Abandonded Roads 2

Κείμενο-Φωτογραφίες
Πασχάλης Τσαλίκης 





Την Άνοιξη του 2018 ενώσαμε δύο άκρες της Ελλάδας με ένα εκδρομικό
διαφορετικό σε σκέψη και προσέγγιση όσον αφορά τους δρόμους.
Οδηγήσαμε σε  κομμάτια παρατημένα,ξεχασμένα ή και άγνωστα
που περνούν κι ενώνουν τόπους αντίστοιχους.
Στη συνταγή προστέθηκε το κύριο και πιο ταιριαστό μπαχαρικό,η ταλαιπωρία.
Άγνωστο γιατί, περνάμε πολύ καλά στα δύσκολα στα ξαφνικά κι απρόσμενα.

Φέτος στα μέσα του μεταμφιεσμένου Απρίλιου ήρθε η ώρα για τη δεύτερη αμπάντο γύρα.
Το παρατσούκλι του εγχειρήματος Abandoned roads βγήκε σε κραυγή σχεδόν αυτόματα,κάπου στο περσινό χιονισμένο πέρασμα της Γραμμένης Οξυάς...... άλλωστε μόνο έτσι έχει αξία.

Ξεκινάμε?




Με το πέρασμα μέσα απο τα Θεοδώρεια στα όρια των νομών Κιλκίς και Σερρών

 

ένα αόρατο κομμάτι δρόμου ενώνει τους δύο νομούς 

ξεκινώντας απο το χωριό Κεντρικό του νομού Κιλκίς.

Αρκετές λακκούβες και βλάστηση που έχει στενέψει το δρόμο επικίνδυνα.

Ποιά λογική κρύβεται πίσω απο αυτήν την εγκατάλειψη, αδυνατώ να την εντοπίσω.

Εμείς πάντως, με το μαγικό μας ραβδί μετατρέπουμε την κρατική ανικανότητα 

σε αξιοθέατο και το απολαμβάνουμε

Στο τέλος μας αγκαλιάζει ο ήλιος με φόντο τη λίμνη Κερκίνη κουβέντα και μερικά κομμάτια μπατζίνα καρδιτσιώτικη.
Σήμα κατατεθέν των αμπάντο και σημάδι ότι κάπου δίπλα σου υπάρχει το παιδικό χαμόγελο του Μπίλυ Μπο!

ο Θωμάς έχει κάνει τη συννενόηση με τον καλό φίλο Άνθιμο κι δίπλα στα λουτρά Αγκιστρου
μας έχουν παραχωρήσει ελεύθερο  χώρο κατασκήνωσης.

Στήνουμε και περπατάμε μέχρι το χωριό για να ανακαλύψουμε την αμπάντο γεύση της φρέσκαις πέστροφας στα κάρβουνα.

Νυχτοπεταλούδα,νυχτοπερπατήματα.

Τσίπουρο Αποστολάκη για ποιοτικό ξύπνημα(στον ύπνο τα πάνε καλά όλες οι μάρκες).
 Και φυσικά ψιλή δροσερή βροχή για να μπαίνουμε στο κλίμα.

Το πρωί όλοι σχεδόν στην ώρα τους.
(According to my watch,i'm not late)

Η πρώτη ομάδα με τους προπομπούς ανηφορίζει τις νότιες πλαγιές του όρους Πιρίν
με θερμοκρασίες Ελληνικού χειμώνα.

Περνάμε μέσα απο το σταθερά φτωχό Ανω Νευροκόπι
και φτάνουμε στο γνωστό πέρασμα προς το σπήλαιο της Jagodina

O Όμιλος μας, ο θρυλικός Μ.Ο.Θ. έχει τη γνωστή κόκκινη σημαία ως Σήμα Κατατεθέν.
Όχι απο εκείνα που έχουν σκοπό και ύπουλο στόχο το χρήμα, αλλά την Αξία.

Στην όμορφη Σιρόκα Λάκα πριν ανηφορίσουμε για το Παμπόροβο.
Είναι ώρα για εσπρεσάκι,κερασμένο απο τον Κώστα που κουβαλά για αυτόν το σκοπό το θησαυροφυλάκιο του Σκρουτζώφ.

Το οποίο δεν είναι τίποτα άλλο απο ένα πορτοφολάκι γεμάτο με λέβα σε ψιλά!!

7 καφέδες 7 λέβα (τα μισά είναι η αξία τους σε ευρώ)



'Ελα Αλέκο...πόσο??

Απο έξω έλεγε ....Parfumerie

Περνάμε το παγωμένο Pamporovο,
κλειστόν για χιονδρομία αλλά με τον Αλήτη που έχει το υπερυψωμένο καφέ πάνω στη διασταύρωση σε πλήρη ετοιμότητα να κατακλέψει τους ανυποψίαστους περαστικούς.



Κλείνει η παρένθεση,
και να ο ποταμός Άρδας λίγο έξω απο το Ardino σε μια εντυπωσσιακή στιγμή του.

Προσπαθούμε για μία ανασυγκρότηση και ανεφοδιασμό στο Κάρτζαλι και πιάνουμε την πλέον αμπάντο έκπληξη του τριημέρου.
Ο δρόμος που θα μας οδηγήσει στο Ivailovgrad και το νέο συνοριακό πέρασμα προς την Ελλάδα
είναι ένα πραγματικό ταξίδι στο χρόνο

Μικρά Πομάκικα χωριά οι μιναρέδες απλωμένοι σε κάθε συνοικία
αλλά και μια αόρατη αίσθηση νοικοκυροσύνης παρά την εμφανή φτώχεια.

Λατρεία καταμεσής στο λιβάδι.
Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο ήταν πως δεν υπήρχε δρόμος για να προσεγγίσεις το ναό με όχημα.

Ηταν σαν να διασχίσαμε πολλές διαφορετικές χώρες.

Θύμιζε βόρεια Ρουμανία, Βαλκάνια γενικά, αλλά και σε αυτό
 το υπό γενική επισκευή τμήμα του τη μοναδική Φινλανδική ύπαιθρο.

Σύνορα με ενδελεχή έλεγχο σε πρόσωπα και οχήματα.
Αυτός ................τους ξέφυγε

Φτάνουμε στον Κυπρίνο όπου ο οικοδεσπότης μας Κώστας έχει φροντίσει για τα πάντα.
Το σπίτι της γιαγιάς -ένα ανοικτό σπίτι ήταν είναι και θα είναι η υπέρτατη τιμή-έχει ετοιμαστεί
για να κοιμήσει τους μισούς απο εμάς.
Η αυλή υποδέχεται τους σκληροπυρηνικούς των αντίσκηνων
ενώ ο πρόεδρος του χωριού έχει δώσει εντολή να ανοίξει η δημοτική βιβλιοθήκη
 για να κοιμηθούν στρωματσάδα και στεγνοί οι υπόλοιποι αμπαντονέιρος!!
Θλεω να γράψω ένα ευχαριστώ με πολλούς αποδέκτες.
Τους Ακρίτες που μας εμπιστεύθηκαν , τους συμμετέχοντες που απαρτίζουν μια παρέα διαμάντι,
ίσως λίγο και τα μηχανάκια που δεν μας έχουν πετάξει κάτω με τις κλωτσιές!!


Ξαρματωνόμαστε και βουρ στο υπέροχο Κ.Α.Π.Η.  για να πάρουμε πρέφα
τι παίζει εδώ σε αυτήν την εσχατιά της πατρίδας μας.

Λίγο παρακάτω στο μοναδικό ταβερνάκι του χωριού
κι ενω έξω έχει ξεκινήσει ο χορός της βροχής  μέσα παίρνει μπρος ο χορός του γέλιου!

Σουροντάμαρα μπροστά και πίσω όρθιοι
ο Πρόεδρος ο οικοδεσπότης με τον διάδοχο και ο αμπάντος ....που σχεδιάζει ήδη το επόμενο.

Το γνωστό πειραχτήρι άρτι αφιχθείς και ήδη προετοιμασμένος για το αυριανό σόου στις πισίνες

Βραδινή μεταμεσονύκτια βόλτα

Το πρωινό ξύπνημα.... ανάποδα!

Τα πάντα έχουν αμπάντο πλημμυρίσει,
για να πλησιασεις και να βάλεις το κλειδί θέλεις μεμβράνη goretex.
Λογικό μιας και απο το βάθος του δρόμου ακούγονται τα ευτυχισμένα βατράχια
που πλατσουρίζουν στις όχθες του ποταμού Άρδα!

Κι εμείς το ίδιο ευτυχισμένοι κι εγκλωβισμένοι και ταλαιπωρημένοι....αλλά πλήρεις.
Μεγάλη υπόθεση η πληρότητα!

Το πρώτο γκρουπ που ξεκινά για το Νότο, με προορισμό τη χώρα του Ηλιου!

μικρό Δέρειο

Και σε κάτι περισσότερο απο 100 χλμ φτάνουμε στο ανοιξιάτικο Πόρτο Λάγος

Ταξίδι στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.
Δίπλα μας συντελείται το μεγαλύτερο μεταναστευτικό εγχείρημα
των τελευταίων αιώνων κι εμείς προσπαθούμε να παραμείνουμε ψύχραιμοι.
Ελπίζοντας πραγματικά να κυριαρχήσει στα μυαλά κάτι αντίστοιχο
με τον αρχαίο Ελληνικό τρόπο σκέψης και όλα να γίνουν για καλό.

Προχωράμε κι εμείς δυτικά.
Δια χειρός και μαγικού ράβδου του προέδρου Ανέστη η συλλογή του πρόσχαρου κυρίου Κωττάκη στην Ξάνθη έχει ανοίξει τις πόρτες της για τους αμπάντο ταξιδιώτες.

Άλλο ένα ταξίδι στο χρόνο μας περιμένει.
Οι μοτοσυκλέτες συγκεντρώθηκαν και ανακατασκευάστηκαν
με πολύ κόπο μεράκι και φυσικά χρήμα απο το 2003 μέχρι σήμερα.
Μαζεύτηκαν κυρίως απο την Ελληνική και τη Βουλγαρική επαρχία
και θυμίζουν στιγμές περασμένων δεκαετιών.

Έξω, το τοπικό τσοπεράδικο club έχει αρπάξει το νόημα κι έχει στήσει μια ροκ γιορτή
για τους περαστικούς επισκέπτες!!!!!
Μάγκες ...σύντομα μαζί και στους Πανελλήνιους δρόμους.

Ο -πάντα έφηβος τον έκοψα- Παντελής,ο πατέρας του Κώστα απο την Καβάλα
ανένταχτος κι αγέραστος μας υποδέχεται στη Νέα Καρβάλη.
Το μηχανάκι είναι το παλιό του Μάνου!

(Τα παιδιά δεν κάνουν ότι τους λένε οι γονείς,
τα παιδιά κάνουν ότι κάνουν οι γονείς)

Απο εκεί και μετά η επιστροφή στις πόλεις μας είναι μια τυπική διαδικασία που κλείνει φωτογραφικά με την κλασική  πόζα στον Λέοντα της Αμφιπόλεως.
Και φυσικά με μπάνιο μέχρι δακρύων στην ασταμάτητη και σχεδόν χειμωνιάτικη καταιγίδα διαρκείας.

See ya!!!


ps 1
Δεν κατάφερα αλλά ούτε και προσπάθησα να μετρήσω ή να δω όλες τις μοτοσυκλέτες μαζεμένες.
Πολύ καλό σημάδι επιτυχημένης μίξης της ομαδικότητας και της ατομικότητας,πολύτιμες και ζητούμενο και οι δύο.Για την ιστορία πρέπει να ειμασταν 36 έως 39 ...θεότρελλοι.

ps 2

Και το σχετικό πρώτο teaser βιντεάκι