 και η σκέψη να προπορεύεται της κάθε ενέργειας!
Η διαδρομή που θα ακολουθούσα μέχρι την πρωτεύουσα Αστανα θα χωριζόταν σε 2 μέρη, έτσι την πρώτη μέρα θα διανυκτέρευα στην λίμνη Balkash στην ομώνυμη πόλη! Θα είχα μπροστά μου 650 χλμ ατελείωτης στέπας! Ο καιρός ξεκίνησε ιδανικός. Ετοίμασα λοιπόν τα πράγματα και ξεκίνησα σιγά σιγά!


Βγαίνοντας από Αλματι




Πολύ γρήγορα το τοπίο αλλάζει και η γνωστή ατελείωτη στέπα του Καζακσταν εμφανίζεται...




με τις καμήλες τις εννοείται! Μονοκάμπουρες αυτή τη φορα! (Πως λέμε μονοκύλινδρο μηκανάκι ένα πράμα! :p)







Ευθείες όσο φτάνει το λοφάκι, μετά πάλι τα ίδια!










Η συγκεκριμένη διαδρομή θέλει λίγο προσοχή με τα βενζινάδικα, δεν πρέπει να παραλείπετε κανένα! Ανά περίπου 130-180 χλμ έχει! 90αρα εννοείται!




Συνεχίζοντας και πλησιάζοντας την λίμνη που φαίνεται από μακριά




Περνώντας και απ τις γνωστές πλέον αποξηραμένες λίμνες με αλάτι







Σιγά σιγά περνάω παραλιακά απ την λίμνη, τα πρώτα σύννεφα κάνουν την εμφάνιση τους...




Αυτό το ουράνιο τόξο εκέι στο βάθος δεν είναι για καλό ! Κάτι κρύβεται από πίσω!




Πραγματικά μετά από κάποια χλμ που ''έπιασα'' λίμνη άρχισε να βρέχει και το χειρότερο άρχισε ένας πλαγιομετωπικος αέρας που με ταλαιπώρησε αρκετά, καθώς δεν μπορούσα να οδηγήσω χαλαρος! Έτσι σε συνδιασμό με τις ατελείωτες ευθείες με διέλυσε!



Μου χάρισε όμως ένα υπέροχο κάδρο!







Συνεχίζοντας τις ατελείωτες ευθείες την μονοτονία σπάνε κάποια χωριά με μερικά σπίτια











Σιγά σιγα έφτασα στην παραλίμνια πολη Balkash.







Σήμερα η μέρα αρκετά δύσκολη και μονότονη , τα πρώτα 300 χλμ σπαστηρι και τα επόμενα 330 ενώ ήταν καλά ο δυνατός πλάγιος άνεμος με πήγαινε με τις μπάντες, κερασάκι η βροχούλα τα τελευταία 50 χλμ

Φτάνω στο ξενοδοχείο παλιού Ρώσικου στίλ! Τι να κάνω, εδώ δεν έχει πολυτέλειες! Το ξενοδοχείο ήταν το Otel' "Balkhash" ,φαινόταν άδειο και σκοτεινό!
Μπαίνω μέσα με τα αδιάβροχα, ήμουν και λίγο ταλαιπωρημενος με τον αέρα και την βροχή, πάω στο ξανθό ''σκυλί'' του πολέμου receptionist :fun και τις ζητάω δωμάτιο. Μου γράφει στο κομπιουτεράκι 8000 tenge δλδ 21 δολάρια! Της λέω καλά στο ίντερνετ διάβασα για 5000 τένγκε (12 δολάρια) , μου λέει α ναι? Δώσε τότε 5000!! ότι αρπάξουν φυσικά! Μου λέει όμως αν πληρώσεις με κάρτα θα είναι 6000 τενγκε! Οτι να ναι, για να μην τους φάει η τράπεζα την προμήθεια την πασάρουν στον πελάτη!
Φυσικά δεν μιλούσε γρί αγγλικα!



 Ανεβαίνοντας στον όροφο που ήταν το δωμάτιο, σκιάχτηκα! Τοίχοι ντυμένοι με ταπετσαρία που σε ορισμένα σημεία ήταν σχισμένη!
Μύρισε Παλιά old school Σοβιετιλα, νομίζα ότι θα μου την έπεφτε κάνας πράκτορας της KGB , στο παλιό ξενοδοχείο





Τα ίδια και στο δωμάτιο! Κοιμήθηκα στα λεοπάρ σκεπάσματα! Η τουαλέτα μέσα δεν το συζητο...να τρέχουν τα καζανάκια να σφυρίζουν, σαν ταινία τρόμου ένα πράγμα! Η πόρτα, παλιά ξύλινη ίσα που έκλεινε!




Όσο για την θέα, το δωμάτιο έβλεπε τον σκουπιδότοπο απέναντι!




Το Balkhash (Καζακστάν: Balqash, Ρώσικα: Балхаш, Balkhash) βρίσκεται στη βόρεια ακτή της λίμνης Balkhash, στον κόλπο Bertys και στα νότια του Kazakh Uplands. Πληθυσμός της πόλης: 68.833 Το Balkhash ιδρύθηκε το 1937 ως βιομηχανική πόλη επικεντρωμένη στην εξόρυξη και την τήξη του χαλκού όπου ακόμα και σήμερα συνεχίζεται η εκμετάλλευση του Η πόλη βρίσκεται περίπου 500 χιλιόμετρα δυτικά των κινεζικών συνόρων στη βόρεια πλευρά της λίμνης σε υψόμετρο 440 μ. Η ιστορία της πόλης συνδέεται στενά με την εξόρυξη κοιτασμάτων χαλκού και την ανάπτυξη ενός εργοστασίου τήξης.




Άκρως βιομηχανική πόλη με τα μεγάλα φουγάρα να καπνίζουν τον ουρανο













Λίμνη Μπαλκάς είναι μία από τις μεγαλύτερες λίμνες στην Ασία και η 15η μεγαλύτερη στον κόσμο. Βρίσκεται στην Κεντρική Ασία στο νοτιοανατολικό Καζακστάν και ανήκει σε μια ενδοροϊκή (κλειστή) λεκάνη που μοιράζεται το Καζακστάν και η Κίνα, με μια μικρή μερίδα στην Κιργιζία. Η λεκάνη απορροφάται στη λίμνη μέσω επτά ποταμών, ο πρωταρχικός των οποίων είναι ο ποταμός Ίλι, φέρνοντας το μεγαλύτερο μέρος της εισροής των ακτών. άλλοι, όπως ο Karatal, παρέχουν τόσο επιφανειακή όσο και υπόγεια ροή. ο Ηλί τροφοδοτείται με βροχοπτώσεις, σε μεγάλο βαθμό εαρινό χιονόνερο, από τα βουνά της περιοχής Xinjiang της Κίνας. Η λίμνη σήμερα καλύπτει έκταση περίπου 16.400 τετραγωνικών χιλιομέτρων (6.300 τ.μ.). Ωστόσο, όπως και η θάλασσα Aral, συρρικνώνεται εξαιτίας της εκτροπής των υδάτων από τα ποτάμια που την τροφοδοτούν.. Η λίμνη χωρίζεται από ένα στενό σε δύο ξεχωριστά μέρη. Το δυτικό μέρος είναι γλυκό νερό, ενώ το ανατολικό μισό είναι αλατούχο. Το ανατολικό τμήμα είναι κατά μέσο όρο 1,7 φορές πιο βαθύ από το δυτικό τμήμα. Σημαντικές οικονομικές δραστηριότητες στην περιοχή περιλαμβάνουν εξόρυξη, επεξεργασία μεταλλευμάτων και αλιεία. Ενώ το μέγεθος της λίμνης αυξάνεται προσωρινά, υπάρχει ανησυχία για τη ρηχή λίμνη λόγω της απερήμωσης και της βιομηχανικής δραστηριότητας.






λίγος ο κόσμος που κυκλοφορούσε







Μύρισε Παλιά old school Σοβιετιλα λέμε!







Όλα τα μνημεία παραπέμπουν στον Ρώσικο στρατό του Β' Παγκοσμίου πολέμου










Η πλατεία θυμίζει πολεμικό σκηνικό






Παλιά κτίρια που θυμίζουν άλλες εποχές...












Χαρακτηριστικά τα σπίτια εκεί, φτωχά και παρατημένα κουτιά




Αφού έκανα μια μικρή βόλτα, βρήκα ένα μινι μάρκετ και πήρα διάφορα πράγματα για πρωινό και βραδινό, καθώς δεν έβρισκα και κάτι αξιοπρεπές να κάτσω! Έβαλα και βενζίνη σε ένα άθλιο βενζινάδικο που η αντλία ήταν μηχανική. έδειχνε μόνο λίτρα και σίγουρα έκλεβε.

Κατευθύνθηκα στο σκοτεινό ξενοδοχείο όπου πέρασα μια βραδιά τρόμου! (καζανάκια, βρύσες, θόρυβοι, τα πάντα όλα!) :p



ΤΕΛΟΣ 24ης ΗΜΕΡΑΣ

ΗΜΕΡΑ 25η, 27 Αυγούστου 2018

Balkash - Astana

Χλμ ημέρας 600




Ξύπνησα αρκετά πρωί στο τρομακτικό ξενοδοχείο, έτσι ώστε να φτάσω νωρίς στην Αστάνα για να προλάβω να την περπατήσω!
600 χλμ στέπας για σήμερα με αυτοκινητόδρομο στα τελευταία 200 και αρκετά καλά τα υπόλοιπα


7μιση το πρωί είχα ήδη ξεκινήσει. Το τοπίο δεν άλλαξε, η ίδια βαρετή και μονότονη στέπα που είχαμε συναντήσει και από την δυτική πλευρά νε τον Κώστα μπαίνοντας από Ρωσία Καζακσταν. Τότε βέβαια επειδή την βλέπαμε για πρώτη φορά, μας κέντρισε το ενδιαφέρον αλλά πλέον δεν ήταν έτσι! Ενδεικτικό το γεγονός ότι δεν σταμάτησα καμία φορά για φώτο αλλά και απ την κάμερα κράνους έγραψα πολύ λίγο. Οι σκληροί δίσκοι και οι κάρτες είχαν γεμίσει σχεδόν και έπρεπε και να κάνω οικονομία!




Σε ορισμένες ευθείες υπήρχαν κάτι σαν γεφυράκια και στην συνέχεια πλάτωμα, πριν τα γεφυράκια υπήρχε ταμπέλα για όριο 70 χλμ. Εκεί λοιπόν μετά την ταμπέλα πέτυχα 2-3 φορές κάποιους στημένους αστυνομικούς, γι αυτό και σ αυτα τα σημεία έκοβα στα 50χλμ!. Κάποια οχήματα στο αντίθετο ρεύμα μου αναβόσβηναν και τα φώτα. Δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα, δεν με σταμάτησε κανείς.




Την μονοτονία μερικές φορές έσπαγαν κάποια χωριά που συναντούσα στο δρόμο μου







Όλη η μέρα πήγε με γκάζι ''καρίδι''! . Δεν σταμάτησα πουθενά παρά μόνο για βενζίνη και εδώ θέλει λίγο προσοχή με τα βενζινάδικα καθώς είναι ''αραιά''




Φτάνοντας στην πόλη Καραγάντα έκανα μια στάση ανεφοδιασμού και τσίμπησα και κάτι στα γρήγορα! Μου έμεναν ακόμα 250 χλμ απ τα οποία τα τελευταία 200 ήταν αυτοκινητόδρομος.







Φτάνοντας σιγά σιγά στην πόλη










Κατά την είσοδο εντυπωσιάζουν τα πελώρια κτίρια








Έμεινα στο καταπληκτικό Hostel Nomad 4x4 με 5 δολάρια! ( απεριόριστο τσάι και καφέ) Είχα δει οτι ήταν στο κέντρο κι ότι είχε κλειστή αυλή για πάρκινγκ, επίσης το επισκεπτόντουσαν ταξιδιώτες με μηχανές, τζιπ κλπ. Η οικοδέσποινα ήταν καταπληκτική με καλωσόρισε με τσάι και το κλασικό στρογγυλό ψωμι μαζί με σπιτική μαρμελάδα! Ντουζάκι και βολτούλα στην φαντασμαγορική Αστάνα!


Κατεβαίνοντας αμέσως σου κάνουν αίσθηση τα φαντασμαγορικά κτίρια







Καθώς έκανα βόλτα να βρώ μια τράπεζα να αλλάξω σε τοπικό νόμισμα, ρώτησα έναν ντόπιο ο οποίος προσφέρθηκε να με πάει στην κοντινότερη τράπεζα με αμάξι! Δεν μπαίνω ποτέ έτσι μόνος σε ξένα αυτοκίνητα ειδικά σε ξένη χώρα αλλά ο τύπος φαινόταν καλοκάγαθος και μόλις έμαθε οτι ήμουν από Ελλάδα μου είπε οτι ''είναι τιμή μου να βοηθήσω έναν Έλληνα'' !! Έπαθα κοκομπλόκο! Μπαίνω στο αμάξι και κάνουμε ίσα 300 μέτρα και μου λέει εδώ είναι! Καλά του λέω δεν χρειαζόταν ήταν κοντά! Όχι μου λέει ήθελα να σε βοηθήσω! Τι να πω...έμεινα για άλλη μια φορά απ την καλοσύνη των Ασιατών!






Πελώριοι ουρανοξύστες New York wannabe town!!






O πύργος The Baiterek Tower

είναι ένας πύργος μνημείο και παρατήρησης στην Αστάνα, πρωτεύουσα του Καζακστάν. Είναι έμβλημα της πόλης, η οποία έγινε πρωτεύουσα της χώρας το 1997. Ο πύργος βρίσκεται στη λεωφόρο Nurzhol και θεωρείται σύμβολο του Καζακστάν μετά την ανεξαρτησία.





City Park Το πάρκο της πόλης








Η ''πύλη'' της πόλης







κυβερνητικά κτίρια





Το Δημαρχείο της πόλης



Ανέβηκα στον πύργο The Baiterek Tower , είχε αρκετό κόσμο και πολύ ασφάλεια! Σου έλεγχαν τα πάντα λες και ήσουν σε αεροδρόμιο! Σκάνερ για άτομα και αντικείμενα! Πλήρωσα 3 δολάρια για να θαυμάσω την θέα της πόλης από ψηλά



Διαφορετικής αρχιτεκτονικής ουρανοξύστες!











Εσωτερικά του πύργου







In New York!!! NOT!



Αφού έβγαλα τις πανοραμικές μου φώτο κατέβηκα πάλι κάτω






National Academic Library














Έχει πέσει πολύ περπάτημα καθώς η πόλη είναι τεράστια!



Το τζαμί Nur-Astana είναι το τρίτο μεγαλύτερο τζαμί στην Κεντρική Ασία. Το ύψος των 40 μέτρων συμβολίζει την εποχή του Προφήτη Μωάμεθ, το ύψος των μιναρέδων είναι 63 μέτρα. Το τζαμί βρίσκεται στην αριστερή όχθη του ποταμού στην πόλη της Αστάνας και ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2005. Το τζαμί ήταν δώρο σύμφωνα με τη συμφωνία του Προέδρου του Καζακστάν Nursultan Nazarbayev και του Emir του Κατάρ Hamad bin Khalifa. Έχει χωρητικότητα 5.000 πιστών , συμπεριλαμβανομένων 2.000 για λατρευτές έξω από το τζαμί. Η δομή είναι κατασκευασμένη από γυαλί, σκυρόδεμα και γρανίτη

Nur-Astana Mosque













Τα κτίρια με είχαν μαγέψει!











Τεράστιες πλατείες και συντριβάνια








Το Khan Shatyr είναι ένα διαφανές ''κτίριο'' σαν σκηνή. Το αρχιτεκτονικό σχέδιο, που χτίστηκε σε νεοφιλεστρικό στυλ, αποκαλύφθηκε από τον Πρόεδρο του Καζακστάν Nursultan Nazarbayev στις 9 Δεκεμβρίου 2006. Η σκηνή των 150 μ. Έχει μια ελλειπτική βάση μήκους 200 μ., η οποία καλύπτει 140.000 τετραγωνικά μέτρα Κάτω από τη σκηνή, η περιοχή είναι μεγαλύτερη από 10 γήπεδα ποδοσφαίρου, είναι ένα αστικό πάρκο εσωτερικού χώρου, εμπορικό και ψυχαγωγικό κέντρο με πλατείες και λιθόστρωτα δρομάκια, ποταμό με βάρκες, εμπορικό κέντρο, μίνι γκολφ και εσωτερική παραλία. Η οροφή του υφάσματος είναι κατασκευασμένη από μαξιλάρια ETFE που παρέχονται από το Vector Foiltec αιωρούμενα σε ένα δίκτυο καλωδίων που είναι αρμαθιές από έναν κεντρικό πυργίσκο. Εχει σχεδιαστεί για να διατηρεί εσωτερική θερμοκρασία μεταξύ 15-30 ° C στον κύριο χώρο και 19-24 ° C στους δευτερεύοντες.






Gashyktar





H κλασική ταμπέλα που υπάρχει σε όλα τα Σταν!







Μπήκα για λίγο στην τεράστια σκηνή που γινόταν ο κακός χαμός από νεολαία! Πολλά μαγαζιά με διάφορα ηλεκτρονικά είδη και entertainment





Η Όπερα της Αστάνα








Αρκετά supercars ανάμεσα σε χρέπια!





Σιγά σιγά καθώς νύχτωνε έκατσα σε ένα Mcdonalds και τσίμπησα κάτι burger που είχα πεθυμήσει! :cool:



Γύρισα στο Χόστελ αποκαμωμένος κυριολεκτικά! Τρελό περπάτημα! Μίλησα λίγο με κάτι ταξιδιώτες οι οποίοι ήταν από ΓαλΛία με ένα μεγάλο Land Rover ειδικά φτιαγμένο σαν τροχόσπιτο! Αφού κοιμήθηκαν εκεί μέσα στην αυλή του Χοστελ και απλά χρησιμοποίησαν τα λουτρά και την κουζινα να μαγειρέψουν. Αφού μίλησα και λίγο με την ιδιοκτήτρια στην συνέχεια έπεσα ξερός! Αν είχα χρόνο θα καθόμουν άλλη μια μέρα στην Αστάνα, θα άξιζε και με το παραπάνω αλλά με βάση το χρονοδιάγραμμα ήμουν οριακά στην βίζα της Ρωσίας (ενα μήνα) αν ήθελα να δω την Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη (από 2 μέρες έκαστη)!

ΤΕΛΟΣ 25ης ΗΜΕΡΑΣ


ΗΜΕΡΑ 26η, 28 Αυγούστου 2018

Astana - Kostanay

Χλμ ημέρας 710




Περίπου 700 μονότονα και βαρετά χλμ στέπας είχα να κάνω σήμερα! Θα έφτανα στην πόλη Κοσταναι του Καζακστάν έτσι ώστε αύριο να μπαίνω Ρωσία!

Βγαίνοντας από Αστάνα







Πολλά και διαφορετικά τα μεγάλα κτήρια στην Αστάνα









Η στέπα έκανε πάλι την εμφάνιση της





Σήμερα είχε κάποια κίνηση σε ορισμένα κομμάτια της διαδρομής! Δεν σταμάτησα και πάλι πουθενά, μόνο για βενζίνη! Ο καιρός έδειχνε λίγο απειλητικός



Σε κάποια στιγμή συναντάω ένα μικρό δάσος που σπάει την μονοτονία της στέπας!





Αρχίζουν να εμφανίζονται και αρκετές νταλίκες



Τελικά γλίτωσα την βροχή! Μια ψιχάλα μόνο έφαγα χωρίς να χρειαστώ αδιάβροχα (είχε βρέξει πριν περάσω εγώ)



Φτάνοντας σιγά σιγά στο Κοστανάι

To Κωστάναϊ ιδρύθηκε από τους Ρώσους αποίκους το 1879 και ονομάστηκε Νικολάεφσκ, προς τιμή του Τσάρου Νικολάου Β. Το 1888, η πόλη είχε περισσότερους από 3.000 κατοίκους που συμμετείχαν στην κατασκευή μύλου και ζυθοποιίας, οι οποίες λειτουργούν ακόμη. Το 1893, ο Κωστάνι ήταν κάτοχος της πόλης. Ο Κόκκινος Στρατός πήρε τον έλεγχο το 1918 και άλλαξε το όνομα της πόλης στο Kostanay. Η περιοχή Kostanay ιδρύθηκε το 1936 με το διοικητικό της κέντρο στο Kostanay. Το 2009, ο πληθυσμός της πόλης ήταν 214.916





Η πλατεία εισόδου στην πόλη



Περνώντας τον ποταμό Tobol

Ο ποταμός Tobol ήταν ένας από τους τέσσερις σημαντικούς ποταμούς του Χανάτη της Σιβηρίας. Το 1428 ο Χαν σκοτώθηκε σε μια μάχη με τις δυνάμεις του Αμπούλ-Χάιρ Χαν στη μάχη του Τομπόλ. Τον 16ο αιώνα, το Tobol ήταν το ανατολικό άκρο της πορθμειακής διαδρομής που οδηγούσε δυτικά προς τους ποταμούς Vishera και Kama.







Η πόλη δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, έτσι αποφάσισα να κάτσω στο Χοστελ να παραγγείλω πίτσα και να χαλαρώσω καθώς μέχρι την Μόσχα με περιμένουν 3 μέρες με πολλά χλμ!



ΤΕΛΟΣ 26ης ΗΜΕΡΑΣ 



ΗΜΕΡΑ 27, 29Αυγούστου 2018

Kostanay - Ufa

Χλμ ημέρας 680



Ξέχασα να αναφέρω οτι χτές έμεινα στο Χόστελ Tashouse (6 δολάρια καφές τσαι included :p) Ταλαιπωρήθηκα λίγο να το βρω διότι δεν το είχαν βάλει σωστά στο χάρτη! Αρχικά ρώτησα έναν ταξιτζή που προσφέρθηκε να με βοηθήσει, αλλά δεν ήξερε όσο κι αν προσπάθησε να βρει την σωστή τοποθεσία στο google. Εκεί που με έστειλε ήταν ένα εμπορικό κέντρο. Στο εμπορικό ρώτησα μερικούς αν μιλάνε αγγλικά και στην 3-4 προσπάθεια βρήκα μια νεαρή γυναίκα η οποία βρήκε το τηλέφωνο στο google και προθυμοποιήθηκε να τηλεφωνήσει αυτή ώστε να μην χρεωθώ περιαγωγή! Σίγουρα οι περισσότεροι όταν βλέπουν μοναχικό ταξιδιώτη βοηθάνε αρκεί να τους ρωτήσεις!

Θα έκανα 680χλμ σήμερα, αρκετά πιο ενδιαφέροντα από χτες καθώς στην Ρωσία βλέπεις και δέντρα επίσης ο δρόμος περνούσε και από πάρκα. Οδήγηση στον θρυλικό Μ5 που πάει μέχρι Βλαδιβοστόκ!


Ο καιρός υπέροχος έφτασα μέχρι τα σύνορα με την Ρωσία πολύ γρήγορα. Εκεί στην πλευρά του Καζακσταν μου ζήτησαν το χαρτί εκτελωνισμού της μηχανής απ το Κιργιστάν! Αυτό μάλλον έγινε διότι μπαίνοντας στο Καζακστάν απ τα σύνορα στο βουνό δεν υπήρχαν σύνορα ελέγχου για το Καζακστάν παρά μόνο στο να βγεις απ το Κιργιστάν! Έτσι κανείς δεν είχε πάρει αυτό το χαρτί. Ευτυχώς που δεν το χα πετάξει! (γενικά δεν πετούσα κανένα απ όλα τα χαρτιά που έπαιρνα από σύνορα)
Στη Ρώσικη πλευρά δεν αντιμετώπισα κάποιο θέμα, ίσα ίσα που δεν ήταν τόσο τυπικοί όσο ήταν τότε που περάσαμε από Γεωργία σε Ρωσία. Σίγουρα παίζει ρόλο το γεγονός ότι είδαν τις προηγούμενες σφραγίδες εισόδου και εξόδου.

Ξεκινάω λοιπόν και το τοπίο είναι αρκετά πιο ενδιαφέρον







Μια στάση για φώτο με τους ''ήλιους'' :cool:









Φορτηγά αμέτρητα σήμερα! Βαρέθηκα να προσπερνάω!





Μπαίνοντας σε ένα όμορφο δάσος, σπάει η μονοτονία!











Περνώντας μέσα από το Kundravy με την λίμνη εκεί







Οι αγωγοί αερίου κι εδώ περνάνε μέσα από πόλεις και χωριά

 
Βγαίνοντας ξανά στον αυτοκινητόδρομο, πάντα πρόσεχα σε διασταυρώσεις για αστυνομία, συνήθως εκεί την ''έστηναν''



Φορτηγά σε pit stop :p





Παααρα πολλά φορτηγά! Ευτυχώς ο δρόμος σε ανηφόρες και σε αρκετά σημεία είχε 2 λωρίδες στο ένα ρεύμα και μια στο άλλο κι έτσι προσπερνούσα συνέχεια, πάντα με προσοχή και σβελτάδα!



Ο δρόμος ευτυχώς πολύ καλός!



Σε κάποια φάση πέτυχα μεγάλο μποτιλιάρισμα λόγω έργων



Όπου έβρισκα σημείο διαφυγής βουρ!





Η αλήθεια είναι οτι νιώθεις λίγο άβολα στριμωγμένος ανάμεσα σε αυτά τα θηρία!



Γιι αυτό όπου φύγει φύγει!



Επιτέλους την έκανα, συνάντησα και άλλα 2-3 τέτοια μέχρι να φτάσω στην Ούφα



Φτάνοντας σιγά σιγά στην Ούφα









Μπαίνοντας στην πόλη, κατευθύνθηκα προς το Χόστελ που είχα βρεί το προηγούμενο βράδυ





Φτάνοντας εκέι γνώρισα τον Paul ένα νεαρό Ρώσο απ το Chelyabinsk, ο οποίος είχε έρθει σόλο απ την πόλη του στην Ούφα για βόλτα με ένα μικρο 125cc μηχανάκι. Έμεινα στο εξαιρετικό Hostel Ostanovis με 5 δολάρια την βραδιά (με παρκινγκ). Αφού τακτοποιήθηκα και τα είπαμε λίγο με τον Paul, οποίος ήταν εξαιρετικό παιδί με μεγάλες φιλοδοξίες (ταξιδιωτικές και μη), στην συνέχεια ετοιμάστηκα για να κατέβω στην πόλη! Είχα κερδίσει ήδη μια ώρα λόγω της αλλαγής ώρας ζώνης. Αυτό που κατάλαβα και λόγω του Αντώνη @moby_gr που πέρσι έκανε το ίδιο ταξίδι με την αντίθετη φορά είναι ότι με την φορά που το έκανα κέρδιζα τις ώρες στα πολλά χλμ της Ρωσίας κι έτσι έφτανα λογικές ώρες μετά από πολλά χλμ!

 

Από εδώ και πέρα θα τον έβλεπα συνεχώς μπροστά μου! Ο λόγος για τον γνωστό Ρώσο πολιτικό Β. Λένιν!

Ο Vladimir Ilyich Ulyanov [α] (22 Απριλίου 1870 [1] - 21 Ιανουαρίου 1924), γνωστός με το ψευδώνυμο Λένιν, ήταν ρώσος επαναστάτης, πολιτικός και πολιτικός θεωρητικός. Υπηρέτησε ως αρχηγός της κυβέρνησης της Σοβιετικής Ρωσίας από το 1917 έως το 1924 και της Σοβιετικής Ένωσης από το 1922 έως το 1924. Υπό τη διοίκησή του, η Ρωσία και στη συνέχεια η Σοβιετική Ένωση έγιναν ένα μονοκομματικό κομμουνιστικό κράτος που κυβερνούσε το ρωσικό Κομμουνιστικό Κόμμα. Ιδεολογικά ήταν μαρξιστής και κομμουνιστής όπου ανέπτυξε πολιτικές θεωρίες γνωστές ως λενινισμός.

Εδώ το σπίτι του Λένιν στην Ούφα







Προχωρώντας προς όμορφες πλατείες





Καφέ ταχυφαγεία και playgrounds για παιδιά















Απέναντι διακρίνονται και οι πρώτες Χριστιανικέ εκκλησίες, ο καθεδρικός ναός Γεννήσεως Της Θεοτόκου The Cathedral of the Nativity of the Virgin



Monument Mustai Karim





Sherlock Holmes mysteries μέσα στην Pub! :cool:



Περπατώντας ήθελα επιτέλους καφέ! Βρήκα ένα με καταπληκτικές ποικιλίες εσπρέσσο ! Το δούλευαν κάτι νέα παιδιά που ευτυχώς μιλούσαν αγγλικά! Αφού τα είπαμε και ξετρελάθηκαν για το ταξίδι μου και τις μηχανές , με κέρασαν άλλο ένα διπλό εσπρέσσο! Για άλλη μια φορά συναντάω φανταστικούς και φιλόξενους ανθρώπους!







O ήλιος άρχισε σιγά σιγά να δύει



Κατευθύνθηκα προς το πάρκο Ethnical Park Vatan , (χωρίς ποδήλατο εγώ :wacky:)









 
 
 Συνέχισα στην πάνω πλευρά του πάρκου









Salavat Yulaev Monument Το πιο όμορφο σημείο στην Ufa! Καταπληκτική θέα!

















Ο ποταμός Ουφά είναι ποταμόςστα Ουράλια, στην περιφέρεια Τσελιάμπινσκ, στην Περιφέρεια Σβερντλόφσκ, και στην Δημοκρατία του Μπασκορτοστάν, παραπόταμος του ποταμού Μπελάγια. Είναι 918 χιλιόμετρα (570 μίλια) μακρύς και η λεκάνη απορροής καλύπτει 53.100 τετραγωνικά χιλιόμετρα (20.500 τετραγωνικά μίλια). Παγώνει ανάμεσα στα τέλη Οκτωβρίου και στις αρχές Δεκεμβρίου και μένει κάτω από τον πάγο μέχρι τον Απρίλιο ή τον Μάιο. Ο υδροηλεκτρικός σταθμός Παβλόβκα βρίσκεται κατά μήκος της Ουφά. Το νερό του ποταμού χρησιμοποιείται ευρέως για την παροχή νερού. Τα κύρια λιμάνια είναι το Κρασνοουφίμσκ και η Ουφά (στις εκβολές του ποταμού).







και Χίλτον στην Ufa! Στο καλύτερο σημείο, στην άκρη του λόφου!



Only love! :inlove:



Τσά!



Τα τοπικά λεωφορεία ήταν αρκετά παλιά παρότι η πόλη έμοιαζε αρκετά σύγχρονη!





Νατα μας και γύρος :oops:











Γυρνώντας σε μια πλατεία να τσιμπήσω κάτι πέτυχα τα rich kids of Ufa :p



Νεαροί με αυτοκινητάρες με τα λεφτά του πλούσιου Ρώσου μπαμπά τους, έκαναν επίδειξη σε νεαρές ρωσίδες κορασίδες :fun



Έκατσα κι έφαγα σε ένα απ τα μαγαζάκια και ταλαιπωρημένος απ το τόσο περπάτημα, γύρισα στο Χόστελ! (δεν μπορώ να μην γυρίσω κάποια ενδιαφέρουσα πόλη, άσχετα αν το παρακάνω :cool:)



ΤΕΛΟΣ 27ης ΗΜΕΡΑΣ
 
 
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....

 https://gone4riding.blogspot.com/2019/01/travelling-along-roof-of-world-pamir_14.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γράψτε ενα σχόλιο