Απογευματάκι Παρασκευής στην Πάργα.
Τρείς ώρες ήρεμης οδήγησης αρκούν για να φτάσεις στην άλλη άκρη της Ελλάδας και να ξεκινήσει ένα γεματο με ''εκκρεμότητες'' Σαββατοκυριακο.
Οι νέοι αυτοκινητόδρομοι ανοίγουν νέους ορίζοντες.
Πρωί Σαββάτου και πάμε να κάνουμε πράξη το σχέδιο.
Που περιλαμβάνει επίσκεψη στους Παξούς δια της πλαγίας όδού
δηλαδή με ημερήσια κρουαζιέρα απο την Πάργα.
Η επιλογή ήταν καλή μιας και μας γλύτωσε απο χρόνο κι από έξοδα μεγάλου μήκους
όπως αποδείχτηκε απο τισ λίγες ώρες που περάσαμε στο νησί.
Σοφά προετοιμαζόμαστε και για το κολατσιό απο την Πάργα.
Περπατώντας στα στενάκια γεμίζουμε ιδέες για κατασκευές
Φτάνοντας στο λιμάνι με τα μοντέλα μου
Για γρήγορες μετακινήσεις,όχι προς την Ιταλία αλλά εδώ γύρω!
Μετά απο 1,5 ώρα πλεύσης προσεγγίζουμε το πρώτο χωριουδάκι των Παξών.
Το ελαιοτριβείο έχει σταματήσει να λειτουργεί εδώ και κάποιες δεκαετίες.
Στημ παράκτια πορεία μας φανερώνονται σιγά σιγά
οι φημισμένες -σχεδόν-χαλκιδικιώτικες παραλίες του νησιού
Άφιξη για μπάνιο
Το αρνητικό της συμμετοχής σε τέτοια κρουαζιέρα είναι η πολυκοσμία στα σημεία στάσης του πλοίου.
Εχει όμως και τα καλά της όπως το χάζι στους πολιτισμούς που παλεύουν να συνυπάρξουν.
Κάτι που όσο γερνάω αντιλαμβάνομαι πως θα ήταν πολύ εύκολο και ωραίο.....
αν την εφρμογή του δεν την είχαν αναλάβει οι άνθρωποι.
Στα στενάκια προς αναζήτηση επτα-νησιώτικης αύρας,ήταν όλα όμορφα!
το λουκέτο δεν είναι φετινό,αντίθετα είναι ολοφάνερο πως η ύφεση που προκάλεσε η τρομολαγνεία του φαινόμενου covid δεν άγγιξε τους υψηλής βαθμίδας προορισμούς.
4 ευρώ το μπωλ νοστιμότατου παγωτού ....σε μέγεθος μπάλας πινγκ πονγκ
Δε μπαίνουμε καλύτερα στο πλοιαράκι μας λέω ΄γω....
Οι σπηλιες είναι το μεγάλο αξιοθέατο κι έκπληξη μαζί στις δυτικές απόκρημνες ακτές του νησιού
Μια απο τις ωραιότερες φωτογραφίες του φετινού καλοκαιριού.
Η τουριστική κίνηση καλά κρατεί κι ας είμαστε στις αρχές του Σεπτεμβρίου,
δύσκολο να φανταστώ πως ενα τόσο μεγάλο και κυρίως ψηλό πλοίο
μπορεί να εισέλθει τόσο οριακά μέσα στη σπηλιά
η μαγική γωνία λήψης φανερώνει μια τρύπα στο βράχο που στα επόμενα 5 δεύτερα είναι αόρατη!
Η δεύτερη στάση για βουτιές γίνεται στην Χαλκιδικώτικης ομορφιάς παραλία των Αντιπαξών.
Εδώ η φημισμένη και πανάκριβη gopro7 ζεί τα τελευταία της λεπτά στα χέρια μου.
Στη μόλις τρίτη της βουτιά στη θάλασσα γεμιζει νερό στο χώρο της μπαταρίας
απο τον οποίο βγαίνει η χαρακτηριστική μυρωδιά καμμένου καλωδίου.
Ευτυχώς και αυτή τη φορά είναι μέσα στα χρονικά όρια της εγγύησης.
πόγευμα πλεόν και βολτάρουμε στο πανέμορφο Γάιο
με το φυσικό του λιμάνι και τις αφύσικες εξωφρενικές μυκονιάτικες τιμές του.
Προτείνεται σε όσους ασφυκτιούν απο την ακρίβεια της Χαλκιδικής...όπως καλή ώρα εμείς.
το σωστό σημείο να αράξεις στο χωριό......παγκάκι.
Πολύ ωραία μουσική και διακόσμηση .για τα υπόλοιπα θα μας πουν οι πιό τολμηροί.
Η έξοδος με το πλοιαράκι απο το φυσικό λιμανο είναι απο μόνη της μια κρουαζιέρα,
Δύο νησάκια δημιουργούν ένα πέρασμα αξιοθέατο
και άπειρες ασφαλέις θέσεις δεσίματος για κάθε είδος πλεούμενου.
Το βράδυ μας βρίσκει στην Πάργα για ανάκτηση δυνάμεων εν όψει του στόχου της επόμενης ημέρας που περιελάμβανε και πάλι βαρκάδα .....αλλά αυτή τη φορά στο γλυκό νερό!!
πρωινός καφές δίπλα στο Βοιδομάτη,τα καλά των αυτοκινητόδρομων που λέγαμε!
κι αυτό που έλεγα πως δε θα μου συμβεί ποτέ!!
Με το φίλο Αχιλλέα στη θέση του αρχηγού και με την υπογραφή της άριστα οργανωμένης και μοναδικής τοπικής επιχείρησης ,της Papigo rafting, γνωρίσαμε το ποτάμι και την ονειρεμένη διαδρομή του απο τη θέση στροφή μέχρι το γεφύρι της Κλειδωνιάς.
Αργά το βράδυ και μέσα απο την αγαπημένη διαδρομή που περνάει απο το Δοτσικό προσγειωνόμαστε στη Μακεδονική πεζή αλλά τόσο βολική πραγματικότητα.
See ya!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο