Σαββατιάτικη απόδραση απο τα τσιμέντα

Κείμενο-Φωτογραφίες
Πασχάλης Τσαλίκης

Σάββατο του χειμώνα...
Μία ξαφνική βόλτα σε μέρα που θα περνούσε στο παράθυρο.
Kαι καλά να έχεις παράθυρο σε καμμιά θάλασσα, αν δεν?
Σπρώχνουμε τη διάθεση μας προς τα πάνω τα πόδια μας προς την εξώπορτα
καβαλάμε τον λευκό ιάπωνα εργάτη και σε λίγα λεπτά ανηφορίζουμε το Δερβένι.
Ο δρόμος προς τις Σέρρες είναι ο αγαπημένος μας.
Απαλλαγμένος γρήγορα απο εικόνες αστικές
μακριά απο τις βιοτεχνικές και βιομηχανικές εγκαταστάσεις
 (στις οποίες δεν τα πηγαίνουμε και πολύ καλά σε θέματα αισθητικής)
με ωραίο οδόστρωμα,στροφές, θέα και χωρίς διόδια.
What else?

Mετά τις Σέρρες επιλέγουμε ανάβαση για Λαιλιά
όπου κάποτε λειτουργούσε κι ένα μικρό χιονοδρομικό με 2 lift.
Kάποτε.....




 









Τα ίδια και με τις εγκαταστάσεις του δασαρχείου Σερρών
που στέκουν έρημες εξω απο τη Χρυσοπηγή.




Στο μικρό δασάκι υπάρχουν κάτι ξεχασμένοι ταλαιπωρημένοι πάγκοι
 για ένα πρόχειρο πικ νικ όταν ο καιρός θα είναι πιό φιλικός



Υπό την ατμόσφαιρα της πλήρους εγκατάλειψης.
Δε φαίνεται να έχει ιδιαίτερο κόστος και μία ομάδα εθελοντών
με λίγα υλικά θα έκανε τη διαφορά.
Αλλά τι λέω τώρα, εθελοντές?
Φτάσαμε στη στιγμή που ο διπλανός σου
 δεν προσφέρει ένα δευτερόλεπτο απο τη ζωή του
ένα τίποτα γι αυτόν 'κλικ' που θα πάει για καλό σκοπό
 κι εσυ μιλάς για εθελοντές στο πάρκο του δασαρχείου?
Συγκεντρώσου Τάκη!!!



Αφήνουμε δεξιά μας την Ορεινή κι ανηφορίζουμε προς το χιονοδρομικό και το δάσος του Λαιλιά.
Η καλή ταβέρνα κλειστή το ξενοδοχείο με τη βαρύγδουπη παροχή...spa,κλειστό.
Κλειστό και το στόμα και σκέφτομαι....
Μα ούτε μία βόλτα με την αλατιέρα-εκχιονιστικό?



Εξοπλισμένοι με χιονολάστιχα συνεχίζουμε μόνοι μας παρέα με 2 ζεύγη ροδιές..
Η θα βρούμε 2 αυτοκίνητα επάνω ή κανένα.
Μας αρέσει η ησυχία ενώ μπαίνοντας στο δάσος κόπασε κι ο αέρας, ώρα για περπάτημα.






Κι εδώ δασαρχείο και σημείο ελέγχου...






Πρωτεύον και δευτερεύον οδικό δίκτυο στην ίδια κατάσταση.
Ισότητα παιδί μου,στην πράξη..





Το να συνοδεύεις ένα ζευγάρι φρέσκα μάτια είναι αξία ανεκτίμητη.



Κατηφορίζουμε προς την πόλη με παρέα..



Μία μικρή παράκαμψη προς την Ακρόπολη
και εικόνα άνοιξης απο το δέντρο στο περιβάλλοντα χώρο.
Εκτός απο αυτό και τα ερείπια της Ακρόπολης
 θα βρείτε κι ένα καλαίσθητο καφέ
όπου απαγορεύεται το κάπνισμα.



Συνέχεια στο Άγκιστρο και τις γνώριμες βάθρες του κι επίλογος στον Πλατανο έξω απο το χωριό.
Πολύ καλό φαγητό ακόμα καλύτερη μουσική κι ακόμα καλύτερες τιμές,προτείνεται ανεπιφύλακτα.




Γεμίζουμε νερό για την πόλη και ξανά στο γνώριμο και γρήγορο δρόμο της επιστροφής.



ΠΡΟΣΟΧΗ...
Το κομμάτι του δρόμου απο Σιδηρόκαστρο προς Σέρρες και αντίθετα
είναι σε μήκος 5 περίπου  χλμ επικίνδυνο για την κυκλοφορία.
Τεράστιες λακκούβες και κομμάτια του δρόμου
σε μέγεθος μικρής πέτρας έχουν αποκολληθεί
 κι άν πλησιάσετε φορτηγό ή άλλο ψηλό προπορευόμενο όχημα
είναι πιθανόν να αποκτήσετε αρκετά παράσημα στο μέτωπο του αυτοκινήτου
όπως δυστυχώς συνέβη και με εμάς.....
Κι αν είστε με τη μοτοσυκλέτα?
(Αν αυτός ο δρόμος βρισκόταν σε χώρα και όχι σε ομοίωμα αυτής,
 το λιγότερο, θα είχε κλείσει προς επισκευή)




See ya!!