νΝα εδώ αυτοί,πάμε!
Μεσημέρι πρώτης μέρας.
Πρώτη βόλτα σε αναζήτηση δροσιάς στο Χιονοδρομικό Κέντρο του Βόρα
16! βαθμοί , γαλήνη , ανάσες.
Νέος Άγιος Αθανάσιος ο νέος κι ο παλιός!
Αν στρίψεις προς την Κέλλη και τη Βεύη
εθα βρεθείς σε δρόμους παρατημένους από την εποχή της Γιουγκοσλαβίας όπως μαρτυρά η ταμπέλα.
Έξω από την Κλεισούρα ο κεντρικός! άξονας Φλώρινας Καστοριάς υπό κατάληψη!
Ο μικρός χώρος αναψυχής έξω από το χωριό,δε μου γέμισε το μάτι.
Μετά τη Βλάστη και το Σισάνι κάνουμε αριστερά και σκαρφαλώνουμε στα 1200 μέτρα στις πλαγιές του Σινιάτσικου που ίσως το ξέρετε ως Άσκιο.
Εδώ βρίσκεται το καραούλι μας
το αρχηγείο των ορεινών συνάξεων
η αγκαλιά φίλου που τόσο σπανίζει.
Μέχρι το απόγευμα θα μαζευτούμε από κάθε μεριά της Ελλάδας και μέχρι αργά το βράδυ θα ξεφορτώσουμε όλα μας τα άγχη τραγουδώντας και γελώντας συνοδεία εκλεκτών μεζέδων και ψητών.
Είπα ότι θα γράψω για τα λόγια σας αλλά λίγα βγαίνουν,
12 Ασφάλτινα και 6 Αμπαντο διοργανώσεις χώρια τις χωμάτινες τις διεθνείς τις τοπικές τις ομιλικές ,
για πάρτη μας και μόνο και με τη μία καλύτερη από την άλλη όντως δεν είναι λίγο έργο αλλά με συγκινήσατε δεόντως παλιόπαιδα.
Από την άλλη να ξέρετε,
αυτές εδώ οι φάτσες είναι πίσω από όλα αυτά δουλεύοντας και στηρίζοντας παράλληλα
ο καθένας με το δικό του τρόπο την τρέλα μου
και έτσι εξηγείται και το πανηγυρικό της όλης αποτίμησης.
(Το οποίο φέτος στα Ασφάλτινα 13 θα το γιορτάσουμε
και θα το χορέψουμε δεόντως, μείνετε συντονισμένοι)
η εξέλιξη (και τέρμα οι εικόνες και τα βίντεα)
Νύχτωσε κιόλας που να ψάχνεις τις κάμερες...
Φήμες ότι ακολούθησε άρση αναστολών και έξαρση συναισθημάτων πριν την παράδοση στον ύπνο που μόνο οι δροσιές ξέρουν να προσφέρουν...επιβεβαιώνονται.
Την επομένη μέρα μόλις σταθούμε στα πόδια μας με σιγουριά
(4 καφέδες το λιγότερο)
θα κάνουμε μια γενναία γύρα στις γειτονικές χώρες.
Η γερμανική πλευρά του στόλου
Αναχώρηση για την πρώτη στάση στη Μπίτολα
Φουλάρισμα σκέτη απόλαυση πεντακάθαρη κατοστάρα
χωρίς νόμιμες αποκλίσεις στην αντλία (εμετός)
και με κόστος 1.37 ευρώ ανά λίτρο.
Τα δύο Χόντα έτοιμα να ανέβουν σβέλτα στην κορυφή του πάσου Galicice
Μας συνεπήρε η οδήγηση αλλά στεκόμαστε για λίγο στο αγνάντι προς τη Μεγάλη Πρέσπα
Ο χωματόδρομος με βάζει σε σκέψεις για επίσκεψη και ψάξιμο με το ελαφρύ μηχανάκι
Ψάχναμε ίσκιο που δεν υπάρχει
άντε να δούμε για δροσιά κι αεράκι
Δεν τα βρήκαμε ούτε στο εκκλησάκι του Αη Γιώργη
Μετά το αγνάντι προς τη λίμνη Οχρίδα και την τοπογραφία της
που ποτέ δεν είναι αρκετό ,
κατηφορίζουμε για να μπούμε στην Αλβανία
και να σταθούμε στο γειτονικό παραλίμνιο Πόγραδετς όπου είχαν πει του Μπίλυ ότι έχει καφέ λέει
Ενδιάμεσα χώνουμε κι από 4 πλέον ευρώ ανά μηχανή και αναβάτη
στον... ranger για την είσοδο στο Εθνικό Πάρκο
λέει ....καλά κρασιά δηλαδή.
Καφέ?? .....Ε είχε!
και με τα ρέστα παγωτό ο Μπίλυς!
Από το Πόγραδετς πριος την Κορυτσά ο δρόμος έχει τη δική του ζωντάνια με τους μικροπωλητές και τα σχεδόν αυτοσχέδια πλυντήρια αυτοκινήτων σε κάθε του μεριά
Τα Βαλκάνια δύσκολα τα πιάνεις στο φακό ,
'είναι αυτό το άλλο άγνωστο που συνεχώς κινείται
και πρέπει να το κυνηγήσεις για να το δώσεις σε εικόνα
Μετά την Κορυτσά οι περιπέτειες.
Η κωμόπολη Ερσέκα προσπαθεί να αφήσει πίσω της την παλιά εικόνα
νομίζω πως όσα δεν είδε ο φακός αξίζουν μια διανυκτέρευση εδώ
Ναι είναι καλά ο Γιώργης που θυμόταν πως έχει καινούριο δρόμο
που τελικά ήταν δύο βουνά πιο πέρα και βρεθήκαμε στο ερείπιο τον SH 75
που σε κάποια σημεία επισκευάστηκε και ήδη χάλασε ,
σε κάποια άλλα είναι το γνωστό μαύρο του το χάλι
και σε άλλα τον έστρωναν...σήμερα!
Και ξαφνικά....
Στη μέση του πουθενά εκτυλίσσονται σκηνές απείρου -βαλκανικού βεβαίως- κάλλους.
Ο δρόμος κλειστός από έναν καημένο που προσπαθεί να πάρει το ΟΚ από τον αφεντικό
να αφήσει....τα μοτόραντ να περάσουν.
Αυτός απαντάει μάλλον από κάποια πισίνα στην Κορυτσά με ένα ΟΧΙ.
Οι συνάδελφοι του όμως μας προειδοποιούν πως αν δεν πάμε παρακάτω
τώρα που έχει πλάτωμα δίπλα στο μηχάνημα θα μείνουμε εκεί το βράδυ.
Όλα αυτά -εκτός από τα μοτόραντ- σε άπταιστα Ελληνικά
μοιράζουμε πολιτισμό σε όλα τα επίπεδα σΕ λέω.
Την κάνουμε ένας ένας με αυτόν να κουνάει τη σημαία και να λέει όχι όχι.
Πήγε να πάρει πονηρά και το κλειδί!!! από το 1300 αλλά βρήκε μόνο τιμονόπλακα
κι αν τον ακούγαμε τον κύριο με το σπασμένο κινητό Philips ακόμα εκεί θα είμασταν
Το high light με 3 ατάκες του κακομοίρη.
(την ώρα που φύγαμε όλοι κι έχει μείνει ο Γιώργης
να θαυμάσει λίγο ακόμα τον καινούριο δρόμο
ή έχει κολλήσει η μπότα του στην κόλλα προετοιμασίας ασφαλτόστρωσης ,
δεν είμαι σίγουρος.)
- Κι εσύ θα φύγεις?
- Που πάτε εδώ είναι Αλβανία δεν είναι Ελλάδα (ανατρίχιασα)
-Θα με γ@μ@σει το αφεντικό μου.
Πόσο ομοιότης πόσο βαλκάνιο πόσο μας αρέσει κι ας -κάνουμε πως- γκρινιάζουμε
Εχουμε περάσει με τα κόλπα το μηχάνημα ασφαλτόστρωσης ...από το πλάι.
Κι ορμάμε να φάμε τη βρόχα της Πίνδου.
Φυσικά είναι καλοκαίρι και δεν έχουμε φέρει αδιάβροχα.
Προχωράμε αργά αλλά σταθερά στο στενό φρεσκοστρωμένο δρόμο
με κατεύθυνση το συνοριακό σταθμό της Μέρτζιανης
Στο βουνό ξεφυτρώνουν σιγά σιγά κάποια ωραία κτίρια-ξενοδοχεία αλλά και χώροι κατασκήνωσης
Ο χρόνος δεν αστειεύεται ούτε πλάθεται.
Αν και η μέρα αυτήν την εποχή είναι μεγάλη έχουμε ροκανίσει μεγάλο κομμάτι της με τα απρόοπτα.
'Εχουμε μπροστά μας φουλάρισμα , σύνορα , την Κόνιτσα με τις βροχές της
το Επταχώρι και το πάσο του Πεντάλοφου για ξεφάντωμα.
Στο χωριό μας θα φτάσουμε νύχτα αλλά δε βαριέσαι....
είδαμε τον καινούριο δρόμο κι ας ήταν ανάμεσα λίγο παλιός.
Από το Μάζι μέχρι την Πυρσόγιαννη βρεχόμαστε
με ατομικό σύννεφο και τον ουρανό από επάνω μας γαλάζιο.
Pit stop Βρύσες Επταχωρίου πλένουμε ανεμοθώρακα κράνος γυαλιά και μάτια
εν όψει της εορτής ακραίων κλίσεων χωρίς ανεπιθύμητες κλήσεις στο δρόμο μέχρι τη Νεάπολη
Κάθε φορά που πέφτει η ...καρώ σημαία έξω από το Τσοτύλι θέλω να στείλω μια τούρτα
στον εργολάβο που ανακατασκεύασε αυτόν το δρόμο υποδειγματικά
μετατρέποντας τον από συλλογή λακκούβας σε ορεινό πάσο
ανώτερο πολλών γνωστών ευρωπαικών.
Στην όμορφη πλατεία του Πελεκάνου νύχτωσε πια κι έχουμε 20 χλμ μέχρι την αγκαλιά του βουνού.
Φτάσαμε και το οδόμετρο γράφει
503 διδακτικά χλμ στη βαλκανική χρονομηχανή
Αυτή η βραδιά θα περάσει ήσυχα ,στην πλατεία μας πέρασαν για Γερμανούς α πα πα πα κούραση!!
Κυριακή πρωί και .....μας την πέσαν οι γιαπωνέζοι από παντού!
Στη βεράντα πάλι οι μυρωδιές και το τραγούδι από τα αηδόνια έρχονται από παντού και μας ζωγραφίζουν μόνιμο χαμόγελο.
Πας προς Αλιάκμονα?
H ταμπέλα εννοεί το χωριό και πρέπει να γυρίσεις πίσω ...πλοηγός Μάκης on the go!
Σας έχω καλή πλατεία με πλατάνια στο Γρεβενό λέει ο Μάκης
Και μέσα στο άγνωστο μέχρι σήμερα Κριμήνι βρεθήκαμε στο Μικρό Παρίσι.
Ο παππούς είναι μεγάλος μάστορας η νέα γενιά παρατηρεί κι ελπίζω να συνεχίσει.
Κάτι καφέδες γίνανε 'παλιό' και χοιρινό με τσίπουρα,επιβεβαιώνεται
Καβάλα στα άλογα σας πάρτε τη γη δικιά σας.
Δίπλα εκλογές κι εδώ μουχαμπέτια.
Ώρα για επιστροφή προσωρινά στις δήθεν έδρες μας
το σπίτι μας είναι εκεί ψηλά και γρήγορα θα ξανασμίξουμε.
Περνάω το φλογοβόλο κομμάτι της Εγνατίας οδού από Γρεβενά μέχρι Πολύμυλο
άλλοτε με υπομονή και χάζι κι άλλοτε με Γκάζι.
Παλιά Εθνική μέσω Καστανιάς.
Από τους 36 στους 24 βαθμούς για λίγο.
Νερό ζωοδόχο από την πηγή στο ομώνυμο χωριό του Βερμίου
και βουτιά στο θερμοθάλαμο της Σαλονίκης μέχρι νεωτέρας.
Έχουμε και να τοποθετηθούμε πολιτικά ,
αν και το έχουν όλοι παρατήσει
εγώ επιμένω να κάνω ένα νεύμα στους κρατούντες.
See ya!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο