Ανατολικογερμανίδα σύντροφος βουνού

MZ Baghira 660.

Είπα πως δεν θα γράψω αν δεν περνάει αέρα ''το ποτάμι'' στους Ταγαράδες.
Μία διαδρομή σχετικά άγνωστη στις πλαγιές ανάμεσα στο χωριό και το Κάτω Σχολάρι.
Εκτός δρόμου από τις στάνες στην αρχή και μετά και σχεδόν όλη μέσα στην αμμώδη και βαλτώδη κοίτη του μικρού ποταμιού.Εχει για  κερασάκι μία ανηφόρα-τοίχο στολισμένη με νεροφαγώματα ανάμεσα σε τόνους πηλού.(Δουλεύεται και ως τέστ κοπώσεως).

Ενα μήνα πριν,Οκτώβριος 2018,
ο Μάκης ήταν στην άλλη γραμμή.
Έλα να δείς ένα μηχανάκι,θα σου αρέσει.

Kavura church (the road is closed )

 

 

 Ο Χάρτης με το πού θα επιχειρήσουμε να πάμε.

 https://www.google.com/maps/place/Kovura+Church/@40.5113241,22.747701,2137m/data=!3m1!1e3!4m12!1m6!3m5!1s0x14a819aae2007f2f:0x51a1ae2bbe6bbb3!2sKovura+Church!8m2!3d40.5111293!4d22.7475049!3m4!1s0x14a819aae2007f2f:0x51a1ae2bbe6bbb3!8m2!3d40.5111293!4d22.7475049

 

 

 Κατά γενική ομολογία είναι μία πρόκληση.

Να κινηθείς εντός των ορίων ξεπερνώντας τα.

 

Hell(0) Koίτη - 2020

 

 

Την Κυριακή που μας πέρασε και ήταν η τελευταία της παλαβής χρονιάς ξεσαλώσαμε.

 

Χρησιμοποιώντας τον κωδικό 6 για άσκηση στα όρια της περιφέρειας κατοικίας  

(εδώ να ευχαριστήσω τον συγκάτοικο μου στη  17η σκηνή της ΧΑΝΘ στον Αγ,Νικόλαο, Κυριάκο)

 

βρεθήκαμε με το Χρήστο στην εξερεύνηση του ποταμιού που ενώνει Ταγαράδες με Σχολάρι.

 

 

Το υλικό είναι κυρίως σε βίντεο μιας και πρωταρχικό ρόλο  είχε η εκτός δρόμου οδήγηση

Αυτό που καταχρηστικά και για λόγους εντυπωσιασμού

ή τόνωσης του ελλειματικού οδηγικού status ονομάζεται τελευταία off road ride

 στην απέλπιδα προσπάθεια των μικρών να μοιάσουν λίγο με τιμόνια διασχίζοντας χωματόδρομους και 

φωτογραφίζοντας πίσω από μεγάλα πλατανόφυλλα πολύχρωμα πολλά υποσχόμενα... ακίνητα  μοτόρια

 

(Αν πρέπει να δίνω το μηχανάκι για να μΕ το ανεβάσει άλλος σε μια ανηφόρα 100 μέτρων

 κάνω στην άκρη και σφυρίζω βλάχικα  όταν η κουβέντα πάει στο off road γκέγκε ή ρέγκε?)

 

Το ποτάμι είναι η αγαπημένη μου βόλτα για προπόνηση

με τα μεγάλα on off  στην κρυφή αγαπημένη μου τεχνική την οδήγηση στην άμμο.

 

Για ένα παράξενο λόγο στην άμμο είμαι πιό άνετα κι από την βρεγμένη άσφαλτο 

κι ο Χρήστος δίπλα μου το ίδιο.

Σκόρπιες εικόνες μαζί με αυτές τις κατάληξης της βόλτας 

στην παραλία Ποταμός και στη θέση Ναυάγιο στην Επανωμή.

Αυτό το κενό στα ίχνη των enduro μας ψάρωσε ,είναι τα τελευταία μέτρα 

πριν τη βοορκοανηφόρα που οδηγεί στη στάνη έξω απο το Σχολάρι.....θα επανέλθουμε.

Κανένα πρόβλημα συνεχίσαμε αριστερά επάνω στους ψαρωτικούς  ''τοίχους''

που σε ανεβάζουν στο ύψος του παλιού ΧΥΤΑ

...πόσο θα ήθελα να έχω εδώ τους ''off road''  ''φίλους'' μου!

Ποταμός..... ανάσα με μια ματιά στον ορίζοντα

Υeahhh!!!

Οταν θέλει καινούριο λάστιχο μπροστά και προσπαθεί να σου το πεί όλη μέρα..

Και φυσικά το video είς διπλούν δια χειρός εμού(μετά μουσικής)

και του  Χρήστου (με ήχο φυσικό).

 

Ποταμός - δίωρη αποσυμπίεσης

 Κι έτσι ξημέρωσε η Δευτέρα που για ελάχιστες φορές το χρόνο 

δε σημαίνει ταξίδι με το κουτί για δουλειά ή άγχη κι έννοιες σχετικές με αυτήν.

Με έναν υπέρλαμπρο ήλιο να έχει βάλει σκοπό να τα στεγνώσει όλα ακόμα και στην ...Καλαμαριά.

Η θερμοκρασία θυμίζει άνοιξη όπως και το χρώμα του ουρανού 

και το σχέδιο για βόλτα στον Ποταμό στήνεται

Άδεια από την μικρή που μάλλον μεγάλωσε και δεν πήραμε χαμπάρι ντύσιμο βόλτας και πάμε!!

 

 

Ο Όλυμπος είναι μπροστά και μακριά μας πάντα μαγνήτης για τη σκέψη.

 

 

 

 

Παραμένει μία από τις λιγοστές ενδιαφέρουσες εικόνες που μπορεί να δει κάποιος

 όταν κινείται μέσα στα άχαρα όρια του νομού Θεσσαλονίκης.

Το Μετόχι , τώρα ποιό είναι.....το ξέχασα!

Στον Ποταμό της Επανωμής 

 

 

 

 

 

 

 

 

όπου αράξαμε για να χορτάσουμε φως αέρα και χιονισμένο βασιλιά.

Αρκετοί ωραίοι τύποι με ακόμα πιό ωραία άποψη για την καρα-μπίνα γύρω μας

 να απολαμβάνουν τον αέρα αλλά και τη θάλασσα,

 

 

Στομ κλειστό μπιτσόμπαρο

 

 

 

 

 πίνουμε το καφεδάκι μας και γεμίζουμε τέρμα τις μπαταρίες μας.

Μέσα σε 2 ώρες ήμασταν πίσω....καινούριοι!

Δέλτα Λουδία ποταμού

 Κείμενο-Φωτογραφίες

Πασχάλης Τσαλίκης

 

 

Θυμάμαι από το δημοτικό το τέχνασμα της δασκάλας για να μάθουμε τα 4 ποτάμια που εκβάλλουν στο δυτικό τμήμα του νομού Θεσσαλονίκης

-Θα θυμάστε το γάλα και θα σας έρχονται τα ποτάμια με τη σειρά,

Γαλλικός Αξιός Λουδίας Αλιάκμονας!!

 

Περνάω με συνοπτικές διαδικασίες πάνω απο την ξερή κοίτη του Γαλλικού 

και από αυτήν τη γκρίζα του Αξιού παρακάμπτοντας τα διόδια.

Όχι λόγω κόστους αλλά για την αποφυγή άσκοπων διαλόγων.

Ο αρχικός μου στόχος άλλωστε ήταν στον παράδρομο 

και συγκεκριμένα η σιδερένια γέφυρα με τους ψαράδες (που έλειπαν για να μην κολλήσουν)

Η γέφυρα είναι πάνω απο τον τρίτο στη σειρά Λουδιά και στην οποία 

και της ρίχνω πάντα μια κλεφτή ματιά ρολάροντας στην Εθνική.

 

 

 

Λίγες εκατοντάδς μέτρα πριν τον κόμβο στη θέση Κλειδί έμελλε να είναι σήμερα το δικό μου κλειδί προς τον κόσμο της γαλήνης που συναντάς σε κάθε δέλτα ποταμού,όσο μικρό κι αν είναι αυτό.

Ο Λουδίας ,κοιτώντας βόρεια προς τον κάμπο των Γιαννιτσών ενώνεται με τον ορίζοντα.

Φτάνω κοντά στη θάλασσα μετά από διαδρομή 7 χλμ σε καλή άσφαλτο.

Οι στροφές της θέλουν προσοχή γιατί δε φαίνονται μέσα στις καλαμιές 

ενώ υπάρχει και η σχετική -κατεστραμμένη βεβαίως- ταμπέλα που ενημερώνει ότι εισερχόμαστε σε βιότοπο και δεν πρέπει να θορυβούμε ,ούτε καν τρέχοντας με το όχημα μας.

Απο την άλλη μεριά στα ανατολικά μου συναντώ τον οικισμό των μυδοκαλλιεργητών.

Οι πρώτες εικόνες φτάνοντας .....

Τα σπίτια είναι ομοιόμορφα φτιαγμένα ,

κάποιος έχει φροντίσει να μην διαταραχθεί η αισθητική του τοπίου.

Θέλω να φανταστώ ότι είμαι σε ένα νορβηγικό ψαροχώρι

..... και δεν υπάρχει κανείς γύρω μου να με εμποδίσει!

Είναι πρόκληση να περάζεις τις φωτογραφίες στο κινητό!!

Λίγο πιό κάτω επιστρέφω στην καλοκαιρινή πραγματικότητα του μπλέ του ουρανού

 σε συνδυασμό με το λευκό εκκλησάκι. (Του Αγίου Νικολάου).

Ο ήλιος καίει το πρόσωπο κι ας είμαστε δύο μέρες πριν τα Χριστούγεννα!

Πίσω στον οικισμό,μερεμέτια στις βάρκες κι επιστροφή από την τοποθέτηση του γόννου.

το καραβάκι στο βάθος κάνει καθαρισμό του βυθού απο την άμμο άν κατάλαβα καλά στην κουβέντα μου με έναν κύριο που ξαπόσταινε κι αυτός από τη μασκοφορία.

Ψάχνω για μία κοντινή από την παρέα των φλαμίνγκο!

Επιστρέφοντας προς το φρενήρη  πολιτισμό μας.

Σκέφτομαι αυτή τη φορά να περάσω τα διόδια πετώντας 

μιας και ως ύποπτος διασποράς στα φλαμίνγκο κινδυνεύω με επίπληξη,

Α ναι.......τα φλαμίνγκο παραλίγο να τα ξεχάσω!!

Τελικά διακτινίστηκα μιας και οι δουλειές τρέχουν ασταμάτητα...

See ya!!

Στη χώρα της Πέτρας και της Άμμου - Ιορδανία 2019 (the movies)

 

 Ιορδανία Δεκέμβριος 2019.

Σαν σήμερα,ένα χρόνο πριν, κατηφορίζαμε για το Ελ.Βενιζέλος.....

Part 1

Από τη Θεσσαλονίκη μέχρι την έρημο  Wadi Rum

Part 2

H επίσκεψη στην Πέτρα στο Μοναστήρι πάνω από αυτήν αλλά και στα άδυτα της πρωτεύουσας,

Ελληνικό ντοσιέ - part 2

 2019.......2020.......202x

Τι κι αν το γνωστό δερμάτινο ντοσιεδάκι έγινε tablet....
Το μυαλό είναι πάντα στην πλάγια ματιά και οδό.

(Παρατηρώντας τον τόπο σχεδιάζεις τι δουλειές θα στήσεις)

 

..... Η μέρα ξεκινά απο την Καστοριά

 

Λάναρης express!!

 

Πατούμε το κινητόν εκιά που λέγει Μηνύματα γράφωμεν τον κωδικόν 6
μαζί με το βαφτιστικόν μας και μία διεύθυνση οπουδήποτες ανατολικά της Τζαμάικα ......

Πριν , έχομεν εκφέρει γνώμη σε δύο τρία φόρουμ σχετικά με την ποσότητα λαδιού τον χειμώνα
την προθέρμασνη που εξασφαλίζει την μακροζωίαν (ενός κινητήρα 23 ίππων)
και τον αριθμό των τσεπών που θα πρέπει να έχει το ταγάρι πλάτης
(για να χωρέσει όλο το παπατζιλίκι που έχεις φορτωθεί απο τη μαύρη ....είν' η νύχτα στα βουνά)


Μετά τους πιάνεις όλους στον ύπνο και κάνεις μια γύρα 60 χιλιομέτρων το Λάναρη
παρέα με έναν καλό φίλο και άξιο συνοδοιπόρο που ξέρει να οδηγάει μοτοσακό.

Είσοδοσ απο το χωριό Τριάδι με πρώτη στάση στην τεχνητή λίμνη πάνω από αυτό.







Συνέχεια μέχρι τα ερειπια της Μεσινούδας



Λίγο πριν τον Κισσό στάση για αγνάντι κουβέντα και παραλαβή

των αναμνηστικών και των δώρων απο το χαμένο λόγω φόρτου εργασίας Xωμ4









πορεία πίσω και ελαφρά αριστερά με το ραντάρ στα αριστερά μας και το Λάναρη στα δεξιά μας.

Ξέφωτο με τα πλατάνια σε ύπνωση εκκλησάκι και αυτοσχέδιο μπιζμπιζέ σαλονάκι





Το κίνημα της τσατσάρας εξαπλώνεται και εκσυγχρονίζεται...





Αντε γειά και τα λέμε στον επόμενο εμβολιασμό με στόχο της ανοσία κατά της αγέλης (με τα πρόβατα).