Η μερα ξεκινησε με διαθεση για εκδρομη αλλα
και μια σχετικη συγχυση οσον αφορα τον προορισμο.
Πολλα τα αγαπημενα μερη και το συνηθισμενο εμποδιο παραμενει
οι αχαρες και ασχημες διαδρομες μεχρι να τα προσεγγισεις.
Δυσκολο να αγνοησεις την ασχημια του δρομου μεχρι π.χ. την Εδεσσα κι επισης δυσκολο να αποδεχθεις την αγρια φορολογηση υψους 7 ευρω για το πανε ελα Ελατοχωρι ή Λιτοχωρο.
Καπως ετσι και με τη γλυκια αναμνηση της προηγουμενης εξορμησης στην περιοχη για μοχλο βρεθηκαμε να ανηφοριζουμε τον υπεροχο δρομο που οδηγει στις Σερρες και τον Προμαχωνα.
Δρομος και τοπιο υποδειγματικα,μια ανασα Ευρωπης που τοσο την χρειαζομαστε..
Φτανοντας στο Αγκιστρο σταση στον μεγαλο πλατανο και την πηγη
που τον συντροφευει, για ανεφοδιασμο σε ποσιμο νερο.
Το ζιζανιο δεν χανει την ευκαιρια για παιχνιδι ακομα και με το θερμομετρο στους 5 βαθμους.
Στην εισοδο του χωριου καφεδακι και χαζι στο αγαπημενο μας σημειο.
Τα λουτρα δεν εχουν το ζεστο καυτο νερο που ισως θυμαστε απο τα παλια ειναι ομως περιποιημενα και καθαρα οποτε η ευκαιρια για ενα 20λεπτο χαλαρωσης δεν παει χαμενη.
Επομενος σταθμος για μεσημεριανο ειναι το Χατζή Μπελικ η σημερινη δλδ Βυρωνεια και συγκεκριμενα το ταβερνακι που στεγαζεται στο κτιριο του παλιου Σιδηροδρομικου Σταθμου.
(Το tip για αυτην τη γιαφκα γευσεων ηρθε δια στοματος Γιαννη @ironbutt
σε προηγουμενη εκδρομη και το χαρηκαμε δεοντως)
Αυτο που δεν γνωριζαμε και αποτελεσε την εκπληξη της ημερας ηταν η ιστορια και συγκεκριμενα ο ρολος που επαιξε ο μικρος αυτος μεθοριακος σταθμος κατα τη διαρκεια του Β' Βαλκανικου πολεμου.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CF%85%CF%81%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1_%CE%A3%CE%B5%CF%81%CF%81%CF%8E%CE%BD
ο πινακας που απεικονιζει την υπογραφη της συνθηκολογησης.
Και ο πλατανος που αγκαλιαζει την αναμνηστικη πλακετα με εναν ιδιατερο τροπο.
Σημερα απολαυσαμε εκει υπεροχους μεζεδες και γευσεις μοναδικες
η βαλιτσα βρηκε τη θεση της στον τοιχο..
Η αιθουσα των επιβατων που μετατραπηκε σε ενα ωραιο σαλονι αναμνησεων και γευσεων..
Παιχνιδι με τις καμπυλες της συγχρονης τεχνολογιας και τις γωνιες του χρόνου.
Τα τρενα που φυγαν..
Στην αυλη οι τρεις μαγκες που μας ξετρελαναν!
Φυγαμε προς την Κερκινη με τη σιωπηλη υποσχεση να ξαναερθουμε εδω με τους φιλους μας!
Διασχιζοντας το χωριο.
Η Βυρωνεια οπως ολα τα χωρια της επαρχιας κρυβουν την ιστορια τους απο τους βιαστικους.
Ποσοι ''ανθρωποι του σιδηροδρομου'' εμειναν εδω..ποσες ιστοριες..
Η επιστροφη μεσω του παραλιμνιου δρομου που οδηγει στο Στρυμονικο μας χαρισε ενα ακομα υπεροχο ηλιοβασιλεμα με το Μπελλες να στεκει αγερωχο και διαφανο λογω του απιθανου βοριά που παρεσυρε τα πάντα.
Κερκινη
Η γνωστη αποβαθρα του χωριου ερημη απο επαγγελματιες..κι επισκεπτες.
Το πυραυλακι μας..
Και ο παρα-λιμνιος που παρα-παιει ασυντηρητος και καραδοκει με τη βοηθεια της υπεροχης θεας
να σας στειλει στο μηχανουργειο για την επαναφορα των τροχων στην αρχικη τους μορφη.
Απολογισμος?
Ο απολογισμος της ημερας ειναι και παλι ενα πλατυ χαμογελο ικανοποιησης.
Απο την επαφη με τη φυση τα στοιχεία της απο την κουβεντα και το παιχνιδι με την οικογενεια ακομα κι απο την οδηγηση ενος τετρατροχου ειδικα οταν αυτο αντιγραφει σε πολλους τομεις τη φιλοσοφια και τα στοιχεια μιας μοτοσυκλετας.
Ταξιδεψτε και νιωστε τα καλυτερα που ερχονται και ειναι ακριβως διπλα μας,
τοσο διπλα που σχεδον δεν φαινονται!
και μια σχετικη συγχυση οσον αφορα τον προορισμο.
Πολλα τα αγαπημενα μερη και το συνηθισμενο εμποδιο παραμενει
οι αχαρες και ασχημες διαδρομες μεχρι να τα προσεγγισεις.
Δυσκολο να αγνοησεις την ασχημια του δρομου μεχρι π.χ. την Εδεσσα κι επισης δυσκολο να αποδεχθεις την αγρια φορολογηση υψους 7 ευρω για το πανε ελα Ελατοχωρι ή Λιτοχωρο.
Καπως ετσι και με τη γλυκια αναμνηση της προηγουμενης εξορμησης στην περιοχη για μοχλο βρεθηκαμε να ανηφοριζουμε τον υπεροχο δρομο που οδηγει στις Σερρες και τον Προμαχωνα.
Δρομος και τοπιο υποδειγματικα,μια ανασα Ευρωπης που τοσο την χρειαζομαστε..
Φτανοντας στο Αγκιστρο σταση στον μεγαλο πλατανο και την πηγη
που τον συντροφευει, για ανεφοδιασμο σε ποσιμο νερο.
Το ζιζανιο δεν χανει την ευκαιρια για παιχνιδι ακομα και με το θερμομετρο στους 5 βαθμους.
Στην εισοδο του χωριου καφεδακι και χαζι στο αγαπημενο μας σημειο.
Τα λουτρα δεν εχουν το ζεστο καυτο νερο που ισως θυμαστε απο τα παλια ειναι ομως περιποιημενα και καθαρα οποτε η ευκαιρια για ενα 20λεπτο χαλαρωσης δεν παει χαμενη.
Επομενος σταθμος για μεσημεριανο ειναι το Χατζή Μπελικ η σημερινη δλδ Βυρωνεια και συγκεκριμενα το ταβερνακι που στεγαζεται στο κτιριο του παλιου Σιδηροδρομικου Σταθμου.
(Το tip για αυτην τη γιαφκα γευσεων ηρθε δια στοματος Γιαννη @ironbutt
σε προηγουμενη εκδρομη και το χαρηκαμε δεοντως)
Αυτο που δεν γνωριζαμε και αποτελεσε την εκπληξη της ημερας ηταν η ιστορια και συγκεκριμενα ο ρολος που επαιξε ο μικρος αυτος μεθοριακος σταθμος κατα τη διαρκεια του Β' Βαλκανικου πολεμου.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CF%85%CF%81%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1_%CE%A3%CE%B5%CF%81%CF%81%CF%8E%CE%BD
ο πινακας που απεικονιζει την υπογραφη της συνθηκολογησης.
Και ο πλατανος που αγκαλιαζει την αναμνηστικη πλακετα με εναν ιδιατερο τροπο.
Σημερα απολαυσαμε εκει υπεροχους μεζεδες και γευσεις μοναδικες
η βαλιτσα βρηκε τη θεση της στον τοιχο..
Η αιθουσα των επιβατων που μετατραπηκε σε ενα ωραιο σαλονι αναμνησεων και γευσεων..
Παιχνιδι με τις καμπυλες της συγχρονης τεχνολογιας και τις γωνιες του χρόνου.
Τα τρενα που φυγαν..
Στην αυλη οι τρεις μαγκες που μας ξετρελαναν!
Φυγαμε προς την Κερκινη με τη σιωπηλη υποσχεση να ξαναερθουμε εδω με τους φιλους μας!
Διασχιζοντας το χωριο.
Η Βυρωνεια οπως ολα τα χωρια της επαρχιας κρυβουν την ιστορια τους απο τους βιαστικους.
Ποσοι ''ανθρωποι του σιδηροδρομου'' εμειναν εδω..ποσες ιστοριες..
Η επιστροφη μεσω του παραλιμνιου δρομου που οδηγει στο Στρυμονικο μας χαρισε ενα ακομα υπεροχο ηλιοβασιλεμα με το Μπελλες να στεκει αγερωχο και διαφανο λογω του απιθανου βοριά που παρεσυρε τα πάντα.
Κερκινη
Η γνωστη αποβαθρα του χωριου ερημη απο επαγγελματιες..κι επισκεπτες.
Το πυραυλακι μας..
Και ο παρα-λιμνιος που παρα-παιει ασυντηρητος και καραδοκει με τη βοηθεια της υπεροχης θεας
να σας στειλει στο μηχανουργειο για την επαναφορα των τροχων στην αρχικη τους μορφη.
Απολογισμος?
Ο απολογισμος της ημερας ειναι και παλι ενα πλατυ χαμογελο ικανοποιησης.
Απο την επαφη με τη φυση τα στοιχεία της απο την κουβεντα και το παιχνιδι με την οικογενεια ακομα κι απο την οδηγηση ενος τετρατροχου ειδικα οταν αυτο αντιγραφει σε πολλους τομεις τη φιλοσοφια και τα στοιχεια μιας μοτοσυκλετας.
Ταξιδεψτε και νιωστε τα καλυτερα που ερχονται και ειναι ακριβως διπλα μας,
τοσο διπλα που σχεδον δεν φαινονται!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο