Κείμενο Τσαλίκης Πασχάλης
Φωτογραφίες Τσαλίκης Πασχάλης
Μετά απο ένα άκρως επιτυχημένο και καταιγιστικό σε εικόνες
καλοκαιρινό δίτροχο πρόγραμμα ήρθε η ώρα των ...θεσμών!
Πρωταγωνιστές η Παρέα και η Οικογένεια,οι περισσότερο ταλαιπωρημένοι
θεσμοί της σημερινής νεοελληνικής πραγματικότητας.
Αυτοί γιόρτασαν το πεντατετρατριήμερο της 28ης Οκτωβρίου στο Πήλιο.
Λέγοντας το μεγάλο δικό τους όχι στην εσωστρέφεια και την κατήφεια
λίγες εκατοντάδες μέτρα πάνω απο το χωριό Πινακάτες του Πηλίου.
οπου μας περίμενε η ωραιότερη έκπληξη που θα μπορούσαμε να φανταστούμε.
Το μπαλκόνι και το σπίτι του φίλου Ανέστη, έγιναν μέσα απο το εκδρομικό του Μ.Ο.Θ.
και για 3 ολόκληρες μέρες η έδρα της φιλίας και της χαράς
μέσα απο τα παιδικά και όχι μόνον μάτια.
.....Τι κι αν χρειάστηκε σε ένα μοτο-εκδρομικό να αφήσουμε στο σπίτι τις μοτοσυκλέτες,
ακόμα και για το σύνδρομο στέρησης είχε φροντίσει ο οικοδεσπότης Ανέστης.....
Πρέπει να σας εκμυστηρευθώ πως απο τις πρώτες στιγμές στο υπέροχο μπαλκόνι αντιλήφθηκα
πως θα μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να γράψω οτιδήποτε γι'αυτήν την εκδρομή.
Τα χιλιόμετρα της έγιναν εντος ψυχής, οι καταγραφές της το ίδιο.
Η ηρεμία που εξασφαλίζει η πολυήμερη διαμονή στο βουνό
μακριά απο τους ψεκασμένους που επιχειρούν να ψεκάσουν, κυριάρχησε.
Τα μάτια γέμισαν με τις 50 αποχρώσεις του κόκκινου
που σου χαρίζει απλόχερα το μαγικό βουνό
και τα αυτιά βούλωσαν απο τις παιδικές φωνές και την χαρά
που προσφέρει στα μικρά μας η επαφή με την πραγματική φύση.
Θα διακόψω με σκόρπιες εικόνες μιάς και το ακριβές ημερολόγιο κίνησης
σε αυτήν την περίπτωση εκδρομικού, μικρή σημασία έχει.
Ανηφορίζοντας απο Λεχώνια για Πινακάτες
σου έρχεται στο μυαλό η μοτοσυκλέτα σου..
Για χάρη της οικογένειας έμεινε πίσω αλλά την πίκρα
θα σβήσει ένα καφεδάκι με την καλύτερη Παρέα
Και την καλύτερη θέα.
Ένας απο τους καλύτερους γιαπωνέζους εργάτες στην εποχή του.
Μεγάλη υπόθεση να αντέξεις στο χρόνο ακολουθώντας τις εξελίξεις
Το σούρουπο της άφιξης στη βεράντα του Ανέστη.
Υψόμετρο στα 700 και θερμόμετρο στο 7.
Ο φίλος μας και οικοδεσπότης έχει ονειρευτεί πολλά για αυτό το ειδικό πηλιορείτικο μπαλκόνι.
Η φουφού ετοιμάζεται για τις υπερωρίες
Ο τόπος γύρω είναι ευλογημένος, γεμάτος ορεινή βλάστηση
και με τις καστανιές να κυριαρχούν σκορπίζοντας γενναιόδωρα τον πολύτιμο καρπό τους.
Διάλειμμα με μια σιλουέτα συνάμα διακριτική και διαστημική.
Τα vtec είναι πολυχρηστικά και κουκλάκια.Καμμία αντίρρηση.
Η Ειρήνη άφωνη απο την πανδαισία χρωμάτων της Δύσης.
Μηλιές.
Πρωινός καφές κομπολόι και κουβεντολόι
Τα χωριά του Πηλίου ξεχειλίζουν απο την αισθητική τους ανωτερότητα.
Είναι ''όπως θα έπρεπε να είναι'' όλη η υπόλοιπη ταλαιπωρημένη οικιστικά χώρα.
Κατηφορίζοντας προς την Άφησσο για μια τελευταία αγκαλιά στο καλοκαίρι
ενώ ο γέρακας ψάχνει κι αυτός για μεζεδάκι.
Κάτι εντοπίστηκε..αιωνία του η μνήμη!!
Δεν χρειάζεται να είσαι χειμερινός κολυμβητής για να απολαύσεις
το φθινόπωρο μια βουτιά σε αυτά τα νερά.
Ξεκολλήστε απο την μποτιλιαρισμένη συνήθεια του Αυγουστου κι επιχειρήστε.
Δίπλα μας μια οικογένεια Βορειοευρωπαίων με 3 παιδιά απο 4 έως 10+ χρονών να πλατσουρίζουν και να χοροπηδάνε απο τη χαρά κοροιδεύει το σύστημα απολαμβάνοντας Ελλάδα και τις 3 εβδομάδες διακοπών των εκεί σχολείων.
Η Άφησσος αν και παραθαλλάσια
δεν έφαγε τον ''παπά'' της φουλ ανοικοδόμησης για να προσθέσει ''κλίνες για τον κόσμο''.
Ακολουθεί τα υπόλοιπα χωριά και κρατά ψηλά την αισθητική της αξία.
Για την τουριστική ρωτήστε έναν απο τους χαμογελαστούς της ξενοδόχους.
Στάση στη Βυζίτσα για περίπατο στην πλατεία.
Την επόμενη μέρα η ομάδα είναι πλήρης και ξεκινάμε πεζοπορία 6 χιλιομέτρων
μέσα στις ομορφιές και το δάσος της περιοχής.
Μα με τα παιδιά?
Ναι βρε με αυτά και τις φωνές τους και τα γέλια τους και τις απίθανες απορίες τους,
αυτές που κάθε μια τους είναι απο μόνη της ένα ταξίδι μακρινό
σε έναν κόσμο που όλοι τον έχουμε ανάγκη.
Τα αρχοντικά.Δε χορταίνεις να τα βλέπεις.
Οι γιαγιάδες των παιδικών μας χρόνων ζουν και βασιλεύουν στο ηλιόλουστο βουνό.
Μπαμπά έλα αμέσως,αλλά μην τρομάξεις,κοίτα,μιά ακρίδα!!!
Εκτος του ότι έχουν ότι πιό απίθανη ερώτηση μπορείς να φανταστείς
βλέπουν και πολύ καλά τα άτιμα!
Ανηφόρα για το μπαλκόνι του Ανέστη..Ωχχχ η μέση μου τα ποδαράκια μου ωχ...
Αν δεν κάνουμε κάτι άμεσα θα καταντήσουμε σαν τα κοτόπουλα εκτροφείου.
(Εξαιρείται το αριτσερό χέρι που όλοι γυμνάζουν κατά τη λήψη σέλφι).
Για να μην ξεχνιόμαστε.... το περπάτημα θέλει καύσιμο
Πήρε μπρος και ο ξυλόφουρνος,φανταστείτε γεύση.
Τα τρία ιστορικά μικρά μας εφτιαχναν κάθε λίγο τη διάθεση με την αυθεντική δίχρονη τσιρίδα τους.
Δηλώνω πως βρίσκομαι σε πλήρη αποσύνθεση μοτοπροτιμήσεων μετά την επαφή μου με τα 27 άλογα που ταξιδεύουν επάνω σε 80 κιλά και διαβάζουν τους χωματόδρομους και ότι άλλο βρεθεί απο κάτω τους με τη βοήθεια ενός αγωνιστικού σετ αναρτήσεων.
Το τομάρι της παρέας όπως ήταν φυσικό έγραφε made in Italy.
Tο πιό αξιόπιστο, εύκολο στην εκκίνηση... και μετά τίποτα
(η πιο γρήγορη περιγραφή της μάρκας!!)
Το πράγμα αργεί παλληκάρια?
Εικόνες με παιδάκια πα'ι'δάκια κλπ κλπ θα μείνουν μεταξύ μας.
Κυριακάτικη ηλιόλουστη πρωινή βόλτα προς την τοπική κορυφή του βουνού.
Πατάτες ντομάτες λουλούδια Πηλίου έχω έχω...και μπαλκόνια πιό ωραία κι απο της Doly Parton.
Το μ'ατι ξεκινάει απο τη Σκιάθο και το Τρίκερι ατενίζει Ευβοια με τη Δίρφυ
και τερματίζει στον Αλμυρό με background τον Οθρυ κι ολίγο Παρνασσό.
Η υλοτομία συνεχίζεται με τους κλασσικούς τρόπους.
Εορταστικόν αποχαιρετιστήριον σαχανάκι στο πόδι.
Κορίτσια..τα σέβη μας!
Μια τελευταία ματιά στη γιάφκα...
Κατηφορίζουμε προς τη θάλασσα παρέα με τα ποταμάκια.
Η νέα Εθνική με τα τουνελ και τα αλμυρά διόδια της
μας πάει Αλμυρό Καλαμαριά σε 1 ώρα και κάτι ψιλά.Πολιτισμός.
Τον κερδισμένο χρόνο τον δαπανούμε γκρινιάζοντας πολιτισμένα, για τα διόδια.
Απο αύριο παλι στους δρόμους, το λέει και ο τίτλος μας.
Εσυ διαβάζεις κι εμείς ήδη οδηγάμε το επομενο.
See ya!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο