Είναι απίστευτη η αναζωογόνηση που νιώθεις από μία βόλτα
έστω και σε μέγεθος παράκαμψης 25 χιλιομέτρων.
Με τη μέρα στα μικρότερα της δεν υπάρχει χρόνος για μια γύρα με φυσικό φως μετά τη δουλειά
οπότε η λύση της παράκαμψης εντός μοιάζει η μόνη νόμιμη και δυνατή.
Απο νωρίς είμαι στο κέντρο με την μεγάλη μηχανή και μια δυο εικόνες σκληρής ζωής
ήταν αρκετές ώστε να αποφασίσω να κατευθυνθώ στην επόμενη στάση μου
που ήταν ανατολικά μέσω της λίμνης Κορώνειας!
Στο χωριό Άγιος Βασίλειος με την υγρασία να τρυπάει τα κόκκαλα
και με εικόνες από την πάλαι ποτέ ακμάζουσα παραλίμνια ζωή που ζωντάνευε τον τόπο.
Η υπεράντληση και η αλλαγή στην ποσότητα των βροχοπτωσεων
που δέχεται ο Ελληνικός Βορράς τα τελευταία χρόνια
έχουν συρρικνώσει τη λίμνη και οι όχθες βρίσκονται πλεόν
εκατοντάδες μέτρα μακριά από τα σπίτια του χωριού.
Στην άκρη του χωριού βρίσκεται αυτό το βυζαντινό οικοδόμημα ,μάλλον πύργος.
Διπλα στον πύργο αφημένο στην τύχη του κατι σαν παρκο αναψυχής
Ανεβαίνοντας μιά τελευταία ματιά προς την πεδιάδα των λιμνών ,
πάμε γιατί αργήσαμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο