Βερτίσκος 2002-20ΧΧ

Κι ήρθε η ώρα μετά το ταξίδι του μέλιτος να σας γράψω κι απο πού έφερα το μελι

2002....
Πρώτη Δεκεμβρίου.
Βράδυ χειμωνιάτικο και το τηλέφωνο χτυπά και είναι το Κορίτσι.
Είμαι στο Βερτίσκο σε μια συγκέντρωση ρε συ και ψάχνω τρόπο να γυρίσω...γιατί δεν μου αρέσει.
'Έχω της απαντώ και σε λιγότερο απο μία ώρα
το βάζο με το μέλι λαγοκοιμόταν γουστάροντας μουσικές στο πίσω κάθισμα του μπλέ rallye...
Πάντα τα cdάκια που είχα απλωμένα μέσα στη μικρή βόμβα έκαναν εντύπωση,
αυτή τη φορά δίχως υπερβολή μου πέρασαν το πιο ωραίο και μαγικό δαχτυλίδι όλου του κόσμου.

20ΧΧ

Κι επιστρέφω τόσα χρονια μετά την Πρώτη του Μαιου  που επιτέλους έφερε την ώρα να γνωρίσω τον περίφημο χωματόδρομο που συνδέει το ομώνυμο χωριό με το Σοχό.
Αυτόν που όποτε τον προγραμμάτισα μετά απο το σκοτεινό εκείνο βράδυ μου έκανε το δύσκολο.
Η Παρέα μου είναι μια υπέροχη ομάδα φίλων με διάφορες μοτοσυκλέτες , όλες περιπέτειας.
Ολοι σκασμένοι απο το βαρύ χειμώνα που μας έχει κρατήσει μέσα....αμήχανους.


Ραντεβού στη γνωστή Μπι Πι σαχλαμαρίτσες και πορεία για το χωριό.

 


Τα χωμάτινα χιλιόμετρα  σε πρώτη φάση είναι περίπου 50.


 


στα δεξιά  ο Πλοηγός μας
 


 κοντινό
 


και κοντινά σε όσους πρόλαβα


 











 



Ούτε εύκολα ούτε δύσκολα,το βουνό φημίζεται για τη σκόνη ,


 


τις κρυμμένες παγίδες άμμου και κάποια ωραία σκιερα περάσματα του.


 

 τα πρόστυχα τα μαύρα ,τα στεφάνια σου.
 



Αυτό που αγάπησα σε αυτό το εξπρές πέρασμα είναι το πως δεν έχει πέτρα




και το ότι έχει εκκλησάκι με ωραίο αγνάντι μέχρι και τον Όλυμπο.

 




Αφιερωμένο στον Αγιο Χριστόφορο ,τον προστάτη των οδηγών.







Οι εικόνες τέλος κι είναι όντως λίγες ,όση και η ώρα που είχαμε στη διάθεση μας.




 2 μοντέλα με 2 δεκαετίες σχεδιαστική απόσταση αλλά τόσο κοντά στη φιλοσοφία χρήσης

 


 



Η κάμερα κράνους θα συμπληρώσει την περιγραφή με παραλειπόμενα και μουσικές.

See ya!



-