Σαφώς και περίμενα τηλέφωνο από το Χρήστο
με την περιέργεια του αν θυμάμαι πως οδηγείται στο βουνό
το μακρυνάρι από την Ανατολική Ευρώπη.
Λοιπόν μια χαρά το θυμόμασταν και οι δύο
οι συνθήκες Πρωτομαγιάς βοήθησαν
και η όρεξη ξανα-άνοιξε!
Στη Σαρακατσάνικη στάνη ανάμεσα σε ρανταρ και Περιστερά
όλα τα νέα και τα μηνύματα μαζεμένα σε μια μούρη.
Πάνω από το Αρδαμέρι η λίμνη του Αγίου Βασιλείου
σκεπασμένη από την τοπική ομίχλη
Η βόλτα ήταν σε ανοιχτούς χωματόδρομους ,
όπως είπα και στην αρχή διερευνητική της φυσικής και της οδηγικής μας κατάστασης.
Να δες και άκου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο