71° 10’ 21”

Κείμενο : EFT
FOTO: N4pSt3R-Luka-EFT

71° 10’ 21”
Πολυταξιδεμένο, χιλιοειπωμένο, ένα ταξίδι δύσκολο και απαιτητικό, τόσο σε χιλιόμετρα όσο και σε κούραση , σωματική και νοητική. Ταξίδι που θέλει να έχεις αυστηρό οικονομικό προγραμματισμό, τόσο για να μαζέψεις όσο και να ξοδέψεις. Ταξίδι που έχει γίνει «καραμέλα», αλλά σε καμία μα καμία περίπτωση εύκολη να την καταπιείς.
Και ενώ βγαίνοντας από τη χώρα σε κατακλύζει αυτό το συναίσθημα του ξένου, του διαφορετικού, του «να τα ανακαλύψεις όλα», όταν βάζεις κάτω χιλιόμετρα σε συνάρτηση με τις μέρες (μας), αντιλαμβάνεσαι ότι είναι «Αποστολή». Αυτομάτως «αδικείς» όλους τους ενδιάμεσους προορισμούς, τόσο με τη φυσική σου παρουσία όσο και με τη φωτογραφική σου ματιά, γιατί η προσήλωση στον στόχο είναι μεγάλη.
Και η προσήλωση έμοιαζε να είναι κοινή -κατά έναν μαγικό τρόπο- με όλους τους μοτοσικλετιστές που συναντήσαμε από την Ουγγαρία και μετά.
Όλοι είχαν έναν κοινό προορισμό… «την Μπάλα».

Aργα βαδίζω ζωή κερδίζω

Ιούνιος.
Χαλκιδικιώτικος Παράδεισος.






'Ωσπου Κυριακή απόγευμα ήρθε το σύννεφο,μαύρο κι απροειδοποίητα.

(Ο παππούς ο Πασχάλης είχε τη δεκαετία του '30 ένα απο τα πρώτα ταξί των Σερρών.
Ξύλινο Ford με ταμπελάκι στο ταμπλό ΄΄πάω αργά γιατί βιάζομαι'')

Η ατάκα αυτή είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι στις καλοκαιρινές μπόρες της Χαλκιδικής
και ειδικά όταν αυτές συνδυάζονται με την επιστροφή χιλιάδων αυτοκινήτων.
Πρώτη σκέψη στον πρώτο κεραυνό,ευτυχώς είμαι μονός και τα κορίτσια γυρνούν με το αυτοκίνητο.
Δεύτερη σκέψη κάνε στην άκρη και κλείσε το κινητό.

Πριν την Κασσανδρεία κι ο μπελάς επελαύνει απο δεξιά.







Μετά την μποτίλια στην Ποτίδαια, όπου οι μισοί γιωταχήδες δεν ανοίγουν να περάσω παρά τον κατακλυσμό,
πιάνω τον επαρχιακό για Τρίγλια, Λάκκωμα,Σχολάρι.
Ούτε λόγος για εθνική με τα μισοκοιμισμένα ανθρωπάκια στο τιμόνι της κούρσας.




τρέξε να γλυτώσεις!




Απο τα Ελαιοχώρια προς το Λάκκωμα με την μπόρα να ξεσπάει δεξιά μου στο Χορτιάτη







Κατάβαση κάτω απο τον αεροδιάδρομο που χρησιμοποιούν τα αεροπλάνα μέσα απο το χωριό Καρδία
και τσουπ ασφαλης στην Καλαμαριά λίγα δευτερόλεπτα πριν το δεύτερο γύρο καταιγίδας!





See ya!

gone4luxury by BMW C 400 GT

Ενα κομμάτι των μετακινήσεων μου,
αυτό στο βαρύ κέντρο της Θεσσαλονίκης (Τσιμισκή και πέριξ)
είναι ο μικρός εφιάλτης της βαριάς, και κυρίως φαρδιάς GS μου.

Σήμερα με την προτροπή των φίλων στη Motorrad Βελμάρ επέλεξα για πρώτη φορά
να βγάλω αυτό το δρομολόγιο με το ολοκαίνουριο C 400 GT.



 
 

Ολες οι τεχνολογίες σε φρένα ,εκκίνηση χωρίς κλειδί και οθόνη πολλαπλών ενδείξεων που συναντάς στα premium μοντέλα μεγάλου κυβισμού της bmw είναι εδω για να κάνουν την καθημερινή σου μετακίνηση πιό άνετη και κυρίως πιό ασφαλή.

 




Aπολαμβάνω όλη την ημέρα την απίθανα υψηλή ποιότητα κύλισης την ευκολία του αυτόματου σαζμάν την εντυπωσιακή επιτάχυσνση αλά και τα φρένα άγκυρες.


Η εμπειρία μου στα μεγάλα σκούτερ είναι μηδαμινή
αλλά απο τα πρώτα μέτρα γίνεσαι ένα με το μηχάνημα και τις ευκολίες του.

Η σέλα δοκιμάστηκε και εγκρίθηκε απο την συνεπιβάτη του gs ενώ αισθητικά πρόκειται για αριστούργημα.

 

Μαζί με τις γωνίες και τα μεγάλα φωτιστικά σώματα


 



 



φτιάχνουν ένα σύνολο ιδιαίτερο που παρά το μαυρό χρώμα γύριζε κεφάλια σε κάθε του στάση.

 





Είναι και το brand.....πως να το κάνουμε!


 




Τελευταία στάση για παιχνίδι με τη σύγκριση μεγεθών!


 





Επιστροφή με το όργανο της κατανάλωσης να δείχνει
λίγο κάτω απο τα 4 λίτρα ανα εκατό .....οι υπολογισμοί είναι δικοί σας!

32o Motorally Μ.Ο.Θ.

32 συνεχόμενα χρόνια στο τέλος της Άνοιξης ο Μοτοσυκλετιστικός Όμιλος Θεσσαλονίκης διοργανώνει το Motorally.
Ένα περιηγητικό παιχνίδι με μοτοσυκλέτες που κινούνται σε on ή σε off διαδρομές
κι έχει ως σκοπό τη γνωριμία μεταξύ των μελών και τη διασκέδαση.
Δενυπάρχουν χρονόμετρα για τους οδηγούς παρά μόνο μια σειρά απο παιχνίδια δεξιοτήτων
όπως η σκοποβολή ή η χρονομετρημένη αλλαγή...μπουζί στην άκρη του δρόμου!
Για πολλά χρόνια το όνομα του ήταν συνυφασμένο με βραδιές στο δεύτερο πόδι όπου και τελείωνε η διαδρομή.
Είχα να συμμετάσχω απο το 2005 που το είχα ευχαριστηθεί όντας πάνω στο πολεμικό adv1150
και η αφορμή να ξαναγυρίσω πέρυσι μαζί με όλη την παλιοπαρέα
ήταν η άγνωστη ολοκαίνουρια διαδρομή που έφτανε μέχρι το Στρατώνι.

Για φέτος οι αναγνωριστικές της Βόρειας Παρέας στο Κερδύλιον όρος έβγαλαν
μαζί με τις υπέροχες επιλογές του Ανέστη(ο πρόεδρος) και του Θωμά(το νέο αίμα)
στα βουνά πάνω απο τις λίμνη Βόλβη,
ένα απο τα ομορφότερα και απαιτητικότερα οδηγικά Motorally που έγιναν ποτέ.

Σάββατο πρωί λοιπόν και φορτώνουμε τις αποσκευές
στο ακούραστο συνοδευτικό του Ανέστη που διατέθηκε φυσικά δωρεάν.
Οι φανατικοί έχουν μοιραστεί χάρτες και gpx αρχεία αλλά εγώ έχω αποφασίσει
να απολαύσω τον ατέλειωτο εθελοντισμό που προσέφεραν οι παραπάνω σηματοδοτώντας το μέτρο μέτρο
και να το βγάλω ακολουθώντας την εντουράδικη σήμανση που τόσο έχω νοσταλγήσει.
Δικαιώθηκα πλήρως, η δουλειά τους ήταν με μία λέξη άψογη!!


Ξεκινάμε λοιπόν απο τον όμιλο και μετά απο 12 ημιαστικά χλμ
(τα μοναδικά ασφάλτινα μέχρι τη Μεσολακκιά Σερρών 165 χλμ μακριά μας)
φτάνουμε στη θέση Βρύσες στον Χορτιάτη.



Ο Σταύρος είχε εκφράσει την επιθυμία να πηγαίνουμε τουριστικά
ώστε αυτή τη φορά να απολαύσουμε τα τοπία.
Τη σεβάστηκαν άπαντες......για περίπου 10 χιλιόμετρα.



Πάμε εικόνα,Φύση,Άνοιξη,Παρέα....
και με ένα δροσερό αεράκι να στεγνώνει διακριτικά τον ιδρώτα που έφερε ο .....περιηγητικός ρυθμός.

Δεξιά το παλιό μονοπάτι για το Αρδαμέρι,χορταριασμένο.Το τιμήσαμε δεόντως!



ο Πρωταγωνιστής του χαβαλέ ο καλύτερος μου φίλος(θα επανέλθω με τον όρο) εδώ και 3 χρόνια.
Μια αγκαλιά στο πλάτωμα της Βλάχας ήταν αρκετή να μας δέσει πισθάγκωνα που λένε
και να αρχίσουμε ένα ανελέητο ροβόλημα απο πλαγιά σε πλαγιά
που δεν έχω ιδέα και ούτε και με νοιάζει το πού θα μας βγάλει.
Φίλε το 'χεις αλλά θες προπόνηση στα μπουζιά!




Η μπαγκίρα σε μεγάλα κέφια,το παρμπρίζ έμεινε σπίτι κι απολαμβάνω
τη νέα οπτική γωνία και το βεντιλέσιο που λέει και ο Μάικ



Η διάσωση της χελώνας.
Το πρώτο πράγμα που κάνεις αν τη δείς στη μέση του δρόμου είναι να την πας στην άκρη!




Το Πλατανόραμα είναι ένας καλαίσθητος χώρος αναψυχής και παιχνιδιού κάπου κοντά στο Ζαγκλιβέρι.
Το πιο εντυπωσιακό του στοιχείο για εμένα είναι ότι δεν ξέρω πως να πάω εκεί απο την ......άσφαλτο!



Καφεδάκι και συνεχίζουμε στα άγνωστα που μας μαγείρεψε ο Ανέστης.
Εδω είμαστε στο χωριό Πλατεία στο οποίο μπήκαμε τριψήφιοι(περιηγητικά),
το περάσαμε φρενάροντας και κυρίως εντυπωσιασμένοι απο την καλαισθησία των σπιτιών και όλου του οικισμού.




Μετά το χωριό τα σήματα δείχνουν ένα ...χωράφι.
Μπαίνουμε και απολαμβάνουμε το βασιλιά των αμπάντο χωματόδρομων με θέα τη Βόλβη στα πόδια μας.
Πρόεδρε....έσκισες!

Διάλειμμα (και μουσικό) με την ιστορία σε 7 λεπτά!!!

Το τί γινόταν στις στάσεις το είδατε στο βιντεάκι.
Δεύτερη δοκιμασία με σκοποβολή σε μικρό για την ηλικία μας στόχο.



Στέλλα φύγε κρατάω αεροβόλο.
Ο 250άρης δεν έχει σταματήσει να αφιερώνει απαγγέλλει Ομηρο
μαζί με αποσπάσματα απο τα κατορθώματα του Διγενή Ακρίτα.



Απέναντι μας δίπλα απο τις Νυμφόπετρες ξεκινά η απαιτητική διαδρομή που θα μας βγάλει στον Ασκό.
Δικαστήριο για τα μικρά κυβικά και παγίδα για τα μεγάλα
ο Θανάσης επιστρέφει λαβωμένος πίσω ,περαστικά κι αγύριστα φίλε.



Η δοκιμασία νούμερο 3 στα Στεφανινά.Να αλλάξεις μπουζί σε κεφαλή απο Golf με χέρια που τρέμουν!

Μάστορα λίγο γρήγορα, το βιάζομαι.



Εδω έβγαλα για λίγο και τη φωτογραφική πάμε μια γύρα σε μέρος και φάτσες!

Μπαίνουμε επιτέλους στο μαγικό βουνό!
Το μέρος που είχε επιλέξει ο Μέγας Αλέξανδρος για να εκπαιδεύει το στρατό του,τ ο βουνό που αν αφαιρεθείς και χάσεις μία διασταύρωση...σε κατάπιε.
Εικόνα έχει κινούμενη παραπάνω και σε φωτό εδώ,
στο πιο επιβλητικό ιστορικά μέρος που έχω επισκεφθεί τα τελευταία χρόνια.
ίσως είναι το ύψωμα ίσως το Αδίκως Εκτελεσθέντων στην επιγραφή ίσεως η ντροπή που είναι δίπλα στο χωριό μου κι αγνοούσα την ύπαρξη και κυρίως την ιστορία του...ποιός ξέρει.







ο Στρυμόνας στις τελευταίες του στροφές πριν τη θάλασσα.
Το χωριό Μεσολακκιά στο βάθος και δεξιότερα του ο περίφημος λόφος Καστά.



Μια ματιά στο όχημα για το αν είναι όλα στη θέση τους.
Μαζεύω λουλούδια κι ανθούς,μακριά απο πέτρες!




όλα good κι ας έχουμε και καναδυό παράσημα!

 Φτάνουμε στο χωριό και στήνουμε στο γήπεδο που μας έχει παραχωρήσει η κοινότητα.
Οι τουαλέτες και τα ντουζ των αθλητών είναι στη διάθεση μας!
Ολο το μέρος ζει στο ρυθμό των παράξενων επισκεπτών με τα μηχανάκια
κι αν δεν έχεις δοκιμάσει τη σερραική φιλοξενία ήρθε η ώρα!!



Μαζί με τα γέλια τα πειράγματα και τις υπέροχες γεύσεις κάτω απο τη δροσιά του πλάτανου.






Αργά το βράδυ εν μέσω ακριβοπληρωμένων γαμπών και γκολ και θεάματος
γίνεται η απονομή στους πιό επιδέξιους της διαδρομής!





Καληνύχτα Motorally!



Ξημερώματα Κυριακής,η άδεια απο τις οικογένειες τελείωσε ,
η τέχνη του μοιράζειν τον χρόνο είναι η πιο πολύτιμη.


Τα μάτια μένουν για αρκετά λεπτά κολλημένα στο Παγγαίο των παιδικών μου χρόνων.




Αναχώρηση με τον Μάικ και τη βροχή στην πλάτη να μας κυνηγάει.
Εύχομαι του χρόνου να είμαστε και πάλι μαζί στο 33ο σε νέα μέρη κι ανακαλύψεις
και με γέλιο και με πειράγματα και με αυτήν την τουλάχιστον πολύτιμη Παρέα!


See ya!