Κείμενο Πασχάλης Τσαλίκης
Φωτό Ειρήνη Μυλωνά - Πασχάλης Τσαλίκης
Στα μέσα Ιουλίου του 2008 βρισκόμαστε στο τμήμα για έκδοση διαβατηρίου...παιδικού.
Ο στόχος ετέθη το 2004 όταν αφήνοντας χαράματα τα μαγικά Lofoten η Ειρήνη δήλωσε πως εδώ θα ξαναέρθω πιά ως μαμά.
Πάτε καλά βρε γονείς,με το μωρό οδικώς στη Νορβηγία?
Η πρώτη μας στάση στο δρόμο για την Ηγουμενίτσα,πού αλλού, στη Στροφή του Βοιδομάτη.
Μικρό Πάπιγκο για καφεδάκι και απο εκεί στον φίλο Γιάννη στο χωριό Βίκος
έτσι για να εγκλιματιστούμε στις βραδινές δροσιές που μας περιμενουν.
Ακούγοντας τις ιστορίες του Γιάννη..
Η επόμενη μέρε έχει σκηνάκι στην Ηγουμενίτσα και βόλτα με το καρότσι στην...Κέρκυρα!
Η Φάση τώρα που την αναπολώ μου θυμίζει τα τιτιβίσματα του Νίκου της Ανθής.
(Αναζητήστε τα εντος της παρούσας βιβλιοθήκης,αξίζει)
Μια μέρα μετά αποβιβαζόμαστε στο λιμάνι της Βενετίας και πριν καλά καλά νυχτώσει σουλατσάρουμε στην καρδιά του Βερολίνου!!
Η Γερμανία μου άρεσε πάντα ....ελεγχόμενα.
Κυρίως για τους ελεύθερους απο διόδια και όρια δρόμους
αλλά και για την οργάνωση στην υποδοχή όλων των πολιτισμών....με σκοπό το κέρδος.
Η χαρά απο το σουλάτσο στην αγορά δεν κρύβεται.
Ποιός να θυμάται ποιό μουσείο ήταν αυτό,δίπλα σε ένα ποτάμι.
Μπαίνουμε στο διάσημο Globetrotter και βγαίνουμε με νέο αντίσκηνο 3 εποχών
(μόνο για καλοκαίρι δεν κάνει),έτοιμοι για τον αφιλόξενο Βορρά.
Πάρτε μια ιδέα απο κατάστημα ΜΕ εμπορεύματα και όχι φωτογραφίες.
Σειρά έχει η επίσης άγνωστη Κοπεγχάγη
Στον επαρχιακό παραθαλάσσιο δρόμο προς το Helsingor άλλη μια γωνιά γεμάτη τέχνη μας περιμένει.
https://en.wikipedia.org/wiki/Louisiana_Museum_of_Modern_Art
Κάτσε μην μας φύγει τώρα στα πρώτα βήματα!!
Σπάνια ζηλεύω σπίτια και ειδικά εκτός Ελλάδας.
Εξαίρεση.
Επιατροφή στο camping και μετάβαση την επόμενη μέρα στη Σουηδία μέσω της νέας γέφυρας
Ανηφορίζουμε και το γνωστό σκηνικό ξεδιπλώνεται.
Τα σκηνάκια το μπρίκι και η επαφή με τη φύση δεν ήρθε στη ζωή μας με την λεγόμενη...κρίση.
Αυτά είναι απο πάντα η ζωή μας και η μεγάλη σφαλιάρα
που φάγαν κάποιοι με τις πρόσφατες αλλαγές στην όποια δική τους ταξιδιωτική ζωή
μας αφήνει παγερά αδιάφορους και πάντα πιστούς στη ντρίπλα που λέει πως
''το χρήμα είναι απλά η δυνατότητα''
Στο ντόκο του Όσλο χαζεύοντας εφήμερους έρωτες(ιστιοπλοικά)
Στήσιμο σχεδόν 10 το βράδυ μπροστά σε μία λίμνη 100 χλμ βόρεια του Οσλο.
\Μαγείρεμα και μπουγάδα στα adv μπιμπερό
Η επόμενη μέρα και εικόνα απο τότε που ακόμα βάζαμε ...σκουπιδοντενεκέδες στα κάδρα!
Το διάλλειμα στα φερυ είναι πρώτης τάξεως ευκαιρία για φωτογραφίες των τοπίων
Kαι φτάνουμε μέσω του μαγικού δρόμου νο 7 στο Bergen.
και πέφτουμε μέσα στη γιορτή των ψηλών πλοίων.
''THE TALL SHIPS RACES 2008''
και το λιμάνι είναι γεμάτο απο παλιά σκαριά με το πολεμικο ναυτικό κάθε χώρας στο πλήρωμα τους.
Μαντέψτε ποιά έλειπε......
Εδώ, η φωτογραφία της χρονιάς με τον μάγειρα του τεράστιου μεξικάνικου ιστιοφόρου!!
Η πόλη είναι και αυτή μια κούκλα..
φεύγουμε βόρεια, παρέα με άλλους τιμωρημένους.
Εκατοντάδες άλογα και όριο 60...
Συχνά πυκνά βλέπεις εικόνες σαν απο το drone...οδηγώντας αυτοκίνητο.
Αναμονή για το φέρρυ σε έρημο ντόκο κι ο καιρός να αλλάζει σαν τα τραγούδια στο ραδιόφωνο
έδρα όπου νυχτώσει κι αυτό θέλει προσοχή γιατι απλά δε νυχτώνει.
Ξημερωμα περνώντας απέναντι με στόχο να φτάσουμε στο Alesund
Aυτή είναι η υδάτινη είσοδος -απο τα δυτικά- της απόληξης του φιόρδ Geiranger.
Θα το δούμε απο την κλασσική γωνία στο γυρισμό.
Ο φίλος μου ο Μάρκος θα αναγνωρίσει το σημείο,περάσαμε και σταθήκαμε στα πόδια του παγωμένου γίγαντα το 2015..
Με αυτην την ερημιά έχω σχέση εξάρτησης...ειδικά τον Αύγουστο.
Το κόλλημα με τις πινακίδες το έφαγα το 1985 με εκείνη την ασπρόμαυρη φωτογραφία που ήταν κρεμασμένη στο υπόγειο της Σόλωνος που βρικόταν τα γραφεία του ΜΟΘ.
Oslo 89 έγραφε η ταμπέλα ,και η μπεμβε του Μεγακλή απο το bar ''On the road"
ήταν στημένη δίπλα της στο διπλό.
Πρότυπα της εφηβείας , μακράν τα απολαυστικότερα
και να είναι καλά οι πρωτοπόροι να ανοίγουν δρόμο.
Μην κουράζετε τα παιδιά με βαρετά πράγματα...ταξιδέψτε να χαίρονται όλοι στην οικογένεια!
Και να η μεγάλη εκπληξη που λέγεται Alesund,
Οαση για το μάτι που λέχει συνηθίσει στη Μεσόγειο και τον τουριστικό χαμό αυτης της περιόδου
Ερημο.....εχουν πάει όλοι για σαλαμοποίηση στη Ρόδο!
Βόλτα στο σημείο θέας πάνω απο την πόλη..Τί χώρα!!!
Και τι σημείο!
Θέλουμε ένα ποτό να το γιορτάσουμε.
Και δεν σερβίρουν πουθενά αλκοόλ...
Πολυ πολύ περπάτημα μετά...
2 ποτήρια εκλεκτό κρασί για πάρτη μας!
Αναχώρηση για τα νοτια μέσω αγνωστων επαρχιακών
Και να η απόληξη του Geiranger.....
γιατί αυτό βλέπουμε στα copy paste ταξιδιωτικά,
την βουτηγμένη στο καυσαέριο των τεράτων απόληξη
ενός φιόρδ που έχει μήκος καμμία εκατοστή χιλιόμετρα.
Η χώρα έχει απίθανες ομορφιές εδω στο κεντρικό ορεινό κομμάτι και δεν φτάνουν ούτε 10 πολυήμερες εξορμήσεις με την πιό δυνατή όσφρηση.
Αν δεν ήταν τα 2600 χλμ μπαριέρα (επι δύο) μέχρι την αρχή του ονείρου
θα ανέβαινα για καταγραφές και τα αντίστοιχα γούστα κάθε χρόνο.
Αυτόν το χωματόδρομο στην 3η μας επίσκεψη τον έψαξα και δεν τον βρήκα.
Το πιό απίθανο σταυρόλεξο ever!
Τα παιδιά είναι δωρεάν ...σινεμά(σε κάθε ηλικία)
Φυσικά και είναι τραχανάς αυτό πάνω στη φωτιά
Πάνω στον Ε6,διανυκτέρευση και πάλι με το σύστημα ''εδρα όπου νυχτώσει''
Η επόμενη μέρα περνάει στο δρόμο για το Νότο
Goeteborg Hotel Ibis
Αλλη μία μας βρίσκει έξω απο το Βερολίνο για ύπνο και η επόμενη στο Passau στη νότια Γερμανία.
Χαλαρώνουμε απολμβάνοντας τη φιλοξενία
στο σπίτι του φίλου μας του Rudi που βρίσκεται μέσα στο δάσος
Με μία στάση στο camping του Innsbruck(εξαιρετική θέση αλλά..τίγκα στον κόσμο),
φτάνουμε στο άλλο γνώριμο στέκι μας στην κοιλάδα του Oetz.
Στο χωριουδάκι Tumpen για να ''γνωρίσουν''
και να χαρούν μαζί μας οι οικοδεσπότες Alex και η Lisbeth τα οικογενειακά νέα!!
Βόλτα στα πέριξ.
και αγορά ορειβατικού carrier!!
Πάμε κορυφή......γενικώς!
Το χωριουδάκι του Solden στα πόδια μας
Η επόμενη μέρα μας βρίσκει στο δρόμο για τους Δολομίτες μέσω του γνωστού πάσου
Στήνουμε στην Cortina d Ampezzo και πρωι πρωι βάζουμε πλώρη για το Tres Cime di Lavaredo.
Κατεβαινοντας προς τη λίμνη Misurina..
Βόλτα απογευματινή στα στενάκια της Cortina.
Tο υπέρτατο χάζι σε ντυσίματα και χρώματα της υψηλής κοινωνίας που έχει μαζευτεί εφώ να γιορτάσει το Ferragosto(Δεκαπενταύγουστο)
Βρίσκουμε κάτι Ιρλανδούς που βαράνε κέλτικα σε κάτι εγκαίνια παίρνουμε και δυο ποτήρια κρασί απο την διπλανή οινοθήκη.... και γειά μας!
Τελευταία βόλτα το passo Giau κι απο εκεί Βενετία.
Το πλοίο φεύγει απο εδώ σε δύο μέρες που αφιερώνονται σε σουλάτσο στην πόλη
και δοκιμές γεύσεων στα απίθανα παγωτατζίδικα..
Διαμονή δοκιμασμένη στο camping Fusina όπου αφήνεις σκηνή και αυτοκίνητο ή μηχανή και πας απέναντι στην πόλη με το καραβάκι.
'Εξω απο τους Αγίους Σαράντα το παραμύθι τελιώνει και φέτος..
Η μισοτελειωμένη Εγνατία μας φέρνει γρήγορα στην προσωρινή μας έδρα.....στην Καλαμαριά.
Και του χρόνου!!!
![[IMG]](http://imagizer.imageshack.us/v2/1024x768q90/911/ysJ6Ub.jpg)
![[IMG]](http://i1243.photobucket.com/albums/gg556/magelanos74/russia2/xartis1.jpg)
