Κείμενο και φωτογραφίες
Πασχάλης Τσαλίκης
(Το κείμενο είναι γραμμένο μέσα στο 2017 και μας πηγαίνει πίσω στο μακρινό 2010)
Μεσημέρι Τετάρτης Ιούλιος του 2010
και τα Ελληνικα Βουνά 3 ξεκινούν με ξεφούσκωμα στη Βέροια.
Ανηφορίζουμε στο Σέλι κι απο εκεί πιάνουμε τα χώματα και τα αρώματα
μέχρι τα 3-5 Πηγάδια.Πάντα κορυφογραμμή κοντά στο γαλάζιο.
Εδω είμασερ πριν αρχίσει η περιμετρική κατάβαση των πιστών στα 2000 μ.
Τα κτίρια στο βάθος είναι αυτά στη βάση του χιονοδρομικού.
Συναντάμε τα τσακάλια που τριγυρνάνε απο το πρωί στα Πιέρια και τα πέριξ.
Στήνουμε στο έρημο πάρκινγκ του χιονοδρομικού.
Το πρωί μέσω Ανω Γραμματικού μπαίνουμε στη Δ.Μακεδονία.
Στάση στο Νυμφαίο για γαμπριάτικο καφεδάκι.
Απο την τεχνητή λίμνη του χωριού φεύγει ο σκιερός
και φυσικα λασπερός χωματόδρομος προς το Βίτσι
Υλοτομία με παραδοσιακά μέσα για τη μεταφορά
Το τριστρατο πάνω απο τη Δροσοπηγή.
Δεξιά θα πάμε προς το Τρίβουνο και αριστερά (πισω μου) οδηγεί στο ραντάρ
Τρίβουνο,χωριό εγκατελλειμένο κι αυτό απο τον εμφύλιο
Κατηφορίζουμε..
Οι φασολιές έξω απο το χωριό Παύλος Μελάς
Ανεφοδιασμός μετά απο ασφάλτινη μετάβαση στο Νεστόριο.
Ο ξάδερφος βενζινάς μας δίνει πικάντικες οδηγίες για μετάβαση στην Αετομηλίτσα μέσω Γράμμου
Τα τσαντήρια στο χώρο του river party και η πρώτη και τελευταία οδηγός που συμμετείχε στη δεκαετή - πλέον- ''επιχείρηση'' Ελληνικά Βουνά!!
Κωστας και Κωστας.
Και Μαρία και καλα τα πήγε..
Ανεβαίνουμε προς παλιά Κοτύλη.
Είναι η εύκολη διαδρομή προς την Αετομηλίτσα.
τα βράχια της Κοτύλης , σκοτεινή ιστορία.
Το γνωστό πάσο που σήμερα είναι ασφαλτοστρωμένο πιστάκι Α' Εθνικής
Πρώτα γίνεται βυθομέτρηση με ξύλο και μετά η διέλευση!
Αφιξη στη λιμνη Μουτσάλια στο Γράμμο
Η καλύτερη παρέα για το βουνο.
Κάτω αριστερά είναι ο δρόμος που οδηγεί απο το Επταχώρι στην Κόνιτσα
Και μπροστά μας ξεπροβάλλει η Αετομηλίτσα.
Ανασυγκρότηση στου Θόδωρου και ξεκινάμε τη δύσκολη ασυντήρητη διαδρομή προς το Πληκάτι.
Το κοντέρ εγραψε 21 χιλιόμετρα σε 3 ώρες και φυσικά δεν υπάρχουν εικόνες.
Συνάντηση με τους Ανθρώπους των Ελληνικών Βουνών.
Μόνο country σΕ λέω αφού!
Πυρσόγιαννη, ψαξιμο, τσίπουρα και σκάει το μυστικό.
Παναγία των Ξενιτεμένων.....ε...εμάς εννοεί!
Την επόμενη περνάμε απο την Αγία Παρασκευή και τη Φούρκα μαζί με το Νικόλα.
Προορισμός μας το Πωγώνι και η αναζήτηση χώρου κατασκήνωσης με νερό κια υψόμετρο.
Τελικό αποτέλεσμα δεν είχαμε αλλά μας βγήκε μια πολύ ωραία βόλτα
σε παντελώς αγνωστες πτυχές της περιοχής.
Λίγο πριν την Εθνική για Κόνιτσα
Ορος απαράβατος.
Η παράκαμψη προς τα Πρινιά μας βάζει στη χρονομηχανή.
Μαυρογέφυρο
Και στην πάνω πλατεία το κατάλληλο στοπ για τσιπουράκι στο μπαλκόνι του καφεπαντοπωλείου.
Ελπίζω να το ξαναβρούμε ανοιχτό φέτος.....
Θέα μέχρι τους ....λουκουμάδες , κάτω στα κοινά
Στάση στο Γανναδιό , κι εδώ για την πρώτη γνωριμία.
Έχουμε μείνει παγωτά απο την ομορφιά!!
Στο βάθος η Μόλιστα
Απο εδώ θα επιχειρήσουμε αύριο να βγούμε στο Παλαιοσέλι...Μυαλό κουκούτσι!
Ολίγον Πωγώνι
Αν λεχεις λέει 2 να χαρίζεις το 1....
Κι αν έχεις 5 στρέμματα αυλή ΕΞΩ απο το μονσατήρι κράτα τα για πάρτη σου.
Είπαμε να μπούμε να τους εξηγήσουμε οτι αυτό που κάνουμε εκτός απο ψυχαγωγία
είναι και ιερό χρέος προς την πατρίδα μας ενώ σίγουρα δεν είναι αμαρτία.
(αν εξαιρέσεις ότι τα Αφρικα καίνε αμόλυβδη χωρίς καταλύτη)
Μετά ένα αόρατο χέρι μας έβαλε μπρός τα μηχανάκια και την κάναμε πλαγίως.
Επιστροφή στην πιό φιλόξενη Παναγία του κοσμου.
Κυρική πρωι και το πανηγύρι σχολάει,με κατεύθυνση τις οικογένειες και τις παραλίες.
Φυσικά μέσω αλλα όχι μέσα απο τη Σαμαρίνα
Γουρούνια με κινητό...πολύ μπροστα.
Κάτω απο τον αναβατήρα Φίλιππος στη Βασιλίτσα.
Ερχόμαστε φέτος ξανά!!(2017)
Τα λουλουδάκια στη Σμίξη ζούν τη δική τους αργοπορημένη Άνοιξη,
See you soon on a mountain near you!
Πασχάλης Τσαλίκης
(Το κείμενο είναι γραμμένο μέσα στο 2017 και μας πηγαίνει πίσω στο μακρινό 2010)
Μεσημέρι Τετάρτης Ιούλιος του 2010
και τα Ελληνικα Βουνά 3 ξεκινούν με ξεφούσκωμα στη Βέροια.
Ανηφορίζουμε στο Σέλι κι απο εκεί πιάνουμε τα χώματα και τα αρώματα
μέχρι τα 3-5 Πηγάδια.Πάντα κορυφογραμμή κοντά στο γαλάζιο.
Εδω είμασερ πριν αρχίσει η περιμετρική κατάβαση των πιστών στα 2000 μ.
Τα κτίρια στο βάθος είναι αυτά στη βάση του χιονοδρομικού.
Συναντάμε τα τσακάλια που τριγυρνάνε απο το πρωί στα Πιέρια και τα πέριξ.
Στήνουμε στο έρημο πάρκινγκ του χιονοδρομικού.
Το πρωί μέσω Ανω Γραμματικού μπαίνουμε στη Δ.Μακεδονία.
Στάση στο Νυμφαίο για γαμπριάτικο καφεδάκι.
Απο την τεχνητή λίμνη του χωριού φεύγει ο σκιερός
και φυσικα λασπερός χωματόδρομος προς το Βίτσι
Υλοτομία με παραδοσιακά μέσα για τη μεταφορά
Το τριστρατο πάνω απο τη Δροσοπηγή.
Δεξιά θα πάμε προς το Τρίβουνο και αριστερά (πισω μου) οδηγεί στο ραντάρ
Τρίβουνο,χωριό εγκατελλειμένο κι αυτό απο τον εμφύλιο
Κατηφορίζουμε..
Οι φασολιές έξω απο το χωριό Παύλος Μελάς
Ανεφοδιασμός μετά απο ασφάλτινη μετάβαση στο Νεστόριο.
Ο ξάδερφος βενζινάς μας δίνει πικάντικες οδηγίες για μετάβαση στην Αετομηλίτσα μέσω Γράμμου
Τα τσαντήρια στο χώρο του river party και η πρώτη και τελευταία οδηγός που συμμετείχε στη δεκαετή - πλέον- ''επιχείρηση'' Ελληνικά Βουνά!!
Κωστας και Κωστας.
Και Μαρία και καλα τα πήγε..
Ανεβαίνουμε προς παλιά Κοτύλη.
Είναι η εύκολη διαδρομή προς την Αετομηλίτσα.
τα βράχια της Κοτύλης , σκοτεινή ιστορία.
Το γνωστό πάσο που σήμερα είναι ασφαλτοστρωμένο πιστάκι Α' Εθνικής
Πρώτα γίνεται βυθομέτρηση με ξύλο και μετά η διέλευση!
Αφιξη στη λιμνη Μουτσάλια στο Γράμμο
Η καλύτερη παρέα για το βουνο.
Κάτω αριστερά είναι ο δρόμος που οδηγεί απο το Επταχώρι στην Κόνιτσα
Και μπροστά μας ξεπροβάλλει η Αετομηλίτσα.
Ανασυγκρότηση στου Θόδωρου και ξεκινάμε τη δύσκολη ασυντήρητη διαδρομή προς το Πληκάτι.
Το κοντέρ εγραψε 21 χιλιόμετρα σε 3 ώρες και φυσικά δεν υπάρχουν εικόνες.
Συνάντηση με τους Ανθρώπους των Ελληνικών Βουνών.
Μόνο country σΕ λέω αφού!
Πυρσόγιαννη, ψαξιμο, τσίπουρα και σκάει το μυστικό.
Παναγία των Ξενιτεμένων.....ε...εμάς εννοεί!
Την επόμενη περνάμε απο την Αγία Παρασκευή και τη Φούρκα μαζί με το Νικόλα.
Προορισμός μας το Πωγώνι και η αναζήτηση χώρου κατασκήνωσης με νερό κια υψόμετρο.
Τελικό αποτέλεσμα δεν είχαμε αλλά μας βγήκε μια πολύ ωραία βόλτα
σε παντελώς αγνωστες πτυχές της περιοχής.
Λίγο πριν την Εθνική για Κόνιτσα
Ορος απαράβατος.
Η παράκαμψη προς τα Πρινιά μας βάζει στη χρονομηχανή.
Μαυρογέφυρο
Και στην πάνω πλατεία το κατάλληλο στοπ για τσιπουράκι στο μπαλκόνι του καφεπαντοπωλείου.
Ελπίζω να το ξαναβρούμε ανοιχτό φέτος.....
Θέα μέχρι τους ....λουκουμάδες , κάτω στα κοινά
Στάση στο Γανναδιό , κι εδώ για την πρώτη γνωριμία.
Έχουμε μείνει παγωτά απο την ομορφιά!!
Στο βάθος η Μόλιστα
Απο εδώ θα επιχειρήσουμε αύριο να βγούμε στο Παλαιοσέλι...Μυαλό κουκούτσι!
Ολίγον Πωγώνι
Αν λεχεις λέει 2 να χαρίζεις το 1....
Κι αν έχεις 5 στρέμματα αυλή ΕΞΩ απο το μονσατήρι κράτα τα για πάρτη σου.
Είπαμε να μπούμε να τους εξηγήσουμε οτι αυτό που κάνουμε εκτός απο ψυχαγωγία
είναι και ιερό χρέος προς την πατρίδα μας ενώ σίγουρα δεν είναι αμαρτία.
(αν εξαιρέσεις ότι τα Αφρικα καίνε αμόλυβδη χωρίς καταλύτη)
Μετά ένα αόρατο χέρι μας έβαλε μπρός τα μηχανάκια και την κάναμε πλαγίως.
Επιστροφή στην πιό φιλόξενη Παναγία του κοσμου.
Κυρική πρωι και το πανηγύρι σχολάει,με κατεύθυνση τις οικογένειες και τις παραλίες.
Φυσικά μέσω αλλα όχι μέσα απο τη Σαμαρίνα
Γουρούνια με κινητό...πολύ μπροστα.
Κάτω απο τον αναβατήρα Φίλιππος στη Βασιλίτσα.
Ερχόμαστε φέτος ξανά!!(2017)
Τα λουλουδάκια στη Σμίξη ζούν τη δική τους αργοπορημένη Άνοιξη,
See you soon on a mountain near you!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο