Κείμενο- Φωτογραφίες
Πασχάλης Τσαλίκης
Πριν απο όλα....
Οφείλουμε μία μικρή αναδρομή στην ιστορία της λέσχης μας.
Στην ιστορια του Africa Τwin Club Βορείου Ελλάδος.
Πρόκειται για μια παρέα που είναι μαζί στους δρόμους αλλα και στη ζωή από το 1996
Στη συγκεκριμένη εκδρομή, τα λεγόμενα Ελληνικά Βουνά,
μετράμε όπως βλέπετε και στον τίτλο
δώδεκα συνεχόμενα χρόνια διοργάνωσης.
Πάμε να δούμε πως που και με τι εκπλήξεις έκλεισε η ντουζίνα...
Ενα και δυο ισον δώδεκα!
Τα μέρη που τριγυρίσαμε τις 2 πρώτες χρονιές στα σχέδια του φετινού εξαήμερου!
Η πρώτη ομάδα έχει ανέβει στο ορμητήριο απο την Κυριακή
κι έχει στήσει ένα ανευ προηγουμένου σε οργάνωση στέκι στο κιόσκι
δίπλα στο ξωκλήσσι του προφήτη Ηλία Φυλακτής
Οι δυο μας με τον Λιακο,άρτι αφιχθέντες απο το FIM Motocamp στο Νεστόριο,
κλέβουμε λίγο απο Τετάρτη Πέμπτη και Παρασκευή και πάμε να συνοδηγήσουμε με τα τσακάλια στις γνώριμες Αγραφιώτικες κορφές.
Πρώτη στάση στην Καρδίτσα κέντρο καρακέντρο ''για το φρέντο'' και κους κους με τον Μπιλάκο!
Μετα το γήπεδο της Φυλακτής παίρνουμε τον αριστερό χωματόδρομο και χανόμαστε στις δροσιές ακολουθώντας τις τηλεφωνικές οδηγίες του Τάκη.
Το βρήκαμε!!
Ωραία θεα ..κι ακομα καλύτερη θερμοκρασία.
Είναι πάγια απαίτηση του Λιάκου εκεί που στήνουμε τα πολυήμερα να έχει βρύση.
Η πραγματικά άψογη προετοιμασία περιελάμβανε κι αυτό!!!
Σουρουπώνει και πιάνουμε θέσεις πριν το δείπνο.
όλοι για όλους σε θέσεις μάχης,
η εκδρομή είναι, ανάμεσα σε πολλά άλλα, ύμνος στον εθελοντισμό
Και μαζεύονται τα πιάτα αλλά όχι τα ποτήρια και τα ανέκδοτα ξεπαγώνουν τον αέρα!
Πρωινό ξύπνημα
Με το πρωινό των πρωταθλητών!
Για όσους δε βλεέπουν μέχρι εκεί τα κόκκινα γράμματα γράφουν ΚΟΝΙΑΚ
γ@.....σε τα όλα!
Φουλάρουμε με 1.60 και κατηφορίζουμε απο την χιονοδρομική πίστα του καταφύγιου Νεράιδας προς τον Καρβασαρά.Ωραία χώματα και γρήγορες στροφές μέσα στα έλατα!
Έξι νοματαίοι κρατάνε στο χωριό κι εύχομαι να αντέξουν για πάντα με τέτοιο χαμόγελο..
Ανηφορίζουμε για το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου πάνω απο τον Ελατο,
την πύλη για τη διαδρομή της Νιάλας.
Αν και άκομψη αισθητικά, η διαμαρτυρία είναι δικαιολογημένη.
το απλό nuvi είναι ο πιστός μου πλοηγός που τα ξέρει όλα εκτός
απο το πώς να φυλαγεται απο τη βροχή.
Αφήστε τα φρου φρου και δώστε βάση στους χάρτες.
Χωρίς αυτούς ....δε δείχνει τίποτα!
Τζώρτζ...αγέρωχος κι άφθαρτος απο τα χρόνια
ο σκηνοθέτης της καρδιάς μας ..ο Πάνης που εδω πετάει με τα μάτια στις κορφές.
Προσπαθώ να δω τη μπουλντόζα στο βάθος.
Πουθενά...
Αποδεικνύεται πως η μαρτυρία για την περσινή της παρουσία
οφειλόταν στο φαινόμενο Fata Morgana......
μεταλλαγμένο σε fata m@l@ka για τις ανάγκες μεγάαααλου εκδρομικού ''τύπου σούπερμαρκετ''
Tα τρία ,ιδρυτικά του παρόντος εκδρομικού, τομάρια
'Αγραφα...δεν σταματάμε πλέον γιατί διαφωνούμε με την εξέλιξη τους ....και τις μύγες!
Κατεβαινοντας για το Νερόμυλο ψάξτο αριστερά σου.
Πάιζει και μπάνιο αν είστε τολμηροί τύποι.
Μετά την ανάπαυλα πιάνουμε τον άνετο χωματόδρομο για το Τροβάτο και το Πετρίλο.
Πάλι αυτοί!!
Το τελευταίο κομμάτι είναι υπερθέαμα 360 μοιρών ,
προσοχή μην αφαιρεθείτε γιατί έχει οδηγικές απαιτήσεις.
Ενώνει Πετρίλο με Φυλακτή .... τα υπόλοιπα απο κοντά.
Στο βάθος μακριά φαίνεται ένα κομμάτι της λίμνης Πλαστήρα.
Στην κατασκήνωση παρέα με τα φώτα του κάμπου που βράζει στα πόδια μας.
Για τις κάμερες ανοιγουν συχνά ατέλειωτες συζητήσεις.
Το καλύτερο δώρο που μπορεί να κάνεις στον εαυτό σου αν σου αρέσει η φωτογραφία
είναι να τριγυρνάς και να ψάχνεις ή καλύτερα
όπως στην παρακάτω περίπτωση να φαντάζεσαι θέματα.
Πάνω στο βαρέλι με τις μπύρες και σε πλήρες σκοτάδι για τα μάτια
η ταπεινή στο μάτι gopro τα δίνει όλα σε λειτουργία night.
κι ήρθε η Παρασκευή και ξαναπερνάμε ανάποδα αυτή τη φορά τα βράχια με την εξαιρετική φωτογένεια στο δρόμο προς το Σχιζοκάραβο
Ξεχωρίζω απέναντι στην τέταρτη κορυφή απο τα δεξιά
τις γνώριμες κεραίες του περάσματος προς την Αργιθέα,
το gps δεν έχει καμμία αξία αν δεν ξέρεις που βρίσκεσαι!
Στο τέρμα της ευθείας πρέπει να βρούμε δύο ξωκλήσσια.
Ανάμεσα τους ο δρόμος προς τα αριστερά οδηγεί στο όνειρο (αυτά γίνονται μόνο στα έργα).
Πέρα στους πέρα κάμπους σκάει ο τζίτζικας ..να δούμε απο που θα την κοπανήσουμε το απόγευμα.
ιστορίες του βουνού, μην το ψάχνεις καβάλι κι οδήγα.
Πόσες φορές πόθησα να οδηγήσω το Σχιζοκάραβο να βγώ στο Πετροχώρι.
Ολο κάτι θα γινόταν μία ο καιρός μία η παρέα,
και να τη η μέρα που θα το φχαριστηθώ με τον καλύτερο καιρό και την καλύτερη παρέα!
Ναι ...η κουκίδα στη μέση του σωρού απο πέτρες είναι ενα gs 1200.
Αποφεύγουμε και πάλι τα σκυλιά -λύκους και φανερώνεται στα μάτια μας ο οικισμός κτηνοτρόφων
ο κύριος Δημήτρης στα 79 του είναι ο τελευταίος τσομπάνος του οικισμού.
Έλα που δε θυμάμαι τώρα το όνομα του χωριού,
το πήρε πάντως απο έναν μικρό θαμνώδες με αγκάθια που ευδοκιμεί τριγύρω.
Οι τσατίλες φρεσκοπλυμένες περιμένουν το κοπάδι που κατεβαίνει μιας και μεσημέριασε.
Εχουμε να αρμέξουμε και να το δουλέψουμε ,στο καλό παιδιά ,
φανερά ενοχλημένος απο τη βροχή φωτογραφιών.
Η προσέγγιση των Ανθρώπων των Ελληνικών Βουνών θέλει τέχνη
και κυρίως έμφυτο το χάρισμα της διακριτικότητας
Πατσιά λέγεται το χωριό...το θυμήθηκα
αλήτες μηχανόβιοι!
Στιγμές και η αιωνιότητα του χωριού.
Η δουλειά με το στράγγισμα του γάαλκτος μέσα στην τσατίλα.
Ας το δείξουμε στα παιδιά μας,τα μισά νομίζουν ότι το τυρί
φυτρώνει σε ένα ασημί μηχάνημα στον σουπερμαρκετ.
Ο κρυος αέρας που χτυπά το πρόσωπο που καίγεται απο τον ήλιο....
οι μυρωδιές απο το κοπάδι....
ο ήχος απο τα κουδούνια που κατηφορίζουν την πλαγιά......
τα υπόλοιπα τα βλέπετε με φόντο την κορυφή Δελιδήμι.
Στη ρίζα του οποίου μας περιμένει το καφενείο του παπά Χρήστου!
Είπαμε να βαλουμε έναν στόχο.
Να έρθουμε εδώ στη γιορτή για τα χίλια χρόνια του πλάτανου.
Σήμερα είμαστε εμείς γύρω στα πενήντα κι αυτός .......969!!!
το πιό καλό σκυλί του κόσμου ζει στο Λεοντίτο!
Ο παπα Χρήστος επιμένει κόντρα στις παρατηρήσεις του δεσπότη
και κυκλοφορεί ξεσάρκωτος....χωρίς τα ράσα!!
Και παρά τα 10 χρόνια που φορτώθηκαν στις πλάτες ολονών μας απο την τελευταία μας συναντηση ρίξαμε ένα γλέντι μια γλυκιά γιορτή κι ένα παράφωνο τραγούδι που δε χωράνε στο χαρτί και στην οθόνη.
Πάτερ.....
ποτέ ξάνα ΜΕ γλυκάνισο!
Κι αφήσαμε το Λεοντίτο με τη γνώριμη αίσθηση του πως μπορεί να μην ξανάρθουμε
αλλά και πως μπορεί να μην φύγαμε ποτέ μακριά του.
Τα πλληκάρια συνεχίζουν προς τα Τρία Σύνορα κι εμείς περνάμε το Βλάσι με στόχο τον καμπο.
Την επομένη δουλεύουμε κι έτσι αποφεύγουμε τη ζέστα μέσω Βερδικούσας κι Ελασσόνας
Στην πλατεία της προκομμένης πατρίδας του Mountain Enduro Camp , της Βερδικούσας, απολαμβάνουμε τα καλά των social media επαφών με φραπεδάκι τηλε-κερασμένο απο τον νέο παλιόφιλο μας το Θέμη.
See ya στο 13ο!!
Πασχάλης Τσαλίκης
Πριν απο όλα....
Οφείλουμε μία μικρή αναδρομή στην ιστορία της λέσχης μας.
Στην ιστορια του Africa Τwin Club Βορείου Ελλάδος.
Πρόκειται για μια παρέα που είναι μαζί στους δρόμους αλλα και στη ζωή από το 1996
Στη συγκεκριμένη εκδρομή, τα λεγόμενα Ελληνικά Βουνά,
μετράμε όπως βλέπετε και στον τίτλο
δώδεκα συνεχόμενα χρόνια διοργάνωσης.
Πάμε να δούμε πως που και με τι εκπλήξεις έκλεισε η ντουζίνα...
Ενα και δυο ισον δώδεκα!
Τα μέρη που τριγυρίσαμε τις 2 πρώτες χρονιές στα σχέδια του φετινού εξαήμερου!
Η πρώτη ομάδα έχει ανέβει στο ορμητήριο απο την Κυριακή
κι έχει στήσει ένα ανευ προηγουμένου σε οργάνωση στέκι στο κιόσκι
δίπλα στο ξωκλήσσι του προφήτη Ηλία Φυλακτής
Οι δυο μας με τον Λιακο,άρτι αφιχθέντες απο το FIM Motocamp στο Νεστόριο,
κλέβουμε λίγο απο Τετάρτη Πέμπτη και Παρασκευή και πάμε να συνοδηγήσουμε με τα τσακάλια στις γνώριμες Αγραφιώτικες κορφές.
Πρώτη στάση στην Καρδίτσα κέντρο καρακέντρο ''για το φρέντο'' και κους κους με τον Μπιλάκο!
Μετα το γήπεδο της Φυλακτής παίρνουμε τον αριστερό χωματόδρομο και χανόμαστε στις δροσιές ακολουθώντας τις τηλεφωνικές οδηγίες του Τάκη.
Το βρήκαμε!!
Ωραία θεα ..κι ακομα καλύτερη θερμοκρασία.
Είναι πάγια απαίτηση του Λιάκου εκεί που στήνουμε τα πολυήμερα να έχει βρύση.
Η πραγματικά άψογη προετοιμασία περιελάμβανε κι αυτό!!!
Σουρουπώνει και πιάνουμε θέσεις πριν το δείπνο.
όλοι για όλους σε θέσεις μάχης,
η εκδρομή είναι, ανάμεσα σε πολλά άλλα, ύμνος στον εθελοντισμό
Και μαζεύονται τα πιάτα αλλά όχι τα ποτήρια και τα ανέκδοτα ξεπαγώνουν τον αέρα!
Πρωινό ξύπνημα
Με το πρωινό των πρωταθλητών!
Για όσους δε βλεέπουν μέχρι εκεί τα κόκκινα γράμματα γράφουν ΚΟΝΙΑΚ
γ@.....σε τα όλα!
Φουλάρουμε με 1.60 και κατηφορίζουμε απο την χιονοδρομική πίστα του καταφύγιου Νεράιδας προς τον Καρβασαρά.Ωραία χώματα και γρήγορες στροφές μέσα στα έλατα!
Έξι νοματαίοι κρατάνε στο χωριό κι εύχομαι να αντέξουν για πάντα με τέτοιο χαμόγελο..
Ανηφορίζουμε για το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου πάνω απο τον Ελατο,
την πύλη για τη διαδρομή της Νιάλας.
Αν και άκομψη αισθητικά, η διαμαρτυρία είναι δικαιολογημένη.
το απλό nuvi είναι ο πιστός μου πλοηγός που τα ξέρει όλα εκτός
απο το πώς να φυλαγεται απο τη βροχή.
Αφήστε τα φρου φρου και δώστε βάση στους χάρτες.
Χωρίς αυτούς ....δε δείχνει τίποτα!
Τζώρτζ...αγέρωχος κι άφθαρτος απο τα χρόνια
ο σκηνοθέτης της καρδιάς μας ..ο Πάνης που εδω πετάει με τα μάτια στις κορφές.
Προσπαθώ να δω τη μπουλντόζα στο βάθος.
Πουθενά...
Αποδεικνύεται πως η μαρτυρία για την περσινή της παρουσία
οφειλόταν στο φαινόμενο Fata Morgana......
μεταλλαγμένο σε fata m@l@ka για τις ανάγκες μεγάαααλου εκδρομικού ''τύπου σούπερμαρκετ''
Tα τρία ,ιδρυτικά του παρόντος εκδρομικού, τομάρια
'Αγραφα...δεν σταματάμε πλέον γιατί διαφωνούμε με την εξέλιξη τους ....και τις μύγες!
Κατεβαινοντας για το Νερόμυλο ψάξτο αριστερά σου.
Πάιζει και μπάνιο αν είστε τολμηροί τύποι.
Μετά την ανάπαυλα πιάνουμε τον άνετο χωματόδρομο για το Τροβάτο και το Πετρίλο.
Πάλι αυτοί!!
Το τελευταίο κομμάτι είναι υπερθέαμα 360 μοιρών ,
προσοχή μην αφαιρεθείτε γιατί έχει οδηγικές απαιτήσεις.
Ενώνει Πετρίλο με Φυλακτή .... τα υπόλοιπα απο κοντά.
Στο βάθος μακριά φαίνεται ένα κομμάτι της λίμνης Πλαστήρα.
Στην κατασκήνωση παρέα με τα φώτα του κάμπου που βράζει στα πόδια μας.
Για τις κάμερες ανοιγουν συχνά ατέλειωτες συζητήσεις.
Το καλύτερο δώρο που μπορεί να κάνεις στον εαυτό σου αν σου αρέσει η φωτογραφία
είναι να τριγυρνάς και να ψάχνεις ή καλύτερα
όπως στην παρακάτω περίπτωση να φαντάζεσαι θέματα.
Πάνω στο βαρέλι με τις μπύρες και σε πλήρες σκοτάδι για τα μάτια
η ταπεινή στο μάτι gopro τα δίνει όλα σε λειτουργία night.
κι ήρθε η Παρασκευή και ξαναπερνάμε ανάποδα αυτή τη φορά τα βράχια με την εξαιρετική φωτογένεια στο δρόμο προς το Σχιζοκάραβο
Ξεχωρίζω απέναντι στην τέταρτη κορυφή απο τα δεξιά
τις γνώριμες κεραίες του περάσματος προς την Αργιθέα,
το gps δεν έχει καμμία αξία αν δεν ξέρεις που βρίσκεσαι!
Στο τέρμα της ευθείας πρέπει να βρούμε δύο ξωκλήσσια.
Ανάμεσα τους ο δρόμος προς τα αριστερά οδηγεί στο όνειρο (αυτά γίνονται μόνο στα έργα).
Πέρα στους πέρα κάμπους σκάει ο τζίτζικας ..να δούμε απο που θα την κοπανήσουμε το απόγευμα.
ιστορίες του βουνού, μην το ψάχνεις καβάλι κι οδήγα.
Πόσες φορές πόθησα να οδηγήσω το Σχιζοκάραβο να βγώ στο Πετροχώρι.
Ολο κάτι θα γινόταν μία ο καιρός μία η παρέα,
και να τη η μέρα που θα το φχαριστηθώ με τον καλύτερο καιρό και την καλύτερη παρέα!
Ναι ...η κουκίδα στη μέση του σωρού απο πέτρες είναι ενα gs 1200.
Αποφεύγουμε και πάλι τα σκυλιά -λύκους και φανερώνεται στα μάτια μας ο οικισμός κτηνοτρόφων
ο κύριος Δημήτρης στα 79 του είναι ο τελευταίος τσομπάνος του οικισμού.
Έλα που δε θυμάμαι τώρα το όνομα του χωριού,
το πήρε πάντως απο έναν μικρό θαμνώδες με αγκάθια που ευδοκιμεί τριγύρω.
Οι τσατίλες φρεσκοπλυμένες περιμένουν το κοπάδι που κατεβαίνει μιας και μεσημέριασε.
Εχουμε να αρμέξουμε και να το δουλέψουμε ,στο καλό παιδιά ,
φανερά ενοχλημένος απο τη βροχή φωτογραφιών.
Η προσέγγιση των Ανθρώπων των Ελληνικών Βουνών θέλει τέχνη
και κυρίως έμφυτο το χάρισμα της διακριτικότητας
Πατσιά λέγεται το χωριό...το θυμήθηκα
αλήτες μηχανόβιοι!
Στιγμές και η αιωνιότητα του χωριού.
Η δουλειά με το στράγγισμα του γάαλκτος μέσα στην τσατίλα.
Ας το δείξουμε στα παιδιά μας,τα μισά νομίζουν ότι το τυρί
φυτρώνει σε ένα ασημί μηχάνημα στον σουπερμαρκετ.
Ο κρυος αέρας που χτυπά το πρόσωπο που καίγεται απο τον ήλιο....
οι μυρωδιές απο το κοπάδι....
ο ήχος απο τα κουδούνια που κατηφορίζουν την πλαγιά......
τα υπόλοιπα τα βλέπετε με φόντο την κορυφή Δελιδήμι.
Στη ρίζα του οποίου μας περιμένει το καφενείο του παπά Χρήστου!
Είπαμε να βαλουμε έναν στόχο.
Να έρθουμε εδώ στη γιορτή για τα χίλια χρόνια του πλάτανου.
Σήμερα είμαστε εμείς γύρω στα πενήντα κι αυτός .......969!!!
το πιό καλό σκυλί του κόσμου ζει στο Λεοντίτο!
Ο παπα Χρήστος επιμένει κόντρα στις παρατηρήσεις του δεσπότη
και κυκλοφορεί ξεσάρκωτος....χωρίς τα ράσα!!
Και παρά τα 10 χρόνια που φορτώθηκαν στις πλάτες ολονών μας απο την τελευταία μας συναντηση ρίξαμε ένα γλέντι μια γλυκιά γιορτή κι ένα παράφωνο τραγούδι που δε χωράνε στο χαρτί και στην οθόνη.
Πάτερ.....
ποτέ ξάνα ΜΕ γλυκάνισο!
Κι αφήσαμε το Λεοντίτο με τη γνώριμη αίσθηση του πως μπορεί να μην ξανάρθουμε
αλλά και πως μπορεί να μην φύγαμε ποτέ μακριά του.
Τα πλληκάρια συνεχίζουν προς τα Τρία Σύνορα κι εμείς περνάμε το Βλάσι με στόχο τον καμπο.
Την επομένη δουλεύουμε κι έτσι αποφεύγουμε τη ζέστα μέσω Βερδικούσας κι Ελασσόνας
Στην πλατεία της προκομμένης πατρίδας του Mountain Enduro Camp , της Βερδικούσας, απολαμβάνουμε τα καλά των social media επαφών με φραπεδάκι τηλε-κερασμένο απο τον νέο παλιόφιλο μας το Θέμη.
See ya στο 13ο!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο