Fast Forward

Η μέρα ήταν προσχεδιασμένη και η πορεία των μοτοσυκλετών προδιαγεγραμμένη 

σε ένα δρομολόγιο προετοιμασμένο με έναν βασικό στόχο.

Το fast forward  ξεκάπνισμα σε κάθε επίπεδο.

Στην πρόσκληση ανταποκρίθηκαν γνωστοί και άγνωστοι υποψιασμένοι και ανυποψίαστοι 

στήνοντας έναν άκρως παραπλανητικό στόλο οκτώ μοτοσυκλετών....τουρισμού.

Κατηφορίζοντας με πολλή προσοχή προς τη λίμνη Κορώνεια.
Αποφασίσαμε να πάμε απο τον παλιό για να απολαύσουμε τη διαδρομή.

Ελα που κάποιος πάτησε το fast forward μετά τη Γερακαρού.
Και τα δέντρα έγειραν προσπαθώντας μάταια να μας κλείσουν το δρόμο.
Και η γκαζιέρα γυρνούσε όλο και περισσότερο και τα άδεια χωριά έμεναν πίσω
γιατί έτσι γίνεται με τα άδεια χωριά.
Η Αγία Μαρίνα στη Ρεντίνα,προστάτιδα των οδηγών.

Στην ακτή Ματσίκι ερημιά και στιγμιαίο βουητό από την ομάδα
και ξανά ερημιά.
Εδώ που κάποτε ήταν το Ακρογιάλι με τα ΚΤΕΛ που κουβαλούσαν τους φαντάρους για τον ΄Εβρο
με τις σούπες και τις ομελέτες για τους κουρασμένους φορτηγατζήδες.
Ούτε τούβλο δεν έμεινε.

Το φημισμένο λιοντάρι της Αμφίπολης.
Δεν το βλέπετε γιατί είναι πίσω μου κι έτσι όπως το κοίταξα στα κλεφτά
μου φάνηκε πως φώναξε no photo re mlk και με μούντζωσε.
Μουντζώνουν ρε παιδιά τα λιοντάρια ή με πείραξε ο πρωινός αέρας?

Σε αυτό το φυλάκιο είχε πάντα ένα φανταράκι στη σκοπιά.
Και πάντα,στο δρόμο για το χωριό, σταματούσαμε  με τον Κίτσο (σκαραβαίος)
κι ο πατέρας μου άφηνε ένα πακέτο απο τα Pallas,
έτσι σαν ευχαριστώ για το ξεροστάλιασμα και τη φύλαξη της γέφυρας.

Και δες πώς περνάει η ώρα,
σε 1 ώρα και 20 λεπτά παρκάρουμε μπροστά στο λιμάνι της Καβάλας.
Δεν πάτε καλά.

Σήμερα αν και Φεβρουάριος,αν και Σάββατο, 

η Παρέα μας έχει ξεχυθεί σε τρείς διαφορετικές εκδρομές.

Αν έχεις μείνει παρέα με την κοπέλα.... κάτι τρέχει!

Αγαπητέ Ναύαρχε......βρήκαμε στα βράχια.

Ε αυτό το βλέμμα το ξέρετε.
Είναι του μηχανόβιου που ξεμύτισε και βρέθηκε να πίνει το σωστό καφέ στο σωστό μέρος
μιλώντας κυρίως για λάδια!!!

Και να με -άλλη μιά γκαζιά-βρεθήκαμε επάνω απο τους Τοξότες Ξάνθης
να αγναντεύουμε τον ορίζοντα και τα στενά του Νέστου.

Στα κόκκινα

Το νου σας παλληκάρια.
Η γέφυρα φυλάσσεται.

κ.κ.Διοργανωτά .....well done.

O Mήτσος καταγράφει απο ψηλά.

Πάμε πορεία για το πλέον πρακτικό Αξιοθέατο ...στου Μποζίδη.

Ο δρόμος για τα Κομνηνά είναι γεμάτος κοφτερές πέτρες
που θέλουν ελιγμούς για να μην έχουμε απρόοπτα,
είναι όμως έρημος και σκέτη απόλαυση.

ο πολύχρωμος σταθμός της Σταυρούπολης σπάει τη γκρί -λόγω εποχής- μονοτονία

Με δύο μπαστούνια αλλά εκεί , στο δρόμο.Γειά σου γιαγιάκα!!

Ανεφοδιασμός αναβατών

και ωραία έκπληξη απο το Θωμά που ανέβηκε
για άλλη μιά φορά απο την Ξάνθη να μας δεί και να φάμε παρέα.
Να είσαι καλά παλιόφιλε.

Στο φημισμένο για την ποιότητα στέκι ανεφοδιασμού καυσίμων στις παρυφές της Δράμας.

Το οποίο καύσιμο ευχαριστηθήκαμε σε επίπεδο σπασίματος πιάτων στα μπουζούκια
και 55 λεπτά μετά κατηφορίσαμε απο τον Χορτιάτη προς την άναρχη πόλη μας.

Υ.Γ.
Να βάζετε πού και πού τα πράγματα στα κόκκινα.
Βοηθάει.

See ya!