Ξεσκονίζοντας τις άκρες του κλισιόμετρου

 Φεβρουάριος στα χαρτιά αλλά στην πράξη είναι αλλιώς.

Η ένδειξη του θερμόμετρου  σε κάνει να υποψιάζεσαι πως έχει χαλάσει.

Είναι 9 η ώρα το πρωί κι ένα 16αρι  προιδεάζει για μια απολαυστική βόλτα.

 

Η καλή μέρα ξεκινάει με καλό καφέ και χαβαλέ στου Γιάννη τη γωνιά.

 

 

 

 

Διαλέγουμε βουνό και είναι ο Όλυμπος με τα μικρά του ασφάλτινα διαμαντάκια.

Παλιά Ε.Ο για την Κατερίνη με τον προορισμό στο βάθος να μας τραβάει σαν μαγνήτης.

 

 

Εχω γίνει αστέρι στο photoshop

ττο επόμενο project μου είναι να αποθανατίσω Africa στα 222 χαω

Ο Όλυμπος με ελάχιστα χιόνια...

Ανηφορίζουμε  προς το Λιβάδι

 

 

 

 

 

 

 το χωριό σφύζει από ζωή στην πλατεία μιας και είναι η ώρα του Σαββατιάκου καφέ.

Λίγο πιο κάτω η τεχνητή λίμνη υποφωτισμένη σκανδιναβική λόγω της συννεφιάς.

Πριν τη Δολίχη η μικρή χαράδρα έχει γίνει αυτοσχέδιος σκουπιδότοπος 

μερικές ρίψεις παλιάς οικοσκευής από ψηλά αρκούν για να σημαδέψουν τον τόπο...

Ακριβώς από πάνω με ένα μικρό χωματόδρομο να τους χωρίζει βρίσκεται ένα περιποιημένο εκκλησάκι με την αυλίτσα του και λίγα λουλούδια.

Στο χωριό μια μεγάλη παρέα ηλικιωμένων απολαμβάνει τον καφέ έξω στο λιγοστό ήλιο.

Θέλω να σταματήσω να ρωτήσω να μάθω για την αντίθεση που μόλις αντίκρυσα,άστο λέω.

Ανηφορίζουμε για το ΚΕΟΑΧ το δίλημμα Ελασσόνα ή υψόμετρα κράτησε λίγο.

 

Το μικρό (στο μάτι)  θα χρειαστεί καύσιμα για σιγουριά,

επιλέγουμε όπως πάντα γνωστά για την εντιμότητα τους πρατήρια.

 

 

 

Η ανάβαση είναι γνωστή παιδική χαρά το 1300 γιορτάζει στην έξοδο κάθε φουρκέτας

 

 

 

 

 

 

 Στην πύλη του ΚΕΟΑΧ ,  ευρυγώνια παιχνίδια.

 

 

 

 

 1600 μέτρα πάνω από τη θάλασσα κι

οι 6 βαθμοί θερμοκρασία είναι μια ξαφνική παρένθεση από το λίγο χειμώνα που απέμεινε.

 

 

 Πάμε πίσω στην Άνοιξη

 

 

Μέσω Καρυάς θα στριφογυρίσουμε την τρελή κατάβαση για Λεπτοκαρυά 

 

 

 

 

 ..ξεσκονίζοντας τις άκρες του κλισιόμετρου.

 

 

 

 

 Τα παιδιά με τα ξεσκονόπανα

 

  και τα εργαλεία

 

.

Φυσικά έπαιξε και λίγο χώμα λίγο extreme που λένε 

 

 

 

Ένας πολύ δυνατός γευστικός επίλογος θα γραφτεί στου Μπέμπη στο Σβορώνο.

 

 

Βέβαια τα παλιόπαιδα σαν να είχαν συννενοηθεί 

με οδήγησαν να σταθμεύσω στον ειδικό χώρο για ...σκουτερ

 

Μηδενίζουμε την απόσταση μέχρι τη Θεσσαλονίκη

 οι μοτοσυκλέτες ''παλιές'' και καινούρια είναι το όπλο μας.

See ya!!

Στο αθέατο Βέρμιο

 Θα πάω μια μικρή χωμάτινη αύριο έρχεσαι?

 

Συννενόηση εντός δευτερολέπτων με το Διονύση 

και να'μαστε στη γνωστή BP της Βέροιας έτοιμοι να φάμε το βουνό. 

Πρώτη στάση στη μονή Καλλίπετρας 

 

 

 

όπου πετυχαίνουμε μια παράξενη μάζωξη

 με αποτέλεσμα να φάμε την πόρτα στα μούτρα.

 

Συνεχίζουμε

 

 

 

 

 

 

 

 κι αφού κάνουμε αριστερά από  τους Γεωργιανούς θα βρεθούμε 

στο τέλος του μικρού επαρχιακού και συγκεκριμένη στη Μικρα Σάντα 

 

 

 

 

 

Ψάχνουμε το βατό χωματόδρομο που θα μας βγάλει λίγο πάνω από το χωριό Καστανιά

 στην ΠΕΟ Βέροιας - Κοζάνης.

Λαμβάνουμε πολύτιμες και ακριβέστατες πληροφορίες από τον Ανδρέα 

σύντροχος με Africa - ποδηλάτης - σκιερ 

τα πάντα όλα που έχει ένας Βεροιώτης που αγαπάει το βουνό του το Βέρμιο.

Θα απολαύσουμε 14 περίπου χλμ σε στεγνό αλλά και λασπωμένο χώμα μέσα σε δάση από οξυά σε λιβάδια και πλατώματα με μερικά αθέατα μυστικά όπως το παλιό τυροκομείο και το εξωκλήσσι

 

 

 

 η θέα προς τα στενά του Αλιάκμονα αριστερά είναι το σημάδι ότι πάμε καλά 

λίγο πριν χαθούμε στις οξιές.

 

 Στο παλιό τυροκομείο 

Το λάστιχο έχει κάνει ήδη ότι μπορούσε από εδώ και πέρα αναλαμβάνει η ...φόρα!

 

 

 

 

 

 Φτάνω επάνω σβήνω δεν ακούω κατεβαίνω πάω για βοήθεια.

 το μισογκρεμισμένο κτίριο στο βάθος και

η απαλή στο μάτι ανηφόρα με τον πηλό 

 

 

 Βγάλαμε  επάνω και το μεγάλο, ας πάρουμε μια ανάσα 

\

Αγιος Γεώργιος.

Φτάνοντας στην άσφαλτο για να πάμε σπίτια μας τό χαμόγελο της κοπάνας είναι εδώ να μας κάνει πιο χαρούμενους και ανυπόμονους να κάνουμε σύντομα τον πλήρη κύκλο του βουνού με πλοηγό το νέο μας φίλο που το πρότεινε.