gone4riding: JUMAGRAFA (η προσέγγιση)

Τριήμερο στα βουνά των Αγράφων και τα Τζουμέρκα με πλοηγό το Θέμη,το Μελάτο.

Δεν υπήρχε αμφιβολία για το επίπεδο δυσκολίας,

Ο συνδυασμός της ανάγνωσης του πρόλογου με την πρότερη εμπειρία είναι αλάνθαστος.

Επίπεδο πέρα από τα συνηθισμένα,σύνθεση δυσκολίας στην εξερεύνηση

άγνωστων παρατημένων δρόμων με εξαντλητική υπομονή επιμονή και ωράριο

στολισμένο με την απόλυτη OFF διαβίωση για 3 ολόκληρες μέρες.

Οποιαδήποτε σύγκριση με οποιοδήποτε σουπερμαρκετάδικο

τύπου OFF γενόσημο προιόν παράφρασης ή παράνόησης

με κάνει να σκάω από τα γέλια.

Θα προσεγγίσουμε κι όσο πάει,αυτά δε χάνονται!

Η smooth ματάβαση από το Βορρά προς τα Άγραφα

περνάει από τον πεστροφοφόρο ποταμό Μέγδοβα

Περνώντας μέσα από το Ανθηρό πέφτουμε πάνω σε ξεφόρτωμα αρνιών με προορισμό τη Σάικα.

Τα σκυλιά ορμάνε στη Baghira κι ένα δάγκωμα του άσπρου τσόγλανου

στο δεξί σαμάρι με σκοπό να με ρίξει μένει ως αναμνηστικό.

Η θέση θέας λίγο πριν τον αυχένα στα Καμάρια.

Η εποχιακή λιμνούλα έχει μαζέψει όλα τα ζώα της περιοχής γύρω της!

Τα μικρά μας ποζάρουν συνεχώς , αν κι έχουμε σαφώς καλύτερες μοτό στο σπίτι

με αυτές εδώ ξανανιώνουμε μιας και μας θυμίζουν χρόνια ανεμελιάς.

Αθάνατα Άγραφα Βουνά , έτσι να μείνετε.

Κατηφορίζουμε προς το χωριό Άγραφα.

Με τον τόπο αυτό με συνδέουν πολύ όμορφες αναμνήσεις

και σκέφτομαι ότι τα τελευταία χρόνια δεν έρχομαι όσο συχνά θα ήθελα.

Ανασυγκρότηση στην πλατεία,4 ώρες στο δρόμο με ζέστη

ήταν ικανές για να μας ψιλο-βγάλουν εκτός λειτουργίας.

Κάτω στο Νερόμυλο για καφέδες και λαχταριστή πέστροφα.

Το Αχαικό team έρχεται μέσω παλιόδρομων από το Καρπενήσι

κι αποφασίζουν συνέχεια προς το Βαλάρι μέσω της παλιάς παρατημένης καιρό διαδρομής.

Ραντεβού στο χωριό λοιπόν και εμείς πάμε από τις φλαταδούρες

που διαλέγουν όλοι οι ράλλυμεν του διαδικτύου

Στο Βαλάρι δεν παίζει πλάτωμα ούτε κυκλοφορεί ψυχή

στη Μονή δεν υπάρχει καλόγερος κι ο ηγούμενος είναι σε βαθιά γεράματα στην πόλη.....

το δε ''δρόμο'' που έφερε την τρελοπαρέα θα τον απολαύσετε στο κανονικό της εκδρομής άρθρο.

...όλοι μαζί κατευθυνόμαστε στον αύλειο χώρο της Αγίας Παρασκευής Βραγγιανών

που έχω τσεκάρει ως διαθέσιμο νωρίτερα.

Η πόρτα της εκκλησίας χρόνια αχρησιμοποίητη.

Ευτυχώς ο υπέροχος χώρος της γιορτής είναι σε καλή κατάσταση ,απλώνουμε αντίσκηνα κι ένας καλός κύριος μας σφυράει που είναι κρυμμένη η βρύση,ευχαριστούμε!

Ετοιμασίες για το βραδινό γλέντι Φιλίας γέλιου και πειραγμάτων!

Που στο καλό τα είχανε κρυμμένα τόσα καλούδια και προμήθειες..δεν κατάλαβα!

Στον ουρανό μας και πάλι η απόκοσμη παρέλαση δορυφόρων του Elon..

και τι να το κάνω τέτοιο μέλλον

Ξύπνημα για όλους από νωρίς οι μέρες άλλωστε είναι από τις μεγαλύτερες του χρόνου.

Ζεστό νερό για καφεδάκι

κι εξερεύνηση του γύρω χώρου.

Μέχρι τα Πετρίλια ακολουθούμε το φαρδύ χωματόδρομο που περνάει από την Κουστέσα.

Και μετά.....

η πρώτη μελάτη παράκαμψη !

Το δένδρο το περάσαμε με τα μηχανάκια αγκαλιά ''η ισχύς εν τη ενώσει'' που λέμε.

...με τον Χάρη να κερνάει κριτσίνια τους δύσμοιρους κουβαλητές!

Αμμάν παιδιά ....σκονίστηκα!

Δεύτερο κόψιμο του Ιανού που έκανε το κλασσικό ποταμάκι της στροφής

γκρεμό αδιαπραγμάτευτης διακοπής της κυκλοφορίας.

Γυρνάμε και βγαίνοντας στο δρόμο βρίσκουμε βρύση ανακωχής!

Και ξανά στην αναζήτηση μπελάδων !!

Περνάμε μέσα από τις πληγές του Ιανού ενώνοντας άγνωστους οικισμούς

η σχεδίαση και η εκτέλεση τα σπάνε κυριολεκτικά.

Πολλές προσπάθειες καταλήγουν σε αδιέξοδα κι εμείς με όλες τις δυνάμεις μας

προσπαθούμε να εντρυφήσουμε στη Μελάτη Φιλοσοφία

Το αποτέλεσμα.....πέντε ώρες μετά στον ανεφοδιασμό της Ελάτης αλλάζουμε το δρομολόγιο των βορείων και κατευθυνόμαστε μέσα από τους πατημένος δασικούς στη Βλάχα στο Νεριδοχώρι και μετά στο Χαλίκι.

ίσως οι επίλεκτοι κομάντο προλάβουν να μας βρούν εδώ,,,ποιός ξέρει.

Τα μανντάτα είναι πως μετά το υπερθέαμα πανω από την Παλαιοκαρυά

και την ταλαιπωρία που επιφύλασσε ως παρατημένος δρόμος που σέβεται τον εαυτό του

η ομάδα κόλλησε ξανά σε σωρό πεσμένων δένδρων λίγο πριν τη Μεσοχώρα.

Θα τη βγαλουμε χωριστά και το πρωί θα πάμε για τη Βερλίγκα.

Η διαμονή μας στο Χαλίκι μας έφερε στη Βερλίγκα του Χρήστου για ένα ποτό και μια καθαρή κουβέντα.

Ο Άνθρωπος της ημέρας όμως είναι ο Αθανατος Χαλικιώτης κύριος Λάμπρος.

Ηθελε να ανέβει στο χωριό από τα Φάρσαλα και ''τα παιδιά'' δεν προλαβαίναν.

Ζήτησε από έναν φίλο να τον πάει με το τζιπάκι του να τον αφήσει επάνω

πάλι δεν άφησαν αυτήν τη φορά ...''τα παιδιά''.

Πήγε κι αυτός στην πιάτσα στην πλατεία μπήκε σε ένα ταξί και είπε...Χαλίκι Ασπροποτάμου!

Ξημερώνει μια λαμπρή ημέρα.

H συννενόηση μέσω κινητών έγινε κι ανηφορίζουμε με ελαφρά προπορεία προς τη Βερλίγκα.

Οι πληροφορίες όπως επιβάλλεται από την παράδοση στα χωριά είναι μπερδεμένες.

Αλλος είδε βεστρομ στην κορυφή άλλος μας είπε πως ανέβηκαν τζιπάκια κι άλλος πως πας μόνο με χαρτί από το εμβόλιο,

Το σίγουρο είναι πως θα εμβολίζαμε -αν βρίσκαμε- τον βλάκα που μας πρότεινε χθες

να ανέβουμε επάνω για στήσιμο σκηνών την ώρα που έπεφτε η νύχτα.

Ο δρόμος χωρίς να είναι δύσκολος έχει πολύ πέτρα κι ορισμένα τεχνικά περάσματα

που θέλουν προσοχή κι επιδέξιους χειρισμούς.

Κοίτα τι κάνει η ψηφιακή τεχνολογία....εικόνα σαν ψέματα !

Ο Αλέκος είναι από το πρωί στην παρέα μας ,το μηχανάκι είναι KLE 500 στο κέντρο

.....και διάφορα άλλα γύρω του!!

Ο πρώτος καταρράκτης που διασχίζει μάλιστα το δρόμο.

Δεν έχουμε ιδεά τι υπερθέαμα και στιγμές μας περιμένουν παραπάνω.

Η πρώτη στάνη,ως εδώ φτάνεις άνετα με ψηλό όχημα.

Μερικές φουρκέτες μετά , να και το φημισμένο ανεμοσούρι

που κρατάει κλειστή τη διέλευση μέχρι τα μέσα Ιουνίου.

Ξεκινάμε δίχως σχέδιο να δούμε τι έχει απέναντι.

Όταν έστειλα τις πρώτες εικόνες με το κινητό δεν μπορούσες να ξεχωρίσεις αν αυτό το γλυπτό της Φύσης είναι πράγματι πάγος που σκεπάζει το ρυάκι παραδίδοντας σιγά σιγά τη σκυτάλη στο νερό.

Πόσο τυχεροί είμαστε που γινόμαστε μάρτυρες αυτής της διεργασίας...

Μιά προτροπή.

Δείξτε στα σαστισμένα από τον εγκλεισμό παιδιά μας πως γεννιέται

ο Αχελώος που τους έμαθαν το όνομα του στο σχολείο

με αυτήν την εικόνα η αποστήθιση του ονόματος του κάθε ποταμού

θα τους γίνει ίσως λίγο πιό φιλική διαδικασία.

Και το μοτίβο.....αυτό το πολύχρωμο σκηνικό με τα λουλούδια της Άνοιξης

γύρω από την πέτρα και τον πάγο.

Η συνάντηση των Εποχών με τον τυχερό άνθρωπο που άφησε πίσω του την πόλη.

....Το σύγχρονο ''έξυπνο'' κινητό στη μια και μοναδική σωστή του χρήση , τη λήψη στιγμιότυπου.

Τι καλά να γινόταν να περάσω από κάτω , αλλά οι μπότες γλυστρούν.

Με ρίσκο ανεβαίνω να δω την πτώση των πάγων.

Δεν πιστεύω ότι αυτή η ομορφιά κρυβόταν τόσα χρόνια κυριολεκτικά κάτω από την μύτη μας.

Κάλλιο αργά όμως παρά ποτέ!

Οι πεζοπόροι που χαιρετήσαμε ανεβαίνοντας θα μας δώσουν τη χρυσή πληροφορία της ημέρας,

Δεν παίζει να φτάσατε ως εδώ και να μην δείτε τη Βερλίγκα!!

20 λεπτά ανάβαση....έστω και με την στολή θα τα καταφέρουμε!

Να εκεί στο βάθος,πίσω από τον λόφο στα δεξιά σας,για να δοκιμάσουμε αντοχές.

Με άριστα στο άτυπο τεστ κοπώσεως αντικρύζουμε αυτήν την εικόνα παραμυθιού.

Με την παρέα που μας υποκίνησε ..ευχαριστούμε παιδιά!!

Και ειδικά την Κλέμη που μας αποθανάτισε!

Η λίμνη δεν είναι μόνιμη κατάσταση μας εξηγεί ένας πεζοπόρος , γνώστης της περιοχής.

Η δίοδος του νερού προς τα κάτω ,προς τα πρώτα μέτρα του Αχελώου ποταμού έχει βουλώσει πιθανόν από πάγο και οι γνωστοί μαίανδροι με δυσκολία διακρίνονται μέσα στη λίμνη.

Μείναμε αρκετή ώρα άλλοτε άφωνοι κι άλλοτε με γέλια και πειράγματα.

Η παρέα αυτή στη βόλτα αυτή είναι ότι καλύτερο μπορούσε να μου συμβεί

στην άκρη ενός υπέροχου εκδρομικά μήνα!

ο δρόμος βγαίνει σιγά σιγά στην επιφάνεια

Τι λόγια ....δεν υπάρχου λόγια για τον κύκλο τη; ζωής!

Κατηφορίζουμε,έχουμε να πιάσουμε το Χαλίκι δίχως απρόοπτα

και μετά το ασφάλτινο μπράτσο μέχρι τη Σαλονίκη.

Κάπου στο βάθος διακρίνεται η παρέα με τα κομάντο που ανηφορίζουν!!

Ένα χαμόγελο χίλιες λέξεις.

Της επιτυχίας είναι!!

H απολύτως μαχιμότερη Παρέα των Αθάνατων Ελληνικών Βουνών

Χαρήκαμε τόσο που καταφέραμε έστω και για κάποιες ώρες να βρεθούμε μέσα στο θυελλώδη ρυθμό και την απόλυτη προσέγγιση του άγνωστου μέσα από την ανελέητη δοκιμασία αντοχών και συνοχής,