Στην κορυφή δίπλα μας.

Ένα καλό που έχει το να ξεκινάς απο Ανατολικά είναι ότι σε λίγα λεπτά
μπαίνεις στην περιοχή του Πανοράματος και του Χορτιάτη.
Έτσι κι εμείς αφήνουμε την τελευταία στιγμή τα σχέδια για παραθαλάσσιο καφέ
 και βάζουμε στόχο έναν μέσα στο δάσος δίπλα μας.
Το καταφύγιο του Χορτιάτη άγνωστο στους πολλούς μας περίμενε για λίγες ανάσες δροσιάς













αλλά και λίγες στιγμές κουβέντας με τους ανθρώπους του βουνού.


έξω απο το χωριό Χορτιάτης.

 

Με ανοιξιάτικη παρέα είναι καλύτερα!






 


 

Φτάσαμε στο καταφύγιο μετά απο 3 περίπου χλμ
πολύ βατού δασικού χωματόδρομου που ξεκινά απο τις κεραίες.
Έχουμε πάντα το νου μας στους πεζοπόρους κι όταν τους πλησιάζουμε
κόβουμε ταχύτητα κι αν είναι δυνατόν χαιρετάμε.
Δεν είμαστε άλλωστε τίποτα παραπάνω απο άνθρωποι
που αγαπάμε το ίδιο πράγμα με διαφορετικό τρόπο.








Το καταφύγιο ήσυχο αν και Κυριακή.


 










Μια πεζοπορία τριγύρω είναι απαραίτητη.
Το δάσος δεν έχει μπεί σε ανοιξιάτικο ρυθμό.










Επιστρέφουμε απο το δρομο που περνάει απο τον Κισσό και τα πλατανάκια
(άλλα 2 χλμ χαλίκι στρωμένο στην αρχή)
προσέχοντας ακόμα και στην άσφαλτο για τις κοφτερές πέτρες
που μπορούν να μας χαλασουν τη μέρα.







See ya