10 Ιαν 2019

Traveling along ''the ''Roof of the world'' Pamir highway 2018 part 3


Οι πρώτες ημέρες του ταξιδιου βρίσκονται εδώ

http://gone4riding.blogspot.com/2019/01/travelling-along-roof-of-world-pamir_15.html













ΗΜΕΡΑ 15η, 17 Αυγούστου 2018

Khalaikum - Khorog

Χλμ ημέρας 250



Ξυπνάμε και παίρνουμε το πρωινό μας, ανυπομονώντας να ξεκινήσουμε και αυτή τη μέρα αφού η πρώτη μας είχε πάρει κυριολεκτικά τα μυαλά! Είχαμε μπει κατευθείαν στα βαθιά!






Σήμερα θα ταξιδεύαμε δίπλα στον ποταμό Pyandzh, το φυσικό σύνορο με το Αφγανιστάν. Ο δρόμος συνέχιζε να είναι κατά βάση χωμάτινος με μικρά διαλείμματα κακής και σπασμένης ασφάλτου. Τα χλμ μέχρι το Khorog δεν είναι πολλά, καθώς την επόμενη θέλαμε να πάμε στις πηγές Bibi Fatima και μετά στη Murghab

Ο ποταμός Panj (Πάστο: د پنج سیند), επίσης γνωστός ως ποταμός Pyandzh ή ποταμός Pyanj (που προέρχεται από το ρωσικό του όνομα "Πянτζ"), είναι ένας παραπόταμος του Amu Darya. Ο ποταμός έχει μήκος 1.125 χλμ και αποτελεί σημαντικό τμήμα των συνόρων μεταξύ Αφγανιστάν και Τατζικιστάν . Ο ποταμός σχηματίζεται από τη συμβολή του ποταμού Pamir και του ποταμού Wakhan κοντά στο χωριό Qila-e Panja. Από εκεί, ρέει προς τα δυτικά, σχηματίζοντας τα σύνορα του Αφγανιστάν και του Τατζικιστάν. Μετά τη διέλευση από την πόλη Khorog, πρωτεύουσα της αυτόνομης περιφέρειας του Τατζικιστάν Gorno-Badakhshan λαμβάνει νερό από έναν από τους κύριους παραπόταμους του, τον ποταμό Bartang. Στη συνέχεια στρέφεται προς τα νοτιοδυτικά, προτού ενταχθεί στον ποταμό Vakhsh και σχηματίζει τον μεγαλύτερο ποταμό της Κεντρικής Ασίας, την Amudarya. Ο Panj διαδραμάτισε πολύ σημαντικό ρόλο κατά τη σοβιετική εποχή και ήταν στρατηγικός ποταμός κατά τη διάρκεια των σοβιετικών στρατιωτικών επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν τη δεκαετία του 1980.

Το χρώμα του μαγευτικό, εδώ φαίνεται και το ''μπαλκόνι'' του ξενώνα το οποίο είναι κυριολεκτικά πάνω απ το ποτάμι!







Το μνημείο στο Khalaikhum (Ο κριγιός ψηλα στο βράχο!)





Εκστασιασμένοι ξεκινάμε αφού κάνουμε ένα πέρασμα απ το Khalaikhum!











Βγαίνοντας απ την πόλη βάλαμε αμέσως βενζίνη με τιμή στα 0,90, η βενζίνη του Τατζικιστάν είναι ρώσικης προέλευσης 91 οκτανίων, πολύ καλύτερη απ του Ουζμπεκιστάν (αλλά και αρκετά ακριβότερη)!



Ένας ''αλανιάρης'' πιτσιρίκος με γυαλάκια :cool:







Σημαίες παντού



Αριστερά οι πελώριοι βράχοι και δεξιά ο ποταμός Pyandzh με το Αφγανιστάν δίπλα!





Με ένα Μπλούμ είσαι Αφγανιστάν!





Οι χαιρετούρες πάλι αμέτρητες!





Το Αφγανιστάν





Σε μια στάση ακούω ψηλά πάνω γέλια και ψιθύρους!
















Έιναι απίστευτο το πόσο κοντά είμαστε σε ένα μέρος που έχει συνδεθεί με την παγκόσμια τρομοκρατία!
Μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 οι ΗΠΑ, η Βρετανία και συμμαχικές δυνάμεις αναλαμβάνουν στρατιωτική δράση και ανατρέπουν το καθεστώς των Ταλιμπάν. Με απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ στη χώρα εγκαθίσταται διεθνής στρατιωτική δύναμη, τη διοίκηση της οποίας ανέλαβε το 2003 το NATO.Το 2004 διενεργούνται εκλογές και πρόεδρος εκλέγεται ο Χαμίντ Καρζάι. Έκτοτε το κίνημα των Ταλιμπάν έχει ανασυγκροτηθεί και επιτίθεται στις ξένες στρατιωτικές δυνάμεις αλλά και στην κυβέρνηση της χώρας. Μετά από δεκαετίες πολιτικής αστάθειας και πολεμικών επιχειρήσεων η ανθρωπιστική κρίση έχει λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Εκατομμύρια Αφγανοί προσφυγές έχουν εγκαταλείψει τη χώρα και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες έχει συστήσει ειδική επιχείρηση για να διαχειριστεί την κρίση.


Σπίτια στο Αφγανιστάν











Αφγανάκια στον ποταμό Pyandz.





Αφγανοί έξω σε κρεβάτια

















Απίστευτα τοπία μπαίνοντας στο φαράγγι....











Μου θύμισε Νορβηγικά Φιόρδ αυτή η φώτο!







Κάποια στιγμή συναντάμε ένα όμορφο χωριουδάκι και σταματάμε στην πλατεία για ξεκούραση αλλά και να γεμίσουμε τα μπουκάλια μας νερό απ την φυσική πηγή που υπήρχε!



Φυσικά μαζεύτηκε για άλλη μια φορά κόσμος!



Εδώ οι φυσική πηγή, είχαν μάλιστα βάλει εκεί αναψυκτικά να παγώνουν!



Και ξανά στο δρόμο





Οι χαρακτηριστικές ''πύλες'' του Τατζικιστάν!



Ελάχιστες νταλίκες στο κομμάτι αυτό που άμα όμως τις πετύχεις θα δυσκολευτείς πολύ να περάσεις!





Τα απόκοσμα τοπία μας είχαν συναρπάσει!


















Σε κάποια στιγμή φτάνουμε ένα κομμάτι από άμμο και το περνάμε πολύ προσεκτικά











Η άμμος γίνεται πετροχάλικο, όμως τα Ε07 συμπεριφέρονται εξαιρετικα, το αγάπησα αυτο το λάστιχο, δεν το είχα ξαναβάλει!






Άλλη μια καταγραφή από ένστολους στρατιώτες πλέον! Δεν μας προκαλεί καμία ανησυχία, ίσα ίσα είναι πολύ φιλικοί και τρελαίνονται κάθε φορά που τους λέμε από που είμαστε!













Συναντάμε αρκετούς ποδηλάτες για άλλη μια φορα! RESPECT




Οι βράχοι είναι πελώριοι! το ποτάμι πλέον κυλάει δίπλα μας!







Δρομοι....




Κάποια σπίτια στο πουθενά!



Είχε έρθει όμως η ώρα για ξεκούραση, με το που βρίσκουμε μια σκιά την πέφτουμε για λίγο να τσιμπήσουμε και κάτι!



Τι να σκέφτεται άραγε?? :rolleyes: Που ήρθα? που έμπλεξα με τούτον εδώ τον κουζουλό τον Κρητικο? :laugh: Μάλλον η κούραση είναι!



συνεχίζουμε σε μια μικρή όαση



Και τσουπ stop control once more!





Η γέφυρα χρησιμεύει και για άπλωμα χαλιών...



Το τοπιο....



Πύλες, stop control, πάλι πύλες, γέφυρες, και ξανά μανά stop control....







Πύλες φωτός!



Η ζωή κυλάει τόσο όμορφα εκεί...




Συνεχίζουμε περνώντας ''πράσινα'' χωριά



Η πρώτη παρέα μοτοσυκλετών που συναντάμε στα Παμιρ! Απ ότι θυμάμαι ήταν 600αρια εντουράκια κάτι σαν KLR







Κι άλλο ''Hi five''!



Φουλάρισμα περικαλώ! :p



Σιγά σιγά φτάνουμε στο Khorog





Khorog κεντρικός δρόμος, με αρκετά B&B Guest House κλπ









Αρκετός ο κόσμος στο Khorog



Pamir Plaza



Μικρή διαβούλευση, για να βρούμε το ξενοδοχείο







Τα πρώτα φανάρια στα Παμιρ! Και τελευταια...δεν νομίζω να είδα άλλα!





Και επιτέλους μετά από λίγο φτάσαμε στον πέτρινο ξενώνα που μας είχε πεί ο Ζησης!



Ο ξενώνας έτσι κι έτσι, βασικά τα δωμάτια ήταν σούπερ, μεγάλα πέτρινα, αλλά οι κοινόχρηστες τουαλέτες ήταν ψιλοχάλια. Να φανταστείτε είχε σαν χώμα κάτω στα ντουζ, πιο πολύ με στάβλο έμοιαζαν! Αλλά εντάξει μη θέλουμε πολυτέλειες! Αφου ξεκουραστήκαμε ο Κώστας κατεβηκε στο χωριο και πήρε μια κάρτα ίντερνετ, μπας και πιάνει καλύτερα καθώς τις επόμενες ημέρες Wi-Fi γιόκ! Θα μπαίναμε στην Whakhan Valley! Εγώ κατέβηκα σε ένα μινι μάρκετ και πήρα κάτι πραγματάκια. Αράξαμε έξω και δώσαμε τα ρούχα μας να βάλουν 1 πλυντήριο με κόστος 5 δολάρια! Δεν κατεβήκαμε στην πόλη, άλλωστε τι να δείς, πήραμε μπυριτσα και coca cola (κλασσικά ο Κώστας) και τα ήπιαμε έξω απ το δωμάτιο! Το Wifi θα λειτουργούσε απ τις 7 το απόγευμα μέχρι 11 το βράδυ (οι ταχύτητες ήταν άστα να πάνε!) !


Νεράκι μόνο Παμιρ!





ΤΕΛΟΣ 15ης ΗΜΕΡΑΣ











ΗΜΕΡΑ 16η, 18 Αυγούστου 2018

Khorog - Bibi Fatima springs

Χλμ ημέρας 200




Στο Khorog υπήρχε άλλη μια διασταύρωση, ο Μ41 συνέχιζε ανατολικά (με πολλά και μεγάλα κομμάτια ασφάλτου), ο δρόμος που συνέχιζε νότια και παράλληλα με τα σύνορα του Αφγανιστάν περνούσε μέσα από την Wakhan Valley, μια κοιλάδα απόκοσμη, απίστευτης ομορφιάς. Βέβαια το κάτω αυτό κομμάτι είναι σαφώς χειρότερο από το πάνω σε ποιότητα δρόμου,με αρκετές παγίδες άμμου αλλά και μεγάλα κομμάτια με χοντρό, βαθύ, χαλίκι στρωμένο, όπου ήταν επικίνδυνο να ΄΄χάσεις΄΄ το μπροστινό!
Θα μέναμε στις φυσικές θερμές πηγές Bibi Fatima hot springs Χάρτες Google πάνω απ τα 3000 μέτρα στο βουνό! Απ τον δρόμο κάτω μέχρι πάνω στις πηγές πήγαινε ένας πολύ στενός χωματόδρομος (10χλμ περίπου) που ανέβαινε με απότομη κλίση! (To google maps δεν έχει τον δρόμο, επίσης αν παρατηρήσετε στο χάρτη δεν σε αφήνει να περάσεις απ τον δρόμο του Τατζικιστάν και σε πάει απ του Αφγανιστάν, άγνωστο γιατί ίσως είναι bug του χάρτη)

Αφού παίρνουμε το πρωινό μας, γνωρίζοντας άλλο ένα ζευγάρι ταξιδιωτών με ποδήλατα στο Khorog ξεκινάμε!




Βλέπαμε πάρα πολλούς στρατιώτες με όπλα να μετακινούνται στα κομμάτια που ήταν τα σύνορα του Τατζικιστάν με το Αφγανιστάν, όλοι ήταν φιλικοί τους χαιρετούσαμε και αυτοί ανταπέδιδαν!







Πλέον το ποτάμι ήταν στο ίδιο ύψος σε κάποια σημεία, αλλά και πού κοντά στο Αφγανιστάν!










Σταματώντας σε μια φυσική πηγή να γεμίσω τα μπουκάλια μου νερό, κατέβηκε από τον λόφο ένας Τατζίκος, φυσικά η ''συνομιλία'' έγινε σε άπταιστη νοηματική! (παρατηρήστε το φούτερ του, παντού είναι ο όμιλος ''Zara'' :eek: :p)




Εδώ θαυμάζοντας την μπέμπα!




Και ξανά στο δρόμο





Stop control...μην ξεχνιόμαστε! :cool:



Σπίτια χωρικών στο Αφγανιστάν












Ωπς, νταλίκα ahead :p



Μια νταλίκα να συναντήσεις (αυτή τραβούσε και ρυμούλκα!) μπορεί να σε πάει ''καροτσάκι'' για αρκετά χλμ, εγώ έβγαινα αριστερά με προσοχή να με δεί και που και που κόρναρα κιόλας! Έκαναν δεξιά πάντως οι περισσότεροι



Κάποια αραιά κομμάτια ασφάλτου



Στάσεις για φώτο



Η καλή λήψη θέλει ''θυσίες'' :cool:









Ξαναξεκινάμε περνώντας απο μικρά χωριά





Μικρές όμορφες ''οάσεις''





Σιγά σιγά κάνουν την εμφάνισή τους κάποια κομμάτια άμμου














Επ όχι στην μέση του δρόμου βρε!



Τατζίκικα παιδικά χαμόγελα!





Εδώ μια γέφυρα που είναι σύνορα με το Αφγανιστάν!







Με το που σταμάτησα ήρθε ένα ''ταλαιπωρημένο'' ήρεμο στρατιωτάκι να δει τι θέλω, του έκανα με νόημα οτι λίγο πιο πίσω είναι κι άλλη μηχανή και περιμένω να έρθει!



Φτάνοντας στο Eshkashem, ένα δέος μας κατακλύζει βλέποντας τα χιονισμένα βουνά Αύγουστο μήνα! Πίσω απ αυτά τα βουνά του Αφγανιστάν βρίσκονται τα βουνά του Πακιστάν, καθώς σε αυτό το σημείο το Αφγανιστάν είναι μια λωρίδα περίπου 5 χιλιομέτρων σε κάποια σημεία! (Αν πάρεις το χάρτη κατακόρυφα από κάτω είχαμε Πακισταν και Ινδία)







Απαραίτητο φουλάρισμα στο Eshkashem καθώς μετά σε όλη την Whakan Valley δεν θα υπήρχε βενζινάδικο ούτε για δείγμα!




Ωραία έχει αντλίες!



Αμ δε!! o_O Ξεκίνησε ο τρόπος γεμίσματος με κάνιστρα των 10,5 και 1 λίτρου!



Περνώντας το Eshkashem



















Όπου υπήρχε πράσινο υπήρχε τροφή για τα ζώα


















Το τοπίο αρχίζει και γίνεται ακόμα πιο μαγευτικό!

















Περνώντας από ένα χωριό με αρκετούς Τατζίκους και όμορφα σπίτια!







Ένα δάσος στο πουθενά δίπλα στο ποτάμι, ανάμεσα σε τόσα πετρώδη βουνά



Μαγεία!











Απόκοσμα τοπία! (Κάτω αριστερά φαίνεται ο Κώστας!)











Ακόμα κι από δω περνάνε νταλίκες!









Το ποδόσφαιρο παίζεται παντού! Απ την πιο φτωχή γειτονιά, μέχρι την πιο πλούσια, απ την θάλασσα, μέχρι πάνω στα 3000 μέτρα






Μετά το Langar και αμέσως πριν το Vrang κάνουμε αριστερά και ανεβαίνουμε τον χωματόδρομο προς τις πηγές




Περνάμε απ το Yamchun Fortress

Βρίσκεται μεταξύ των σημερινών συνόρων Τατζικιστάν και Αφγανιστάν, σε υψόμετρο 3100 μέτρων! Αρχικά χτίστηκε το 300 π.Χ. (ή 100 π.Χ. σύμφωνα με κάποιες πηγές), το Yamchun βλέπει σε μεγάλες εκτάσεις της κοιλάδας Wakhan και σε μεγάλα τμήματα των βουνών Hindu Kush στα βόρεια Αφγανικά εδάφη. Μέρος απ το αρχικό φρούριο είναι ορατό σήμερα η αρχαία δομή του επεκτάθηκε μεταξύ του 10ου και του 12ου αιώνα. Υπάρχει ένας μύθος που λέει ότι στο φρούριο Yamchum υπήρχε ένας Ζωροαστρικός ναός αιώνιας φωτιάς.



Φτάσαμε στον ξενώνα Χάρτες Google στον οποίο δώσαμε 15 δολάρια με πρωινό και βραδινό μαζί με όλα τα τσάγια που ήπιαμε απόγευμα και βράδυ! (σε κάποια αξιολόγηση διάβασα ότι οι ντόπιοι δίνουν περίπου 3 δολάρια! (30 som). Η θέα προς την κοιλάδα Whakan πανέμορφη! Από άποψη συνθηκών ο ξενώνας ήταν αρκετά βρώμικος και μύριζε (ζώα, γάλατα κλπ). Εκεί ακριβώς την έπαθα κι εγώ και απέκτησα κοιλιακές διαταραχές! (Αίμα με πήγε την επόμενη μερα!! :eek:) Πολλές μύγες, απροστάτευτο φαγητό , αλλά τι να κάνεις! Δεν είχαμε και τπτ άλλο φαγητό μαζί! (Όποιος πάει κει παν να κρατάει απ το Ishkashem η απ το Khorog καλύτερα!





Αρκετά τζίπ με τουρίστες είχαν έρθει για ένα τσάι στον ξενώνα, για να θαυμάσουν και την υπέροχη θέα



Αφού κάναμε μπανάκι πήγαμε να δούμε τις πηγές καθώς ήταν έτοιμες να κλείσουν 6 το απόγευμα !(Τι το θελα!)



Bibi Fatima Springs Ονομάστηκε έτσι από την κόρη του Προφήτη Μωάμεθ, τα νερά των πηγών πιστεύεται ότι αυξάνουν τη γονιμότητα της γυναίκας. Ως αποτέλεσμα, οι ιαματικές πηγές είναι ένας δημοφιλής προορισμός για τις γυναίκες του Τατζίκ. Υπάρχουν δύο διαφορετικά δωμάτια στην ένωση των θερμών πηγών - οι άνδρες και οι γυναίκες εναλλάσσονται μεταξύ τους σε τακτά χρονικά διαστήματα

Εδώ το νερό που περνάει (δεν το λες και καθαρό o_O:p)







Το βλεμα μου μετά που μπήκαμε μέσα στις πηγές, τα χα δει όλα!!! :laugh: Μας βάζουνε σε ένα δωμάτιο να αλλάξουμε, μέσα ο κακός χαμος γυναικες αντρες με μπουρνούζια! Μας ανοίγει ο υπεύθυνος (πριν ξεντυθούμε) να μας δείξει το δωμάτιο με τις πηγες των αντρών, και αντικρίζουμε 20-30 Τατζικους Αφγανους απ τα βουνά, ξερακιανούς γυμνούς να είναι όλοι σε μια σαν λιμνούλα άλλοι όρθιοι και άλλοι καθιστοί, ίσα ίσα ο ένας δίπλα στον άλλο, με το νερό να μην πω πως φαινόταν! Λεω στον Κώστα εγώ ΦΕΥΓΩ αν θες κάτσε μόνο να είσαι τοιχο τοίχο :fun! η αλήθεια είναι ότι σιχάθηκα λίγο! o_O Έτσι φύγαμε άρον άρον! Ειχα ξεχάσει οτι ήταν Σαβατοκύριακο γι αυτό και είχε τόσο ''ντόπιο'' κοσμο! Στο ιντερνετ σε φώτο που είχα δει μου άρεσαν οι πηγές με 2-3 άτομα τουρίστες που έδειχνε μέσα, αλλά αυτό με 20-30 ξερακιανούς βουνίσιους Τατζίκους σε μια λιμνούλα δεν την πάλεψα! Έκανα αργότερα μπάνιο σε θερμές πηγές στο Καζακστάν και το απόλαυσα!



Έτσι καλύτερα περπατήσαμε τριγύρω, μέχρι το φρούριο, να θαυμάσουμε τουλάχιστον την θέα!



Απίστευτα βουνά!



H κοιλάδα Wakhan είναι ένα πολύ ορεινό και τραχύ τμήμα των περιοχών των Pamir, Hindu Kush και Karakoram του Αφγανιστάν.



Το φρούριο Yamchun σε φόντο από ''άγριες'' πλαγιές, ενώ μπροστά το χωράφι με τα στάχυα, δημιουργούν μια εικόνα μοναδική!






Οι πηγές από μακριά



Το μνημείο (χρυσό λιοντάρι) ιδέα δεν έχω τι συμβολίζει!



Μοναδικό θέαμα!





Τα άλογα σε παράταξη



Μετά την βόλτα γυρίσαμε για ένα τσαγάκι, ρεμβάζοντας την κοιλάδα, η θερμοκρασία στα 3200μ χαμηλώνει αρκετά όσο πέφτει ο ήλιος!







Το βραδάκι φαγητό με ντόπιους, το μενού ήταν σούπα με λαχανικα και κρέας για να ζεσταθούμε! Έξω καθώς έπεσε η νύχτα, το κρύο ήταν τσουχτερο!



ΤΕΛΟΣ 16ης ΗΜΕΡΑΣ










ΗΜΕΡΑ 17η, 18 Αυγούστου 2018

Bibi Fatima springs - Murghab

Χλμ ημέρας 280 (το google maps αρνείται πεισματικά να με περάσει!)



Ξυπνάμε το πρωί και παίρνουμε το πρωινό μας θαυμάζοντας την πρωινή θέα απ τον ξενώνα. Σήμερα θα ήταν μεγάλη μέρα , θα φτάναμε στα 4300μετρα!! Εν συνεχεία θα μέναμε στην Murghab στην ψηλότερη πόλη του Τατζικιστάν, χτισμένη σε οροπέδιο πάνω στον Δρόμο του Μεταξιού (M41 Pamir Highway) στα 3650μ. Η σημερινή διαδρομή θα ήταν λες και βρισκόσουν σε άλλο πλανήτη, με τοπία τόσο απόκοσμα και μαγευτικά που η ζαλάδα που μας έπιασε λόγω υψομέτρου ταίριαζε γάντι στην έκφραση ''μαστουρώσαμε απ την τόση ομορφιά'' (να υπενθυμίσω ότι χάπια υψομέτρου τελικά δεν πήραμε, μεχρι τότε δεν μας είχε ενοχλήσει κάποιος πονοκέφαλος



Στη συνέχεια πήραμε τον δρόμο κάτω για να συναντήσουμε τον ''κεντρικό'' δρόμο. Η θέα στο κατέβασμα ήταν μαγευτική!















Φτάνοντας στο ''πράσινο'' οροπέδιο



Τατζίκοι χωρικοί








Σταματάμε σε μια φυσική πηγή στην οποία ήταν μαζεμένοι κάποιοι ντόπιοι, αφού τους ρωτάω αν είναι καλό το νερό και παίρνω θετική ''νοηματική'' απάντηση, στη συνέχεια πίνω και καταλαβαίνω πως είναι φυσικό ανθρακούχο! Επαθα πλάκα!





Εδώ φαίνεται το ''παχύ'' χαλίκι που κάνει τα ''μαστοδοντα'' μηχανάκια μας να χοροπηδάνε και να πηγαίνουν ''βάρκα γιαλό'', ήθελε πολύ προσοχή γιατι το τιμόνι ''ψάρευε'' συνέχεια!













Το Mongul Rally φυσικά βρίσκεται σε εξέλιξη! (Το Dakar των ιδιωτών!)







Προχωρώντας συναντήσαμε και κάποια ''σουβενίρ''!














Σιγά σιγά ξεκινάμε ν ανεβαίνουμε το Kharghush Pass Pereval Khargush

Το Khargush Pass είναι ένα ψηλό ορεινό πέρασμα σε υψόμετρο 4.344 μ. βρίσκεται στην Αυτόνομη Περιφέρεια Kūhistoni Badakhshon, στο ανατολικό Τατζικιστάν. Η ανάβαση γίνεται σε ένα απομονωμένο περιβάλλον δραματικής ομορφιάς. Ο δρόμος είναι χαλίκι, σε πολύ κακές συνθήκες. Συνδέει τον Pamir Highway M41 με την κοιλάδα Wakhan.















Boxer inside λέμε και τα μυαλά στα μίξερ! :cool:









Βουνά που κόβουν την ανάσα με την μορφολογία τους!




Μοναδικές εικόνες...














Αρκετά απότομη η ανάβαση με πέτρα και χαλίκι









Συνεχή S S S S S S









Τι δύναμη ψυχής να κάνεις ποδήλατο και ν ανεβαίνεις τόσο υψόμετρο!














Όπου κυλάει το ποταμάκι υπάρχει ''ζωή''...





















Πάνω στα 4000 μέτρα μία ορεινή έρημος απαράμιλλης ομορφιάς και απεραντοσύνης! Διακατεχόμασταν από απερίγραπτα συναισθήματα!





Αυτά τα σαμαράκια κάνουν την μηχανή να συντονίζει. Πρέπει να κινηθείς από 60-70 χλμ και πάνω για να μην νιώθεις ότι θα διαλύσει η μηχανή! Πράγμα εξαιρετικά δύσκολο γιατι σε πολλά σημεία είχε και άμμο αλλά και πιο ''βαθύ'' χαλίκι με αποτέλεσμα να κινδυνεύεις να χάσεις το τιμόνι από ''ψαρέματα''!







Φτάνοντας σε ακόμα ένα stop control το φυλάκιο ήταν άδειο! κοίταξα απέναντι και είδα κάτι σαν στρατόπεδο, τελικά μετά από λίγο ήρθε ένα στρατιωτάκι και μας κατέγραψε!





Είναι κανείς εδώ???!! :p



Καλώς τα παιδιά!







Σπάζοντας το φράγμα των 4000 μέτρων!!!!!!









4283 μέτρα! Σε αυτήν ακριβως την στάση με το που περάσαμε τα 4000 μέτρα προσωπικά με έπιασε ένας πονοκέφαλος, επίσης όπως ανεβοκατέβαινα στην μηχανή, έσκυβα να βγάλω φωτο κλπ ένιωθα οτι δεν είχα ανάσα! Λαχάνιαζα πάρα πολύ εύκολα! Μέχρι να προσαρμοστείς νιώθεις λίγο ''κάπως''!







Με έπιασε μία τρέλα με τις φώτο και την λίμνη εκεί!
























Ξαναξεκινάμε εκστασιασμένοι !









Όλα ίσωμα!!







Εδώ κομμάτια άμμου





Δεν συναντήσαμε άλλο όχημα μέχρι να πιάσουμε πάλι τον Μ41!







Μαγεία!















Και μετά από τόσο χωματόδρομο συναντήσαμε τον Μ41!







Περιμένοντας τον Κώστα να έρθει απ την τελευταία ''φωτογράφιση'' :p



Mongul Rally λέμε!! Go beatle Go!!!



Φιλάμε την άσφαλτο μετά από 3 μέρες σκληρού χώματος!



Έφτασε κι ο Κώστας!



Απαραίτητη ξεκούραση και ανασυγκρότηση...χανόμαστε στις σκέψεις μας





Και πάμε πάλι!





Λίμνη Yashilkul















Η ζωή των Τατζίκων σε ''layers'' (ποτάμι,χωράφι,λίμνη, βουνό)




Σιγά σιγά διακρίνουμε τα πρώτα χωριά













Τατζίκικα παιδικά χαμόγελα και πάλι!











Τα πρώτα Yurt κάνουν την εμφάνισή τους!





Μαγεία!








Τρομερές οι εναλλαγές των βουνών




















Κάποια στιγμή που κάνει νόημα ένας απ το αντίθετο ρεύμα να σταματήσω γιατί κάτι ήθελε! Μου εξηγεί ότι σε ένα προπορευόμενο τζιπάκι που κάτι είχε φτιάξει στο κινητήρα, είχε ξεχάσει να βιδώσει το 4ο μπουζί! Μου λέει θα τους προλάβεις ! (Τελικά τους πρόλάβαμε την επόμενη μέρα στα σύνορα με το Κιργιστάν και όντως το 1 μπουζι ήταν εντελώς λάσκα!)
Να που γίναμε κι εμείς μέρος του Mongul Rally έστω και με αυτόν τον τρόπο!



Συνεχίζουμε προς Murghab



Προσοχή στις Τρούπες!
















Το πανέμορφο οροπέδιο ξεχύνεται μπροστά μας!



Η Murghab φαίνεται στο βάθος!













Φτάσαμε!



Stop control φυσικά πριν μπούμε στην πόλη!







Και τα πρώτα Hi five!







Μπαίνοντας στην πόλη!














Ρωτάμε για το ξενοδοχείο ένα ντόπιο



Και φτάσαμε στο χοτέλι!





2 Suzuki Vstrom (ένα 650 και ένα 1000) παρακαλώ!



Εδώ κλείνει ίσως η ωραιότερη ημέρα για μένα! Αν και τα 4655 ήταν την επόμενη, εντούτοις τα τοπία που είδαμε σήμερα δεν πίστευα πως υπήρχαν! Απίστευτες οι εναλλαγές, λες και σε μια μέρα ήταν χωμένες άλλες 4! Πραγματικά όποιος μπορεί και τον παίρνει (χρονικά- χρηματικά), να έρθει σε αυτόν τον υπέροχο κόσμο!
Αφού ξεκουραζόμαστε τρώμε και απολαμβάνουμε το υπέροχο αυτό μέρος!

Ο ξενώνας ήταν γεμάτος από ταξιδιώτες κάθε είδους (μηχανές, ποδήλατα, τζιπ κλπ)

Το πανέμορφο τοπίο απ το δωμάτιο!




ΤΕΛΟΣ 17ης ΗΜΕΡΑΣ









ΗΜΕΡΑ 18η, 20 Αυγούστου 2018
Murghab - Sary Tash
Χλμ ημέρας 230





Ξυπνάμε το πρωί καθώς σήμερα θα ήταν η μεγάλη μέρα! Η εκπλήρωση του στόχου, του ονείρου μας, η κορυφή των Παμίρ στα 4655 μέτρα! (Η αλλιώς η ''μπάλα'' των Παμιρ για τους λάτρεις του Nordkapp!)

Η ζωή στην Murghab κυλάει όπως κάθε μέρα










Απέναντι απ το ξενοδοχείο ήταν και το ''πρατήριο'' υγρών καυσίμων :p όπου φουλάραμε σήμερα




Ο Κώστας τρελαίνεται, ''τι να μπαίνει άραγε στην αγάπη μου'' :wacky:




Εδώ το βυτίο!



Με ενίσχυση εκεί που ''κόπηκε'' στα 2 :eek: (είπαμε δεν πετιέται τπτ εδώ πάν!)



Ξεκινήσαμε από τη Murghab για το Ak Baital Pass στα 4655μ, το ψηλότερο πάσο του ταξιδιού.









Δεξιά φαίνεται ο φράχτης που μας χωρίζει απ την Κίνα! Τόσο κοντα!



Τα ''Κινέζικα' βουνά





Ξαφνικά βλέπω την ''τρούπα'' στο κιγκλίδωμα και είπα να γίνουμε για λίγο λαθρομετανάστες κι εμείς :roflmao:



Πατήσαμε και λίγο Κίνα!

















Ξαναξεκινάμε και μετά από λίγα χλμ....η ''σφαίρα'' των Παμιρ! Ήμασταν πλέον στο 3ο μεγαλύτερο πέρασμα (όχι κορυφή) στον κόσμο στα 4655 μέτρα (Το πρώτο έιναι στην Ινδία, το δεύτερο στην Νότια Αμερική αμφότερα πάνω από 5000 μ)









Όταν τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα!



Μεχρι να βγάλουμε κάποιες φώτο ήρθε κι ένα τζιπ με ξένους ταξιδιώτες με οδηγό



Είπαμε να βγάλουμε και μια όλοι μαζί



Ο Κώστας στην συνέχεια κόλλησε την Ελληνική σημαία (κάτω αριστερά στην ταμπέλα)











Αφού κάναμε μια καλή στάση, αισθανόμασταν πλέον μια διαφορετική ευφορία! Προσωπικά ξέχασα και τον πονοκέφαλο αλλά και τον πονόκοιλο που είχα από την προηγούμενη μερα (δεν γλίτωσα κι εγώ τα immodium!)

Σεληνιακά πλέον τοπία!










Σιγά σιγά κατευθυνθήκαμε προς την άλλη πλευρά του πάσου, στην άλλη ταμπέλα












Να εκεί! :p



Μοναδικά τοπία!





















Τα παιδεία παίζει!





Μετά το ψηλότερο σημείο ξαναβγήκαμε σε ασφάλτινο κομμάτι, και συναντήσαμε λίμνες από αλάτι







Συνάντηση πάλι με κάποιους ποδηλάτες








Συνεχίζοντας κάναμε μια στάση για ''ψωνίστηκες'' φώτο με φόντο τα χιονισμένα Παμιρ! :p














Μαγεία!!




Σιγά σιγά φτάσαμε στην υπέροχη λίμνη KaraKul στα 4000 μέτρα!

H Karakul, Qarokul ( "μαύρη λίμνη", αντικαθιστώντας το παλαιότερο όνομα Tajik Siob) είναι μια λίμνη διαμέτρου 25 χλμ. μέσα σε έναν κρατήρα 52 χλμ. Βρίσκεται στο Εθνικό Πάρκο Τατζικ, στα βουνά Παμίρ στο Τατζικιστάν. Η Karakul βρίσκεται μέσα σε μια κυκλική κατάθλιψη που ερμηνεύεται ως κρατήρας με διάμετρο 52 χλμ. Η δομή της Karakul εντοπίστηκε για πρώτη φορά γύρω στο 1987 με μελέτες εικόνων που ελήφθησαν από το διάστημα.




Καταπληκτικά τα χιονισμένα βουνά απέναντι!





Απίθανες εικόνες!





Κάνουμε μια στάση στο χωριό Karakul









Παραγγείλαμε να πιούμε τσάι (για άλλη μια φορά δεν μας ζήτησαν ούτε σεντς!) και να ξεκουραστούμε, όταν μας πλησίασε δειλά δειλά αυτό το φατσόνι!!



Κοιτάξτε νάζι!!
Η καλύτερη φώτο κατ εμέ. Θα μου θυμίζει όλα όσα έζησα, την απίστευτη αγάπη, καλοσύνη και ζεστασιά των ανθρώπων εκεί!



Σιγά σιγά όμως ξεθάρεψε και ήρθε κοντά!



Άφού ξεκουραστήκαμε και ''ηρέμησε'' λίγο η κοιλιά μου, ξεκινήσαμε να περάσουμε τα πιο απόκοσμα σύνορα που είχαμε ποτέ βρεθεί!

Κι άλλος ''Ronaldo'' στο ταξίδι μας!



Τα Yurt των χωρικών που ζουν εκεί



Ότι και να πω είναι λίγο γι αυτά τα τοπία






''Έπιασα'' τον Κώστα ν απολαμβάνει το φαντασμαγορικό τοπίο, και τον δρόμο να μας οδηγεί πάλι στα βουνά, πάνω απ τα 4000 μέτρα.







Ανεβαίνουμε πάλι πάνω απ τα 4000 μέτρα



Το τοπίο αλλάζει διαρκώς!





και επιτέλους φτάνουμε στα σύνορα απ την μεριά του Τατζικιστάν όπου συναντήσαμε άλλα 2 Gs (650 και 1200) ! Εκεί ήταν και το μοναδικό σημείο που έκανε λίγο κρύο λόγω του αέρα (12 βαθμούς). Φανταστείτε στο Ak Baital στα 4655μ είχε 15!










Αφού περάσαμε τα σύνορα κατευθυνθήκαμε προς το πρόβατο του Μάρκο Πόλο!









Το πρόβατο του Marco Polo (Ovis ammon polii) είναι υποείδος του προβάτου αργαλί, το οποίο ονομάστηκε από τον Marco Polo. Οικότοπός τους είναι οι ορεινές περιοχές της Κεντρικής Ασίας. Τα πρόβατα του Marco Polo διακρίνονται κυρίως από το μεγάλο τους μέγεθος και τα σπειροειδή κέρατα. Βρίσκονται υπό εξαφάνιση και έχουν καταβληθεί προσπάθειες για την προστασία του αριθμού τους και για την αποτροπή του εμπορικού κυνηγιού.



Σε υψόμετρο 4.280 μέτρων, η διέλευση των συνόρων Τατζικιστάν Kιργιστάν στο περίφημο πάρκο Kyzyl Art Pass, είναι μία από τις υψηλότερες και πιο εντυπωσιακές συνοριακές διαβάσεις στον κόσμο, καθώς περνάει κατά μήκος του M-41 Pamir Highway. H συγκεκριμένη ''no mans land'' είναι αρκετά χιλιόμετρα και πραγματικά σου προκαλεί δέος η διάσχιση της!









Άλλα 2 Gs στην no mans land (800 και 1200 adv) Εγώ έχω και αποδείξεις γιατί μερικοί κάτι έλεγαν για τζαπάνια :p (προσωπικά εκτιμώ ότι τα 7 στα 10 μεγάλα μηχανάκια ήταν Gs, μια Άφρικα 1000 είδα όλη κι όλη πράγμα που με παραξένεψε)








Kyzyl Art Pass









Κάπου είχα διαβάσει ότι οι δρόμοι πλησιάζοντας τα σύνορα είναι οι καλύτεροι :fun





Ντοκουμέντα συνέχεια λεμε! :cool:













Είχα μείνει αποσβολωμένος να κοιτάω αυτό το πέρασμα συνόρων!








Σιγά σιγά φτάσαμε και στην πλευρά του Κιργιστάν. Εκεί τελικά συναντήσαμε το αυτοκίνητο που δεν του είχαν βιδώσει καλά το μπουζί! Βγάλαμε την εργαλειοθήκη που κρατούσαμε και τους βοηθήσαμε, όντως το μπουζί ήταν στον αέρα!
Στα σύνορα συναντήσαμε και το πρώτο GS LC του ταξιδιού (στα βουνά, γιατί αργότερα είδα κι άλλα στην Ρωσία). Αφού πληρώσαμε το πράσινο τέλος (περίπου 7 δολάρια) μπήκαμε Κιργιστάν χωρίς κάποιο θέμα!




Το τοπίο άλλαξε και έγινε αρκετά πράσινο!



Hi five με σπαθιά?? o_O :laugh: μπα σαν μαγκούρα ηταν :p



Κιργιστάν, η χώρα των πολλών ελεύθερων αλόγων





Το Κιργιστάν κατά την είσοδο, μας μάγεψε με την ομορφιά του!







Lenin Peak ή η κορυφή Ibn Sina (Avicenna) ανέρχεται σε 7.134 μέτρα (23.406 ft) στο Gorno-Badakhshan (GBAO) στα σύνορα του Τατζικιστάν και της Κιργιζίας και είναι το δεύτερο υψηλότερο σημείο των δύο χωρών. Θεωρείται μία από τις λιγότερο τεχνικές κορυφές των 7000 μέτρων στον κόσμο για να αναρριχηθεί κάποιος και έχει μακράν τις υψηλότερες ανυψώσεις οποιουδήποτε κορυφής ύψους άνω των 7000 μ. πάνω στη Γη. Το Λένιν Σίτι είναι το ψηλότερο βουνό στην περιοχή Trans-Alay της Κεντρικής Ασίας και στα βουνά Pamir στο Τατζικιστάν, το ξεπερνάει μόνο το Ismoil Somoni Peak (7.495 μ.). Θεωρήθηκε ότι ήταν το υψηλότερο σημείο στα Pamir στο Τατζικιστάν μέχρι το 1933, όταν ο Ismoil Somoni Peak (γνωστός ως Peak Stalin εκείνη τη στιγμή) αναρριχήθηκε και βρέθηκε να είναι πάνω από 300 μέτρα υψηλότερα. Δύο βουνά στο Pamir, στην Κίνα, το Kongur Tagh (7.649 μ.) Και το Muztagh Ata (7.546 μ.), Είναι υψηλότερα από τις κορυφές του Τατζίκ.



Και το καλύτερο ''κάδρο'' του ταξιδιού! (Τυχερέ Κώστα! :p)



Και μια μοναδική φώτο απ τον Κώστα!



Με τα πολλά φτάσαμε στο Sary-Tash







Και 2 R 80G/S...ο γενάρχης της σειράς...

Με άξονα χωρίς paralever που πλέει στο λάδι, θηριώδες ταμπούρο πίσω διπλού εμβόλου,
ανάρτηση με 24εκ clearance, μονό δίσκο μπροστά, και fairing-ντεπόζιτο touratech 35lt.

Επίσης το καναρινί είναι πιο νέο από το κίτρινο (μαύρα τετράγωνα καπάκια κεφαλών). (πηγή Στέλιος @alfa7 :D)





Δεν ήταν δύσκολο που θα επιλέξουμε να κοιμηθούμε! Ενώ είχε κρεβάτια μέσα στον ξενώνα επιλέξαμε να κοιμηθούμε στο εξωτερικό yurt μόνοι μας!





H Θέα απ τον ξενώνα ήταν καταπληκτική!



Ο Ξενώνας ήταν απλά ο καλύτερος σε όλο το ταξίδι! Πεντακάθαρος, η γυναίκα που το είχε ήταν απλά απίστευτη! Ήταν γεμάτος ταξιδιώτες και κάποια στιγμή όταν βράδιασε ήρθε ένα ζευγάρι, τότε τους έδωσε το δωμάτιο της κι αυτή κοιμήθηκε στην τραπεζαρία! Αφού κάτσαμε τα είπαμε με τους 2 Γερμανους με τα R80 οι οποίοι ήταν συνταξιούχοι πλέον! Κάποια στιγμή ένιωσα τα μάτια μου να με καίνε, ωχ λέω ένδειξη πυρετού είναι αυτή! Μου φέρνει ένα ηλεκτρονικό θερμόμετρο μια άλλη συνταξιδιώτισσα και δείχνει 38.8! Ώπα λέω την κάτσαμε! Μιλάω με τον φίλο μου τον φαρμακοποιό @Paulos.gs , μου λέει είναι πτώση του ανοσοποιητικου , απ την όλη ταλαιπωρία που είχαμε τραβήξει αλλά και απ τις κοιλιακές διαταραχές που είχα από χτες! Μου λέει ''κουμπωσε'' ένα δυνατό παυσίπονο και αύριο θα είσαι περδίκι! Όντως αυτό έγινε! Μας έβαλε η οικοδέσποινα στο yurt ένα καλοριφεράκι λαδιού, αλλά μου έβαλε εμένα και ένα υπόστρωμα θερμαινόμενο! Κι όλα αυτα χωρις να τα ζητήσω!
Πραγματικά η φιλοξενία των ανθρώπων αυτών δεν υπάρχει! Χωρίς κανένα όφελος σου δίνουν και την ψυχή τους...νοιώθω τόσο ευγνώμων γι αυτό.
Μ αυτά και μ αυτα, σιγά σιγά η ώρα πέρασε,αποσυρθήκαμε στο ζεστό yurt μας και αφεθήκαμε στην αγκαλιά του Μορφέα!


ΤΕΛΟΣ 18ης ΜΕΡΑΣ






ΗΜΕΡΑ 19η, 21 Αυγούστου 2018
Sary Tash - Kazarman
Χλμ ημέρας 420





Η σημερινή μέρα ήταν αρκετά απαιτητική σε χρόνο, με αρκετά χλμ χώματος (μετά την Jalal Abad) και ανάβαση πάλι στα βουνά! Θα πηγαίναμε προς την λίμνη Song Kul, κάνοντας μια ενδιάμεση στάση στο Kazarman για να μοιραστούν κάπως τα χλμ (τα λιγότερα τα αφήσαμε για την επόμενη μέρα ώστε να έχουμε περισσότερο χρόνο στην καταπληκτική Song kul)!

Εδώ η αφεντομουτσουνάρα μου μέσα στο yurt με το καλοριφεράκι αγκαλιά! Τελικά όλα καλά, ξύπνησα χωρίς πυρετό και με σούπερ διάθεση, επίσης μου πέρασαν και οι στομαχικές διαταραχές που είχα 2 μέρες (από τις πηγές bibi fatima) Οπότε όλα σούπερ!




Καταπληκτικός ο καιρός ΚΑΙ σήμερα (στο κομμάτι αυτό ήμασταν πολύ τυχεροί σε όλο το ταξίδι, καθώς δεν συναντήσαμε πουθενα κακό καιρό βροχή και λάσπη στα βουνά)




Προσοχή, ''τοποθέτηση προιόντος''





Φάγαμε το εξαιρετικό μας πρωινό και χαιρετίσαμε τους φίλους που κάναμε χτες! (οι περισσότεροι είχαν φύγει πολύ πρωί). Με το κόκκινο φαίνεται η χαμογελαστή οικοδέσποινα! Πέρσι είχε μείνει και ο Αντώνης @moby_gr εκεί και μας είπε ότι δεν υπήρχε το yurt! Πραγματικά ο καλύτερος ξενώνας σε όλο το ταξίδι, με απίστευτη καθαριότητα και καταπληκτικό φαγητό!







Σταματάμε σε ένα μίνι μάρκετ να πάρουμε κάρτες ίντερνετ για το κινητό, 1,5 δολάριo για 4GB 4G! :eek:



Φουλάρουμε και βενζίνη απέναντι σε κανονικό μεγάλο βενζινάδικο!





Ξεκινάμε σιγά σιγά και περνάμε απ το Taldyk Pass













To καταπληκτικό πάσο (καλύτερα να το ανεβαίναμε βέβαια :p)





Περνώστας από χωριά



Υπέροχα λιβάδια με yurt



Η ζωή στο Κιργιστάν για τους ντόπιους



Σπιτάκια σαν καντίνες









Πολλά άλογα στο Κιργιστάν


Συνεχίζουμε προς την Ως ανεβαίνοντας άλλο ένα πάσο, ο δρόμος πολύ καλός, αστυνομία ευτυχώς πουθενά!






μικρά μαγαζάκια στο δρόμο









Σταματήσαμε στην κορυφή του πάσου για φώτο









Περνώντας έξω απ την Ως είχε αρκετή κίνηση









Στη συνέχεια περάσαμε μέσα απ την Jalal-Abad





Σταματήσαμε για ξεκούραση, να τσιμπήσουμε κάτι, να γεμίσουμε πάλι βενζίνη διότι το επόμενο πρατήριο ήταν στο Kazarman. Μετά για 1μιση μέρα δεν θα υπήρχε άλλο μέχρι να κατέβουμε απ τα βουνά προς την πρωτεύουσα Μπισκεκ.







Το αγόρι ήθελε να ανταλλάξουμε καπέλο με κράνος, αλλά του είπα ότι το καπέλο του δεν έχει 5 αστέρια στα crash test :p:fun



Μικρά παιδιά στους δρόμους της πόλης χωρίς κανένα φόβο! Στην εκσυγχρονισμένη όμως Ευρώπη δεν...όσο πάει η ελευθερία καταργείται και παίρνει την θέση της ο φόβος και η εγκληματικότητα...



Πίσω μιλήσαμε και με τα παιδιά με τα καπέλα!



Μετά την Jalal-Abat μπαίνουμε πάλι χώμα ανεβαίνοντας πάλι σε υψόμετρo 3000 μέτρων Pereval Kaldama







Μαυροκόρακες!



Αρχίζει το χωμάτινο πάσο



Μια στάση για φώτο





Εδώ ο Κώστας από ψηλα!





Και τσουπ έφτασε







Ανεβαίνοντας πετυχαίνουμε ντόπιους χωρικούς που ήθελαν να μας φιλοξενήσουν! Τους ευχαριστήσαμε και τους είπαμε πως είχαμε δρόμο προς το Καζαρμαν και την λίμνη Song Kul! Ήρθαν και τα πιτσιρίκια για τις κλασικές φώτο!





Ο χαμογελαστός μπομπιρας με το αυτοσχέδιο ''όπλο'' :p



Και το φοβισμένο μικράκι!



Έτοιμος για νέες περιπέτειες!



Όπως το έβαλε στο σάκο έκατσε, δεν κούνησε εκατοστο :D



Ξεκινάμε για την κορυφή



μια στάση να θαυμάσουμε την θεάρα επιβάλεται!



Only love! :inlove::geek:









Η θέα παρόλη την ''θολούρα'' που είχε, κόβει την ανάσα!










Φτάσαμε επιτέλους στην κορυφή










Πάμε να κατέβουμε απ την άλλη πλευρα!



Η θέα απ την άλλη πλευρά του πάσου










 Κατεβαίνοντας προς Kazarman







Φανταστική η θέα για άλλη μια φορά







Μικρές στάσεις για φώτο









Εδώ κάποιο μνημείο σε ένα λόφο






Μετά από κάποια χιλιόμετρα φτάσαμε Kazarman και είχαμε άσφαλτο λίγο πριν την πόλη-χωριο



Μπαίνοντας μέσω του garmin έψαξα για κανένα κατάλυμα, εκεί εμφανίστηκε, ένα αυτοκίνητο που μόλις μας είδε να ψαχνόμαστε μας ρώτησε και μας είπε ότι έχει ένα guesthouse (ήταν τελικά απ τα 3 που μου έβγαζε το garmin)



Ακολουθάμε το αμάξι για τον ξενώνα



Και φτάσαμε στον ικανοποιητικό ξενώνα. Εκεί γνωρίσαμε ένα νεαρό ζευγάρι Ολλανδών οι οποίοι είχαν νοικιάσει ένα παλιό τζιπ από Μπισκέκ και τριγυρνούσαν τα βουνά του Κιργισταν. Μαστορέψαμε λιγο το τενερε του Κώστα διότι είχε ένα θέμα με τα νερά του ψυγείου, ανέβαζε θερμοκρασία (από τις προηγούμενες μέρες), και χανόταν τα υγρά απ το δοχείο πλήρωσης (όταν γύρισε ανακάλυψε οτι είχε πρόβλημα η ειδική τάπα του ψυγείου) Ευτυχώς όλα καλά



Εδώ πίνουμε τσαγάκι και τα λέμε με τα παιδιά και αργότερα φάγαμε όλοι μαζι στο yurt που ήταν η τραπεζαρία.



ΤΕΛΟΣ 19ης ΗΜΕΡΑΣ

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...ΕΔΩ!!

 https://gone4riding.blogspot.com/2019/01/travelling-along-roof-of-world-pamir_22.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γράψτε ενα σχόλιο