gone4riding: 2003

Πάντα θα υπάρχει το καλό νέο της ημέρας!

Απλά θα πρέπει να είσαι εκεί για να το χαρείς.

Μια σειρά με cd ήχου ήταν η κρυψώνα των αντίστοιχων

με φωτογραφίες που έβγαζε η τότε video κάμερα

Kι ανάμεσα τους αυτές οι έστω λίγες και άτακτες χρονικά

της πρώτης μεγάλης μας γαλλικής εξόρμησης.Τι ωραία!

Στη Βρεττάνη βάλαμε στόχο να πάμε στο πρώτο μας κοινό μακρινό ταξίδι με την Ειρήνη.

Εγώ περήφανος για το μέχρι τότε ιστορικό μου με τις 2 Ισπανίες και τα διάφορα αλπικά επιτεύγματα της εποχής πρότεινα να το κάνουμε με την ολοκαίνουρια Varadero.

Η Ειρήνη μάχιμη ήδη των roadtrips με το θρυλικό Polo δεν είχε αντίρρηση.

Και να ΄μαστε λοιπόν στην Ηγουμενίτσα με μία μέρα προπορεία

να χαιρόμαστε τις ακρογιαλιές αλλά και τις δροσιές του Αχέροντα ποταμού.

Παιδάκια κοντά σχετικά στα 30 ανέμελα δίχως κινητά-κινητές φυλακές του νου ,

Δίχως προβλέψεις καιρού και μέλλοντος και με το μόνο ασταθές στη ζωή μας την ανάρτηση του βαρυφορτωμένου ιαπωνικού τεχνολογικού θαύματος.

Κάνω φιγούρα στο κορίτσι με δίκλινη καμπίνα με θέα θάλασσα (βλέπε να μαθαίνεις)

και με το ξεφόρτωμα στην Ανκόνα μεσημεριάτικα αρχίζει το πάρτυ.

Γιατί το 2003 που τα κάναμε αυτά ήταν η χρονιά του μεγάλου Ευρωπαικού καύσωνα.

Στο δρόμο το Π της Autostrada ήταν κολλημένο στο μαγικό 40 C και το λίγων μηνών Βαραντέρο απαντούσε επί ώρες με το μαγικό 200 κολλημένο στο δείκτη του ταχύμετρου.

Αργά το απόγευμα είμαστε δυτικά του Τορίνο και σιγά σιγά χαμογελάμε

έχουμε ως προορισμό τη Briancon ιδανική βάση για να βγάλουμε αύριο μερικά διάσημα πάσα και τον βασιλιά αυτών το Col de la Bonnete

H μεγάλη κυκλική βόλτα στα passo τα είχε όλα,Το Vars το Iseran το Bonette και λίγο από Ιταλία και που να τα θυμάμαι τώρα...

Σε αυτό το σημείο έκανα τον διάλογο που με οδήγησε την επόμενη χρονιά στο Ακρωτήριο.

Ο Βαγγέλης που μόλις πέρυσι το είχε κατακτήσει μου εξήγησε πως πήγε μόνος του γιατί αν περίμενε τους φίλους του να μπορέσουν δεν θα έφτανε ποτέ εκεί πάνω.

Μα πόσο απλό ήταν τελικά!

Εδω κατηφορίζοντας ζήσαμε άλλη μια απολαυστική στιγμή.

Την κουβέντα με το Μιχάλη που γύρναγε τα βουνά με το σαλονικιώτικο 2 CV του

Ανάμεσα στις Γαλλικές Άλπεις και τη Βρεττάνη ζήσαμε δύο βράδια το πρώτο σε ενα πολύ ωραίο ορεινό camp στο Bourge d'Oissan και άλλο ένα στην πανέμορφη Beaunne στον κάμπο προς το Παρίσι.

Από εκεί δραπετεύσαμε κυριολεκτικά στις 6 το πρωί με έναν ρυθμό αποκλειστική ειδικότητα του Varadero βρεθήκαμε μεσημέρι να τρώμε μύδια με κρασιά στο Saint Malo.

Δεν θα ξεχασω πως κάνοντας; (και χάνοντας ) κόντρες με τα TGV

έφτασα να τελειώσω ένα τεπόζιτο σε ΜΙΑ ώρα διανύοντας βέβαια 174 ολόκληρα χιλιόμετρα.

Φτάσαμε!

Το φαινόμενο της άμπωτης και της παλλίροιας σε πλήρη εξέλιξη, Ατλαντικός γαρ.

Ενα μεγάλο Land Rover μου κορνάρει επίμονα μέσα στο Dinard.

Κάνω στην άκρη θα βιάζεται σκέφτομαι,φτάνει δίπλα μου και η κυρία από τη θέση του συνοπδηγού μοας φωναζει....Λε κλέ , λε κλέ και κάνει πως ξεκλειδώνει.

Χίλια ευχαριστώ μανδαμ για μια συμπεριφορά άγνωστη

στη χωρα των χορτάτων πρασινων και μπλε με τα ίδια αμάξια .

Η Ειρήνη κατεβαίνει παίρνει τα κλειδιά από την πισω βαλίτσα

... όπου τα είχα ξεχάσει να κρέμονται και συνεχίζουμε.

Da bep lec'h ισον προς κάθε κατεύθυνση τα Βρετονικά είναι μια διάλεκτος

με στοιχεία από την Κέλτικη γλώσσα.

Πάντα από πλάγιες οδούς κινούμαστε προς το δυτικότερο σημείο της Γαλλίας

τον φάρο του Point du Raz.

Από τον χάρτη θα επιχειρήσω να βρω το όνομα του χωριού

Huelgoat!!

Στην είσοδο του Audierne είναι πρωί , μέσα στην πόλη έχουν γιορτή και οι γκάιντες ακούγονται

μέχρι εδώ σε αυτό το απόμερο σκιερό λιμανάκι όπου παίρνουμε το πρωινό μας.

Σε όλα τα χωριά το όνομα θυμίζει κάποιο φάρμακο!!

Είναι πολύ άδικο για το επόμενο χωριό ότι δεν έχουμε άλλη εικόνα πέρα από το καθρέφτισμα του τεράστιου κάστρου του απέννατι από το οποίο μέναμε.

To Joseline είναι χαμένο μέσα στη Γαλλική Βρετάνη μακριά από τους τουριστικούς προβολείς.

Αν όμως είσαο μαζί με τον κατάλληλο συν- ταξιδιώτη

με το μαγικό μικρούλι Lonely Planet μόνιμα ανοιχτό τότε ...απόλαυσε το!

Είμαστε πλέον στο δρόμο για το Παρίσι , θα το αντέξουμε με τα σαραντάρια

και με το νου μας στις αντοχές μας μιας και η χώρα μετρά 12000 νεκρούς από τον καύσωνα.

Από εδώ και μετά συνεχίζουμε με το Βαραντεό να κάνει σαν εξάβολτο παπάκι μιας και το ζοάν του πίσω κυλίνδρου εξατμίστηκε.(Συνολικά χλμ στο οδόμετρο 14000).

(Αθάνατη Ισπανική συναρμολόγηση)