Ευρυτανία...''Απέραντοι'' δρόμοι!

ευλογα κανεις θα αναρωτηθει γιατι τετοιος τιτλος? τι θα πει απεραντος δλδ...
σε αυτους τους δυο παρακατω συνδεσμους λοιπον θα βρειτε απαντηση απο ιστορικης πλευρας
κλικ
κλικ
ενω στην παρακατω φωτογραφια βλεπετε μια αλλη μορφη της ''άπεραντης'' εκφρασης..

μετα απο μερες πανω σε χαρτες,ωρες πανω απο διπλωμενα ρουχα κ αδιαβροχα φτανει εκεινο το πρωι που το ξυπνητηρι χτυπα ''αδικα'' διοτι σιγα μην κοιμηθεις οταν ξερεις οτι την επομενη θα κουμπωσεις γι'ακομα μια φορα πρωτη ταχυτητα κ χαθεις στον δικο σου μικροκοσμο που εντελως τυχαια αποτελειται απο χαρτες κ μονο χαρτες γεματους με δρομους που απλα θες να κυλησυν οι ροδες της μοτοσυκλετας σου...
ηρεμες σιγουρες κινησεις,ακουγονται μονο 2-3 κλακ απο τις βαλιτσες κ μερικα χρατσ-χρουτσ απο τα βελκρο των μοτο-ενδυματων...
ολα ετοιμα.μοτερ,χαρτης φυγαμε...!



 

τα χιλιομετρα μεχρι τον Δομοκο ειναι καθαρα διεκπαιρεωτικα οχι ομως κ η υγρασια που λογω των προσφατων βροχων υπαρχει σε καθε λεπτο της μερας.
η εσωτερικη αδιαβροχη επενδυση κανει ακριβως την δουλεια για την οποια ειναι φτιαγμενη κ συ χαιρεσαι που ο ''πλερωμενος'' με κοπους εξοπλισμος βγαζει τα λεφτα του...
πριν βαρεθεις ομως μερικες πρωτες επαρχιακες,αγροτικες εικονες ερχονται να σου αναπτερωσουν το ηθικο συναμα με το ζεστο εσπρεσακι close to Θαυμακος village...

πλεον εχεις παρει για τα καλα τα πανω σου,ολα γυρω αποκτουν μια πρασινη αποχρωση,οι ταμπελες δειχνουν κατευθηνση τα βουνα κ το σλαλομ μεσα απο κοπαδια με γελαδες επιβαιβεωνει οτι βαδιζεις σωστα...

βουκολικα τοπια κ ηχοι απο τρεχουμενα νερα κ ρυακια εναρμονιζονται με τον θροισμα της Remus που ρολαρει σε ρυθμους αγραναπαυσης..

η λιμνη Σμοκοβου στον οριζοντα ειναι γεγονος κ αραζεις για λιγα λεπτα σε παγκακι με θεα να παρεις μερικες εικονες φυσης

το υψομετρο μεγαλωνει.πλησιαζεις στην Ρεντινα κ ψαχνεις για κεινο το πολυφωτογραφιμενο μνημειο με το αεροπλανο να ποζαρεις κ συ ως μια ενναλακτικη μορφη check in του τυπου ''περασα κ γω απο δω ρε''...

τοπια κ καδρα της Ελληνικης υπαιθρου γεματα απο σκουροπρασινα ελατα κ αβερτα οξυγονο.

ζυγωνεις στα Φουρνα κ η ενδειξη ''σταση'' εχει αναψει στο καντραν του εγκαφαλου,λιγο φαγητο να παρουμε τα πανω μας στο καφενειο της πλατειας.

μονος...σκεφτεσαι,δεν πειραζει το ξερες αλλωστε,εσυ το αποφασισες..!
χα..καλα..ο Μερφυ ομως ειχε αλλα σχεδια..
μια οικογενεια Γαλλων που ταξιδευε αν την ορεινη Ελλαδα πεταχτηκε οξω με τα πηρουνια ανα χειρας μολις ακουσε το ηχο της μοτοσυκλετας κ η παρεα που θα απολαμβανες το γευμα σου ηταν πια γεγονος!

δειτε καλα την φωτο.
πατερας,μανα,γιος.
ο καθενας με την δικη του μοτο διασχιζαν την χωρα μας αρτια ενημερωμενοι αλλοτε απο χωμα,αλλοτε απο ασφαλτο...η μανα ειχε το ΧΤ..
ναι ξερω, λειπει μια μοτο...ειναι πιο διπλα ...δεν την επιασε ο φακος...ηταν κ προπελα...

απο τα περυσι μέχει μαγεψει η Ευρυτανια με τις ομορφιες της,δεν ξερω γιατι αλλα μου καθεται γαντι,εχει τοσο πρασινο οσο γουσταρω κ ακομα περισσοτερο,ειναι γραφικη,ορεινη με ανθρωπους που μιλουν μια ζορικη για μας του πεδινους γλωσσα...
εχει ντοπια τσιπουρα κ κουζινα δυνατη!τι αλλο να ζητησει κανεις...
ετσι ειπα οτι καθε χρονο θα ψαχνω,θα αναζητω κ ενα αγνωστο για μενα κοματι της,μερικες νεες σε συνδιασμο με καποιες παλιες -ηδη περασμενες- διαδρομες,μεχρι να την γυρισω απο ακρη σ'ακρη.

οι παρακατω εικονες ειναι παραπλανητικες,δεν ειναι προς Βελουχι,οχι...πεταχτηκα Αλπεις για λιγο κ ξαναγυρισα...

βουνο,ομιχλη,μοτοσυκλετα,ελατα,στροφες...

αφου πια εχεις γινει ενα με τον Τημφρηστο κ το Βελουχι αρχιζεις να κατεβαινεις προς Καρπενησι με πορεια την γεφυρα του Μεγδοβα,γνωστη διαδρομη απο περυσι αλλα καθολου βαρετη,αντιθετα μαλιστα προσεχεις σημεια κ εικονες που σου'χαν ξεφυγει.

πινεις νερο ξανα στην γνωστη πηγη που χει ποτισει χιλιαδες περαστικους χρονια τωρα.

ζυγωνει απογευμα κ μια σταση στο γνωστο Χανι επιβαλεται,ευτηχως εχει ζωηρεψει κ ο ηλιος κ επιτελους βγαζεις την εσωτερικη επενδυση,το αερακι ειναι πια ευεργετικο οπως κ μια δροσερη μπυριτσα...
σκετη ομως?δεν κατεβαινει αδερφε...
τι εχεις σημερα μαστορα?
Βετουλι κοκκινιστο λεει μια φωνη απο το βαθος της κουζινας,με πατατες η' μακαρονια...
τελικα μερικες λεξεις χτυπουν απιστευτες χορδες στον καθενα μας...

συνεχεια λοιπον αναμεσα απο ορη κ βουνα,ποταμια κ γιοφυρια,ποσο κεφι ξοδεψε ο πλαστης τελικα εδω πανω?
τους στερησε την θαλασσα μα τους εδωσε μιαν αλλη ελευθερια...''εξισου Απεραντη''

στεκεσαι κ χαζευεις την απλοτητα της καθημερινοτητας με την οποια δαμαζουν οι ντοπιοι τον χρονο...αναπωλεις τετοιες εικονες καθως κ συ εχεις μεγαλωσει σε χωριο και θυμασαι.

εισαι πια στο ''Λημερι''... του Κατσαντωνη,κυριολεκτικα ομως αυτη την φορα καθως το χωριο αυτο ειναι ο τοπος καταγωγης του γεναιου μας Ηρωα κ σιγουρα θα νιωθει περηφανεια που οι απογονοι του στησαν προτομη που αγναντευει τα περατα!

λιγος δρομος εμεινε ακομα,εισαι ηδη 11 ωρες στους δρομους μα δεν κουραστηκες.νιωθεις σαν να κινησες μολις τωρα...
μα...κουραζουν τετοιες εικονες...?

πλεον η Γρανιτσα κανει περηφανη την εμφανιση της,

ποτελει σημειο διανυκτερεσης κ ανταμωσης με αλλους 2 κιλυνδρους V52°...
εδω πλεον κανει την εμφανιση του ο καλος φιλος Παναγιωτης (aka S.P)οπου ερχομενος απο Αρτα μεσω Αθαμανιων ειπε να με συντροφεψει στα τσιπουρακια...
(mens in Blue)

θεα απο το μπαλκονι η μπαλκονι με θεα..?
οπως κ να το πεις η πανεμορφη Γρανιτσα ατενιζει αγερωχη τον οριζοντα απο τα 850 μετρα ψηλα.

αλλωστε δεν ειναι τυχαιο που ο Ζαχαριας Παπαντωνιου ηταν εμπνευσμενος απο τα γυρω ορη οταν εγραψε ''Τα ψηλα βουνα''
οι δε Γρανιτσιωτες τον τιμουν ιδιαιτερα.

εμεις δεν βρηκαμε προχειρο το εν λογω μυθηστορημα αλλα βρηκαμε μια καλη ''γιαφκα'' με ντοπιους οπου μαθαμε εξισου σημαντικα πραματα για τον τοπο κ την γαστρονομια του..

υπνος αλαφρυς,ετσι ειναι εκει πανω,λιγο το καλο φαγητο,λιγο τα τσιπουρα,βαλε κ τον καθαρο αερα κανεις κουρα δυνατη...ροδιζει το μαγουλο να'ουμ!

την επομενη ξυπνησαμε,πρωινο,φορτωμα τα μοτορια κ βουρ ξανα στους στριφογυριστους δρομους με ροτα τον Αχελωο κ το γιοφυρι της Τεμπλας.

συνεχιζουμε προς Βαλαωρα κ την γεφυρα της Ταταρνας στην λιμνη Κρεμαστων.
περναμε με επιτυχια το αστυνομικο μπλοκο κ εκει που σκεφτεσαι οτι τα χεις δει ολα σε τουτο τον τοπο βλεπεις την παρακατω εικονα...

η μοναδικοτητα των χρωματων κ η καθαροτητα του νερου ηταν απιστευτη

στεκομασταν πανω στην γεφυρα κ μπορουσαμε ανετα να διακρινουμε τα ψαρια που κολυμπουσαν πολλα μετρα κατω...

στο κατεβασμα στεκομαστε για εναν ακομα καφε κ μια μικρη ανασα σε παραδοσιακο καφενειο στον Πετρωνα,κραταμε την απλοτητα των ανθρωπων που μας εκαναν παρεα κ το φιλοτιμο της ιδιοκτητριας που προθυμοποιηθηκε να μας κερασει ψωμοτυρι για τον δρομο.
Αθανατη Ελλαδα, μας μαγευεις (ακομα κ τωρα που παλευουν να σε τσαλακωσουν) με την ομορφια των τοπων σου κ το φιλοτιμο των ανθρωπων σου!!

κλεινω εδω το ταξιδι μου/μας καθως μετα απο οσα υπεροχα ειδα/με η διαδρομη της επιστροφης εμοιαζε λιγη εμπρος τους.
αλλωστε ενιωθα τοσο γεματος....
κραταω την εξαιρετικη συντροφια του Παναγιωτη που εκανε ακομα καλυτερη τουτη την τσαρκα κ πιστευω συντομα να ξαναβρεθουμε στους δρομους.