Παρασκευή 1 Ιουλίου 2022
Μέρα πρώτη
To ξεκίνημα γίνεται και φέτος με το παραδοσιακό παλιό ωράριο
που ήταν απαραίτητο για να φτάσεις νωρίς τη νύχτα στον πρώτο ασφαλή ευρωπαικό προορισμό.
Σήμερα με την ολοκλήρωση των αυτοκινητόδρομων σε Σερβία και Σκόπια
τα πράγματα έχουν αλλάξει αλλά η συνήθεια αυτή κρατιέται
γιατί εξασφαλίζει δροσιά μέχρι και το Βελιγράδι αλλά και χρόνο και δυνάμεις ώστε η πρώτη
βραδιά να θυμίζει ήδη διακοπές, η ώρα είναι ήδη 5 πάμε Μπάμπη!
Παγωτάκι Toblerone κάπου μετά το Βελιγράδι έξω βαράει μόνιμα 37αρι
τα λέγαμε πριν για την αξημέρωτη αναχώρηση.
Απόγευμα πλέον το μεσημέρι πέρασε με υπομονή στην ατέλειωτη ευθεία για το Ζάγκρεμπ
κι έχουμε μπεί στη Σλοβενία.
Συμπληρώνοντας 1100 χλμ οδήγησης
βλέπουμε την κούρση να επηρεάζει ύπουλα τα αντανακλαστικά μας.
κι αφήνουμε τον αυτοκινητόδρομο
για αναζήτηση camping η δωμάτιου σε ξενώνα
Κι αρχίζουν οι μαγικές εκπλήξεις στα σαν από παραμύθι βγαλμένα χωριά.
Το camp στο οποίο μας οδηγεί ο ελαφρά ζαβός ηλεκτρονικός πλοηγός μου δεν υπάρχει.
Ένας ευγενικότατος αγρότης μας εξηγεί σε άπταιστα αγγλικά πως πρόκειται για συνωνυμία και το αναφερόμενο στα σημέια ενδιαφέροντος παρακαλώ βρίσκεται σε άλλο χωριό με το ίδιο όνομα κάπου στα σύνορα με την Αυστρία.
Επόμενη επιλογή το ξενοδοχείο που αναφέρει το booking όπου κάτι βαριεστημένα κοπρόσκυλα
που παρίσταναν τους υπαλλήλους μας λένε ορθά κοφτά
ότι τελικά δεν υπάρχει διαθέσιμο δωμάτιο χωρίς κράτηση.
Το μόνο εύκολο ήταν να βγούμε στην αυλή να την κάνουμε μέσω της ιστοσελίδας και να μείνουμε αλλά εμείς ως σωστοί καταναλωτές απλά την κάναμε για άλλη επιλογή άλλη γη κι άλλα μέρη.
Θυμάμαι ότι ρολάραμε και δεν μας ένοιαζε καν που θα σταματήσουμε
'ξέρω πως αυτήν την υπερπολύτιμη ανεμελιά μόνο μια μοτοσυκλέτα μπορεί να στην προσφέρει.
Κι εκεί στη στροφή έξω από το ωραίο του σπίτι μας περίμενε ένας 'Ανθρωπος
για να μας βοηθήσει πρώτα με το χαμόγελο και μετά με την πράξη του.
Ρωτάω αν το χωριό έχει κοντά κανένα camping.
-Αν περιμένετε θα σας πάω εγώ μου λέει στο camp.
Βρε πες που είναι , όχι θα σας πάω.
Μετά είδα το versys στη γωνία της αυλής και κατάλαβα....
Λίγα χλμ μετά στήνουμε στο πλάτωμα του camp μετά πισίνας (ή το ανάποδο καλύτερα )
τσουγκράμε μπύρες με συνοδεία πίτσας και απολαμβάνουμε σλοβένικη δροσιά και ευταξία.
Ημέρα δεύτερη
Σάββατο 2 Ιουλίου 2022
η θέα από τα σκηνάκια,τα σπίτια δίχως ιδιαίτερη περίφραξη οι αυλές τακτοποιοημένες
μπαξεδάκια σε κάθε γωνία κι ένα οδικό δίκτυο βγαλμένο από μακέτα συγκοινωνιολόγων.
Προσπαθώ να ξεκολλήσω το μυαλό μου απο την αηδία τπου κόμβου της ΧΑΝΘ
ή αυτή του αντίστοιχου στο Λευκό Πύργο ώστε να μπορέσω να απολαύσω
αυτά τα λίγα 24ωρα στον οδηγικό κι αισθητικό παράδεισο που μας υποδέχεται με ήλιο λαμπρό
και θερμοκρασίες ιδανικές για βόλτα με μοτοσυκλέτα.
Περιμένοντας το τρένο να περάσει ,κουβεντα και πάλι σε άψογα Αγγλικά με ποδηλάτη που απολαμβάνει κι ατός τα ίδια με εμάς
προχωράμε βόρεια με λίγη Εθνική που θα την αφήσουμε πριν το μεγάλο τουνελ για ναπεράσουμε από πανω του και να μπούμε έτσι δροσερά και στριφτερά στην Αυστρία.
Λείπουμε σχεδόν 3 χρόνια από την Αλπική πιάτσα και όλα φαίνονται τόσο πιο όμορφα.
Είναι αλήθεια πως αν δε στερηθείς κάτι δεν μπορείς να αντιληφθείς την αξία του!
οι πρώτες κορυφές των Σλοβενικών Άλπεων είναι μπροστά μας αλλά φέτος θα τις περάσουμε από το πλάι χρησιμοποιωντας για λίγο τον πολύτιμο 111 με προορισμό την ανατολική-βόρεια πύλη των Δολομιτών το Dobbiaco.
Εδω θα φτάναμε εχθές αν δεν υπήρχε μπροστά μας
η κούραη και η μαύρη κουρτίνα της απογευματινής μπόρας
o 111 έχει από όλα και κυρίως ανθρώπινη μέση ωριαία ταχύτητα
Είσοδος στην Ιταλία
Μετά το Dobiacco αρχίζουν τα ωραία κι από στροφή σε στροφή ξαναζώ εικόνες παλιών ταξιδιών
Να εδώ είπαμε να ρωτήσουμε για δωμάτιο αλλά δεν είχε κλειστό parking ρε συ....
Ανηφορίζουμε νότια
Το camp Olympia είναι γνωστό στέκι από παλιότερα ταξίδια,
Βρίσκεται μέσα στοδάσος λίγα χλμ πριν την Cortina έχει δροσιά και ανθρώπινες χρεώσεις με όλες τις ευκολίες , ώρα να ξεφορτώσουμε και να βγούμε βολτίτσα σε κανένα Giau κλπ!
Απόγευμα με τις μηχανές δίχως αποσκευές
το χάζι στην άλλη πραγαμτικότητα είναι το μισό ταξίδι.
Στους Δολομίτες θα βρείς όλες τις φυλές του μηχανοκίνητου κόσμου.
Και τις συνήθειες που συνεχίζουν αναλλοίωτες στο χρόνο.
το νου κατεβάινοντας στην πρώτη ευθεία ο μεγάλος αδελφός
φωτογραφίζει και χρεώνει ακριβά το στιγμιότυπο.
Εδω στο επόμενο του κύκλου που σχεδιάσαμε στο χάρτη , το passo Staulanza
passo Pastrianna η Cibianna
Ωρα για άλλη μια στάση.
μια λεμοναδίτσα σε αυτό το μπαλκόνι είναι ότι πρέπει!
επιστρέφοντας στο κεντρικό δίκτυο απολαμβάνουμε έρημους δρόμους κι άγνωστα χωριά
Και τωρα....ορεινή Μύκονος!
Η πασαρέλα ιρταλικού ορεινού στυλ ,
ο κεντρικός πεζόδρομος της Cortina άθικτος από ιούς κρίσεις
και λοιπές καταστροφές των εγκεφαλικών μας κυρίως κυττάρων ,
απόλαυση με ένα παγωτό στο χέρι!
Βράδυ με Ιταλικό μενού στο Camping Olympia
Ημέρα τρίτη Κυριακή 3-7-22
Κι όμως τα πασα που οδηγούν στο Bolzano θα είναι κλειστά όλη μέρα λόγω ποδηλατικού αγώνα.
Αυτό είναι η μισή αλήθεια γιατί αφορά τα πάσα που ξέρουμε και η ατυχία θα είναι τελικά η τύχη μας να γνωρίσουμε μερικά διαμάντια που δεν έχουν αναφερθεί ποτέ σε ταξιδιωτικά...
Καφεδάκι και σνακ
Αναγκαστικά πάμε ξανά στον βόρειο κεντρικό δρόμο
για να μπούμε από την επόμενη πύλη στα βουνά
μένει να αυτοσχεδιάσουμε αλλά και να φανούμε τυχεροί
που βρεθήκαμε μπροστά στο σωστό άνθρωπο.
Ο καραμπινιέρος μας είδε στα μάτια όταν του είπαμε πως πάμε Bolzano
και θέλουμε Βουνά .... πολλά Βουνά
Πιάστε το Erbe και μετά τον αυχένα πάλι αριστερά ...έγινε φίλε!
στην κορυφή
κι εδώ στον παράδεισο που ήταν αριστερά ,τέλεια πρόταση.
Σήμερα γάμος γίνεται, σε ωραίο χωριουδάκι
ο ορισμός του στενού δρόμου
Αναγκαστικά βουτάμε στην κοιλάδα του Bolzano και για λίγη ώρα βράζουμε στους 37.
{Κλασσική προειδοποίηση ότι στις επόμενες ώρες ή μέρες θα ρίξει καρέκλες}
Από το Passo Mendola έχουμε αυτό.
Λύσσα με ασφαλτάρες και απίθανες στροφές αλλά το νου σας στους Καραμπινιέρι
που κρύβονται στις σκιές με ρανταράκι και μοιράζουν κι εδώ αναμνηστικά.
( Save money drink beer)
Περνάμε ωραία χωριά ο ηλεκτρονμικός πλοηγός λέει όλο μλκίες
βενζίνη να θυμηθούμε να βάλουμ γιατί
η 100αρα τους έβγαζε 430 χλμ με 20 λίτρα στον επαρχιακό.
Ούτε καν τα φουλάρουμε , για να κερδίσουμε λίγο στο βάρος.
Καλό ντιλ!
λίγο πρίν το Ponte di Legno το χωριό που βρίσκεται στη νότια είσοδο του passo de Gavia
Kεντράροντας στην απέναντι κορυφή
Το πανδοχείο - εστιατόριο όνειρο λίγο έξω από το χωριόπου σηματοδοτεί την έναρξη της ανάβασης στο passo di Gavia, το πέρασμα του γλάρου.
ο δρόμος είναι πολύ στενός και πρέπει να κινείσαι με δεδομένο ότι από απέναντι θα εμφανιστεί κάποιος που πιάνει όλο το οδόστρωμα σαν μλκας πχ σαν αυτόν με τη ντουλάπα Χάρλευ που ακόμα θα έγραφε ο τροχονόμος κι ο ασφαλιστής μαζί του αν δεν είχα από ένστικτο σχεδόν σταματήσει.
Εδω η αρχή του γκρουπ ο τύπος προφανώς θεώρησε πως οι μπροστά του
και ο αρχηγός θα εξαφάνιζε όποιον τολμούσε να κινηθεί ανάποδα
(από το κοπάδι με τους ιπποπόταμους)
Δίπλα στο τουνελ η παλιά χάραξη της ανάβασης
φωτογραφική αναδρομή στην παλιά μορφή της διαδρομής
Απόγευμα , αγαπημένη ώρα.
Μια ιδεα για την υψομετρική διαφορά μέσα σε λίγες εκατοντάδες μέτρα
Φτάνουμε στον αυχένα κι ένα παλιό όνειρο θα γίνει πράξη μιας και υπάρχει διαθέσιμο ένα μικρό δωμάτιο για να περάσουμε τη νύχτα εδώ στα 2650 μέτρα!
παρέλαση ονείρων οι γνώστες θα καταλάβουν τι εννοώ.
Ξεφορτώνουμε κι είναι ώρα για καφεδάκι υψηλού υψομέτρου και χαλάρωση με βαθιές ανάσες.
Η ώρα περνάει η κίνηση αραιώνει τα σύννεφα πίσω μας πυκνώνουν.
Μια γρήγορη μέχρι τα χιόνια το κρύο δεν αστειεύεται αλλά ούτε κι εμείς!
Αυτή η νύχτα θα μείνει αξέχαστη λόγω της καταιγίδας
που ήταν μια σχεδόν τρομακτική ηχητική και οπτική εμπειρία ....
Ημέρα τέταρτη Δευτέρα 4-7-22
https://www.google.com/maps/dir/Passo+Gavia/Ponte+di+Legno,+25056+%CE%9C%CF%80%CF%81%CE%AD%CF%83%CE%B9%CE%B1,+%CE%99%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1/%CE%A0%CE%AD%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%B1+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%A3%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%B2%CE%B9%CE%BF,+39029+%CE%A3%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%B2%CE%B9%CE%BF,+%CE%99%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1/Bolzano,+%CE%9C%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CE%BF,+%CE%99%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1/Nova+Levante/Tiers/Kastelruth/%CE%9F%CF%81%CF%84%CE%B9%CE%B6%CE%AD%CE%B9+Ortisei+Sankt+Ulrich/Canazei/@46.5083962,11.7631721,844m/data=!3m1!1e3!4m61!4m60!1m5!1m1!1s0x47830081e0459eb9:0x1638be46bc5609a6!2m2!1d10.4871723!2d46.3433581!1m5!1m1!1s0x47825354abbcd58b:0xfc59b6a1af849cf4!2m2!1d10.5090969!2d46.2602731!1m5!1m1!1s0x47831ae455181c1d:0x1d0709882e83eb60!2m2!1d10.453207!2d46.5293602!1m5!1m1!1s0x47829c2b419e7049:0x652b694f348b432a!2m2!1d11.3547582!2d46.4982953!1m5!1m1!1s0x47787049a769cf77:0x782f21ef2a051d92!2m2!1d11.5346755!2d46.4298909!1m10!1m1!1s0x4778717980983999:0x8444038cf9e5c96d!2m2!1d11.5236422!2d46.4692739!3m4!1m2!1d11.4709929!2d46.5011889!3s0x4778746b0d2e18f1:0x91fd573f88145c41!1m5!1m1!1s0x47780cc3322f4295:0xd3d385fd2771ddfc!2m2!1d11.5639653!2d46.5681349!1m5!1m1!1s0x477812f9a780dbb9:0x3ad835b22896a03b!2m2!1d11.6742025!2d46.5734348!1m5!1m1!1s0x47786a694ab62bc3:0xcb8e3fb552a4e7e4!2m2!1d11.7703649!2d46.4767783!3e0
το πέρασμα του γλάρου θα μείνει πίσω μας ,
κατηφορίζουμε προς το Bormio
Για να πιάσουμε την εύκολη ανάβαση στο θρυλικό passo Stelvio
o καιρός κλείνει και σε λίγο θα κλείσει για τα καλά
δοκιμάζοντας ικανότητες και αδιαβροχοποίηση
κοιτάξτε που δουλεύει το άτομο!
Ερημιά σπάνια εικόνα που οφείλεται στο ότι είναι καθημερινή και στην πρόβλεψη του καιρού
Μέχρι το Merano τρώμε το ξύλο της αρκούδας ,κίνηση νερό με τον κουβά και υπομονή παιδιά.
Ξαναμπαίνουμε στο σύμπλεγμα των Δολομιτών από το passo Εlba
όπου δυστυχώς η χάραξη μέσα από το φαράγγι έχει αντικατασταθεί
από μεγάλα τουνελ που επιτρέπουν μόνο μια κλεφτή ματιά στον παλιό ωραίο δρόμο.
Η μπλέ λίμνη που έχει πλέον παρκινγκ με χρέωση
... δεν είναι για το 1 ευρώ απλά πάμε παρακάτω και τα λέμε ...
Ομελέτα με μαρμελάδα του βουνού και αντίστοιχη θέα
Συνεχίζουμε να στεγνώνουμε , το ίδιο και ο δρόμος.
Πάμε προς το Castelrotto
Αφήνουμε πίσω το Ortisei
Θέλουμε να φτάσουμε κάπου κοντά στο Canazei για να κατασκηνώσουμε αλλά δε βιάζεται κανείς.
Κάνουμε έτσι έναν ωραίο κύκλο που περνάει από το Castelrotto
και διασχίζει για τον αγαπημένο μας απογευματινό επίλογο το passo Sella.
Κάτω δεξιά το σήμα για τα 40 χρόνια του ΜΟΘ !!
Στήνουμε στο camp ανάμεσα σε ομοιοπαθείς και όχι μόνον!
Λίγο ακόμα και θα χωρούσε μέσα και το αμάξι.
Σήμερα μαγειρεύουμε εμείς τορτελίνια με τονοσαλάτα
και με συνοδεία φρέσκιας μπύρας που ανακάλυψε και πρόσφερε ο Μπάμπης
Ο επίλογος γνωστός...
Καταιγιδούλα δροσιά και ωραίος ύπνος!
Ημέρα 5η Τρίτη 5-7-22
Το πρωί ξεκινά με ζεστή μανιταρόσουπα και με μια ευγενική καλημέρα από το γείτονα
που μας πρόσφερε τραπεζάκι για να φτιάξουμε ολοκληρωμένη τραπεζαρία!
Ξεκινάμε για μια αμιγώς δολομιτική μέρα....κι όπου μας βγάλει.
Καλημέρα σιωπηλή από το passo Fedaia...
Η αποκόλληση που βλέπετε δεξιά πήρε μαζί της για πάντα 7 ορειβάτες ,
το βουνό είναι πάντα απρόβλεπτο
τα τηλεοπτικά συνεργεία καλύπτουν το συμβάν και τις έρευνες
περνάμε λίγη ώρα εδώ χωρίς πολλές κουβέντες
στο σημείο είχα ανέβει με το lift το 2007 μαζί με την Ειρήνη
προσβάσιμο και ευχάριστη εμπειρία που φέτος έδειξε το άγριο πρόσωπο της.
φεύγουμε ανάμεσα σε μαγικές εικόνες για νοτιότερες αναζητήσεις.
Ο χάρτινος παλιακός χάρτης μας μιλάει για το άγνωστο passo Manghen που φτάνει με τον πολύ στενό του δρόμο μέχρι τα 2050 μέτρα, πάμε να δούμε τι θα δούμε!
Στη στροφή για το passo Manghen
Δείτε διαμόρφωση ποδηλατόδρομου ώστε να περάσει με ασφάλεια κάτω από τον κεντρικό δρόμο.
Από τα πρώτα χλμ καταλαβαίνω πως σε αυτό το passo θα έρθουμε αντιμέτωποι με υπερθέαμα!
Ωπα.........Βάλια Κάλντα με άσφαλτο??
Είναι κι αυτή η μαγεία των άγνωστων δρόμων
Πιστάκι τεχνικό κι έρημο εμείς και κάτι πειραγμένοι με skateboard
που το ροβολάνε δίχως αύριο
με βερμούδα και κράνη από τον πόλεμο των άστρων.
Λες και είμαστε στο εκδρομικό του Μαιου στο δρόμο για το Νικάνωρα, έχω μπερδευτεί!
Είναι ψηλά έχει δροσιά λίγο κόσμο και καλές τιμές.
Biker friendly cafe winner 2022
ο χάρτης αυτός δώρο από Γερμανούς μοτοσυκλετιστές σε παλιότερο ταξίδι μας
είναι μαζί με τα δύο αδερφάκια του πραγματική βίβλος των αλπικών περασμάτων.
Πάμε για την κορυφή.
Ε ναι!!
Η κατάβαση εξίσου τεχνική αλλά με αρκετά καλύτερη ορατότητα
Είχε ταμπέλα που απαγόρευε να μπούμε
στον υλοτομικής χρήσης χωματόδρομο
....απλά την είδαμε βγαίνοντας!
(Κι αυτές τις πόζες δεν τις χάναμε με τί-πο-τα)
Κατεβαίνουμε στα πεδινά για να πιάσουμε την αρχή των δύο επόμενων περασμάτων
Παντού ομορφιές και σχετικά λίγη κίνηση
Έχει περάσει η ώρα , το στομάχι διαμαρτύρεται
κι έτσι σταματάμε για ένα σνακ σε ωραίο rest area
Το απόγευμα η κίνηση αραιώνει κι είναι σκέτη απόλαυση
Στις τελευταίες στροφές πριν τον αυχένα του Passo Rolle
Η τεχνολογία των κινητών τηλεφώνων στην υπηρεσία των παραμυθάδων!\\
Είναι ώρα να βρούμε να στήσουμε ίσως έχετε ήδη αντιληφθεί ότι
το ταξίδι κυλά όλο χωρίς κανένα πρόγραμμα και χωρίς συγκεκριμένο ωράριο
Best value for money Camping Falcade
μας δυσκόλεψε να βρούμε την είσοδο αλλά μάλλον έφταιγε η ζαλάδα από τις στροφές.
Η καλύτερη και πιο αναπάντεχα ενδιαφέρουσα μέρα του ταξιδιού
τελειώνει....με μπύρες!
και σπιτική πίτσα.
Ημέρα έκτη ΤετάΡτη 6-7-22
https://www.google.com/maps/dir/Pie'+Falcade,+32020+%CE%9C%CF%80%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CE%BF,+%CE%99%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1/Dobbiaco,+%CE%9C%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CE%BF,+%CE%99%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1/Passo+Stalle,+Rasen-Antholz,+%CE%9C%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CE%BF,+%CE%99%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1/Lienz/Golf+Club+Bad+Kleinkirchheim/@46.8724291,13.7539195,17786m/data=!3m1!1e3!4m32!4m31!1m5!1m1!1s0x47785b314301d485:0xc3f63e3ceddadc89!2m2!1d11.8733072!2d46.3577452!1m5!1m1!1s0x47782bec0d5c3515:0x91e3424b244d72f9!2m2!1d12.2213768!2d46.7355363!1m5!1m1!1s0x477785c478b87791:0x1d0709882e83eb50!2m2!1d12.2!2d46.8833333!1m5!1m1!1s0x47775df33af9ab35:0xabab5e14dd85353b!2m2!1d12.76272!2d46.82769!1m5!1m1!1s0x4770902f431a65b1:0xd75dbb71026e59d1!2m2!1d13.8443165!2d46.812355!3e0
Περνάμε το Alleghe και πιάνουμε ανάποδα και φορτωμένοι το passo Giau
Ωρα για τα τροχονομικά νέα!
500.000 ευρώ τζιρος σε ένα χρόνο.
Το μαγαζί είναι στημένο στην ευθεία πριν την κορυφή και πιάνει κυρίως αυτούς που κατεβαίνουν
Misurina σε αγαπώ γιατί μου θυμίζεις; τα καλύτερα που έχω ζήσει!
λίγη ώρα μετά αφήνουμε πίσω μας τις γρανιτένιες κορφές
και επιλέγουμε είσοδο στην Αυστρία από το passo Stalle.
Βάζουμε και πάλι 10 λίτρα στο τελευταίο χωριό ,
η αυτονομία μας είναι τεράστια λόγω της ποιότητας των καυσίμων
και του ρυθμού στους επαρχιακούς που είναι περιττό να φουλάρουμε τα ντεπόζιτα!
Μια ματιά πίσω ανηφορίζοντας
και πάμε για το σηματοδότη!! που σε βάζει στο στενό σημείο του περάσματος.
Ο δρόμος πριν τον αυχένα είναι τόσο στενός
που ανοίγει για 15 λεπτά ανά κατεύθυνση κάθε ώρα !!
Παράξενο αλλά σίγουρα ασφαλέστερο από αυτό που επικρατεί στο πέρασμα του Gavia.
Από εδώ και μετά ξαναμπαίνουμε στην Αυστρία κινούμενοι αργά και σταθερά ανατολικά
ώστε να πάρουμε θέση για την κατάβαση στα ''βαλκανοχώρια''
όμορφα χωριά καθόλου κίνηση ιδανική θερμοκρασία για οδήγηση μοτοσυκλέτας
Πιάνοντας τον κάμπο η ζέστη μας κουράζει και σε μια άκρη το δρόμου
σκέφτομαι σωστά να ζητήσουμε τη γνώμη και τις γνώσεις του φίλου Αντώνη.
Θυμάμαι πως έχει γράψει ένα σχετικό άρθρο που αναφέρει έξυπμους και ενδιαφέροντες επαχιακούς ανά την Ευρώπη που όμως βρίσκεται χαμένο στον κάδο ανακύκλωσης των Ελληνικών μοτοφόρουμ.
Οι οδηγίες από το τηλέφωνο σαφέστατες ,
εγκαθιστούμε και τη μαγική εφαρμογή που λέγεται
Best biking Roads και πιάνουμε το δρόμο για τη λίμνη και τη Nockalmstrasse
Η μέρα θα τελείωνε εδώ στις δροσιές της αν δεν έκλειναν τη διέλευση στις μοτοσυκλέτες
από τις 6 το απόγεμα μέχρι τις 8 το πρωί.
Με τη βοήθεια των ντόπιων επιστρέφουμε 15 χλμ πίσω στο συμπαθέστατο χωριό ενός χιονοδρομικού όπου θα ξεκουραστούμε και θα απολαύσουμε τη φιλοξενία της Heidi
στον ξενώνα Pension Ann;i.
To βράδυ θα περάσει με πλήρες δείπνο ''στ'αλλουνού'το'σπα''
δηλαδή δίπλα στην αυλή του διπλανού spa με κοστολόγιο που τα νεύρα δεν σου σπα!!
Ημέρα έβδομη ''η μεγάλη''
Πέμπτη 7-7-22
\Οι πληροφορίες για τη Nockalmstrasse είναι κα΄πως μπερδεμένες
από την υπάλληλο όπου αφήσαμε 15 ευρώ ανα μοτοσυκλέτα καταλαβαίνω πως η διαδρομή είναι κυκλική αλλά όχι ότι τελικά θα βγούμε από άλλο σημείο.
Στη διάσχιση υπάρχει αρίθμηση για τις φουρκέτες ,
διάφορα σημεία ξεκούρασης για καφέ αλλά και για διανυκτέρευση
κι ένα ερωτεύσιμο κρύο βουνίσιο αυθεντικό.
Μετά το Villach ακολουθούμε τη διαδρομή που μας προτείνει
το Best biking Roads να το κατεβάσετε και να το συμβουλεύεστε αν είστε λάτρεις
των καλών και ολίγον άγνωστων επαρχιακών δρόμων.
Λίγο πριν το Villach κάτι πήγε να πει ο καιρός αλλά το πήρε πίσω , έστω και προσωρινά
Με μια μικρή παράκαμψη νότια του Klagenfurt θα πάρουμε και μια ιδέα του Loibl pass
που βγάζει ξεκούραστα στη Σλοβενία κάπου στο ύψος της πρωτεύουσας της.
Η στάση στο καφέ κοντά στον αυχένα προτείνεται ανεπιφύλακτα
Ναι ...έχουν και δύο λάμα στην αυλή τους
Συνεχίζουμε με τις οδηγίες που μας δίνει η εφαρμογή διασχίζουμε τη νότια Αυστρία δίχως κίνηση και αστυνόμευση με τα -καλά ομολογουμένως- κρυμμένα ραντάρ τους
περνώντας από πανέμορφα χωριά και οδηγώντας ενδιαφέροντες επαρχιακούς.
Με αποκορύφωμα τη διάσχιση του Β 69 που θα μας οδηγήσει λίγο έξω από το Maribor
περνώντας από ένα πανέμορφο δάσος μια φινλανδικής ομορφιάς και ηρεμίας λίμνη
και μέσα από μια επιπέδου Ιανού μισάωρη καταιγίδα που μαζί με εμάς
έπλυνε και τις μοτοσυκλέτες σαν το καλύτερο πλυντήριο!!
Κι ενω είναι απόγευμα και πρέπει να σταματήσουμε
μετά από 8 ώρες στο τιμόνι γυρνάμε τα χερούλια ένα κάτι παραπάνω
.και φτάνουμε 400 χλμ πιό κάτω μέσα σε σερβικό έδαφος όπου η νύχτα
βάζει το τέλος σε κάθε σκέψη να φτάσουμε non stop μέχρι την Καλαμαριά.
Εγώ πτώμα και με μια αγωνία ο Μπάμπης με ένα χαμόγελο ΜΟΝΙΜΟ βρήκε το Hotel και με μια μπύρα κυριολεκτικά στο μαξιλάρι αφηνόμαστε στην αποφώνηση της ημέρας μέσω ύπνου!
Ημέρα όγδοη η κατάβαση
Παρασκευή 8-7-22
Ματιές στη Smerka Mitrovica
Χάρτη δεν θα χρειαστείς για να φτάσεις πίσω στην παρα=άξενη Ελληνική πραγματικότητα.
Οι σύγχρονες μοτοσυκλέτες μας φροντίζουν να φτάσουμε γρήγορα και με ασφάλεια πρώτα στο Nis και μετά στα Ελληνικά σύνορα.
Δεν μπορώ να μην συγκρίνω τα καλοντυμένα παλληκάρια που συνέθεταν το τμήμα τελωνειακού ελέγχου στα σερβοκροατικά σύνορα με τις βαριεστημένες καθισμένες σταυροπόδι αντίστοιχες δικές μας παρουσίες.
Την πρώτη εικόνα μπαίνοντας στη χώρα τις ερωτήσεις τους την έλλειψη κριτικής ικανότητας ,
δεν ξέρω γιατί όλο αυτό το τόσο αποκαρδιωτικό ....
Που έρχεται να το αποτελειώσει η άθλια εικόνα του δρόμου που ενώνει σύνορα με Θεσσαλονίκη.
Δε σου φαίνεται όταν φεύγεις σε σοκάρει όταν επιστρέφεις
σε πνίγει το μεγάλο γιατί και το γιατί αυτή η απαράδεκτη και άρρωστη κατάσταση
των δρόμων διαιωνίζεται γενόμενη αποδεκτή από τους κατοίκους.
Στο σπίτι ασφαλείς ρίχνουμε μια ματιά στα στατιστικά
που ελάχιστα διαφέρουν για τις δύο μοτοσυκλέτες
Η παρένθεση αυτή στην ρουτίνα μας πάνω στην αρχή της τουριστικής περιόδου
ήταν καταλυτική για την ψυχολογία μας.
Πραγματική λύτρωση για μάτια και ψυχή μας ξεκούρασε μας διασκέδασε
μας θύμισε τι πρέπει να διεκδικούμε καθημερινά για την εδώ ζωή μας .
Προτείνω και προτρέπω όσους μπορούν να βγουν από το παράθυρο στον έξω κόσμο
το τρίτο στην σειρά καλοκαίρι εντ;oς των τειχών δεν είναι και η καλύτερη ιδέα
See ya!
p.s.
Mινι αφιέρωμα στις φυλές του δρόμου.
Οι ατέλειωτες Vespa σε όλα τα σημεία του ταξιδιού
οι παλιές μοτοσυκλέτες που ήταν παντού σε κάθε μορφή και χρονολογία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο