Η τρίτη χρονιά κατά σειρά που γιορτάζω τη γενέθλια ημέρα μου
στο ανοιξιάτικο Πήλιο μαζί με το κορίτσι της ζωής μου.
Φέτος η έξοδος απο την 51η λεωφόρο της ζωής
μας έφερε στην timeless πλατεία του Λαύκου στο νότιο Πήλιο.
Σε μία τεράστια συνεχόμενη έκπληξη,αυτήν απο τη ζωή για λίγες ώρες
σε μία κοινωνία ανέγγιχτη απο το χρόνο και τα προβλήματα του.
Είναι απο τις λίγες φορές που θέλω να ξεκινήσω
και να τελειώσω μία ιστορία του δρόμου δίχως ούτε μία φωτογραφία.
Αλλά......
πώς να αφήσεις στα μάτια της φαντασίας τον ηλιόλουστο Άγιο Λαυρέντιο?
Μια παρέα λιάζεται και άλλες πόσες ακούγονται απο μέσα να σιγοτραγουδούν ρεμπέτικα.
Τι σου είναι ο πλούτος!
Νερό....παγωμένο πεντακάθαρο νερό σε 24ωρη βάση,αφιερωμένη στους Θεσσαλονικείς.
Παλιές εμπορικές σελίδες που τις έκλεισε η εξέλιξη.
Η απόσταση 11 χλμ απο τον κεντρικό παραλιακό μέχρι το χωριό είναι ένα απέραντο ανθοπωλείο.
Κατεβαίνοντας
Πορεία προς την Αργαλαστή και δεξιά μας λιάζονται κι αυτοί στην πλαγιά οι Αφέτες
Μετά απο κάμποσα χιλιόμετρα κι αφού επιλέξαμε το δρόμο που περνάει απο το Μετόχι φτάσαμε στο Λαύκο και στον καλά κρυμμένο στα στενά του ξενώνα Φύλλωμα
Ο Αλεξ υπενθυμίζει... με το πού θα φτάσετε καφεδάκι στου Φορλίδα!
Ανηφορίζουμε προς την πλατεία για να εντοπίσουμε το ξακουστό καφενείο.
Εδώ θα μιλήσουν καλύτερα οι εικόνες.
Μπορούν να μεταφέρουν μέρος της εμπειρίας αλλά και πάλι θα λείπει η ενέργεια της στιγμής
τα βλέμματα οι μυρωδιές και η αίσθηση της χρονομηχανής που σε ταξιδεύει.
Σε αδιάκοπη λειτουργία απο το 1783.....δεν υπάρχουν άλλα λόγια
Παίρνω την άδεια να φωτογραφίσω την παρτίδα
με την υποχρέωση να αναφέρω ότι πρόκειται για απογευματινή ώρα
''ώστε να μην μας πάρουν για αργόσχολους''!!
Τα νέα τα φέρνει πάντα ο Ταχυδρόμος.
Ξεχάστηκα κα τρέχω να βρώ την Ειρήνη
αλλά και να προλάβουμε τον παλιό οικισμό με λίγο φως
Timeless square
Ένα τμήμα του χωριού που χρονολογείται απο τον 18ο αιώνα
Ρεβυθάδα άγρια χόρτα κόκκινο κρασάκι
και λίγη παράνομη λιχουδιά,χοιρινό σάλτσα απο κρασί και μουστάρδα στη Δροσιά.
Τι άλλο να κυνηγάς να επιζητείς να ονειρεύεσαι πέρα απο το χαμόγελο αυτό?
Και η πλατεία εκεί..πέρα απο το χρόνο, μας κρατά στην αγκαλιά της
Στάση στο φωτεινό παντοπωλείο.
Ο Ευθύμης ανοιχτός για κουβέντα,στις επάλξεις κι όσο πάει.
Επίλογος στο Φύλωμα και στην πέτρινη αγκαλιά του για ύπνο πολλών αστέρων
Το πρωί ανεβαίνω στο σαλόνι του επάνω ορόφου με την απορία του τι βλέπει και χαμογελά.
Ανοιγεις το παράθυρο και σου φεύγει η απορία!
Φανταστείτε μέρα με λιακάδα εδώ.
Ελληνικός στη χόβολη,τίποτα λιγότερο
Αφήνω στη μέση το πρωινό και τρέχω για έναν γρήγορο ελληνικό στο καφενείο.
Το οποίο πιστό στον τίτλο του ανοίγει απο τις 6 έως τις 10 και το απόγευμα απο τις 5 έως τις 8.
Τις ώρες του καφέ και μονον...μην μας πούνε και αργόσχολους!!!
Στο στενάκι η κυρία αναμένει..μέχρι τώρα σε αυτό το ταξίδι βολεύεται σε ρόλο κομπάρσου.
Οταν λέμε παραδοσιακός ξυλόφουρνος.
Με ξύλα.
Ο κύριος Μανώλης πρωταγωνιστής και συνεχιστής της παράδοσης
Τελευταία ενημέρωση το ....1953.
Φωνακλάς και φύλακας εκ του ασφαλούς.
Με το άνοιγμα του τηλεφακού και μόνο την έκανε πίσω για ασφάλεια!
Η Ανθή, το έμψυχο υπερπολύτιμο κομμάτι του ξενώνα.
Έχουμε δει ιδιοκτήτες να νοιάζονται πολύ πολύ λιγότερο για την επιχείρηση τους.
Έφτασα στην 51η λεωφόρο για να μάθω ότι υπάρχουν κάλαντα του Πάσχα,
ανήμερα της Ανάστασης του Λάζάρου.
Η τρανή απόδειξη της εισόδου στη χρονοκάψουλα.
Ολο το βράδυ το όχημα έμεινε ξεκλείδωτο στο στενάκι.
Έχουμε βγεί εκτος χρονοδιαγράμματος και πάμε άλλη μία βόλτα να χορτάσουμε το χωριό.
Χωρίς τυμπανοκρουσίες και λαμπάκια.
Θα το βρείς.
Την ώρα του καφέ.
Ξεκινά η μοτοβόλτα.
Προμύρι και το ηρωικό Tenere με το 30αρι τεπόζιτο.
Το είχα για 6 μήνες το 1987,κι άλλη μία χρονοβόλτα ξεκινά στη θέα του.
Οι παραλίες του Αιγαίου μας περιμένουν αυθεντικές συννεφιασμένες
και με τα βαριά παράσημα της μάχης με τον Βοριά.
Κατηγιώργης..
Παρά τη σήμανση το οδικό δίκτυο βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση.
Μηλίνα
Τελευταία παράκαμψη για σήμερα για να επισκεφθούμε την παραλία Ποτιστικά.
Abandonded καταστάσεις και πανέμορφα βράχια στο νότιο κομμάτι της.
Απο τα Ποτιστικά και μετά είχε γρήγορη επιστροφή στο Βόλο
και μέσω της γρήγορης Εθνικής με τα ακριβά αντίτιμα στη Θεσσαλονίκη
για τους περαιτέρω εορτασμούς.
See ya!
στο ανοιξιάτικο Πήλιο μαζί με το κορίτσι της ζωής μου.
Φέτος η έξοδος απο την 51η λεωφόρο της ζωής
μας έφερε στην timeless πλατεία του Λαύκου στο νότιο Πήλιο.
Σε μία τεράστια συνεχόμενη έκπληξη,αυτήν απο τη ζωή για λίγες ώρες
σε μία κοινωνία ανέγγιχτη απο το χρόνο και τα προβλήματα του.
Είναι απο τις λίγες φορές που θέλω να ξεκινήσω
και να τελειώσω μία ιστορία του δρόμου δίχως ούτε μία φωτογραφία.
πώς να αφήσεις στα μάτια της φαντασίας τον ηλιόλουστο Άγιο Λαυρέντιο?
Μια παρέα λιάζεται και άλλες πόσες ακούγονται απο μέσα να σιγοτραγουδούν ρεμπέτικα.
Τι σου είναι ο πλούτος!
Νερό....παγωμένο πεντακάθαρο νερό σε 24ωρη βάση,αφιερωμένη στους Θεσσαλονικείς.
Παλιές εμπορικές σελίδες που τις έκλεισε η εξέλιξη.
Η απόσταση 11 χλμ απο τον κεντρικό παραλιακό μέχρι το χωριό είναι ένα απέραντο ανθοπωλείο.
Κατεβαίνοντας
Πορεία προς την Αργαλαστή και δεξιά μας λιάζονται κι αυτοί στην πλαγιά οι Αφέτες
Μετά απο κάμποσα χιλιόμετρα κι αφού επιλέξαμε το δρόμο που περνάει απο το Μετόχι φτάσαμε στο Λαύκο και στον καλά κρυμμένο στα στενά του ξενώνα Φύλλωμα
Ο Αλεξ υπενθυμίζει... με το πού θα φτάσετε καφεδάκι στου Φορλίδα!
Ανηφορίζουμε προς την πλατεία για να εντοπίσουμε το ξακουστό καφενείο.
Εδώ θα μιλήσουν καλύτερα οι εικόνες.
Μπορούν να μεταφέρουν μέρος της εμπειρίας αλλά και πάλι θα λείπει η ενέργεια της στιγμής
τα βλέμματα οι μυρωδιές και η αίσθηση της χρονομηχανής που σε ταξιδεύει.
Σε αδιάκοπη λειτουργία απο το 1783.....δεν υπάρχουν άλλα λόγια
Παίρνω την άδεια να φωτογραφίσω την παρτίδα
με την υποχρέωση να αναφέρω ότι πρόκειται για απογευματινή ώρα
''ώστε να μην μας πάρουν για αργόσχολους''!!
Τα νέα τα φέρνει πάντα ο Ταχυδρόμος.
Ξεχάστηκα κα τρέχω να βρώ την Ειρήνη
αλλά και να προλάβουμε τον παλιό οικισμό με λίγο φως
Timeless square
Ένα τμήμα του χωριού που χρονολογείται απο τον 18ο αιώνα
έχουμε και παρέα οδηγό που θα μας βρεί το δρόμο για την πλατεία.
Ρεβυθάδα άγρια χόρτα κόκκινο κρασάκι
και λίγη παράνομη λιχουδιά,χοιρινό σάλτσα απο κρασί και μουστάρδα στη Δροσιά.
Τι άλλο να κυνηγάς να επιζητείς να ονειρεύεσαι πέρα απο το χαμόγελο αυτό?
Και η πλατεία εκεί..πέρα απο το χρόνο, μας κρατά στην αγκαλιά της
Στάση στο φωτεινό παντοπωλείο.
Ο Ευθύμης ανοιχτός για κουβέντα,στις επάλξεις κι όσο πάει.
Επίλογος στο Φύλωμα και στην πέτρινη αγκαλιά του για ύπνο πολλών αστέρων
Το πρωί ανεβαίνω στο σαλόνι του επάνω ορόφου με την απορία του τι βλέπει και χαμογελά.
Ανοιγεις το παράθυρο και σου φεύγει η απορία!
Φανταστείτε μέρα με λιακάδα εδώ.
Ελληνικός στη χόβολη,τίποτα λιγότερο
Αφήνω στη μέση το πρωινό και τρέχω για έναν γρήγορο ελληνικό στο καφενείο.
Το οποίο πιστό στον τίτλο του ανοίγει απο τις 6 έως τις 10 και το απόγευμα απο τις 5 έως τις 8.
Τις ώρες του καφέ και μονον...μην μας πούνε και αργόσχολους!!!
Στο στενάκι η κυρία αναμένει..μέχρι τώρα σε αυτό το ταξίδι βολεύεται σε ρόλο κομπάρσου.
Οταν λέμε παραδοσιακός ξυλόφουρνος.
Με ξύλα.
Ο κύριος Μανώλης πρωταγωνιστής και συνεχιστής της παράδοσης
Τελευταία ενημέρωση το ....1953.
Φωνακλάς και φύλακας εκ του ασφαλούς.
Με το άνοιγμα του τηλεφακού και μόνο την έκανε πίσω για ασφάλεια!
Η Ανθή, το έμψυχο υπερπολύτιμο κομμάτι του ξενώνα.
Έχουμε δει ιδιοκτήτες να νοιάζονται πολύ πολύ λιγότερο για την επιχείρηση τους.
Έφτασα στην 51η λεωφόρο για να μάθω ότι υπάρχουν κάλαντα του Πάσχα,
ανήμερα της Ανάστασης του Λάζάρου.
Η τρανή απόδειξη της εισόδου στη χρονοκάψουλα.
Ολο το βράδυ το όχημα έμεινε ξεκλείδωτο στο στενάκι.
Έχουμε βγεί εκτος χρονοδιαγράμματος και πάμε άλλη μία βόλτα να χορτάσουμε το χωριό.
Χωρίς τυμπανοκρουσίες και λαμπάκια.
Θα το βρείς.
Την ώρα του καφέ.
Ξεκινά η μοτοβόλτα.
Προμύρι και το ηρωικό Tenere με το 30αρι τεπόζιτο.
Το είχα για 6 μήνες το 1987,κι άλλη μία χρονοβόλτα ξεκινά στη θέα του.
Οι παραλίες του Αιγαίου μας περιμένουν αυθεντικές συννεφιασμένες
και με τα βαριά παράσημα της μάχης με τον Βοριά.
Κατηγιώργης..
Παρά τη σήμανση το οδικό δίκτυο βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση.
Μηλίνα
Τελευταία παράκαμψη για σήμερα για να επισκεφθούμε την παραλία Ποτιστικά.
Abandonded καταστάσεις και πανέμορφα βράχια στο νότιο κομμάτι της.
Απο τα Ποτιστικά και μετά είχε γρήγορη επιστροφή στο Βόλο
και μέσω της γρήγορης Εθνικής με τα ακριβά αντίτιμα στη Θεσσαλονίκη
για τους περαιτέρω εορτασμούς.
See ya!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο