Ξεκίνημα νωρίς ,στις 8 και σχεδόν μόνος μου στο δρόμο πιάνω Ημαθία
Αν με άφηνες σήμερα θα έβγαινα στο Ντοβολιώτικο λάκκο.
Είχα σκοπό να χαθώ ανάμεσα στη Βέροια και στην Κατερίνη.
Ξεκινώ από τη Σφηκιά
και η ταμπέλα για τη μονή των Αγίων Πάντων ήταν η καλύτερη αφορμή
4 χλμ βατού χωματόδρομου μέσα στον παράδεισο
και φτάνω στη Μονή που έχει λειτουργία και πολύ κόσμο
που έχει έρθει με συμβατικά αυτοκίνητα από τον ίδιο δρόμο με εμένα.
Θέλω να πιάσω όλους τους βατούς χωματόδρομους γύρω μου.
Τελικά επικράτησε η λογική και η τακτική του ποτέ μόνος στο βουνό
στο δρόμο για τα Ρυάκια βρέθηκα σε ένα χώρο αναψυχής σκέτο διαμαντάκι
συνέχισα προς το πουθενά με πράσινο όσο χωράει το μάτι
αλλά και με ένα απρόοπτο που πέρασε χωρίς ταλαιπωρία χάρη στις σωστές κινήσεις τη σωστή στιγμή.
αλλά και την ανθρωπιά που μόνο σε ανθρώπους της επαρχίας βρίσκεις σε τέτοιο βαθμό.
Το απρόοπτο ήταν το ''φούιτ'' που δεν ξεφούσκωσε ποτέ
Προσεκτικά και με σύμμαχο τη συνεχή ένδειξη πίεσης ελαστικών που με ενημέρωσε για την αργή αλλά σταθερή πτώσης της πίεσης στο πίσω λάστιχο φτάνω μέχρι το χωριό Παλιόστανη.
Εκεί κάνω τη διάγνωση που όπως το φαντάστηκα είναι βίδα.
Σκεπάζω το σημείο με κόλλα μπαλωμάτων που μου έχει δώσει
ο φίλος μου ο Στράτος από το OK Wheel
συμπληρώνω αέρα με το Xiaomi και χωρίς να χάνει αέρα πάω
προς Κολινδρό ή και Αιγίνιο να δω αν υπάρχει κάτι σε βουλκανιζατέρ.
Έχω το νου μου και δεν πιε'εζω στις αριστερες στροφές για να μη φύγει η κόλλα.
Και κυρίως να μην τραβολογάω την οδική αλλά κι εμένα για κάτι που δείχνει και είναι απλό.
Στο πρατήριο της Shell βρήκα τον άνθρωπο μου , που έβαλε ένα κορδόνι
κι απέφυγα το μεγάλο μπάλωμα της tip top που κουβαλάω εγώ για τα πολύ δύσκολα
Εθνική σιγά σιγά μη μας δείξουν και οι κάμερες και
back home safe , Αύριο θα δούμε για λάστιχα...
see ya!!
