6ήμερη on-offάδα στην Ελληνοβουλγαρική Ροδόπη

Κείμενο-Φωτογραφίες Στέφανος Αρσένης

Αφορμή για τον συγκεκριμένο προορισμό στάθηκε το περιοδικό moto, που πραγματοποίησε το megatestτου 2014 στην Βουλγαρική Ροδόπη (Τεύχος 537, Ημ. κυκλοφορίας 01 Αυγούστου 2014). Έχοντας σαν βασικό ‘’οδηγό’’ τις top 5 χωμάτινες διαδρομές όπως τις αξιολόγησε το περιοδικό, με την βοήθεια του Google earth & των απαιτούμενων χαρτών (Ελληνικοί & Βουλγάρικοι), σχεδιάσαμε το γενικό πλάνο προσθέτοντας & την Ελληνική πλευρά της Ροδόπης. 4 μοτοσυκλέτες: 2 Tenerextz 660, 1 Africatwin 750 & 1 Dominator 650 με πλήρη εξοπλισμό camping για τις περισσότερες διανυκτερεύσεις…

1η μέρα Λάρισα - Pletena

Ξεκινήσαμε το Σάββατο 13 Αυγούστου από Λάρισα με στόχο την πρώτη ημέρα να διανυκτερεύσουμε στην Βουλγάρικη φύση
Η εκκίνηση έγινε σχετικά νωρίς & στα Τέμπη μας υποδέχτηκε μια σύντομη μπόρα για να μας δροσίσει! Η ζέστη υποφερτή, ο ρυθμός χαλαρός (max 100 km/h, ελέω Domi!) & με τις σχετικές στάσεις φτάσαμε στο Κιλκίς όπου κάναμε ένα μεγάλο διάλλειμα για καφέ & τις προμήθειες σε φαγητό για την πρώτη διανυκτέρευση. Περάσαμε στην Βουλγαρία από Προμαχώνα (χωρίς καθόλου καθυστέρηση στα σύνορα) & αφού κάναμε συνάλλαγμα, βγήκαμε αμέσως δεξιά από τον κεντρικό δρόμο & μέσω επαρχιακού κατευθυνθήκαμε προς Gotse Delchev και έπειτα για Pletena, όπου σχεδιάζαμε να διανυκτερεύσουμε την πρώτη ημέρα.

Στάση στα σύνορα





Οι πρώτες εικόνες από την Βουλγαρία ήταν κυρίως μικρά χωριά εκτός κεντρικού οδικού άξονα, κάμποσα σπίτια σε αυτά με εμφανή τούβλα & παλιά ξύλινα κουφώματα. Σε κάποια σημεία αριστερά & δεξιά του δρόμου, στοίβες από πέτρες αρκετές & εργάτες λάξευαν με εργαλεία χειρός. Η κούραση άρχισε να κάνει την εμφάνιση της & τα τελευταία χλμ βγαίνουν με σχετική δυσκολία. Στάση στην Pletena για να ανασύνταξη, εκεί βρήκαμε & ένα βούλγαρο με καλή γνώση αγγλικών & πρόθυμο να μας βοηθήσει. Έχουμε από πριν επιλέξει σημείο διαμονής & πάμε προ τα κει. Πατάμε για πρώτη φορά χώμα ψάχνοντας το σημείο που έχουμε βρει στο χάρτη. Αλλά μάταια… έχουμε κάνει λάθος, τότε βρίσκεται μπροστά μας ένας ηλικιωμένος Βούλγαρος με το κλασικό Lada & αρχίζει η προσπάθεια συνεννόησης!
Διεθνής γλώσσα

Εν τέλει τα καταφέραμε… μας ξαναγυρίζει στην άσφαλτο, μας οδηγεί στο κιόσκι που έχουμε επιλέξει, μόνο για να διαπιστώσουμε ότι είναι κατειλημμένο από Βούλγαρους που έχουν στήσει γλέντι με ορχήστρα και χορούς, η μουσική πάντως δεν μας ήταν ξένη… Ευχαριστούμε τον συνοδό μας & κάνουμε ένα minimeeting, θα πάμε πίσω περίπου 15χλμ όπου έχουμε μια δεύτερη εναλλακτική ή θα ψάξουμε στην περιοχή που είμαστε. Λόγο πίεσης χρόνου και κούρασης, αποφασίζουμε το δεύτερο.
Ψάχνοντας σημείο για διανυκτέρευση

Βρίσκουμε πλάι & χαμηλά του δρόμου ένα σημείο για διανυκτέρευση με κιόσκι, νερό & χτιστή ψησταριά. Ξεκινάμε τις διαδικασίες στησίματος και ψησίματος.
Έτοιμοι..

Πρώτη υπαίθρια διανυκτέρευση σε Βουλγάρικο έδαφος με παϊδάκι, τσίπουρο, εντωμεταξύ όχι πολύ μακριά μας το Βουλγάρικο γλέντι έχει ανάψει και οι πυροβολισμοί πάνε φέρτι…. καληνύχτα μας!

2η μέρα Pletena– Byuonovo

Το θερμόμετρο το πρωί γράφει 7 βαθμούς κελσίου! Οι κινήσεις μας είναι αργές, πρωινό καφεδάκι απαραίτητο για να ζεσταθούμε & ξεκινάμε. Επιστρέφουμε Pletenaγια να πιάσουμε την χωμάτινη διαδρομή. Ωραία διαδρομή αρχικά ‘’περπατάει’’ δίπλα από ένα ποταμάκι και έχει τουλάχιστον 4-5 κιόσκια για διανυκτέρευση!
Κιόσκι στην αρχή της διαδρομής

Το ξεπερνάμε & συνεχίσουμε. Η διαδρομή συνεχίζει σε βατό χωματόδρομο με χαλίκι. Κατηφορίζουμε & συναντάμε την άσφαλτο που φεύγει από Sarnitsa& στρίβουμε αριστερά. Λίγο παρακάτω στρίβουμε δεξιά για να πιάσουμε πάλι χώμα.
Στην αρχή της διαδρομής βρίσκουμε μια παρέα Βούλγαρων που γνωρίζουν αγγλικά & προσπαθούμε να πάρουμε πληροφορίες για την διαδρομή, τελικά ακολουθήσαμε τον χάρτη… Φανταστική διαδρομή αλλά έτσι και είχε βρέξει τις προηγούμενες μέρες μάλλον θα βγαίναμε από εκεί κάπως έτσι!

Η διαδρομή αυτή μας οδηγούσε στην λίμνη GolyamBeglik, στην διάρκεια της διαδρομής όμως συναντήσαμε φοβερές εικόνες όπως αυτές….





Όταν φτάνουμε στην λίμνη αποφασίζουμε να κάνουμε ένα διάλειμμα για καφέ & να συνεχίσουμε την πορεία μας για Novamahala. Ναι καλά! Όσο τον είδατε εσείς άλλο τόσο τον είδαμε & εμείς. Πήγαμε -μέσα από μια στριφτερή ασφάλτινη & πολύ ωραία διαδρομή- στην διπλανή λίμνη ShirokaPolyana, όπου ήπιαμε τον καφέ μας. Σήμερα είναι Κυριακή & οι Βούλγαροι έχουν γεμίσει τις όχθες της λίμνης κάνοντας πικνίκ. Αποφασίζουμε ότι Novamahala μας πέφτει πλέον μακριά & εξετάζουμε τις εναλλακτικές μας. Αρχικά εξερευνούμε τις όχθες της λίμνης για να κατασκηνώνουμε παραλιμνίος. Δυστυχώς δεν βρήκαμε πόσιμο νερό και το σχέδιο εγκαταλείφθηκε, δεύτερη επιλογή να μείνουμε σε κάτι πολύ ωραία bungalowπου είχε, αλλά οι τιμές ήταν IntercontinentalΑθήνας! Τρίτη επιλογή να κινηθούμε χωμάτινα προς Devin& να ψάξουμε να στήσουμε προς τα εκεί. Ωραία πάμε… αλλά από πού? Δεν καταφέρνουμε να βρούμε την αρχή της χωμάτινης διαδρομής, την οποία βέβαια δεν γνώριζαν ούτε οι Βούλγαροι που ρωτήσαμε! Οπότε αρχίζουμε να κατηφορίζουμε ασφάλτινα προς Dospat με θέα την ομώνυμη λίμνη. Στην πόλη κάνουμε τον απαραίτητο ανεφοδιασμό για μοτό & αναβάτες. Κινούμαστε προς Devin με σκοπό να βρούμε σημείο διανυκτέρευσης. Ο Βασίλης @sob θυμάται ότι προς το Boyonovoέχει κάποια σημεία για δ/ν. Είναι απόγευμα έχουμε αλλάξει κατά πολύ το πρόγραμμα της σημερινής ημέρας & ακόμη δεν ξέρουμε που θα στήσουμε, ξαφνικά στρίβουμε και ‘’μπαίνουμε’’ στο φαράγγι της Yagodina, το τοπίο εκπληκτικό μας ανεβάζει την ψυχολογία και συνεχίζουμε για αναζήτηση σημείου.
Yagodina

Μετά από μια στροφή ξεπροβάλει αυτό:

Δεν νομίζω ότι μπορούσαμε να ζητήσουμε κάτι παραπάνω, έχει νερό, κιόσκι, τραπέζι, ψησταριά & χώρο για μια σκηνή στον προθάλαμο (οι θερμοκρασίες δεν ήταν ιδιαίτερα καλοκαιρινές!) Στήνουμε τις σκηνές & ανάβουμε φωτιά, η συνέχεια είναι γνωστή…

 3η μέρα Byuonovo– Gela

Εγερτήριο & πρωινή ρουτίνα... Η θερμοκρασία είναι και σήμερα χαμηλή, περιμένουμε λίγη ώρα να βγει ο Ήλιος να στεγνώσουμε τον εξοπλισμό από την υγρασία & ξεκινάμε. Φτάνουμε στο σπηλαίο της Yagodina αλλά δεν μπαίνουμε γιατί ανοίγει στη μια. Τσεκάρουμε το χάρτη και αποφασίζουμε να κινηθούμε χωμάτινα από Yagodina προς Trigrad. Μπαίνουμε στο χωριό και μετά από μερικά πέρα-δώθε και μερικές απόπειρες συνεννόησης με τους ντόπιους καταφέρνουμε να βρούμε την διαδρομή.
Ψάχνοντας την είσοδο

Ωραία διαδρομή αλλά απαιτητική και η ώρα δεν βοηθούσε (ήταν κοντά 12.00), λίγο ο Ήλιος, λίγο η δυσκολία της διαδρομής αποφασίζουμε να απολαύσουμε ένα καφέ στο Trigrad. Συνεχίζουμε κάνοντας μια μικρή βόλτα μέχρι το ακριτικό Kesten, φοβερές εικόνες που σε γυρίζουν πίσω στο χρόνο, δυστυχώς μη θέλοντας να χαλάσουμε την ροη της βόλτας δεν βγάζουμε φώτο παρά μόνο στην έξοδο από το χωριό.
Kesten

Επιστρέφουμε Trigrad και συνεχίζουμε ασφάλτινα έως την Shiroka Laka μερικά χιλιόμετρα αργότερα, το χωριό έχει γιορτή και παραδοσιακούς χορούς στην πλατεία. Καθόμαστε σ ένα καφέ –κυρίως για να βρούμε wifi- και να επιλέξουμε ξενώνα για διανυκτέρευση. Αποφασίζουμε να κινηθούμε προς Gela, το χωριό θεωρείται η πατρίδα του Ορφέα και βρίσκεται στην είσοδο της αυριανής διαδρομής. Βρίσκουμε έναν ξενώνα στο αστρονομικό ποσό των 12,5 ευρώ/άτομα για 2 μονόκλινα και ένα δίκλινο. Μέχρι να ετοιμαστεί το δωμάτιο μου, παίρνω τις μηχανές (Honda & Olympus!) και πάω βόλτα να χαζέψω στο χωριό.
Gela

Αφού κάνουμε ένα μπάνιο κατεβαίνουμε για φαγητό στον ξενώνα.
Η βραδινή μας θέα

Απόψε έχω όρεξη και ο ιδιοκτήτης του ξενώνα έχει μια αρωματική ρακί από σταφύλια, μοιραίος συνδυασμός! Στο τέλος της βραδιάς -και μετά από αρκετή ρακί- βρίσκομαι να συζητάω με τον ιδιοκτήτη του Ξενώνα που έχει κάνει Ελλάδα & ομιλεί την Ελληνική, το γιο του που είναι δικηγόρος στην Σόφια και ομιλεί την Αγγλική & έναν Βούλγαρο που ζει στην γερμάνια και ομιλεί την Βουλγαρική, ο πύργος της Βαβέλ….

4η μέρα Gela - Διπόταμα

Με το που ανοίγω τα μάτια μου το πρωί καταλαβαίνω ότι έχει γίνει μ@λ..!α. Όλα τα πράγματα στην ζωή έχουν ένα κόστος, το κεφάλι μου είναι βαρύ και εγώ έχω κομμάρες! Σαν να μην φτάνουν όλα αυτά σήμερα έχουμε να γράψουμε και πολλά χιλιόμετρα, τέλεια! Τρώω – το υποτυπώδες- πρωινό & ανεβαίνω να ξαπλώσω μπας & συνέλθω. Αφού καταλαβαίνω ότι μπορώ να καβαλήσω ξεκινάμε και βλέπουμε, παίρνω και ένα Panadol. H διαδρομή από την Gela προς Mugla (χωμάτινη) ξεκινά δυναμικά, έντονη παρατεταμένη ανηφόρα ότι πρέπει…. Όσο περνά η ώρα αισθάνομαι καλύτερα και απολαμβάνω την διαδρομή, από τις καλύτερες που κάναμε σε όλο το ταξίδι.
Διαδρομή Gela - Mugla






Φτάνουμε στην Mugla, στάση για καφέ και ευκαιρία για φώτο.
Mugla




Από την Mugla έως την πόλη Smolyan, απολαυστικότατη ασφάλτινη διαδρομή, από εκεί και πέρα αρχίζει η τιμωρία…. Smolyan – Zlatograd– Θέρμες – Παρανέστι. Η διαδρομή δεν ήταν κακή, τουναντίον, οι συνθήκες πάλι… Αύγουστος - ζέστη –μεσημέρι – άσφαλτος και αρκετά υποχρεωτικά χιλιόμετρα. Στο Zlatograd προμηθευτήκαμε τα απαραίτητα για την βραδινή διανυκτέρευση, φουλάραμε καύσιμο και μια μικρή στάση για καφέ. Φτάνουμε στο Παρανέστι νωρίς το απόγευμα, δυστυχώς το μοναδικό βενζινάδικο ήταν κλειστό, κάτι το οποίο θα επηρέαζε το υπόλοιπο κομμάτι της Ελληνικής Ροδόπης. Αρχίζουμε να ανηφορίζουμε για Διπόταμα ψάχνοντας για σημείο διανυκτέρευσης. Έχει πάει απόγευμα έχουμε κάνει 2 παρακάμψεις σε παρακείμενους χωματόδρομους αλλά δεν έχουμε βρει κάτι.
Ψάχνοντας σημείο για διανυκτέρευση

Που σαι ρε Βουλγαρία, με τα κιόσκια σου, τα χτιστά μπάρμπεκιου, τις βρύσες…... Περνάμε το χωριό (οικισμό καλύτερα) & αρχίζουμε να ανεβαίνουμε χωμάτινα πλέον. Κάποια στιγμή αρχίζουν τα ζόρια… έχοντας δυο παιδιά με πυρετό πίσω και μια σύζυγο που έχουμε να μιλήσουμε από Zlatograd, θέλω οπωσδήποτε σήμα (το οποίο χάθηκε λίγο μετά το Παρανέστι) και είμαι αποφασισμένος να κατέβω Παρανέστι, ο Βασίλης (@sob) θέλει να στήσουμε πάνω στον χωματόδρομο που βρήκαμε μια βρύση ώστε να μπορώ να τους βρω εφόσον επιστρέψω, και ο Βάϊος έχει φύγει με το Africa να δει τι βρίσκεται μπροστά και λείπει περίπου μίση ώρα! Αποφασίζουμε να πάμε να τον βρούμε, αποδεικνύεται ότι είχε δίκιο επιμένοντας να ανεβούμε το βουνό, βρήκαμε σήμα για το κινητό & καταπληκτικό σημείο για διανυκτέρευση στην δασική θέση Λεπίδα, όπου διέμεναν 3 ξυλοκόποι, απόψε θα έχουμε παρέα! Στήνουμε τις σκηνές μας με την καλύτερη θέα όλου του ταξιδιού, η φωτιά είναι ήδη έτοιμοι, τα ξύλα άφθονα & οι οικοδεσπότες μας κρατούν παρέα για απόψε.
Ροδόπη




Λεπίδα


Εξοχικό με θέα!

5η μέρα Διπόταμα – Δασικό χωριό Ελατιάς

Πλέον το πρωινό ξύπνημα και η διαδικασία μαζέματος, μας έχει γίνει συνήθεια. Ξεκινάμε με στόχο να διανύσουμε ένα μεγάλο μέρος της Ελληνικής πλευράς της Ροδόπης. Η διαδρομή βατή, μεγάλος πατημένος χωματόδρομος και τα χιλιόμετρα βγαίνουν εύκολα.
Στην αρχή της διαδρομής

Σε κάποιο σημείο συναντάμε αυτό..

Ο δρόμος είναι κομμένος! Μετά από μια μικρή σύσκεψη αποφασίζουμε να συνεχίσω με το Dominator(ως το πιο ελαφρύ όχημα) μέχρι την επόμενη διασταύρωση προκειμένου να σιγουρευτούμε ότι ο δρόμος δεν ξανακόβεται παρακάτω.
Ομαδική δουλειά!



Όλα καλά, ο δρόμος ανοιχτός, περνάνε και οι υπόλοιπες μηχανές και συνεχίζουμε. Λίγο παρακάτω θα χαιρετήσουμε τον Θοδωρή, καθώς πρέπει να επιστρέψει απόψε για Τρίκαλα. Εμείς συνεχίζουμε την διαδρομή μας, δυστυχώς δεν επισκεφθήκαμε το παρθένο δάσος καθώς ήταν μια παράκαμψη κοντά στα 50 χλμ και η βενζίνη πλέον δεν περίσσευε.
Ροδόπη



Νωρίς το απόγευμα φτάνουμε κοντά στο δασικό χωριό Ελατιάς, που ήταν και ο στόχος για την αποψινή διανυκτέρευση αλλά ο πλοηγός μας @sob έχει μάτι… κοιτώντας τον χάρτη παρατήρησε κάτι το ενδιαφέρον και βρεθήκαμε να στήνουμε την σκηνή μας δίπλα από ένα ρυάκι, κάτω από δέντρα με τραπέζι-παγκάκι στην καταπληκτική θέση Στραβόρεμμα, λίγο πριν το δασικό χωριό Ελατιάς. Βόλτα, χαλάρωση και για φαγητό ευτυχώς είχαμε κάτι κονσέρβες και λίγο κριθαράκι, διότι δεν συναντήσαμε πολιτισμό καθ΄ όλη την διάρκεια της σημερινής ημέρας. Είναι η μεγαλύτερη απόσταση που έχω διανύσει σε βουνό, χωρίς να συναντήσω ίχνος πολιτισμού!
Στραβόρεμμα

6η μέρα Δασικό χωριό Ελατιάς - Λάρισα

Σήμερα είναι η μέρα της επιστροφής, μαζεύουμε χωρίς βιασύνη τα πράγματα μας. Λίγο η βενζίνη που είναι μετρημένη λίγο τα χιλιόμετρα της επιστροφής αποφασίζουμε να μην κάνουμε άλλη χωμάτινη διαδρομή.

Δεν πειράζει, όπως λέει και ο Βασίλης @sob καλό είναι να υπάρχουν εκκρεμότητες….Keeps you warm. Εις το επανιδείν λοιπόν και παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής.
Στάση στη Δράμα για καφέ, Ασπροβάλτα για γρήγορο φαγητό, Κορινό για το τελευταίο καφεδάκι του ταξιδιού. Λίγο πριν τα Τέμπη χαιρετάω τους υπόλοιπους και στρίβω αριστερά για τα παράλια του νομού Λάρισας, όπου βρίσκεται η οικογένεια. Πριν φτάσω κάνω μια χωμάτινη παράκαμψη να πάρω μια γεύση από Κίσσαβο…