17 ημέρες στη Μαύρη Ήπειρο.
Θεσσαλονίκη-Johanesburg
Την Κυριακή και τη Δευτέρα τις ζούμε μέσα σε ένα ιδιαίτερο μίγμα συναισθημάτων
Η οργή και η λύπη στα Τέμπη η αγαλλίαση στην αγκαλιά των φίλων
η πολυχρωμία του ταξιδιού επικρατεί από τις πρώτες του ώρες.
Μπαλαντέζα βόλτα αλλά με πατίνι , στους αρχαιολογικούς χώρους της Αθήνας.
Μα όλα μας τα πήρανε?
Η μετάβαση στο αεροδρόμιο γίνεται μέσω Σουνίου ,
εδώ είμαστε στα στενάκια του Λαύριου
Με βραδινή πτήση μέσω Κωνσταντινούπολης θα διαγράψουμε την καμπύλη του πλανήτη και θα βρεθούμε ''με μια γκαζιά'' στο νότιο φθινοπωρινό ημισφαίριο
Τρίτη πρωί και στα μάτια μας είναι οι πρώτες εικόνες από την ουρά του τεράστιου Airbus A350.
Η μέρα προχωρά με επίσκεψη στο Soveto και στην Πραιτώρια.
Οτι έχω ακούσει για την Αφρική κάνει στην άκρη.
Εδ'ω είμαστε μέσα στη ζωή εκεί κι έχω σκοπό να τα παγώσω όλα σε εικόνες μιας και είναι σίγουρο πως θα μελετάω και θα ζώ τις επιπτώσεις του ταξιδιού για πολύ καιρό μετά.
Τα μάτια μου είναι κολλημένα στο δρόμο σε όλες τις επόμενες εκατομμύρια στιγμές που θα κρατήσει αυτό το ταξίδι , θα αποτυπώνω με μανία στιγμές ανθρώπων πίσω από τη βιτρίνα,λίγη κατανόηση για την ποιότητα και τα κάδρα των φωτογραφιών μιας και η Στιγμή προηγείται.
Αυτό το Golf της δεκαετίας του 80 είναι το αγαπημένο δοκίμιο του λαού,
το είδαμε φτιαγμένο σε πολλές εκδοχές..
Πρώτη στάση μέσα στον κόσμο.
Προσπαθούμε να μάθουμε να κινούμαστε ανάμεσα στα παιδιά και τους ανθρώπους
Έρχονται ντροπαλά κοντά μας απλώνουν το χέρι δειλά κάποια προσπαθούν να ξεκινήσουν να τραγουδάνε κοιτώντας μας στα μάτια με αγωνία για μια θετική αντίδραση που θα σημαίνει ανταμοιβή στο τέλος ,
το πως σου ξημερώνει η ζωή δεν το διαλέγεις
Δίπλα στο σπίτι του Μαντέλα ερχόμαστε για πρώτη φορά
σε επαφή με τους πιο οργανωμένους καλλιτέχνες του δρόμου
Η Winnie ήταν σκληρό καρύδι,οι τρύπες από τους πυροβολισμούς εκφοβισμού είναι παντού στο σπίτι όπου έμεινε χρόνια μακριά από τον άνθρωπο της.
Γενικόν Εμπόριον
Δεν έχουν μείνει πολλοί οικισμοί σε αυτήν την κατάσταση όσον αφορά τις υποδομές.
Για τη ψυχολογία των κατοίκων τους δεν είμαι σίγουρος.
Στο μνημείο που έστησαν οι Ολλανδοί για να καταγράψουν
και να μην ξεχάσουν τι έζησαν ,τι τράβηξαν και τι προκάλεσαν σε αυτήν εδώ την αποίκηση.
Μιλάω με τη Χριστίνα και της εξομολογούμαι πως το ''τέλειο Αμστερνταμ''
δεν θα είναι ποτέ ξανά τόσο ''τέλειο'' στα μάτια μου
Οσα έχον συμβεί αποτυπωμένα γύρω γύρω στους τοίχους της κεντρικής μεγάλης αίθουσας.
Στον κάτω χώρο , εικόνες.
Το λεωφορείο θα διασχίσει την Πραιτώρια.
Έχουμε σταματήσει να κατεβαίνουμε για λόγους ασφαλείας ,
είναι η περιγραφή του συνοδού που σοκάρει κι όχι οι εικόνες.
Κεντρική πλατεία ,βρωμιά, άστεγοι, πλανόδιοι χωρίς όριο
σκέφτομαι ότι και στην πόλη μου δουλεύουμε σταθερά προς αυτήν την κατεύθυνση.
Είναι άκρως εντυπωσιακό ότι ένα στα τρία μαγαζιά ασχολείται με το γυναικείο μαλλί ,οι Αφρικανές έχουν τρελα μεγάλη με αυτό!
Επιστρέφουμε στο Johanesburg
Η διαμονή μας γίνεται σε προάστιο , το κέντρο της πόλης είναι κι εδώ απαγορευμένη περιοχή
για πολυπληθείς ομάδες περαστικών τουριστών.
βράδυ με διακοπές ρεύματος και μιας και η κούραση έχει νικήσει κάθε διάθεση πέφτουμε
νωρίς για ύπνο , η επόμενη μέρα έχει άλλου είδους προκλήσεις.
Johanesburg-Zimbabwe
Πρωινές συνήθειες στο αεροδρόμιο
Ξανά στον αέρα για να φτάσουμε στο υπέροχο σύμπλεγμα καταρρακτών Victoria του Ζαμβέζη
Στο αεροδρόμιο,δεν υπάρχει δευτερόλεπτο που να μην έχεις κάτι να χαζέψεις.
Aκόμη και στην πιο απλή βιτρίνα το μάτι θα κολλήσει στα χρώματα
Η μεγάλη μας λαχτάρα που έγινε παράπονο,
δεν την είδαμε να μας κοιτάει από το δένδρο της
θα γίνουν άλλα όμως τα πάρκα είναι μπροστά μας , γύρω μας και περιμένουν να τα ζήσουμε.
Η χώρα έχει άρωμα Αφρικής όπως είναι αυτή ζωγραφισμένη στη φαντασία μας.
Γραφειοκρατία που καμουφλάρει τη διαφθορά δύσκολες συνθήκες για το λαό ''να έχει να φοβάται''
ψάχνω στα πρόσωπα τις επιπτώσεις ....και βρίσκω χαμόγελα
Το ακούμε στη ξενάγηση , το βλέπουμε στο δρόμο.
Προσπαθούν με κάθε τρόπο να στήσουν μια δουλειά να πουλήσουν κάτι για να βγει το μεροκάματο.
Πόσο μακριά είμαστε από τις ορδές παγαπόντηδων που έχουν για επάγγελμα να σερφάρουν στις ατελείωτες σελίδες με τα επιδόματα που ...επιδοτούν την τεμπελιά αλλά και την φοροδιαφυγή.
Και ξαφνικά στη στροφή η χώρα βάζει τα καλά της για να υποδεχθεί τους επισκέπτες.
Ω ναι εδώ θα μείνουμε δεσποινίς μου!
Πάμε για το γλέντι με το νερό??
Είναι πολλές στιγμές που λόγω χρώματος γινόμαστε κι εμείς αξιοθέατο , αρκεί να απαντήσεις με χαμόγελο στο χαμόγελο για να γίνεις μια αγκαλιά με τους απλούς ανθρώπους.
ο μικρός έχει κολλήσει με τη Χριστίνα!
Κυρίες και κύριοι ο καταρράκτης Βικτώρια.
Μια εικόνα είναι πολλές λέξεις,κάτι θα βρω να πω κι εγώ!
Είμαστε χαμένοι μέσα σε πυκνό τροπικό δάσος η σήμανση μας οδηγεί σε μικρά μπαλκόνια
που προσπαθούν να σου δείξουν το μέγεθος της σύνθεσης
που δημιουργεί η απότομη κατάληξη του Ζαμβέζη στο φαράγγι
Σε κάθε έξοδο προς το μπαλκόνι βρίσκεσαι αντιμέτωπος με τα κύματα νερού σε spray που καθοδηγούνται ανεξέλεγκτα από τα ρεύματα αέρα που προκαλεί η πτώση τους.
Μάταια προσπαθώ να φωτογραφίσω έχουμε γίνει μούσκεμα και μαζί μας τα φωτογραφικά παρά την προετοιμασία με αδιάβροχες θήκες κλπ κόλπα!
Τα ψάξαμε όλα
και μέχρι το σημείο της παλιάς γέφυρας έχουμε γίνει μούσκεμα μέχρι το κόκκαλο και με χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.
Για πότε πέρασαν οι ώρες ούτε που το καταλάβαμε.
Βγαίνουμε από το πάρκο αφού καταφέραμε να στεγνώσουμε τα ρούχα στον πολυπόθητο ήλιο.
Θα βρεθούμε σε άλλο ένα κοντινό στους καταρράκτες σκηνικό για λίγους,
η εικόνα προσπαθεί να δώσει την πορεία του ποταμού στα φαράγγια μετά το υπερθέαμα
Το βράδυ κι αφού επανήλθαμε σε στεγνή κατάσταση είναι ώρα να το γιορτάσουμε.
Το lodge είναι παρραμυθένιος τόπος ουσιαστικά μέσα στη ζούγκλα
που σημαίνει ότι το βράδυ στο δρόμο για το δωμάτιο
λες καληνύχτα στους δύο ιπποπόταμους που παίρνουν το δείπνο τους στην ακροποταμιά.
Και το πρωί μαθαίνεις ότι μια παρέα ξενύχτηδων ελεφάντων
έφαγε όλη τη διακόσμηση από λουλούδια που σου είχε αρέσει στη reception.
Road trip στη γειτονική Botsuana
Ανατολή στο ποτάμι
πρωινό στο κιόσκι , οι καλοκαιρινές συνθήκες το επιτρέπουν
Σήμερα έχει ειδική βόλτα με τα ''αγροτικά'' στο πάρκο Chobe
και στην υδάτινη πλευρά του με το ειδικό και άνετο σκάφος.
Το λένε σαφάρι αλλά εγώ το είδα ως βόλτα σε ένα κόσμο
όπου ο άνθρωπος δεν είναι ιδιαίτερα επιθυμητός
Σύνορα Ζιμπάμπουε-Μποτσουάνα
ότι έχουμε διαβάσει και δει ως εικόνες ''περιπέτειας'' είναι μπροστά στα μάτια μας.
Συνοριακοί με σειρήτια σφραγίδες και απολύμανση μέχρι και στα παπούτσια μας
ο Γιάννης φοβάται το θεριό και το θεριό το Γιάννη.
Βρισκόμαστε σε τετραεθνές οι ταμπέλες με ξεσηκώνουν
κι ας είμαι ένας απλός επιβάτης σε τουριστικό
Πάρκο Chobe και η συνάντηση με το βασιλιά.
έχουμε προετοιμαστεί κατάλληλα ,καπέλα αντιηλιακά φωτογραφικά κάθε είδους
και ένα γρήγορο σνακ για το δρόμο...από τα δικά μας!
Δύσκολο να πιάσεις τη ζωή εκεί με το φακό του κινητού.
Ο χρόνος μέσα στο πάρκο είναι πολύτιμος μιας και μια τέτοια επίσκεψη
δεν είναι κάτι που συμβαίνει εύκολα στη ζωή ενός ανθρώπου.
Πρέπει να μοιραστεί στο βίωμα στην ασχολία με την αποτύπωση ψηφιακά
νομίζω πως κάτι καταφέραμε.
Οποιο πεσμένο δένδρο βλέπαμε ήταν εκει ανέγγιχτο άγνωστο πόσο καιρό.
Στο σχήμα τους έβλεπα ζώα τρομακτικά η φαντασία είχε πάρει μπρος μέσα από τον ενθουσιασμό.
Ποιον μου θυμίζει....
το πρόβλημα με τη ζωή στη ζούγκλα είναι πως σε κάθε σου στιγμή
αποτελείς ο ίδιος έναν εν δυνάμει μεζέ στο ''πιάτο'' κάποιου άλλου.
Ονομάζουμε ζούγκλα τη σύγχρονη ζωή μας στις πόλεις , δε νομίζω ότι είναι δίκαιο.
'Ελα μάνα ...πάμε βόλτα!
Και ξαφνικά ένα τυχερό που δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι θα συμβεί σε μια ολιγόωρη επίσκεψη.
ο Βασιλιάς εμφανίζεται δίπλα μας περπατώντας με αργό ρυθμό και ψάχνοντας σκιά.
Μοιάζει να επιτηρεί τα θηλυκά που ελέγχουν την όχθη για κανένα ξεχασμένο ..γεύμα.
Δίπλα του εμείς ,νιώθει έναν σιδερένιο όγκο
που μυρίζει καμμένο πετρέλαιο και δεν ασχολείται.
Ούτε λόγος να εξέχει κάποιο χέρι αν και όσοι βρέθηκαν δίπλα του σε τέτοια απόσταση είχαν ήδη παγώσει από το βλέμμα και την αίσθηση της γειτνίασης με την αφεντιά του.
Όλοι εκτός από μια ψυχή!
Λίγο πιο κάτω θα σταθούμε και θα βγούμε για λίγο με προσοχή από το αυτοκίνητο.
Το πρώτο κομμάτι της επίσκεψης τελειώνει έχουμε ξετρελαθεί ,
Αργά το μεσημέρι είναι ώρα για φαγητό σε ονειρεμένο περιβάλλον με σκιά και δροσιά.
Ακολουθεί απογευματινή βόλτα στον ποταμό για να δούμε από κοντά
τον ελέφαντα τον ιπποπόταμο και τις συνήθειες τους.
Zinbabue-Johanesburg
έχουμε γυρίσει στη βάση μας κι ο κύριος δε μας έχει κάνει ακόμα την τιμή να εμφανιστεί.
Το πρωί περνάει με διακοπές !!
όπως είπαμε , κατάλυμα και ζούγκλα είναι ένα.
Το ένα μπάνιο που προλάβαμε να κάνουμε ήταν όνειρο!
Μετά από άλλη μια πτήση
φτάνουμε στο Johanesburg για να συνεχίσουμε
την περιήγηση στην ιστορία του με επίσκεψη στο μουσείο του Apartheid
και να δούμε μια έκφανση της σύγχρονης ζωής εκεί στο προάστιο Sandtown
Έχουμε κολλήσει στις σκληρές καταγραφές
από τις εξεγέρσεις κόντρα στο άδικο και τον αποκλεισμό
οι εικόνες κόβουν τα πόδια και το δεκάλεπτο βίντεο σε αποτελειώνει.
Άλλη μια διακοπή ρεύματος μας επαναφέρει στον έξω κόσμο,αρχίζουμε ήδη να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για το που βρισκόμαστε.
Και ξαφνικά επιστρέφουμε στο παρόν με το εμπορικό κέντρο -υπερπαραγωγή
Πάνω απ ολα ροκάδες,
έχει μείνει μόνο η κιθάρα σιωπηλή και φωτισμένη,
η πραγματικότητα έχει ήχο ελαφρου΄funk με πελάτες ΄επιτυχημένους' πλέον έγχρωμους
με τη μαγική οθόνη στο χέρι ,ελάχιστοι προσπαθούν να χορέψουν ,το κάνουν καλά.
Σουπερ μαγαζάρες απίθανα σχέδια στις βιτρίνες απλά θυμόμαστε ότι ζούμε σε παρατημένη τσιμεντοποιημένη δήθεν αρχόντισσα κωμόπολη.
Johanesburg-Kruger
Στο δρόμο από το πρωί ,το οδικό δίκτυο και οι οδηγικές συμπεριφορές είναι μια καλή έκπληξη
Χάζι στις επιλογές!
Στάση , στη μέση το πουθενά με δεκάδες φουγάρα που καίνε ανενόχλητα το τριπλάσιο από όλο το σύμπλεγμα της δυτικής Μακεδονίας,αυτό που εμείς κλείσαμε για να μη μεγαλώσει η τρύπα της Γκρέτ...συγγνώμη του όζοντος.
Παράλληλα συνεχώς και επί εκατοντάδες χιλιόμετρα προσπερνούμε φορτηγά που κατεβάζουν κάρβουνο στα λιμάνια του Ινδικού και το οποίο θα ταξιδέψει βορειοανατολικά, εκεί που ανενόχλητα παράγονται μεγαλώνοντας ''την τρύπα'' όλα τα άχρηστα χρήσιμα του δυτικού και όχι μόνον κόσμου.
Χριστινάκι είναι πολύ μεγάλος και περίεργος ο κόσμος που έχεις να ανακαλύψεις.
Είναι όμως και πολύχρωμος!
Ωωωωω το lodge μας στο πάρκο Kruger!
Ωραίο μέρος να κάνεις Ανάσταση!
Κι εδώ κάποια ζωάκια τριγυρνούν ανενόχλητα.
Συνομήλικος γιορτάζει τα γενέθλια του.
Με ένα γεια και με την κουβέντα ότι είμαστε συνομήλικοι
θα μας καλέσει να βγούμε αγκαλιά μια φωτογραφία
... τι ωραίοι τύποι που είναι όλοι τους!
Το βραδυ θα ζήσουμε μαγικές στιγμές,
με άρωμα Ελλάδας
Ανάσταση λοιπόν στο υπέροχο αίθριο του lodge
με κόκκινα αυγά
που εξασφάλισε ο υπέροχος συνταξιδιώτης Ηλίας.
Kruger National Park-Mbabane
Ωρα 05.30 Πάσχα σήμερα κι εμείς πάμε για σαφάρι!
Ανατολή μέσα στο πάρκο
Έφαγα χοντρό κρύο συμβουλεύοντας τη Χριστίνα να μην πάρει το τζάκετ της (έδωσα το δικό μου)
και μάλιστα ανήμερα της γιορτής μου!
Τα ζώα λιγοστά ο άνθρωπος με την υπερβολική παρουσία του έχει κάνει τη ''ζημιά'' του.
η μαμά ύαινα και τα κουτσούβελα έξω για να μάθουν την ανιαρή δουλειά
Ακούω τα είδη αλλά δε συγκρατώ τίποτα πέρα από το βλέμμα απορίας τους!
Εννοεί ότι υπάρχουν πονηρές μαιμούδες που αρπάζουν από τα μπισκότα σου μέχρι το κινητό σου.
Είπαμε το ψωμι ψωμάκι , οι λάτρεις του.
Εδώ προσφέρεται από την παραγωγή στην κατανάλωση και δεν έχασα την ευκαιρία
Η διαδρομή μέχρι την πρωτεύουσα της Σουαζιλάνδης είναι ιδιαίτερη με μουσική και χορό στα σύνορα.
Στη γέφυρα πάνω από το Crocodile river.
Το γιατί έχει τέτοιο όνομα το βλέπετε να λιάζεται πάνω στη νησίδα!
Στάση σε υπαίθρια αγορά φρούτων.
Δοκιμάζουμε μια κανονική μπανάνα,ένα μήνα μετά και δεν έχω φάει ακόμα
από αυτά το αντίγραφα που υπάρχουν στην Ελληνική αγορά.
Είναι σαν να συγκρίνεις ντομάτα από ημιορεινό χωριό μας με αυτές της ''Ολλανδίας''
που βρίσκεις το χειμώνα και μάλλον τις βγάζει κάποιο 3D printer
Σύνορα ,η φάση είναι χαλαρή , μας αρέσει!
Στο χωριό που βρίσκεται στη νεκρή ζώνη ανάμεσα στις δύο χώρες.
Οι μουσικές στιγμές είναι πάντα ιδιαίτερες,πόσο μάλλον εδώ σε αυτήν την άκρη του κόσμου
Στη διάρκεια θα γίνουμε ένα θα χορέψουμε θα κλάψουμε θα μαλακώσει η ψυχή μας.
Ποιος ξέρει τι έκανες και βρέθηκες εδώ εσύ!!
Και τα ατελείωτα χιλιόμετρα μέσα στα δάση συνεχίζονται.
Η χώρα έχει έντονο ανάγλυφο το λεωφορειάκι ζορίζεται στις ανηφόρες,
ευκαιρία για χάζι και αποτύπωση.
Στα σπίτια δεν πάει δρόμος και γιατί να πάει αφού δεν υπάρχει αυτοκίνητο.
Και ξαφνικά πρωτεύουσα και Hilton!
Θα το υποστούμε κι αυτό!
Mbabane-National Park Huhlue
Συνεχίζουμε τη γνωριμία με τον ιδιαίτερο κόσμο της μικρής χώρας
Στάση σε ωραία υπαίθρια αγορά
Η εικόνα του βασιλιά εξηγεί την πλειονότητα όσων είδαμε έως; τώρα
Εργαστήριο κεριών ,επι το έργον
Υπάρχει ένα θέμα με τα αναμνηστικά εδω
θέλουμε να τα φορτώσουμε όλα ,,,
Αλλά θα είναι τόσο παράταιρα μακριά από τον τόπο τους.
Επιλέγουμε όχι με δύο πολύ ειδικές εξαιρέσεις.
Πως να αρνηθείς στον μικρούλη πωλητή?
Στα σύνορα με τη Νότιο Αφρική και πάλι.
Χαλαροί ρυθμοί γρήγορος έλεγχος και η αίσθηση ότι μπαίνουμε στην τελική ευθεία
κατηφορίζουμε με στάσεις για ξεμούδιασμα.
ο καιρός εξακολουθεί καλοκαιρινός
ο θάνατος μέσω της σοκολάτας!
το πιο τίμιο περιτύλιγμα που έχω δει!
Έχουμε προετοιμαστεί ώστε να κάνουμε στάση σε μικρό οικισμό όπου ζουν οικογένειες σε πραγματικές συνθήκες φτώχειας.
Η κόρνα του μεγάλου αυτοκινήτου είναι το σήμα για να τρέξουν δίπλα μας μικροί και μεγάλοι
μαζί με τα είδη πρώτης ανάγκης και οι ''δικές μας'' γεύσεις
την επόμενη φορά που θα σκεφτείς να γκρινιάξεις για την κρίση
άνοιξε αυτό εδώ το παράθυρο στον κόσμο
Στάση σε υπαίθρια αγορά για λίγα αναμνηστικά.
Πολυχρωμία παζάρι στις τιμές χαμογελαστοί άνθρωποι, τα δύο πρώτα θυμίζουν Ελλάδα.
Απογευματινό Safari στο πολύ ιδιαίτερο γεωμορφικά πάρκο
πρώτη φορά στο ταξίδι που θα ήθελα να είμαι επάνω σε μία μοτοσυκλέτα.
Ένα με τη λάσπη που λένε!
Αυτός είναι το μεγάλο από τα δύο.... πιτσιρίκια!
Ηρθαμε για το λευκό ρινόκερο
Βλέπουμε φακόχοιρους ,η τοπογραφία και η ώρα κάνουν το τέλειο δίδυμο
Δε λέμε όχι και σε μια συνάντηση με τα 4 νεαρά αρσενικά λιοντάρια
που εθεάθησαν νωρίτερα σε εκείνη την απέναντι πλαγιά.
Βολέψου τώρα και ίσως στην επόμενη,νέοι είμαστε θα ξανάρθουμε!
Λες να δοκιμάσω για πρώτη φορά δεξιοτίμονο?
Κι άλλη έκπληξη και χαρά με διανυκτέρευση μέσα στο δάσος.
Εδω έχουμε και ποταμάκι με μικρούς κροκόδειλους,κλείσε καλά την πόρτα.
Hluhlue-Durban
Το μεγάλο λιμάνι μας περιμένει.
Είναι η τελευταία μεγάλη πόλη πριν μπούμε στο δρόμο των Κήπων.
Στη διαδρομή και δίπλα σε μια ακόμη υπαίθρια αγορά θα μας τύχει αυτό που λέμε
μεγάλες ειδικές στιγμές ζωής
Θα πλησιάσουμε στο νηπιαγωγείο ,αρχικά έκπληκτοι που τα μικρά θα μας ανοίξουν την πόρτα
υπό το βλέμμα της χαλαρής επιβλέπουσας δασκάλας θα μπούμε μέσα
και θα γίνουμε ένα και μια αγκαλιά με τα πιτσιρίκια!
ένας μικρούλης τζέντλεμαν εκεί πίσω προσφέρει το ένα από τα 3 μπισκότα του στην Ειρήνη.
σαστισμένη του λέει στα Ελληνικά όχι παιδάκι μου κράτησε το!
Και εγώ της λέω ότι μετά από αυτό μπορούμε να μπούμε στο αεροπλάνο να επιστρέψουμε και να αρχίσουμε να γκρεμίζουμε αυτή τη μλκία που έχουμε φτιάξει και ονομάσει δυτικό πολιτισμό.
Το νιώθω και τώρα ένα μήνα μετά που τα γράφω χαράματα
ότι όποτε θα ανακαλώ αυτήν τη στιγμή τα μάτια μου θα βουρκώνουν.
Κοίτα αγκαλιά,εν τω μεταξύ μας πιάνουν τα χέρια και τα ψηλαφίζουν
για να δουν τι έχουμε πάθει κι έχουμε ξεβάψει!!!
Την τσίμπησε την αγκαλίτσα ο μάγκας!!
(πίσω ένας δικός μου άνθρωπος ψαχουλεύει το ποδήλατο)
Η δασκάλα ακίνητη στο υπόστεγο της κάνω νεύμα κι απαντά σοφά θετικά , δεν ενοχλούμε.
Πάλι μπανάνες από τις κανονικές!
Από εδώ θα πάρουμε τα ελάχιστα αναμνηστικά του ταξιδιού
αδύνατον να αντισταθείς στο βλέμμα της πωλήτριας που θα δείτε παρακάτω.
είναι εκπληκτικό και μεγάλη χαρά το πόσο εύκολα οι άνθρωποι μοιράζονται μια αγκαλιά
τι άλλο μπορεί να υπάρχει πιο πολύτιμο από αυτήν.
δείτε εδω δύο αστεράκια του ουρανού μαζί!!
ψάχνω μανιωδώς τη ζωή πίσω από τη βιτρίνα,
μαγείρεμα για όλη τη φαμίλια
ρολάρουμε έξω από το Port Elisabeth έκπληκτοι από την ουρά πολλών χιλιομέτρων ...
Τα φορτηγά μεταφέρουν ασταμάτητα κάρβουνο που θα φορτωθεί για να φτάσει στα εργοστάσια της Κίνας ,κόψτε ταχύτητα στο δρόμο και κάντε πιό αραιά μπάνιο να σώσουμε την ατμόσφαιρα παιδιά
Με μια απλή πράξη βρίσκω πως η ουρά έχει μήκος 12 χλμ
μισό λεπτό να σβήσω τη λάμπα οικονομίας στην είσοδο γιατί ξημερώνει , μην καίει τζάμπα...
Η φωτό μου θυμίζει την μία και μοναδική φορά που αισθάνθηκα πως οι γύρω μου δεν είναι αθώοι.
Ένας παγαποντάκος ντυμένος δήθεν υπάλληλος του πρατηρίου
επέμενε να μου δείξει πως βάζοντας την κάρτα μου στο ΑΤΜ
θα πάρω δωρεάν έναν οδικό χάρτη της περιοχής!
κάτι μου λέει ότι εδώ φυσάει καλά
στο κέντρο τα παλιά κτίρια κάνουν τη διαφορά
μέσα σε μια βαρδαρίσια ατμόσφαιρα
με παζάρι και πολύχρωμο κόσμο από κάθε γωνιά του πλανήτη, λιμανίσια κατάσταση
πάμε λίγο παραλιακά αλλά προσοχή στους καρχαρίες!
Ξαφνική αφόρητη ζέστη κοντά στους 35 βαθμούς
θα βρέξουμε τα πόδια στον Ινδικό και θα περπατήσουμε ξυπόλητοι στην αμμουδιά
η ζωή δε χαμογελάει σε όλους και σίγουρα όχι από μόνη της.
τον ξύπνησε το κύμα κι έφυγε προς το πουθενά αγκαλιά με την εξάρτηση του....
Λίγο πιο πέρα στην σχετικά ασφαλή γειτονιά με τα παραθαλάσσια ξενοδοχεία.
Στόχους βάζεις από μικρός!
διακριτική φύλαξη για παν ενδεχόμενον
Durban-Port Elisabeth-Knaysna
Το πρωί θα ξεκουραστούμε με θέα στον Ινδικό Ωκεανό
ευκαιρία για γενναίο πρωινό!
Οδήγηση μέχρι αργά το βράδυ μιας και η εσωτερική πτήση μας κόστισε σε χρόνο.
το χάζι βέβαια δε σταματά!
πετώντας έρχεται η όρεξη (για βόλτα στην άμμο με μοτοσυκλέτα)
μια γρήγορη ματιά στο λιμάνι του Port Elisabeth
Port Elisabeth
καμιά φορά μπορείς να χωρέσεις μια πόλη σε μια εικόνα
ξανά στο δρόμο,οι αποστάσεις είναι ούτως ή άλλως μεγάλες
αλλά και η οδήγηση όλων τυπικότατη.
Οι χρόνοι είναι μεγάλοι αλλά το ίδιο και το πλήθος εικόνων.
Η άφιξη στο μικρό ξενοδοχείο έχει περιπέτεια μιας και την ώρα του δείπνου
κόβεται το ρεύμα και δεν υπάρχει γεννήτρια.
Check in με τους φακούς adventure ελεγχόμενο
σαφάρι εντοπισμού των βαλιτσών και το σχετικό γέλιο πενταήμερης!
Knaysna-Tsitsikama National Park-Mossels Bay
Πρωινή βόλτα στην είσοδο της λιμνοθάλασσας
Θα κινηθούμε 100 χλμ προς τα πίσω για να δούμε ένα μικρό τμήμα της εξαιρετικά ενδιαφέρουσας σε φυσιολατρικό επίπεδο ακτογραμμής.
είσοδος στον Εθνικό Δρυμο Τσίτσικαμα
Περπάτημα στην ακτογραμμή κρεμαστές γέφυρες στην είσοδο του fjord
και μισή βουτιά στο ονειρικό τοπίο της μικρής παραλίας.
Είμαστε μακριά από το συνωστισμό του καλοκαιριού και απολαμβάνουμε
Ωρα να κάνουμε μια παράκαμψη!!
Η διαδρομή των Κήπων ξεδιπλώνεται στα αριστερά μας
οι ακτές μας κρατάνε συντροφιά μέχρι το μικρό Mossels bay
η αίσθηση 'οτι βρίσκεσαι απέναντι από την Ανταρκτική είναι ιδιαίτερη.
παραισθήσεις της κάμερας!
το μικρό μουσείο ναυτοσύνης
Το απόγευμα πρέπει να βγούμε Προετοιμασμένοι,
το πρωτοβρόχι κάνει ομάδα με τις ριπές αέρα και η βόλτα γίνεται επεισοδιακή…
εντάξει ναι για τέτοιες ταμπέλες ζούμε!
το βράδυ μας περίμενε ένα ταξίδι γεύσεων
Mossels Bay - Cape Town
Ανατολή στον Ινδικό
Ανεβείτε θα σας πάω εγώ σήμερα!
Πρωινό υπερθέαμα στη Σημείο ...The point.
Η αγριάδα του ωκεανού στα πόδια μας , η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται.
Οι κακοί λύκοι ζουν εδώ κοντά!!
Απόλαυση και δοκιμές κρασιών on the road
Δε συγκράτησα το όνομα της κωμόπολης που παραπέμπει αισθητικά σε Ολλανδική.
Επιτέλους πλησιάζουμε στο Cape Town !
άφιξη με επίσκεψη στο Table Mountain
Οι προγνώσεις για τον καιρό των επόμενων δυο ημερών είναι δυσοίωνες και πρέπει σήμερα να προλάβουμε.
Άλλο ένα well done για τον αρχηγό μας και ανεβαίνουμε
Cape Town
Ξανά διασχίζουμε την πόλη
Οι εικόνες που φτάνουν στα μάτια έχουν ιλλιγιώδη ταχύτητα εναλλαγής.
Από την άλλη τα συρματοφραγμένα ανάκτορα και από την άλλη
ιδιοκατασκευή για να βγει κι αυτή η νύχτα
Αυτή είναι η Αφρική μαν,
πάρε την να σε χορέψει κι όσο αντέξεις
Απόγευμα και χορεύουμε στο waterfront
Δικός μας άνθρωπος όχημα φτιαγμένο για κάτι ανάμεσα σε ταξίδι και μετανάστευση
Πρωί της επόμενης στο αίθριο
Wake up call και ετοιμασία για βόλτα μέσα στην πόλη
στους κήπους των εταιρειών και στο σκοτεινού παρελθόντος και σκληρών στιγμών σκλαβοπάζαρο
Όλα γίνονται για μια selfie?
Λευκός οικοδεσπότης,γεννημένος star!
Το κομμάτι τσιμέντου δίπλα στο νεαρό είναι τμήμα του τείχους του Βερολινου.
Παράλληλες ιστορίες…
Τα επαγγέλματα του κέντρου.
Λουλούδια και λουλούδι η λουλουδού
Στην πλατεία του Δημαρχείου ο Μαντέλα χαιρετά
Στο παζάρι απέναντι το μάτι βλέπει τη σκληράδα της ζωής πέρα από τα περιφραγμένα αρχοντικά.
Ξενάγηση στη οχυρό της πόλης.
Το τραπέζι των αποφάσεων
Πάμε στη χρωματιστή συνοικία
Bocaap
Above the cape.
Το πιο παλιό και ιστορικο σημείο της πόλης.
Στα σπίτια αυτά μένουν οι Malai ισλαμιστές δούλοι των αποικιοκρατών.
τους είχαν παραχωρηθεί όταν έφτασαν γύρω στο 1760 σήμερα η γειτονιά είναι trendy κέντρο για εναλλακτική διασκεδαση και μαγαζιά.
Το βάψιμο τους επιδοτείται από το Δήμο σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Βροχερό πρωινό στο ξενοδοχείο
Η μέρα ξεκινά και θα πάει με έντονη βροχή στο πάνω -άγριο- μέρος της πόλης
Long street αγορές απο τα βαρδαρίσια καταστήματα
και πάλι στο Waterfront από όπου κάναμε έναν υπέροχο
και πολλών χιλιομέτρων ποδαρόδρομο στην άλλη πλευρά της πόλης.
Ο φάρος το Green garden?
η τεράστια λεωφόρος οι άστεγοι κάτω από τη γέφυρα.
Αρχίζουμε να αγαπούμε την πόλη.
Long streett
στο Waterfront για μουσικές το δρόμου και το ενυδρείο του.
Cape Town
και πάλι στο Waterfront από όπου κάναμε έναν υπέροχο
και πολλών χιλιομέτρων ποδαρόδρομο στην άλλη πλευρά της πόλης.
Ο φάρος το Green garden?
η τεράστια λεωφόρος οι άστεγοι κάτω από τη γέφυρα.
Αρχίζουμε να αγαπούμε την πόλη.
πάει να βρέξει,πάμε ενυδρείο.
γίναμε παιδάκια από το πρώτο λεπτό!
and as for my face i don't mind it
because i'm behind it!
το βλέμμα το θυμάμαι...το είδα τις προάλλες στο λιοντάρι.
όλη η αλήθεια στον καθρέφτη δίπλα στους καρχαρίες!
The world's most...
Mια από τις ωραιότερες φωτογραφίες του ταξιδιού.
Τα παιδιά από ολον τον κόσμο συναντιούνται.
Μια σειρά από σπάνια Cobra ,είναι ενοικιαζόμενα για την εκδρομή μέχρι το ακρωτήριο.
Σίγουρα βοηθάει στο να μείνει η ημέρα αυτή αξέχαστη.
Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδος - Φάρος
Η διαδρομή με το αυτοκίνητο δίπλα στη θάλασσα
Θα σαλπάρουμε και θα φτάσουμε στο νησάκι στην είσοδο του κόλπου για να δουμε ...φάτσες!
Η μουσική που ακούγεται στην αποβίβαση είναι από τους κυρίους.
Ντυμένοι με τη στολή της γιορτής της 2ας Ιανουαρίου,
της ημέρας που παλιότερα όλοι οι σκλάβοι απολάμβαναν την ελευθερία τους
χορεύοντας και τραγουδώντας.
το δύσκολο πέρασμα είναι κλειστό λόγω κατολισθήσεων
και κινούμαστε στο ανατολικό άκρο της χερσονήσου.
Στο δρόμο μας θα επισκεφτούμε μια μικρή ελεγχόμενη αποικία πιγκουίνων.
τι όμορφο μέρος κοντράρει στα ίσια ακόμα και τη.....Χαλκιδική!
Μπορώ να κάτσω να τους χαζεύω με τις ώρες,
σε ένα βιντεάκι νομίζω πως πιάσαμε και την κουβέντα με δύο από αυτούς.
όταν λέμε ότι σε κάθε στιγμή όπου κι αν κοιτάξεις κάτι θα σε εκπλήξει !
Το ράφι έχει τα πάντα σε αφρικάνικη σειρά τοποθέτησης.
Ο εφιάλτης των τελειομανών του marketing
Οικισμός εναλλακτικής διαβίωσης λίγο πριν την είσοδο στο Εθνικό Πάρκο.
Φτάνοντας στο μικρό ακρωτήριο της Καλης Ελπιδας με τον καιρό να έχει φτιάξει
οι φωτογραφίες είναι εκ των ουκ άνευ.
Άλλο ένα άκρο της στεριάς του πλανήτη στην ατζέντα μας.
Μαζί με το Ευρωπαικό Βόρειο Ακρωτήριο και τις εσχατιές της γης του Πυρός.
Εύχομαι η καλή ελπίδα να μας συντροφεύει για πάντα.
Στο Φάρο, οι επισκέπτες χρησιμοποιούν διάφορα μεταφορικά μέσα.
θα αγναντέψουμε προς την μικρή κρυφή παραλία ,,
θα ξαναέρθουμε με επάρεκια διαθέσιμου χρόνου
για να κατέβουμε
η παρέα στο αγνάντι αλλά και στο... κολατσιό!
το μάτι ψάχνει και φαντάζεται την Ανταρκτική
αλλά και την άγρια ορθοπλαγιά κάτω από το παλιό σπιτάκι του φαροφύλακα.
Από τα ωραιότερα σημεία του ταξιδιού για φωτογραφία,πρόταση του έμπειρου συνοδού μας.
Ωρα να ανέβουμε στο ψηλότερο σημείο.
Στο φάρο μπορείς να πάρεις μια πανοραμική εικόνα του ακρωτηρίου από την κάθοδο στα νερά του Ατλαντικού μέχρι και μέσα στο διπλανό κόλπο , ουσιαστικά στον Ειρηνικό.
Θα κατέβουμε από το μονοπάτι για να κρατήσει λίγο περισσότερο η επίσκεψη.
Το παζάρι πάνω στο δρόμο έξω από την κωμόπολη ,
όλα τα χρώματα όλες οι προσπάθειες για επιβίωση
Το βουνό ακόμα προσπαθεί να καθαρίσει από τα σύννεφα
Cape Town - Θεσσαλονίκη
O ουρανός επανέρχεται στο φυσιολογικό του χρώμα
το waterfront ξαναζωντανεύει
τα χαμόγελα επανέρχονται.
Mε κάποιο τρόπο θα σας πλησιάσουν ,αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Τα τεχνάσματα και οι δικαιολογίες είναι πολλά αρνηθείτε με ένα χαμόγελο.
Η πόλη έχει και πλούτο
κι αυτό φαίνεται από τις μεγάλες αντιπροσωπείες των supercars
Εχουμε λίγες ώρες να πούμε ένα τελευταίο γεια στην πόλη που μας άρεσε τόσο πολύ.
Ένα αστικό κέντρο 8 εκατομμυρίων ψυχών
που σου αφήνει την αίσθηση ότι είσαι σε πόλη πολύ μικρότερου μεγέθους
Οι φώκιες είναι το αξιοθέατο στο λιμάνι εδώ έχω την τέλεια μίμηση !
Το βουνό είναι σε κάθε πλάνο
Απολαμβάνοντας τον ήλιο μπροστά στα ιστιοπλοικά.
Ερχόμαστε από χειμώνα άλλωστε!
Το υποπτεύθηκα το εξακρίβωσα γυρνώντας,ο Στρατής είναι από τη Θεσσαλονίκη!!
School time!
Και ξανά στο πλαίσιο για μια πιο κοντινή
Οι πτήσεις μας διαδοχικές η διαφορά ώρας είναι μηδενική και η κούραση εμφανώς λιγότερη από αυτήν που έχουν τα οριζόντια διηπειρωτικά ταξίδια.
Οι πέντε ήπειροι όλων των θέλω μας....
Έμεινε μια στα χρωστούμενα ενω θεωρώ πως έκλεισε η λίστα με τα χρειαζούμενα.
See ya!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο