Τα Κερδύλλια που στέκουν δίπλα μας αγέρωχα απρόσιτα
και φυσικά άγνωστα σε κάθε βόλτα προς την Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη
μας είχαν υποδεχθεί 2 εβδομάδες νωρίτερα
με διαδαλώσεις διασταυρώσεις πεσμένους δρόμους κι αδιέξοδα.
Τώρα ....ήταν η σειρά μας!
Η βόλτα ξεκίνησε για μένα και το Μιχάλη μία μέρα πριν.
Στο πρώτο πόδι για μιά μικρή ανάσα άνοιξης μιας και οι θερμοκρασίες ήταν χαμηλές.
Το παιχνίδι στην άμμο είναι παλιά αγάπη
Στον κεντρικό χωματόδρομο του πρώτου ποδιού.
Απόγευμα πλέον και επιχειρούμε να φτάσουμε στη μύτη του Ποσειδίου.
Η απόσταση απο το Φάρο ώς εδώ είναι απαιτητική αμμουδιά
και δεν προτείνεται σε ανυποψίαστους.
Τα ίχνη του τρακτέρ που κάνει μεροκάματο βγάζοντας ''τζιπάκια'' τα λένε όλα!
Βραδινό ψάρεμα με πυροφάνι υπό το φως του φεγγαριού
Χαράματα,ξημερώνει νωρίς κι απολαμβάνουμε καφεδάκι.
Θα οδηγήσουμε 2 ώρες και μέσα απο το Χολομώντα
θα φτάσουμε στην Αρέθουσα για να συναντηθούμε
με τους υπόλοιπους επίδοξους κατακτητές του βουνού.
Με την ζελατίνα και την πολύ άνετη σέλα η διαδρομή ήταν παιχνιδάκι
Στην άγνωστη και άσημη Μαραθούσα έχει γίνει μία υπέροχη πεζοδρόμηση
σε όλο το μήκος του δρόμου που διασχίζει το χωριό.
Αγιος Χριστόφορος Αρέθουσας,ωραίο μέρος για πικ νικ και βόλτα στη φύση.
Συναντιόμαστε με τους υπόλοιπους 7 της παρέας και ξεκινάμε το ψάξιμο.
Ένα μικρό μπέρδεμα στο αδιάβατο ποτάμι των Στεφανινών έγινε λες και ήταν γραφτό να ξεκινήσουμε έναν αριστερόστροφο κύκλο του βουνού που μας έλυσε κάθε απορία γι'αυτό.
Ο κεντρικός λοιπόν χωματόδρομος μας πήγε άνετα πάνω στην κορυφογραμμή αλλά απο τη μεριά της θάλασσας και έφτασε 25 χλμ μετά μέχρι το λιμανάκι ανάμεσα σε Ασπροβάλτα και Κερδύλλια.
Πολύ κοντά στον τελικό μας προορισμό ......αλλά και πολύ εύκολα!
Ανάπαυλα στα νέα Κερδύλλια για κολατσιό και το γνωστό...φρέντο και συνεχίζουμε τον κύκλο.
Ανηφορίζουμε έναν μικρό φιδίσιο ασφαλτόδρομο και φτάνουμε
στο μνημείο των αδίκως εκτελεσθέντων απο τους Γερμανούς.
Αέρας, ορίζοντας μέχρι πέρα απο το ακόμη χιονισμένο Παγγαίο, περισυλλογή...σιωπή.
Τα ονόματα χαραγμένα στο μάρμαρο...μέχρι και πέντε φορές το ίδιο επίθετο.
Με στοίχειωσε 2 μέρες τώρα αυτό το αδίκως...
Ξεκινάμε για να φτάσουμε στα Στεφανινά κι από εκεί,εύκολα στην Αρέθουσα.
Βρισκόμαστε στη βόρεια πλευρά του βουνού που θυμίζει έντονα Χορτιάτη.
Ακριβώς όπως κι αυτός έχει πολύ πιο λασπωμένους δρόμους απο αυτήν την πλευρά ενώ τα ξεραμένα ίχνη των φορτηγών της υλοτομίας μας κάνουν συνεχή τεστ ελέγχου κατευθυντικότητας.
Από την άλλη τα gps προσπαθούν να συνεργαστούν με τις ..μύτες και ενώ οδεύουμε προς το άγνωστο με βάρκα την ελπίδα συναντάμε υλοτομικό τετρακίνητο με τετραπέρατο τζιμάνι για οδηγό.
Μπροστά μας λέει ο δρόμος είναι πεσμένος.
Η θα πάτε πίσω, ή στον αυχένα απέναντι θα πάρετε μία διάνοιξη υλοτομίας αριστερά σας.
Αρχικά εύκολη
Στη συνέχεια ήθελε μελέτη και βλέμμα μακριά.
Ανηφορικά σημεία με κλίση ανάποδη και λάσπη.
Ενα χιλιόμετρο μετά, στην αλάνα με τα ξύλα, θα κάνετε δεξιά.
Θα οδηγήσετε άλλα 5 χλμ δασικού δρόμου κι αφού περάσετε μέσα από ένα ανήλιο ρέμα
πιάνετε το χαλικόδρομο για το χωριό.
Τέτοια σαφήνεια σε οδηγίες και ταύτιση στην πράξη, πρώτη φορά!!
Στο βάθος η διάνοιξη υλοτομίας που χρησιμοποιήσαμε
για να αποφύγουμε τον πεσμένο δρόμο (που οδηγούσε κάποτε κι αυτός στα Στεφανινά)
Εξω απο τα Στεφανινά διακρίνω ένα εκκλησάκι μέσα στην κοίτη του χειμάρρου.
Είναι ο ίδιος που λίγο παραπάνω μας γύρισε πίσω το πρωί.
Ψάχνουμε αδίκως στα χωριά για ένα καφενείο,
τα λίγα που δεν έκλεισαν για πάντα είναι κλειστά....για μεσημέρι.
Στεφανινά
Αρέθουσα
Κατηφορίζοντας προς τη λίμνη Βόλβη
Μικρή Βόλβη λοιπόν στα πιό τουριστικά και το εις υγείαν!! επιβάλλεται.
Η εξόρμηση στέφθηκε με επιτυχία,100 χωμάτινα χλμ μετά το όρος Κερδύλλιον
είναι πλέον κυκλωμένο στο χάρτη μας κι ο χάρτης στο τσεπάκι μας!
Ανεφοδιασμός.
Η βόλτα στο χρόνο και το χώρο με μηχανικά μέσα είναι δίπλα σου.
Ψάξε το.
see ya!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο