Νεανίζοντες με μηχανές περιπέτειας εν δράσει-Χολομώντας tour

 Κυριακή πρωί και μια αντιφωτογραφική ομίχλη έχει καλύψει τα πάντα στην ερωτική πόλη.

Τη λύση την ξέρουμε ,πρέπει να πάρουμε ύψος για να βρούμε το φως μας.

Συνάντηση στην Καρδία λοιπόν και πορεία προς το κοντινότερο βουνό το Χολομώντα.

 

 

 

Ένα τμήμα του motorally είναι ότι πρέπει για παράκαμψη ώστε να βγάλουμε

 κι από τη δύσκολη θέση του δύο φίλους με τα παλιά superbike 

που δεν ήξεραν από που τους ήρθαν τα δύο μικρά on off 

που πριν λίγο προσπέρασαν με περίσσια γκαζιά και στιγμιαία περηφάνεια.

(Ας μην είχε κόφτη τελικής το 800 κι ακόμα θα έψαχνες τι ήταν  φίλε με το ομόχρωμο Χόντα 1100).

Έχω το νου μου λίγο μιας και η ολοκαίνουρια μοτοσυκλέτα δεν έχει κάγκελα προστασίας 

αλλά τα ηλεκτρονικά της και αυτά τα πραγματικά άριστα ελαστικά της Maxxis

 δε μασάνε από τον ούτως ή άλλως στεγνό χωματόδρομο.

SΣτάση για χάζι στις οθόνες,συμβουλή και προτροπή 

να μην τις χαζεύετε εν κινήσει χάσετε καμμιά στροφή κι έχουμε άλλα μετά...

Άσφαλτος και το μικρό μπλε διαβολάκι χάνεται από στροφή σε στροφή ,

σαν motard πάει σημειώνει ο Σταύρος!

Είμαι τόσο ενθουσιασμένος που έφτασα να χαμογελάσω στον καφέ.

Το μικρό αθώο οπτικά  commuter είναι τόσο σφιχτά ρυθμισμένο που σε επαρχιακό ανάβει φώτα σε πολύ κόσμο,θα αναφέρω πάλι τα ελαστικά που έχουν μεγάλο μερίδιο σε αυτό με άριστη κατευθυντικότητα και αίσθηση ασφάλειας.

Στο δρόμο αλλάζουμε μοτοσυκλέτες γιατί έχω πεθάνει από την περιέργεια.

Άστρωτο τελείως το CF και το drive by wire προσπαθεί  να συννενοηθεί με την ECU του 

παρατηρώ καλά και κακά επάνω του αλλά 

δεν είμαστε δημοσιογράφοι και δεν μας αρέσει να γράφουμε σαν αυτούς ,

τη γνώμη μας θα την πούμε ευθύς αμέσως μόλις φτάσουμε στη Θεσσαλονίκη.

Επιστρέφουμε σιγά σιγά  με μικρή στάση σε αρχηγείο βουνού ενός φίλου,

μερικοί άνθρωποι ξέρουν πραγματικά να γλεντάνε τη ζωή.

Στο μυστικό δασάκι μας κάνουμε έναν απολογισμό.

Αυτόν τον απολογισμό.

Εν Θεσσαλονίκη το 2024 νικητής είναι ο μοτοσυκλετιστής και υποψήφιος αγοραστής.

Αν και ζούμε σε μικρή πόλη όπου ούτε ένα κράνος δε βρίσκεις να δοκιμάσεις αν δεν είναι εμπορικό χρώμα και μέγεθος τέσσερις μοτοσυκλέτες της καυτής 1000 παρά κάτι κυβικά κατηγορίας περιπέτειας είναι διαθέσιμες για δοκιμή. Μην χάνετε τέτοιες ευκαιρίες δοκιμάστε τις διαθέσιμες BMW F800 , F900 , Cfmoto 800 MT και Honda Transalp 750 ,κι όποια άλλη βρείτε  βγάλτε μόνοι σας συμπέρασμα για το καλύτερο και πιο συμφέρον ΓΙΑ ΕΣΑΣ.

Κανένας δημοσιογράφος κανένας αυτόκλητος κι ίσως ανεπαρκής σε γνώσεις 

κριτής του Διαδικτύου δε θα σας. μεταφέρει αυτά που θα κάνει το test ride.

Καλή επιτυχία.

 

See ya!

Η κρυφή ασφάλτινη γοητεία του Κίσσαβου (GS 800 edition)

 Και πόσο κρυφή μπορεί να είναι μια ασφάλτινη πλευρά ενός βουνού

 θα αναρωτηθείτε,κάτι θα κάνουμε.

 

 

 

 

Είμαστε στην αρχή μιας ηλιόλουστης μέρας από αυτές τις πρώτες τις ξεσηκωτικές 

που σίγουροι πλέον ότι αφήνουμε πίσω τον όποιο χειμώνα κάνουμε σχέδια κι όνειρα.

Οι ημερήσιες εκδρομές είναι ο προπομπός τους και το βόρειο παρεάκι

 προσπαθεί να αποφασίσει ποιό έργο θα δει, Πίνδο Άγραφα ή Πήλιο.

'Οποιο και να είναι , ο απαστράπτων στόλος είναι βαμμένος μπλε 

με δύο νέα 24αρια GS της Βελμαρ και το αξεπέραστο σε ομορφιά Rallye του 2018 

 

 

 

 

να συνοδεύονται διακριτικά από το ασημένιο RT  παλαιάς κοπής που καλύτερα να μην το βρεις σε δρόμο με στροφές και σε στείλει πίσω στα σεμινάρια περί αναρτήσεων που δεν παρακολούθησες ποτέ.

 

 

 

Μιας κι έχουμε αυθημερόν επιστροφή για τα 2/4 ψηφίζουμε τον καλοστρωμένο γύρο του Κισσάβου που είναι δίπλα για όλους μας είτε συνεχίζουμε το απόγευμα για σπίτι είτε για τα ...Άγραφα.

Περνάμε γρήγορα την Εθνική μέχρι το Λιτόχωρο ξεπερνάμε χαιρετώντας τα παλληκάρια που με το ραντάρ τιμωρούν όποιον πηγαίνει πάνω από 50 χαω στον παράδρομο και καλά κάνουν (απλά όλοι ξέρουμε ότι  αυτό είναι μόνο  πίεση προς όλους όσους αποφεύγουν τα εξωφρενικά διόδια της Λεπτοκαρυάς που χρεώνουν γεμάτο 3ευρο όπου κι αν πηγαίνεις).

Μετά το Στόμιο και πριν την Καρίτσα μπαίνουμε στα οξυγόνα.

Στάση να ξεπιαστούμε και να  κοιταχτούμε σε γαλήνιο μέρος.

Λίγα πράγματα μπορούν να πάνε μια ζωή.

Σε αυτά ανήκουν ο ένας κύλινδρος στ' αριστερά κι ο άλλος στα δεξιά

20 από τα 40 χρόνια με GS κλείνουν φέτος με τρόπο αρκούντως επεισοδιακό μιας και από τον Οκτώβριο έχω ροντάρει 4 διαφορετικά από αυτά (800-900-1250-1300).

(ότι θέλετε σχετικά ρωτάτε μιας και νομίζω και εγώ και τα μηχανάκια ότι το κάνω σωστά)

Ανηφορίζουμε προς τον αυχένα

Το σημείο που καδράρεις Όλυμπο και θάλασσα.

Από κοντά είναι πιο όμορφο.

το αρ-τι που λέγαμε με τις μαμά αναρτήσεις,που πας παιδάκι μου χωρίς service...

Εκεί που οι πτωχοί τοποθετούν το σύστημα λίπανσης της αλυσίδας το 800αρι GS έχει το δοχείο της υποδειγματικής πίσω ανάρτησης και καλά κάνει μιας και η heavy duty αλυσίδα του ζητάει λίγα πράγματα από λάδωμα κι αυτά μόνο για την επαφή της με τα γρανάζια κίνησης

Φτάνοντας τις παρυφές του κάμπου στο Συκούριο 

με το θερμόμετρο να δείχνει γεμάτο κι απολαυστικό 24αρι

 

Ανεφοδιασμός.

Κατάφερα να γεμίσω με 10% λιγότερο από το 1200 

κάτι που θα γίνει ακόμα καλύτερο μόλις στρώσει το μοτέρ.

 

 Στο χάρτη φαίνεται που στρίβουμε για Ανατολή,το νου σας 

γιατί η ταμπέλα είναι πιο κρυμμένη κι από τις νέες κάμερες ταχύτητας.

 

Ανεβαίνουμε ,καλή άσφαλτος και θέα μας είπαν...(αν δεν πας τουριστικά με τον Μπάμπη)

'Οπως λέει και ο Άρης τα GS είναι για μεγάλες κουφάλες,

εδώ βέβαια το βλέπετε χαμηλωμένο

 είναι κι ο Γιάννης μας ψηλό παλληκάρι ....ε το έκανε να δείχνει 800!

Το 800......τι διαβολάκια είναι αυτά τα δύο (800-900) μεσαία του 2024 θα πρέπει να το δοκιμάσεις

 (και στην τυχερή σε αυτόν τουλάχιστον τον τομέα Θεσσαλονίκη μπορείς να το κάνεις στη Βελμαρ)

Με σαφώς πιο ασφάλτινο σχεδιασμό κι αναρτήσεις , μοτερ που φωνάζει δώσε , shifter που σου εξασφαλίζει λειτουργία σχεδόν αυτόματου κι ένα ζευγάρι εξαιρετικά Maxxis ελαστικά έφτασε με διαφορά 7  δευτερολέπτων από τα μεγάλα (τιμόνια κι ο νοών νοείτω) στην πλατεία της Ανατολής 

Αυτή η πλατεία έχει καφενείο κι ένα τσίπουρο άνευ που έχει μέσα του σπάνια μυρωδικά

Κάτι ξέρουν οι ντόπιοι

το σωστό το μαγαζί έχει κεντρική θέρμανση,

Να πάτε να φτιάξετε ούλοι τα αμορτεσέρ σας ....παλιοχαρακτήρες.

 

 

Αρχίζουν τα μεζεκλίκια κλπ κλπ πρόβειο λουκάνικο να τρώει η μάνα και στο παιδί να μη δίνει

οι κουφάλες απέναντι.....

κατεβαίνοιυμε χαλαρά το πιστάκι μέχρι το Μεταξοχώρι , εγώ φεύγω μέσω Αγιόκαμπου για πίσω

Μπλε και πράσινο του Αιγαίου και του δικύκλου

 

 

ρολάρω μέσα στην ερημιά και τις ανοιξιάτικες ομορφιές μέχρι τον Πηνειό

ο οποίος τα έχει κάνει μαντάρα στις όχθες και θυμίζει τη δύναμη της Φύσης όταν χάνει τον έλεγχο.

(Έγραψα Δύσης και το διόρθωσα...)

Back home η παραλία σφύζει από κόσμο το δίευρο ανά λίτρο ταλαιπωρεί πάλι τον πολύ κόσμο...

Οργανωθείτε,

See ya 

....soon to a mountain near you!

https://www.google.com/maps/dir/%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7/%CE%A3%CF%84%CF%8C%CE%BC%CE%B9%CE%BF/%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1/39.819277,22.6623976/%CE%A3%CF%80%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CE%AC/%CE%A3%CF%85%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%BF/%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE/%CE%91%CE%B3%CE%B9%CF%8C%CE%BA%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%82/%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7/@39.8163324,20.7418337,281742m/data=!3m1!1e3!4m51!4m50!1m5!1m1!1s0x14a838f41428e0ed:0x9bae715b8d574a9!2m2!1d22.9444191!2d40.6400629!1m5!1m1!1s0x14a78944c1be4619:0x500bd2ce2ba8020!2m2!1d22.7269846!2d39.8690702!1m5!1m1!1s0x14a78e884e8d2023:0x72bdadb49d70c85f!2m2!1d22.7619237!2d39.8435737!1m0!1m5!1m1!1s0x14a787dd0b6fdd9d:0x7b014a0e6580ffc2!2m2!1d22.6470352!2d39.7960517!1m5!1m1!1s0x135878e73ef35bfd:0x7317089dfa92a00e!2m2!1d22.5797557!2d39.757536!1m5!1m1!1s0x14a7868dc007b125:0x790312fc0d39f56b!2m2!1d22.6972791!2d39.7454604!1m5!1m1!1s0x14a79b947dd69add:0x68bdbb7adfb54255!2m2!1d22.8753642!2d39.6978264!1m5!1m1!1s0x14a838f41428e0ed:0x9bae715b8d574a9!2m2!1d22.9444191!2d40.6400629!3e0?entry=ttu

40 years στο δρόμο

 Ημέρα ευλογημένη η χθεσινή.

Ακριβώς σαράντα χρόνια στο δρόμο καβάλα στα μηχανάκια

και το πρόγραμμα παράδοσης της νέας μοτοσυκλέτας 

τα έφερε έτσι ώστε να τα γιορτάσω με την παλιά,

τον ιδιαίτερο εκπρόσωπο 

της δεκαετίας του 90 την μαύρα τη Baghira  ,

Η διαδρομή κοντινή 200 και κάτι χιλιόμετρα με κάποια πικάντικα χωμάτινα ορεινά και όχι μόνο.

Ξεκινάω για Βέροια από τον παλιό ταχύτητες γύρω στα 100-110 λόγω των χωμάτινων ελαστικών και της κοντής τελικής σχέσης μετάδοσης.

Πρωτη στάση στην παλιά όμορφη γέφυρα του Αξιού.

 

 

 

 

 

 

 

Εκεί που στεκόμασταν υπομονετικά στο φανάρι με το οικογενειακό

πηγαίνοντας για σουβλάκια στη Νέα Χαλκηδόνα 

τώρα υπάρχει ένα ανάχωμα που απαγορεύει την πρόσβαση σε οτιδήποτε μηχανοκίνητο μιας και λίγο πιο μέσα η γέφυρα είναι πεσμένη και μάλιστα μέσα στην κύρια κοίτη του ποταμού,

 

 

Φτάνω στα χωριά της Ημαθίας το Βέρμιο κλείνει το μάτι είναι ελάχιστα χιονισμένο και μου βάζει ιδέες για κάτι παραπάνω από τις ανθισμένες ροδακινιές του κάμπου.

Όταν είσαι αγρότης δε γνωρίζεις Κυριακή,

ο νεαρός ήρθε με το θρυλικό το τρακτέρ , του παππού όπως μου είπε.

 

 

 

 

Λάδια και φίλτρο πετρελαίου και φύγαμε του απαντώ και το χαμόγελο τα λέει όλα.

Από που είσαι με ρωτάει.

Από τη Θεσσαλονίκη του λέω (60 χλμ απόσταση από την Κουλούρα).

Με αυτό ήρθες? Μπράβο...

 

 

 

Είπαμε είναι άβολο αλλά όχι κι έτσι!

Κινούμαι παράλληλα με το αρδευτικό κανάλι κι ίσως έβγαινα στη Βέροια αν δε με σταματούσε πειστικά η γραμμή του τρένου.

Τώρα ποιό τρένο πάει πού από εδώ με ποιο μηχανοδηγό και ποιους επιβάτες.....άστο.

Ανηφορίζω σιγά σιγά προς το Σέλι και κάνω μια γύρα

 στο απολαυστικό τεχνικό πιστάκι που βρίσκεται λίγο πριν το χωριό Κουλούρα.

Τόσα χρόνια ήθελα να έρθω εδώ με τη Baghira για μια γύρα κι ήρθα στο πλήρωμα του τεσσαρακοστού.

Στο video υπάρχουν σκηνές,από φωτογραφίες λίγα πράγματα.

Φτάνω στο Σέλι και στρίβω για το Χρυσό Ελάφι.

Το παρατημένο μικρό ιδιωτικό χιονοδρομικό,κάποτε είχε τη θέση του στις προτιμήσεις των σκιέρ

αλλά εδώ και δεκαετίες το κτίριο και τα lift ρημάζουν αχρησιμοποίητα.

Βρίσκω το δρόμο που ανέβαιναν οι συντηρητές και βάζω στόχο να φτάσω στη βασιλική πίστα του διπλανού χιονοδρομικού.

 

 

Το όνομα της οφείλεται στο γεγονός ότι αυτήν προτιμούσε η Φρειδερίκη που έφτιαξε αυτό το πρώτο χιονοδρομικό της χώρας και το οποίο τώρα χάσκει γυμνό από το χιόνι έρμαιο στις απότομες αλλαγές του προσώπου αυτού που κάποτε αποκαλούσαμε χειμώνα.

 

 

 

Για τους παλιούς,αυτή η διαδρομή ξεκινάει από την κορυφή του συνδετικού και φτάνει κάνοντας το γύρο της περιμετρικής(λούκι) κάτω στη βάση της καρέκλας.

 ΕΕίναι στο φρύδι που έχει κρατήσει λίγο χιόνι διακοσμητικό

 

Ο δρόμος σύντομα γίνεται σωρός από πέτρες  κι εγώ βγάζω με το ζόρι μια αναστροφή πάνω στα βρεγμένα από κρυφό κατέβασμα του νερού χόρτα.Που πας βρε θείο μόνος σου αναρωτιέμαι και διαλέγω σωρό από πέτρες να συμπαρασύρω στο κατέβασμα μου προς τον πολιτισμό.

 Στο βάθος το κτίριο του ''χιονοδρομικού''

 

 

Στο μεγάλο χιονοδρομικό ερημιά

ορθά απωθείται η είσοδος των τροχοφόρων στις πλαγιές-πίστες.

 

Στο χωριό Σέλι χαιρετάω τους εντουράδες στο κιόσκι και ρολάρω προς Βέροια και Θεσσαλονίκη.

 

Μετά την Κουλούρα ψάχνω για λίγο τα δρομάκια έχει καλή βατότητα και τοπίο,

θα ξαναέρθω χωρίς την πίεση του χρόνου.

ΣΣτον Τριπόταμο , στάση να ακούσω να τρέχει ότι νερό κατάφερε να μας φέρει φέτος ο χειμώνας.

ΠΑΘΕ των παθών...ή αλλιώς αν δεν πάθεις δε θα μάθεις.

 

Οι γρήγοροι να έχετε το νου σας στις γέφυρες μΕ είπε ένας φίλος 

κάποιο καρντάσι πούλησε κάμερες στη διοίκηση και μάλιστα πολλές.

Η τοποθέτηση κρίνεται ευφάνταστη και το αποτέλεσμα θα είναι απογοητευτικό για τους βιαστικούς το ίδιο απογοητευτικό με την αλληλεγγύη ανάμεσα σε οδηγούς μιας και ένας δε βρέθηκε να το πει να το σχολιάσει στις εκατονταδες ''ομάδες'' οδηγών κάθε είδους τροχοφόρου στο διαδίκτυο.

 

 

 

 Επιστροφή στη Θεσσαλονίκη την ηλιόλουστη κι ανέμελη

(μέχρι να σου συμβεί κάτι διαφορετικό από το φρέντο με μαύρη 

και το μποτιλιάρισμα στον ιπτάμενο δρόμο).

 

 

Αν ήταν εργασία θα έβγαινα στον πάγκο με τα σαράντα συνεχόμενα χρόνια ..

 

( Στη φωτό η πρώτη βόλτα με την πάπια που μου πήρε ο πατέρας μου

 για να γιορτασει τη γιορτή του (Ευάγγελος)

και για να διαβάζω περισσότερο για τις εξετάσεις.

Παπάκι γυαλάκι (του σκι παρακαλώ) και Μάρλμπορο τσιγαράκι)

 

 

Έλα όμως που είναι διασκέδαση ...και θα κρατήσει άλλα τόσα!

 

 

See ya !!

 

 

....................

Κι όπως είπαμε , προσεκτικά!

F 900 GS 3πλο χαμόγελο και ιστορίες του βουνού

 

 Πρώτη μέρα βραδυνή περιπλάνηση ώστε να πατήσουν λίγο τα φρένα

 και να ξεμυρίσει η Acrapovic ,

τι μοναδική αίσθηση (και ευθύνη) έχει το αχρησιμοποίητο μοτέρ..

 

 

Δεύτερη μεγάλη πλέον μέρα και το απόγευμα μας βρίσκει στα άγνωστα...

 

 

 Από το PLT του μοντέλου αλλά και από το πρωινό επαγγελματικό πέρασμα 

έχω εντοπίσει το δρόμο που θα με πάει σε αυτό το σεληνιακό τοπίο.

 

 

 

Ψάχνω να βρω τρόπο να κατέβω στο χαμηλότερο σημείο

 των εγκαταλελλειμένων μεταλλείων της Βάβδου.

Θέλω φωτό από το μικρό διαβολάκι με τις πράσινες λίμνες

 και μετά από δύο προσπάθειες που έβγαζαν σε γκρεμό και μπελά τα κατάφερα.

 

 Επίσης κατάφερα στις φωτογραφίες να μη φαίνεται το πράσινο...

 

 

 

 

 

Ανεβαίνω στη Βάβδο και κάνω στάση με μουσικό διάλειμμα.

Σειρά έχει ένα γρήγορο μικτό πέρασμα του Χολομώντα.

Η μοτοσυκλέτα δε λέει όχι στην ...ασφαλτο αλλά σε κάθε διασταύρωση με χωματόδρομο θέλει να στρίψει να χαθεί ρολάροντας αθόρυβα μέσα του.

Και να σκεφτείς ότι οι αναρτήσεις είναι στην στάνταρ θέση και μπορείς να παίξεις με το πηρούνι αλλά και με το πίσω αμορτισερ ρυθμίζοντας προφόρτιση και απόσβεση επαναφοράς.

 Φτάνω σφαίρα έξω από το Παλαιόκαστρο...

15 χλμ με ταχύτητα από 40 έως 90 χλμ όλα όρθιος πάνω από το ακλόνητο πηρούνι και με τα ηλεκτρονικά να συμμαζεύουν το πίσω μέρος ελέγχοντας την ομαλή παροχή ισχύος.

Με το mode  στη θέση Enduro αλλάζει η απόκριση του γκαζιού 

κι όλα γίνονται πανεύκολα σε κάθε έξοδο στροφής.

 

 Χωρίς την πινακίδα που μπήκε προσωρινά στο σακίδιο

για να μην την ψάχνω (ήθελε άλλες βίδες  πιο μακριές-οπότε έκανα ανάκληση)

 

 

αισθάνομαι σα να έχω πάει στο χωριό και να έχω πάρει δανεικό

 το εντουράκι  του ξαδέρφου μου 

Στου Σώγαμπρου σταμάτησα για μια ανάσα που εξελίχθηκε σε βουτιά στο χρόνο 

και στις εποχές που οι ξένοι ερχόταν εδώ για τη φθηνή δραχμή τον ήλιο και το greek  ,,,,καμάκι.

Στα 90 και κάτι ψιλά με μια ζωή πύραυλο στις αναμνήσεις.

 

 

 

Ζωντανός θρύλος

 

 

 

 

 

 

 

 το μαγαζί θέλει τραγούδια και ποτά

 

 

 

 

 

 

 

 

 ο γιός Χρήστος περήφανος για το αυτοσχέδιο καπνιστήριο 

που περιμένει να δοκιμαστεί με γάστρες  τυριά κλπ λιχουδιές.

 

 

 

 Τι κι αν δεν ήρθε ο χειμώνας το δάσος κοιμάται με το θερμόμετρο να μη ξεπερνά τους 8 βαθμούς.

 

 

Ρωτάω το Χρήστο που είναι το πλάτωμα που έχεις όλα τα πόδια στα πόδια σου,

γελάει και μου λέει καλά θυμάσαι αλλά έχουν μεγαλώσει τα δένδρα και δεν παίζει πλέον αυτό.

Γεράσαμε μΕ φαίνεται...

Το shifter δουλεύει μαγικά κι αθόρυβα οι κραδασμοί απλά ΔΕΝ υπάρχουν , ο σε σειρά 2 κύλινδρος έχει ένα βρηχυθμό που φτάνει μόνο σαν ήχος στον οδηγό και στην επιτάχυνση νομίζω πως ακούω μόνο τον αέρα από το  φιλτροκούτι και θυμάμαι την αντίστοιχη των πρώτων 950.

Κι οι μποξεράκηδες είμαστε μαθημένοι στην κλωτσιά από τις χαμηλές στροφές

 και δε γράφουμε εύκολα τέτοιες αράδες.

Από απέναντι ανεβαίνει σβέλτο ένα 800αρι το ξέρω αυτό το οδήγημα

 αναστροφή και κουβέντα με το Μίλτο.

Είχα κάτι δουλειές στην πόλη μου λέει και σε λίγο θα πάω για καφέ στο κέντρο....μέσω Χολομώντα.

Άντε βγάλε άκρη!

Η δεύτερη μέρα κλείνει φωτογραφικά στα στενά της Αρναίας...

έπεται συνέχεια με city tour.

Τρίτη μέρα με  πόλη,

είναι τόσο ευκίνητο που δεν το αποχωρίζεσαι το σύνολο ύψους αθόρυβου μοτερ ,σαζμάν 

ροπής και χαμηλής κατανάλωσης σε κάνουν εύκολα να παροπλίσεις το παπί και να γυρνάς με αυτό.

Στη Θεσσαλονίκη που ρολάρει ήρεμη λόγω τριημέρου προτιμώ πλέον ελάχιστες γωνιές.

Κάνω μια γρήγορη βόλτα

Πορτάρα

Τσινάρι

Τα τρένα στην οδό Μοναστηρίου

Τα τρένα που σε πήγαιναν Ευρώπη ιστορίες χαμένες στο χρόνο 

ή κρυμμένες πίσω από τις κουρτίνες των κουπέ.

Εχθές έβλεπα τα λουλουδάκια αλλά δε σταμάτησα...

σήμερα τα πέτυχα και τα έκανα χαλί στον κόμβο του...... Δενδροποτάμου 

Στο τέλος μπλέκω στο κέντρο για να ακούσω επιτέλους το βεντιλατερ 

και να δω αν αλλάζει ο ήχος του κινητήρα προς το πιο μεταλλικό...τζίφος, αθόρυβο παντού..

Κλείνω με αφιέρωση στην αγαπημένη της πόλης ομάδα που αφού φόρτωσε μερικές εγχώριες τεσσάρες στην πλάτη της άδειασε μια πεντάρα στους αχώνευτους της Δυναμό...και εις ανώτερα!

 

 

 

250 χλμ σύνολο το επιστρέφω στη BMW Βελμαρ  με ένα μεγάλο χαμόγελο

κι ένα ακόμα πιο μεγάλο ευχαριστώ στην εκεί ομάδα για την εμπιστοσύνη 

που μου έδειξαν παραχωρώντας μου τη μοτοσυκλέτα με μόλις 2 χλμ στο κοντέρ.

 

 

ps 1

Μερικές ενδιαφέρουσες γωνιές του 900

 

Δύο ειδών πρίζες στον ακλόνητο πύργο

 

 

 

 

Το μαγικό shifter τα σωστά μαρσπιέ και ο ρυθμιζόμενος λεβιές αλλαγής ταχυτήτων

 

 

 

 

Η μεγάλη σκάλα των φώτων....

βάλτε μου μια αντίστοιχη από το σιμπι πεντακόσα να δω κάτι που θέλω

 

 

 

 p.s.2 

Το μουσικό βιντεάκι με τη χωματινη...musica maestro

See ya!!