Τώρα που το λαβωμένο πόδι έφτασε στο home sweet home και αναρρώνει είναι ώρα να ξεκινήσω
να γράφω τι κρυβόταν πίσω απο το παράθυρο του υπολογιστή που έγραφε Home sweet Χωμ3.
Η απόφαση ήταν πραγματικά της τελευταίας στιγμής μιας και
το κατάλληλο μηχανάκι για τέτοιες δουλειές ήταν στο γιατρό για εξετάσεις.
Ο Μάικ όπως πάντα σαν παιδάκι στο τηλέφωνο.Πάμε ρε πάρε το μεγάλο αφού έχεις έτοιμους τροχούς,
Έλα όμως που παρά τα 15 χρόνια πάνω σε τζιες ήταν η πρώτη φορά που θα επιχειρούσα χώμα με βαρύ adv.
H απορία και η αγωνία γαι το πώς μειναν πίσω μετά τα πρώτα 10 χλμ
που διέσχιζαν με σαθρό χαλίκι το Παναχαικό Αιολικό Πάρκο.
Οι μεγαλύτερες διαδρομές αναρτήσεων μαζί με τα λίγα αλλά ουσιώδη ηλεκτρονικά
κούμπωσαν γάντι με την πρότερη εμπειρία και σειρά πήρε η διασκέδαση.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα απο την αρχή,οι πετυχημένες φωτογραφίες μου είναι λίγες
αλλά πιστεύω ότι οι διοργανωτές θα τα καλύψουν όλα ως ΚΑΙ έμπειροι φωτογράφοι.(σπαζοφανάρια δε λέω εσένα ρε).
