Κείμενο : EFT
FOTO : EFT/KALFAS/THOMAS
Αυτές οι βόλτες που διοργανώνονται μέσα σε 5 λεπτά και διαρκούν 11 ώρες, είναι το μεγαλύτερο ναρκωτικό για ένα μηχανοκίνητο μυαλό που ψάχνει τα οξυγόνα του μακρυά από τις μπεταρισμένες φυλακές που ζει. Βάση της βόλτας, το περσινό Motorally σχεδιασμένο από τον μικρό αέρινο Κοστουρίτσα (aka Θωμάς), Συνένοχος είναι ο σκονισμένος από το χώμα Κάλφας.
Ραντεβού στις γνωστές Βρύσες του Χορτιάτη. Σημείο όπου ξεκινούν όλα σχεδόν τα χωμάτινα εγκλήματα. Όπως και πέρυσι πρώτος σταθμός το Πλατανόραμα. Κλειστό και αυτό από τον Κοροναβάιρους και εμείς οκλαδόν καφέδες και σάντουιτς, θαυμάζοντας ο καθένας για τους λόγους του το μηχανάκι του. Η ώρα περνά και αρχίζουμε να ξεδιπλώνουμε το επόμενο σκέλος της βόλτας. Φτάνοντας στο χωριό Πλατεία κάνουμε στάση σε ένα πλάτωμα - μπαλκόνι, όπου ο Κάλφας αναφωνεί βλέποντας απέναντι το χωριό Ασκός και τη λίμνη Βόλβη : " Ποιο Μαγκαντάνννν...??"
Καρφί πάνω για το ξεκίνημα της διαδρομής που δεν μπόρεσα πέρυσι να κάνω, γιατί εκτελούσα χρέη νοσοκόμου. Anyway... Τα γάλατα αρχίζουν και σφίγγουν μαζί με το τερέν (και να φανταστείς δεν είμαι καν ο Melatos), που μπερδεύεται ακόμα και το ίδιο με τις εναλλαγές άμμου, πέτρας και ξεραμένων λασπών. Πρώτη στάση για να εξηγήσουμε ο ένας στον άλλο πως έγινε και δεν μπήκαμε καλάθι μέσα σε μια εγκάρσια νεροφαγιά. Νερό, χουλιαμάς και ανασυγκρότηση.
Κατηφορίζουμε και προσεγγίζουμε το χωριό Λευκούδα μέσα από μια κατακόκκινη κοίτη. Και αφού γλυτώνω από μία σίγουρη πτώση, περνάμε transit το χωριό και πάμε βουρρ για Στεφανινά και το απίστευτο πάρκο γεμάτο πλατάνια, όπου πέρυσι φιλοξενούσε τη δοκιμασία "βρες το μπουζί και βάλτο". Φαγητό, καφές, γλυκό και ξεκινάει μία ανάβαση όπου η μικρότερη πέτρα που συναντήσαμε ήταν στο μέγεθος ενός μικρού μενίρ (... υπερβολικός). Όπου υπάρχει ανηφόρα υπάρχει και κατηφόρα, που μας οδηγεί στο εκκλησάκι του Αγ. Γεωργίου. Περπάτημα 5 λεπτά και φτάνουμε στο απίστευτο μπαλκόνι, όπου έχεις πιάτο Ασπροβάλτα, Βρασνά και αν είσαι τυχερός Θάσο. Εμπλουτίζοντας τις γεωγραφικές μας γνώσεις, επιστροφή στο εκκλησάκι όπου και αρχίζουμε να κατηφορίζουμε για Ασπροβάλτα/ βενζίνη/ αέρα και πίσω.
Όταν γυρίζεις σπίτι και δεν βλέπεις πόσα χιλιόμετρα έκανες... λες πως ήταν μια όμορφη βόλτα.
Στα επόμενα και ακόμα πιο μακριά...!
FOTO : EFT/KALFAS/THOMAS
Αυτές οι βόλτες που διοργανώνονται μέσα σε 5 λεπτά και διαρκούν 11 ώρες, είναι το μεγαλύτερο ναρκωτικό για ένα μηχανοκίνητο μυαλό που ψάχνει τα οξυγόνα του μακρυά από τις μπεταρισμένες φυλακές που ζει. Βάση της βόλτας, το περσινό Motorally σχεδιασμένο από τον μικρό αέρινο Κοστουρίτσα (aka Θωμάς), Συνένοχος είναι ο σκονισμένος από το χώμα Κάλφας.
Ραντεβού στις γνωστές Βρύσες του Χορτιάτη. Σημείο όπου ξεκινούν όλα σχεδόν τα χωμάτινα εγκλήματα. Όπως και πέρυσι πρώτος σταθμός το Πλατανόραμα. Κλειστό και αυτό από τον Κοροναβάιρους και εμείς οκλαδόν καφέδες και σάντουιτς, θαυμάζοντας ο καθένας για τους λόγους του το μηχανάκι του. Η ώρα περνά και αρχίζουμε να ξεδιπλώνουμε το επόμενο σκέλος της βόλτας. Φτάνοντας στο χωριό Πλατεία κάνουμε στάση σε ένα πλάτωμα - μπαλκόνι, όπου ο Κάλφας αναφωνεί βλέποντας απέναντι το χωριό Ασκός και τη λίμνη Βόλβη : " Ποιο Μαγκαντάνννν...??"
Καρφί πάνω για το ξεκίνημα της διαδρομής που δεν μπόρεσα πέρυσι να κάνω, γιατί εκτελούσα χρέη νοσοκόμου. Anyway... Τα γάλατα αρχίζουν και σφίγγουν μαζί με το τερέν (και να φανταστείς δεν είμαι καν ο Melatos), που μπερδεύεται ακόμα και το ίδιο με τις εναλλαγές άμμου, πέτρας και ξεραμένων λασπών. Πρώτη στάση για να εξηγήσουμε ο ένας στον άλλο πως έγινε και δεν μπήκαμε καλάθι μέσα σε μια εγκάρσια νεροφαγιά. Νερό, χουλιαμάς και ανασυγκρότηση.
Κατηφορίζουμε και προσεγγίζουμε το χωριό Λευκούδα μέσα από μια κατακόκκινη κοίτη. Και αφού γλυτώνω από μία σίγουρη πτώση, περνάμε transit το χωριό και πάμε βουρρ για Στεφανινά και το απίστευτο πάρκο γεμάτο πλατάνια, όπου πέρυσι φιλοξενούσε τη δοκιμασία "βρες το μπουζί και βάλτο". Φαγητό, καφές, γλυκό και ξεκινάει μία ανάβαση όπου η μικρότερη πέτρα που συναντήσαμε ήταν στο μέγεθος ενός μικρού μενίρ (... υπερβολικός). Όπου υπάρχει ανηφόρα υπάρχει και κατηφόρα, που μας οδηγεί στο εκκλησάκι του Αγ. Γεωργίου. Περπάτημα 5 λεπτά και φτάνουμε στο απίστευτο μπαλκόνι, όπου έχεις πιάτο Ασπροβάλτα, Βρασνά και αν είσαι τυχερός Θάσο. Εμπλουτίζοντας τις γεωγραφικές μας γνώσεις, επιστροφή στο εκκλησάκι όπου και αρχίζουμε να κατηφορίζουμε για Ασπροβάλτα/ βενζίνη/ αέρα και πίσω.
Όταν γυρίζεις σπίτι και δεν βλέπεις πόσα χιλιόμετρα έκανες... λες πως ήταν μια όμορφη βόλτα.
Στα επόμενα και ακόμα πιο μακριά...!
Να τα να τα το εχουμε με το γραψιμο
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Διαγραφή