19 Μαρ 2018

Abandoned Roads 1

Κείμενο Πασχάλης Τσαλίκης
Φωτό Βόρεια Παρέα






Ο Μάρτιος πλησίαζε και η παρέα του ''Ανατολή
στο Αιγαίο'' ήταν έτοιμη για την επανάληψη.
H ιδέα του εκδρομικού στους εγκατελλειμένους δρόμους
ήρθε κάπου εκεί, στην κουβέντα για τα περσινά.
Abandoned Roads.
Είναι σπάνιο το όνομα να μου ''κάθεται'' με τη μία στα Αγγλικά,
 κι αυτή η περίπτωση ήταν μία απο αυτές.
Ο Χρήστος φτιάχνοντας το υπέροχο λογότυπο έβαλε σε μία στροφή... το 1.


 

Δεν είμαι και πολύ της επανάληψης και λίγο κοντοστάθηκα.
Μου θυμίζει αυτούς που δίνουν 5 φορές το όνομα της γυναίκας τους
 σε ένα κότερο στο οποίο πάνω ψιλοφαντάζεστε τι γίνεται.
Θυμήθηκα όμως μετά τα ''Ασφάλτινα Ελληνικά Βουνά''
που πάνε φέτος για το νούμερο 7 και που με την απρόσμενη επιτυχία τους
πέσανε ως και θύμα αντιγραφής -εννίοτε αστείας -και αναθεώρησα.

Οι διαδρομές σχεδιάστηκαν στο τραπέζι με τον φίλο Αναστάση
 και με τη βοήθεια του Νίκου και του πρόεδρου
 οικοδεσπότη και ...μπαμπά Ανέστη,
ελέγχονταν καθημερινά πριν την εκκίνηση για την βατότητα τους.

Γιατί το να επιχειρήσεις να διασχίσεις τα Βαρδούσια
και κομμάτια της Ευρυτανίας με χωματόδρομο Μάρτιο μήνα στα πλαίσια
μιας αμιγώς ασφάλτινης εκδρομής έχει το πρωτόκολλο του.
Πρέπει να είσαι έτοιμος με εναλλακτικές πάντα με γνώμονα
την διασφάλιση των συνοδοιπόρων και την καλοπέραση όλων ανεξαιρέτως.




Και όπερ έδει δείξε , οι 3 πρώτοι συναντιόμαστε
 με άλλους 3 πρώτους το μεσημεράκι της Παρασκευής.
Εν κινήσει στην έξοδο του πάρκινγκ της εθνικής κι έχοντας δώσει 2 διαφορετικά ραντεβού.
Τέλος προλόγου, με ορισμένους ανθρώπους σου μέλλει να συγχρονίζεσαι αόρατα
το κόλπο (και η τύχη) είναι να τους γνωρίσεις όσο γίνεται νωρίτερα στη ζωή σου.

Πάμε για το πρωτο σημείο που είναι το φιλόξενο σπίτι του Ανέστη στις Πινακάτες.

Ειλικρινά κολλάω στο τι να γράψω για τον Ανθρωπο που άνοιξε
για δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες και τα 2 σπίτια που κρατάει σε Πήλιο και Ναύπακτο.
Δίχως γραμμάριο υστεροβουλίας δίχως περιττές αναφορές σε αυτό
μόνο με ένα τεράστιο χαμόγελο για όλους μας και μία ακόμα πιό τεράστια αγκαλιά.
Τα λόγια του το βράδυ με μία καλοψημένη ρακή στο χέρι φτάνουν για όλο το υπόλοιπο άρθρο.
-Δεν έχω ξαναδεί τόσα μηχανάκια στο μπαλκόνι στις Πινακάτες ,ένα θα σου πώ είμαι ευτυχισμένος

Μέχρι τις Πινακάτες κάναμε 330 χλμ.
Αμπάντο καταστάσεις με τους σωστούς συνοδοιπόρους, πάρτε μάτι.

Χαιρετούρα και απαγορευτικό στα τσιμέντα μέχρι νεωτέρας




Πιστάκι προς Καρυά.







Συκαμινέα pit stop




Πατωμένη - Καλλιπεύκη και αμπάντο ροντ με το καλημέρα!


 


Αυτό το μούτρο το κακό.
Το αμέσως πιο κακό είναι ο ήχος του όταν επιταχύνει τέρμα γκάζι. (Οτι προλάβεις).



Γόννοι,Τέμπη, τα διόδια απο το πλάι (έτσι γίνεται παστρικά το ΔΕΝ πληρώνω)
και μετά το Βόλο την φέρνω στον Πρόεδρο εντος έδρας με το μυστικό του Άλεξ.
Ανάβαση αμπάντο για τη Μακρυνίτσα μέσω Κουκουράβας.



Σε σειρά το άλλο παρατημένο κι ασυντήρητο(abandoned)
ελληνιστί αμπάντο απο Χάνια για Δράκεια.

 

Τα 2 ευρώ που έδωσα χθες στο self  πλυντήριο σκεπάζονται για πάντα απο τις πρώτες λάσπες.

Δε βαριέσαι!




Τελευταία αμπάντο δοκιμασία τα 200 μέτρα
πριν το Καταφύγιο Άγριας Μοτοσυκλετιστικής Ζωής  που ήδη αναφέρθηκε.
Αρχικά δώσαμε πολύ σημασία αλλά μετά αρχισαν να περνάνε αέρα όλοι οι καταφθάνοντες
με κάθε είδος μοτοσυκλέτας και αναβάλλαμε επ αόριστον
την αναζήτηση οδηγιών προσπέλασης σε εξειδικευμένα μοτοφόρουμςςς




Ετοιμασία θράκας για το αντικρυστό α λα Ανέστη



Πάντα κράνος.












Είχαμε ότι μηχανάκι θες.
Στα 2 άκρα ένα crf250l και μία Paneuropean.
Ανάμεσα όλες μα όλες οι φυλές vfr,naked,ktmπύραυλοι,chopper, ληστές μικροί και μεγάλοι,
 τράιομφ (με β και χωρίς) και κλασσικά ....πολλά BMW.



Τα όνειρα είναι δωρεάν.





Απο αναβάτες τα πράγματα ήταν πιό περιορισμένα.
Ξέρανε όλοι να οδηγάνε τα πάντα.Απο μικροί.

Μπιλάρας στις σχάρες με τις νοστιμιές.




Φωτό απο την μπατζίνα της μαμάς ......δεν πρόλαβα ρε αχρείοι!




Ο Μ.Ο.Θεσσαλονίκης -το σπίτι μας εδώ και λίγο καιρό- πανταχού παρών.
 




Nightclicks.















Απο μονοποικιλιακό Πωγωνίου με κανέλα και γαρύφαλλο.
Το ρακόμελο που φέρνει μόνο χαρά, δια χειρός Τέλη.
Χίλια ευχαριστώ για την παρένθεση αρχηγέ.




Νυχτερινό πάνε έλα.
Οι αμπάντο δρόμοι είναι πιο εύκολοι τη νύχτα γιατί δε βλέπεις τις κοτρώνες.





Πρωινό αγνάντεμα στον Παγασητικό





Και ξεκινάμε για τη Ναύπακτο μέσω Ροβολαρίου και Κροκύλειου.
(Δοκίμασε το σε χαρτη γουγλ να γουγλρλώσεις)




Πινακάτες πλατεία.



Αυθεντικό χωριό,με απεριόριστο σεβασμό στο παλιό και το αυθεντικό.





Τα μπαλκόνια πρέπει να τα μυρίζεις, ειδικά αν δεν είναι πάνω στο δρόμο.




Νικόλας ακούραστος και πάντα χαμογελαστός.
Είναι η κλασσική -αλλά σπάνια πλέον- περίπτωση ανθρώπου που χαίρεται σαν παιδί τις διακοπές.




Αγιος Γεώργιος



Η μέρα μοιάζει συννεφιασμένη αλλά γρήγορα θα εμφανιστεί ένας λαμπρός ήλιος.



Άνω Λεχώνια




Και μία συνάντηση απο αυτές που επιδιώκουμε!
Καθάρισμα εξάτμισης με το φλόγιστρο,
Με πήγε πολλά χρόνια πίσω στον Βασίλη το σιδερά στην πλατεία Περιστέρια της Νεάπολης.
Κάψιμο απο λαιμό για το DT και μετά δυναμομέτρηση στον υπο κατασκευή περιφερειακό.



Αρκεί ένα απόσπασμα απο το διάλογο για το zundapp.
-Οτι φτιάχνουν παιδιά οι Γερμανοί, άσχετα άν έχουν ειρήνη ή όχι,
το φτιάχνουν έτσι που να μπορεί να κερδίσει πόλεμο.





Σουρδοντάμαρα riders έτοιμοι... κι ο Πρόεδρος μαζί μικρό παιδί κι αυτός.




Φεύγει μπροστά ο πλοηγός.
Πρώτη φορά μου τυχαίνει σε αναχώρηση στις 9.30 να φεύγουμε 9.20.
(Έχει τύχει πολλές φορές σε αναχώρηση στις 09.00)



Καμπος Φαρσάλων με προορισμό τη λίμνη Σμοκόβου









Περνάμε την Ανάβρα κι ανηφορίζουμε για το κυρίως πιάτο.





Αναστροφή για κουβέντα με τους ολοένα και πιό σπάνιους Ανθρώπους των Ελληνικών Βουνών.
80 εγώ και 78 η βάβω μου λέει....




Η σκάλα που σε κατεβάζει στη βάση του φράγματος.
Στην ανάβαση σε περιμένουν συμπτώματα εμφράγματος
.....γύρνα απο την άλλη άνθρωπε της πόλης.





Ο Τέλης με το varadero Magadan edition και προπομπό τον ληστή των 300 κιλών.
Αν έσβησε κάτι στην εκδρομή εκτος απο την τρέλα μας να φύγουμε
ήταν τα όρια ανάμεσα στις χρήσεις ελαστικών και μοτοσυκλετών.



Εναέρια κατάσταση...γενικώς!









Σήμα κατατεθέν.




Ντρονάρισμα πάνω απο τα βράχια.





Στη Ρεντίνα ήπιαμε καφεδάκια και αναψυκτικά Κλιάφα.
Είπαμε και για τον ΠΑΟΚ,όλα καλά.





34 μοτοσυκλέτες συμμετείχαν στο τριήμερο αμπάντο ρολάρισμα.
Τα νούμερα δεν έχουν καμμία σημασία σε τέτοιο αποτέλεσμα
και απλά το αναφέρω για να μην βγάζουν τα μάτια τους μετρώντας οι ποντικοί του Ιντερνετ.



Αν η Βόρεια Παρέα ήταν δέντρο...




Αφήνουμε τη Ρεντίνα και πάμε για Λευκάδα μέσω Ροβολαρίου.





 


Το κλασσικό θαυμάσιο φόρτωμα μου έγινε μπάχαλο μετά απο 8 χλμ πατημένο χώμα

 


George αβανγκατέ και λαλαλα και τέτχια.
Μετάφραση. Γιώργος περνάω καλά και τέτοια.
 

 Δουλειά για λίγους..
 

 Και νάτη η Λευκάδα που σας υποσχέθηκα!



 


Είναι αλήθεια ότι η είσοδος στην καρδιά των βουνών  ήταν μία έκπληξη.




Βρέθηκε αυτό που ονειρεύτηκα σε αμπάντο έκδοση
κι ο Βασίλης αρπάζει τη μηχανή και το αποτυπώνει.
Μιλ μερσί μεσιέ!



 Απο τη Γραμμένη Οξυά ο φίλος του Νίκου
μας είχε δώσει ακριβές στίγμα για τα 2 κομμάτια με το χιόνι.




Φτάνουμε στο τέλος της ασφάλτου.


 

Τα 8 χλμ μέχρι το χωριό Γραμμένη Οξυά είναι το μεγάλο στοίχημα όλου του εκδρομικού.




Στον αυχένα

 


 όπου υπάρχει ένα μνημείο για την ομώνυμη μάχη.



@enduro είσαι.



εγώ φιλαράκι για μέσα στην πόλη το πήρα αλλά έχασα την ταμπέλα.
Respect....



 Για το χωματόδρομο το ξέραμε.
Αυτό που δεν ξέραμε ήταν η λασποκατηφόρα για 1 χλμ μετά το μνημείο.
Πέρασαν ΟΛΟΙ αέρα.
Ούτε φωτό παπάντζα με ζουμαρισμένα χαλίκια για πέτρες, ούτε τίποτα.
Οτι να ΄ναι σΕ λέω.

Λίγο πιό κάτω μας βγήκε το ποιητικόν.







 Μετά το χωριό τσιπουράκι νηστίσιμα και όχι μόνον με θέα τα Βαρδούσια.












 Akrapa αμπάντο edition



 Σουρδοντάμαρα on off.
 

Για την καθίζηση είχαμε λεπτομερή αναφορά και πριν ξεκινήσουμε
και απο τον καλό κύριο που μας βρήκε στην στάση.
Δεν ήταν να φτάνεις εκεί αμέριμνος.




Γέφυρα Εύηνου



Κατηφορίζουμε μετα την Αρτοτίνα.
Στο σημείο αυτό έχει ωραίο χώρο για κατασκήνωση
αλλά το νερό στην πηγή είναι πλεόν κομμένο.
Γιατί???



Ο ταχύτατος @jeamioa ήρθε ημερήσια!!! απο το Βόλο.
 


 Πενταγιοί

 

 Kροκύλειο

 

 


Και με τα πολλά φτάνουμε στο κτήμα της Ναυπάκτου όπου λαμβάνουμε θέσεις.

 

 Στην γνωστή ροκ χασαποταβέρνα έγινε ο κακός χαμός.
3 ζωντανά εγκατέλειψαν τον μάταιο τούτο κόσμο συνοδεύοντας το πεντακοσάρικο.
Not a bad deal για αμφότερους,η επίγευση το επιβεβαιώνει.

Οι εικόνες σκληρής βίας απομακρύνθηκαν,χορτάστε με λιμάνι by night.


 


 


 Ξημερώματα....δίνεις δικαιώματα.
Να πιστέψω τα site που ακύρωσαν ότι εκδρομή υπήρχε
για σημερα με μοτό .....ή να κάνω την πάπια(εύκολο με τόσο νερό)

 




 Σουρδοαπόσπασμα συλλαμβάνει τον εχθρό και τον εγκλωβίζει στη σακκούλα.



 

Ροκανίζουμε λίγο χρόνο με καφέδες στο λιμάνι.




 

 Και με το που σταματάει.....ξεκινάμε!
 


αμπαντονέρος....




Διαβάζω πολλούς απο εσάς με όνειρο ζωής λίγες ωραίες μέρες στη Νορβηγία.
Κι εύλογα αναρωτιέμαι....στο Ναύπακτος Γαλαξίδι πήγατε χειμώνα?

 




Γαλαξίδι




 


Συγγνωμη κύριε, γαβ γαβ, κάθεστε πάνω στο δρόμο
 

Κι όμως.... χαζεύει το drone!!!





Στα 270 μέτρα ύψος

 





κι όλοι θέλουν να δουν live





Καφές σερβιρισμένος απο τη σύζυγο του Σρεκ..





Στο δρόμο για τον ομφαλό της γης.


 

Μετά την Ιτέα το σκηνικό αλλάζει





viva abandoned!!!














Παράλληλα Βασίλης Νίκος και Νίκος έπιασαν την αμπάντο μπάντα μέσω Οίτης




Ενω  ο Μάκης ο Ανέστης και ο Αναστάσης μέσω Αράχοβας




Γέφυρα Γοργοποτάμου με προσέλευση αμπάντο.
Δύσκολο να σας δείξω πώς φτάσαμε εδώ.
Αν το επιχειρήσετε ....να είστε με Παρέα!!!



Πάλι στο Φάρσαλα canyon  για μία αναμνηστική με τον Μήτσο!



ΔΕΝ πληρώνω ούτε νύχτα.Νόμος.



Το παρεάκι φτάνει κομμάτια στους προορισμούς του.
Κάτω απο την κούραση κρύβεται μιά βαθιά ικανοποίηση απο την φυγή μακριά απο την ρουτίνα.
Σε όλους έκαναν εντύπωση οι έρημοι δρόμοι και τα ακόμα πιό έρημα χωριά.
Το μοντέλο της δια ζώσης Παρέας μαζί με τον αυθεντικό,
δίχως υστεροβουλίες εθελοντισμό, διέπρεψαν.
Τα abandoned roads που ΟλΟΙ ΜΑΖΊ στήσαμε είναι μια υπέροχη ανάμνηση
οι τυχεροί συμμετέχοντες θα σας το επιβεβαιώσουν.
Μέχρι την επόμενη OFF  γιορτή του Μάιου στον Όλυμπο...

See ya!











Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γράψτε ενα σχόλιο