To Κozuf ski center το γνωρισαμε πριν χρονια οταν ηταν ακομα σε λειτουργια.
Τον προηγουμενο χειμωνα, παρασυρμενοι απο την καλοκαιρια στα πεδινα κι αναπολωντας τις εικονες του τότε επιχειρησαμε μια ηλιολουστη Κυριακη να ανεβουμε με τις μοτοσυκλετες.
Το παγωμενο ομως οδοστρωμα μας γυρισε πισω με τη δευτερη προσπαθεια.
Το κεντρο ειχε σταματησει να λειτουργει και μαζι του οι οποιες εργασιες συντηρησης και αποχιονισμου του δυσκολου ορεινου δρομου.
Τωρα το Νοεμβρη κι εκμεταλλευομενοι το Ινδιανικο καλοκαιρι που επικρατει ξεκινησαμε να ανεβουμε και παλι τον ακομα παρατημενο και γεματο εμποδια ασφαλτοδρομο που οδηγει στις εγκαταστασεις.,αυτη τη φορα με επιτυχια!
Συναντηση στο γνωστο πρατηριο καυσιμων Ορφανιδη στο Δερβενι και πορεια προς το συνοριακο φυλακιο των Ευζωνων.
Εισοδος,φουλαρισμα με υπερβενζιναρες και αφηνουμε πισω το Γευγελη με κατευθυνση δυτικα.
Στην αρχη ο δρομος διασχιζει λιβαδια και χωραφια που καλλιεργουνται εντελως παραδοσιακα.
Μετα μπαινει σιγα σιγα στο δασος..
Ο τελευταιος οικισμος με το γνωριμο εκκλησακι πανω στο βραχο.
Ειναι η στροφη οπου στην προηγουμενη προσπαθεια βρηκαμε τον πρωτο παγο στο οδοστρωμα
Κι αρχιζει η αναβαση στο φρεσκοστρωμενο τμημα του δρομου.
Αν και προκειται για εργο ηλικας λιγων ετων
οι καταστροφες απο τις κατολισθησεις τον εχουν καταντησει και δυσχρηστο και επικινδυνο.
Τα τελευταια 10 χλμ πριν το χιονοδρομικο τα διανυουμε πανω στην κορυφογραμμη με θεα πολλα χιλιομετρα προς τα βορεια και τις αποτομες πλαγιες της Τζενας στα αριστερα μας,νοτια.
Η μπαρα για τα αυτοκινητα παρακαμπτεται με μαθημα ''λεβελ μπαρας''
απο τους εντουραδες της παρεας,επιδοτουμενο απο τα γελια μας...και μονον.
Αφιξη στο ελαφρως παρατημενο αλλα πανεμορφο σαλέ
οπου η οικοδεσποινα παρα το οτι ειναι επισημως κλειστο
δεν αρνειται να μας προσφερει καφεδακι στη βεραντα.
Η συνοδεια του γλυκου απο μυρτιλα εκανε τη διαφορα και για αλλη μια φορα
ενας απλος ανθρωπος του βουνου ηταν αυτος που εκανε να ξεχωριζουν
οι λεπτες γραμμες αναμεσα στο παραδοσιακο και το τουριστικο
Το τζακι που δεν σβηνει ποτέ
Αφου πηραμε τις δοσεις οξυγονου που χρειαζομασταν κι ενα βοριαδακι μας θυμισε πως η ωρα περναει κι ερχεται το αληθινο προσωπο του βουνου πηραμε τον κατηφορο.
Δρομος κλειστος?Για τους αλλους!
ο φυλακας πανετοιμος....αλλα δεμενος.
Το πιο ενδιαφερον (βλαμμενο?) μηχανακι που ειχα ποτέ!!
Ολη μερα ανεβοκατεβαινε το ρελαντι ....και τα βουνα!!
Εικονες μιας αλλης εποχης εξω απο το Γευγελη.
Στα συνορα το Africa του Θαναση περναει τεχνικο ελεγχο και...κοβεται.
Τι μπλεκεις με τους μαστορους φιλε μου,καβάλα το και μην ρωτας!
Εδω,το θανασειο βλεμμα μολις ψιλο-ενημερωθηκε για τα κοστη σε ρουλμαν και εργασιες.
Σας αφηνω με τις ραγες του Γευγελη γιατι μου θυμισαν αυτες
πανω στις οποιες τσουλανε οι φιλιες και οι αρχες αυτης της μικρης βορειας παρεας,αξια ανεκτιμητη και χαρα μεγαλη που υπαρχει και υπαρχουμε κι εμεις μαζι της.
Η ομαδικη μοτοσυκλετα δεν αλλαξε ποτέ για εμας τα μεσα που επικοινωνουμε βελτιωνονται κι εκσυγχρονιζονται, ακολουθουν τις τασεις και τις επιταγες της εποχης, ναι,αλλα εμεις οπως λεει κι ο φιλος μου ο Λιακος εμεις εκει στο δρομο γιατι εμεις,ειμαστε τα μηχανακια!!
See ya!
Τον προηγουμενο χειμωνα, παρασυρμενοι απο την καλοκαιρια στα πεδινα κι αναπολωντας τις εικονες του τότε επιχειρησαμε μια ηλιολουστη Κυριακη να ανεβουμε με τις μοτοσυκλετες.
Το παγωμενο ομως οδοστρωμα μας γυρισε πισω με τη δευτερη προσπαθεια.
Το κεντρο ειχε σταματησει να λειτουργει και μαζι του οι οποιες εργασιες συντηρησης και αποχιονισμου του δυσκολου ορεινου δρομου.
Τωρα το Νοεμβρη κι εκμεταλλευομενοι το Ινδιανικο καλοκαιρι που επικρατει ξεκινησαμε να ανεβουμε και παλι τον ακομα παρατημενο και γεματο εμποδια ασφαλτοδρομο που οδηγει στις εγκαταστασεις.,αυτη τη φορα με επιτυχια!
Συναντηση στο γνωστο πρατηριο καυσιμων Ορφανιδη στο Δερβενι και πορεια προς το συνοριακο φυλακιο των Ευζωνων.
Εισοδος,φουλαρισμα με υπερβενζιναρες και αφηνουμε πισω το Γευγελη με κατευθυνση δυτικα.
Στην αρχη ο δρομος διασχιζει λιβαδια και χωραφια που καλλιεργουνται εντελως παραδοσιακα.
Μετα μπαινει σιγα σιγα στο δασος..
Ο τελευταιος οικισμος με το γνωριμο εκκλησακι πανω στο βραχο.
Ειναι η στροφη οπου στην προηγουμενη προσπαθεια βρηκαμε τον πρωτο παγο στο οδοστρωμα
Κι αρχιζει η αναβαση στο φρεσκοστρωμενο τμημα του δρομου.
Αν και προκειται για εργο ηλικας λιγων ετων
οι καταστροφες απο τις κατολισθησεις τον εχουν καταντησει και δυσχρηστο και επικινδυνο.
Τα τελευταια 10 χλμ πριν το χιονοδρομικο τα διανυουμε πανω στην κορυφογραμμη με θεα πολλα χιλιομετρα προς τα βορεια και τις αποτομες πλαγιες της Τζενας στα αριστερα μας,νοτια.
Η μπαρα για τα αυτοκινητα παρακαμπτεται με μαθημα ''λεβελ μπαρας''
απο τους εντουραδες της παρεας,επιδοτουμενο απο τα γελια μας...και μονον.
Αφιξη στο ελαφρως παρατημενο αλλα πανεμορφο σαλέ
οπου η οικοδεσποινα παρα το οτι ειναι επισημως κλειστο
δεν αρνειται να μας προσφερει καφεδακι στη βεραντα.
Η συνοδεια του γλυκου απο μυρτιλα εκανε τη διαφορα και για αλλη μια φορα
ενας απλος ανθρωπος του βουνου ηταν αυτος που εκανε να ξεχωριζουν
οι λεπτες γραμμες αναμεσα στο παραδοσιακο και το τουριστικο
Το τζακι που δεν σβηνει ποτέ
Αφου πηραμε τις δοσεις οξυγονου που χρειαζομασταν κι ενα βοριαδακι μας θυμισε πως η ωρα περναει κι ερχεται το αληθινο προσωπο του βουνου πηραμε τον κατηφορο.
Δρομος κλειστος?Για τους αλλους!
ο φυλακας πανετοιμος....αλλα δεμενος.
Το πιο ενδιαφερον (βλαμμενο?) μηχανακι που ειχα ποτέ!!
Ολη μερα ανεβοκατεβαινε το ρελαντι ....και τα βουνα!!
Εικονες μιας αλλης εποχης εξω απο το Γευγελη.
Στα συνορα το Africa του Θαναση περναει τεχνικο ελεγχο και...κοβεται.
Τι μπλεκεις με τους μαστορους φιλε μου,καβάλα το και μην ρωτας!
Εδω,το θανασειο βλεμμα μολις ψιλο-ενημερωθηκε για τα κοστη σε ρουλμαν και εργασιες.
Σας αφηνω με τις ραγες του Γευγελη γιατι μου θυμισαν αυτες
πανω στις οποιες τσουλανε οι φιλιες και οι αρχες αυτης της μικρης βορειας παρεας,αξια ανεκτιμητη και χαρα μεγαλη που υπαρχει και υπαρχουμε κι εμεις μαζι της.
Η ομαδικη μοτοσυκλετα δεν αλλαξε ποτέ για εμας τα μεσα που επικοινωνουμε βελτιωνονται κι εκσυγχρονιζονται, ακολουθουν τις τασεις και τις επιταγες της εποχης, ναι,αλλα εμεις οπως λεει κι ο φιλος μου ο Λιακος εμεις εκει στο δρομο γιατι εμεις,ειμαστε τα μηχανακια!!
See ya!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο