Δοκιμή μακράς διάρκειας Dunlop Trailsmart max

 4 Ιανουαρίου 2018

Το νέο ελαστικό της Dunlop με τον κωδικό Max να το συνοδεύει ,
είναι το πρώτο δίγομο ελαστικό στην trail κατηγορία.

Από σήμερα είναι στη διάθεση μας για μία long term δοκιμή





Η δίγομη σχεδίαση έρχεται να προσφέρει ακόμα μεγαλύτερη διάρκεια ζωής.Για αρχή ερχονται 2 σαββατοκύριακα γεμάτα με εκατοντάδες χιλιόμετρα σε κάθε είδους τερραίν και ως χρήστης Dunlop επί σχεδόν 190.000 χιλιομετρα (μόνο στο 1200) ανυπομονώ να δω τη γνωστή εξαιρετική απόδοση στο δρόμο και το βρεγμένο συνδυασμένη με ακόμα μεγαλύτερη χιλιομετρική απόδοση.


Μείνετε συντονισμένοι!




5 Ιανουαρίου 2018


Μέσα στο επόμενο δεκαπενθήμερο τα ελαστικά θα τοποθετηθούν και στο LC adv του σύντροχου και επίσης χιλιομετροφάγου Alex ώστε να έχουμε πιο σφαιρική εικόνα για τη συμπεριφορά τους.Υπολογίζω πως ο κύκλος δοκιμής θα έχει σχηματιστεί κάπου μέσα στον Ιούνιο.

 Kαι φρέσκια εικόνα μετά απο 100 χλμ στρώσιμο και 400 σβέλτα χλμ σε υπέροχα οδοστρώματα.






Θα πώ ότι η είδηση έρχεται απο το εμπρός ελαστικό.
Επαναπροσδιορισμός του όρου κατευθυντικότητα ακόμα και σε καμπές του αυτοκινητόδρομου κοντά στην τελική μας ταχύτητα.
Ρίξτε μια ματιά στην σημερινή παρέα και θα καταλάβετε..








8 Φεβρουαρίου 2018


Μπήκαν στο LC του Αλεξ αλλά και στο ΚΤΜ 1290 του Χρήστου.
Μαζί όμως μπήκε και μία ίωση στον αναβάτη του πρώτου.
Μην ανησυχείτε, τωρα που θα βγεί ξανά στο δρόμο θα τα κάνει να μαρτυρήσουν
όσα ξέρουν μέσα σε κανέαν τρίμηνο, το πολύ.
Σε μένα πέρασαν τα 1000 χλμ αλλά λόγω υγρασίας και σκιερών κομματιών
δεν υπάρχει εύκολα έδαφος να τα ζορίσω όπως θέλω.
Κρατάμε πάντως την πολύ θετική πρώτη εντύπωση απο το Χρήστο με το 1290
γιατί έρχεται απο ζευγάρι Roadsmart πού είναι ήδη κορυφαία επιλογή.

Βρισκομαι στα 2.500 χλμ απο την τοποθέτηση ίχνη φθοράς δεν υπάρχουν και οι εντυπώσεις εξακολουθούν να είναι πάνω απο άριστες.Απολαμβάνω ιδιαίτερα την κατευθυντικότητα και την αισθηση στο φρενάρισμα του εμπρόσθιου.

Το ΣΚ 16 εως 18 Μαρτίου τα περιμένει μαραθωνια δοκιμασία και θα επανέλθω.


20 Μαρτίου 2018

 Συμβαίνει τώρα στο Salerno της Ιταλίας.
Χιονόπτωση δρόμοι με χιόνι και το 1290 συνεχίζει διπλο και αγέρωχο
Τι αλλο να ζητήσει κανείς?






 Όταν στη Βόρεια Παρέα
https://www.facebook.com/groups/1640086646277417/?ref=bookmarks
μιλάμε για δοκιμή ελαστικών με άποψη εννοούμε κάτι τέτοιο.
Παρά τη χρονική σύμπτωση με την πρωταπριλιά ...το βίντεάκι είναι αληθινό!!!!!!!
http://www.zougla.gr/automoto/moto/article/motosikleta-ke-xionia-de-simeni-panta-toumpes

Ο Χρήστος μετά απο το adv ταξίδι στην χιονισμένη Ιταλία
δηλώνει απλά ενθουσιασμένος απο τα λάστιχα
κι επιβεβαιώνει μετά απο 6000 χλμ το αξιόμαχο τους.
Τα δικά μου πέρασαν τις 5000 κι εξακολουθούν επίσης
να έχουν πλήρη τα χαρακτηριστικά τους.
Για τους λάτρεις των αριθμών στο 1200 έχουν υπόλοιπο 6 χιλιοστά
στο κέντρο του πίσω ελαστικού με αρχικό πάχος πέλματος τα 8.5.
Και συνεχίζουμε!!

12 Απριλίου 2018

Εκεί που έλεγα ότι τον Ιούνιο θα έχουμε εικόνα αυτή ήρθε απο τη γειτονική χώρα.
11.000 χλμ για το σετ του 1290 με τα 5000 να εχουν γινει στην Ιταλία.
Σε λιγότερο απο 4 μήνες πλήρης και αντικειμενική αναφορά.




Και συνεχιζουμε!


14000 χλμ πλέον στο ΚΤΜ...

Η εικόνα του πίσω ελαστικού τα λέει όλα.
Το καλύτερο στην καλύτερη τιμή.

Sicily by car

Κείμενο-Φωτογραφίες Ειρήνη Μυλωνά

Ταξίδι στην Ιταλία με πλοίο από την Ηγουμενίτσα, 

πάντα με παράκαμψη-στάση στο αγαπημένο Παπιγκο...   

Το λιμάνι άφιξης είναι το Bari, αλλά ο πρώτος ιταλικός καφές είναι στο Taranto

Η διάσχιση της Calabria, το νότιο μέρος της χώρας, ήταν μια όμορφη έκπληξη.
Δε διστάζω να επισκέπτομαι ό,τι μου φαίνεται ενδιαφέρον.

Transfagarasan `13

 Κειμενο - Φωτογραφίες
Κωνσταντίνος  Τσουτσούλης


Μετά από 9 χρόνια κατοχής ενός TDM και κάνοντας βολτούλες εδώ στα κοντά, σκέφτηκα πως θα έπρεπε να αρχίσω να ξεμακραίνω σιγά σιγά να ξεφύγω από τα ίδια και τα ίδια. Από γνωστούς που ταξίδευαν είχα ακουστά κάποια μέρη αλλά αυτά μου φαίνονταν δύσκολο να πάω εκεί. Μια φορά είδα την εκπομπή στο Top Gear που πήγαν στο Transfagarasan και μου άρεσε το μέρος και λέω Ρουμανία είναι, πόσο δύσκολο να είναι να πας εκεί; Βλέπω στον χάρτη την τοποθεσία και συμπεραίνω ότι είναι πολύ πιο κοντά και εύκολα να πας απ`ότι περίμενα. Το προτείνω σε ένα φίλο να πάμε παρέα και δεν το συζητήσαμε καν.
Κανονίσαμε με τις βάρδιες λόγω δουλειάς ημερομηνία και μόλις ήρθε η ώρα ξεκινήσαμε, απλά ξεκινήσαμε μεσημέρι γιατί ο Γιώργος δούλευε νύχτα κι έπρεπε να ξεκουραστεί. Πρώτη στάση στο Bansko και διαμονή στο Kempinski για να το παίξουμε και λίγο λόρδοι παναθεμα μας.

 

Λουλούδια της πέτρινης Γης

Κείμενο Πασχάλης Τσαλίκης

 Φωτογραφίες Πασχάλης Ειρήνη Χριστίνα Τσαλίκη

Πέτρα λουλούδια και φως στο δρόμο για την Ανάσταση.

Μεγάλη Εβδομάδα και οι υπερτυχεροί βόσκουν αμέριμνοι έξω απο την Οινόη.

FIM Europe Tour assistance Barcelona 2018

Κείμενο Πασχάλης Τσαλίκης
Φωτό Παναγιώτης Καλαιτζής

 Πιστοποίηση βοηθών ομαδικών εκδρομών με μοτοσυκλέτες.
Μία πρωτοβουλία που ξεκίνησε απο την Ελλάδα!!
Εγκρίθηκε ως ιδέα απο την FIM Europe και έγινε για πρώτη φορά πράξη  το καλοκαίρι του 2016.
Η εκπαίδευση έλαβε χώρα για δεύτερη φορά τον Απρίλιο του 2018
στο εξαιρετικό και φιλόξενο Centro de seguridad Honda στη Βαρκελώνη της Ισπανίας.
Ηταν μεγάλη τιμή για μένα να γίνει δεκτή η αίτηση
που κατέθεσα μέσω της λέσχης μου (του Μ.Ο.Θ.)
και να βρεθώ έτσι μαζί με τον συνταξιδιώτη για χρόνια  Ηλία
στο δρόμο για τη Βαρκελώνη με σκοπό την απόκτηση άλλης
μίας εξαιρετικής εμπειρίας αλλά και γνώσεων
πάνω στο αγαπημένο μας εδώ και δεκαετίες χόμπι.
Την οργάνωση σχεδίαση και συμμετοχή σε ομαδικές μοτοεκδρομές.

5 χωμάτινες μέρες Βόιο – Γράμμος – Βαρνούντας – Βίτσι – Βέρμιο

Το καθιερωμένο πλέον 5νθήμερο μας βρίσκει  -ελάχιστους δυστυχώς- στην γραμμή εκκίνησης στις 30/08. Ο Βασίλης με το XT660Z Tenere & εγώ με το Dominator 650. Η επανάσταση της τεχνολογίας άγγιξε και την δική μας βόλτα, πλέον διαθέτουμε gps (έστω και σε android)!! Το πρόγραμμα φέτος είναι:

Βόιο – Γράμμος – Βαρνούντας – Βίτσι – Βέρμιο

 

Ανοιξιάτικο Πήλιο.Γωνία 51ης και Timeless square

Η τρίτη χρονιά κατά σειρά που γιορτάζω τη γενέθλια ημέρα μου
στο ανοιξιάτικο  Πήλιο μαζί με το κορίτσι της ζωής μου.
Φέτος η έξοδος απο την 51η λεωφόρο της ζωής
μας έφερε στην timeless πλατεία του Λαύκου στο νότιο Πήλιο.
Σε μία τεράστια συνεχόμενη έκπληξη,αυτήν απο τη ζωή για λίγες ώρες
σε μία κοινωνία ανέγγιχτη απο το χρόνο και τα προβλήματα του.
Είναι απο τις λίγες φορές που θέλω να ξεκινήσω
και να τελειώσω μία ιστορία του δρόμου δίχως ούτε μία φωτογραφία.

 Αλλά......

Νικήτας ο κρυμμένος θησαυρός

Σάββατο και οι βόλτες τέτοια μέρα τείνουν να εξελιχθούν σε εθισμό.
Πάντα θέλουμε να φεύγουμε μακριά απο τα ''εμπορικά'' κέντρα
και τους ακίνητους, δίχως νόημα καφέδες του φαίνεσθαι (με τρύπιες κάλτσες κλπ).
Παρά το ότι βρισκόμαστε στο 3ο δεκαήμερο του Μαρτίου
ο καιρός έχει προσωρινά γυρίσει και το κρύο είναι αισθητό.
Προετοιμασία και επιλογή της Χαλκιδικής που μας περιμένει έρημη και δίχως κυκλοφοριακό.

Φτάνοντας στο φανάρι της Νικήτης έχεις μπροστά σου 3 επιλογές.
Συνεχίζεις και χάνεσαι στον παράδεισο της Σιθωνίας κάνεις δεξιά και κατεβαίνεις στην παραλία για να δεις πως θα έπρεπε να είναι ΟΛΟΙ οι παραθαλάσσιοι οικισμοί της ρημάδας της πατρίδας σου και την τελευταία, αριστερά, προς τον παλιό Νικήτα.
Εκεί πήγαμε σήμερα ...παρά το εμφανές ρίσκο του αριστερά.

Κρυμμένη Κύπρος

Abandoned Roads 1

Κείμενο Πασχάλης Τσαλίκης
Φωτό Βόρεια Παρέα






Ο Μάρτιος πλησίαζε και η παρέα του ''Ανατολή
στο Αιγαίο'' ήταν έτοιμη για την επανάληψη.
H ιδέα του εκδρομικού στους εγκατελλειμένους δρόμους
ήρθε κάπου εκεί, στην κουβέντα για τα περσινά.
Abandoned Roads.
Είναι σπάνιο το όνομα να μου ''κάθεται'' με τη μία στα Αγγλικά,
 κι αυτή η περίπτωση ήταν μία απο αυτές.
Ο Χρήστος φτιάχνοντας το υπέροχο λογότυπο έβαλε σε μία στροφή... το 1.


 

Δεν είμαι και πολύ της επανάληψης και λίγο κοντοστάθηκα.
Μου θυμίζει αυτούς που δίνουν 5 φορές το όνομα της γυναίκας τους
 σε ένα κότερο στο οποίο πάνω ψιλοφαντάζεστε τι γίνεται.
Θυμήθηκα όμως μετά τα ''Ασφάλτινα Ελληνικά Βουνά''
που πάνε φέτος για το νούμερο 7 και που με την απρόσμενη επιτυχία τους
πέσανε ως και θύμα αντιγραφής -εννίοτε αστείας -και αναθεώρησα.

Οι διαδρομές σχεδιάστηκαν στο τραπέζι με τον φίλο Αναστάση
 και με τη βοήθεια του Νίκου και του πρόεδρου
 οικοδεσπότη και ...μπαμπά Ανέστη,
ελέγχονταν καθημερινά πριν την εκκίνηση για την βατότητα τους.

Γιατί το να επιχειρήσεις να διασχίσεις τα Βαρδούσια
και κομμάτια της Ευρυτανίας με χωματόδρομο Μάρτιο μήνα στα πλαίσια
μιας αμιγώς ασφάλτινης εκδρομής έχει το πρωτόκολλο του.
Πρέπει να είσαι έτοιμος με εναλλακτικές πάντα με γνώμονα
την διασφάλιση των συνοδοιπόρων και την καλοπέραση όλων ανεξαιρέτως.

'Ολυμπος μαγνήτης οδηγών και σκέψης 11-3-18

 


Κείμενο
 Πασχάλης Τσαλίκης


Φωτογραφίες
Πασχάλης Τσαλίκης 
Μιχάλης Σαμαρίνας


Ήθελα απλά να θυμηθώ για ποιόν ακριβώς λόγο αγόρασα
 κάποτε μια μηχανή 1200 ολόκληρων κυβικών.
Να θυμηθώ πώς τότε έφευγα γρήγορα,ένα δεύτερο μετά την πρώτη σκέψη.
Και πώς ακόμα πιό γρήγορα γυρνούσα γεμάτος απο την οδήγηση,
το ρολάρισμα μιάς μεγάλης, το τρέξιμο με μεγάλα τριψήφια.

Bansko-Vihren `13

Για τους περισσότερους το Bansko συνεπάγεται με χιόνι,χιονοδρομικό, πακέτο διακοπών με group και χειμώνα. Για τους απανταχού μοτοσυκλετιστές όμως όχι. Σε 220 χλμ από Θεσσαλονίκη ή 160 από Καβάλα είσαι σε ένα Αλπικό τοπίο με Βουλγάρικες όμως επιρροές. Καλύτερη εποχή είναι από Απρίλιο που τελειώνει η χιονοδρομική σεζόν έως κατά τον Οκτώβριο, εκτός κι αν έρθει Ινδιάνικο καλοκαίρι και πάρει παράταση.
Βέβαια μην περιμένετε να είναι Αυστρία αλλά είναι οικονομικά και στην τελική πετάγεσαι έστω και αυθημερόν.
Ξεκίνησα να πηγαίνω πριν χρόνια και μια φορά είδα έναν δρόμο να συνεχίζει προς το βουνό, και λέω δεν πας προς τα `κεί? Στις πίστες θα πηγαίνει. Μόλις μπήκα προς τα μέσα ο δρόμος έγινε όνειρο.

Καλοστρωμένος, λίγο σφιχτός βέβαια, μέσα στο δάσος και νάσου και οι εγκαταστάσεις του χιονοδρομικού.Ανεβαίνοντας προς τα πάνω φτάνω στο camp Banderica όπου έχει καφέ και φαγητό αρκετά καλά θα `λεγα. Από `κει λίγο πιο πάνω ειναι το καταφύγιο Vihren στα 1950μ. υψόμετρο.

 

 Εκεί στο βάθος της κοιλάδας είναι το Bansko.

Κόσμο είχε αρκετό αλλά ήταν όλοι Βούλγαροι που ήρθαν για πεζοπορία στο βουνό και ορειβασία. Βλέπω κι αυτά και λέω Α, υπάρχουν κι άλλα μηχανάκια εδώ.

Ο Ντομινάτορας και το άλλο κι εγώ δεν ξέρω τι είναι το Ρώσικο. Ξαφνικά σκάει μύτη ένας Βούλγαρος γύρω στα 55 με την κυρά ντυμένοι με πλήρη εξάρτηση, καβαλάνε τον Ντομινάτορα και βουρ για Σόφια απ`οτι κατάλαβα από την πινακίδα. Real biking λέω από μέσα μου!Αφού ήπιαμε από μία πορτοκαλάδα την οποία μας την έστιψαν εκείνη την ώρα αρχίσαμε να κατηφορίζουμε κι εμείς να πάμε να κάνουμε κανα spa (αυτά είναι τα ωραία). Αξίζει να σημειωθεί οτι ο δρόμος τον χειμώνα κλείνει όχι μόνο επειδή έχει ένα σκασμό χιόνι εκεί πάνω αλλά περνάει μέσα από μία πίστα.

Ετούτη εδώ.

Αφού κάναμε 16 χλμ.σε πιο σφιχτό πεθαίνεις δρόμο κατεβήκαμε στην πόλη.

Πάμε στο Kempinski για spa, δίνουμε 15 ευρώ το κεφάλι και λιώνουμε για όσο θέλουμε.

Για μια απλή Κυριακάτικη βόλτα το συστήνω ανεπιφύλακτα.

Transalpina '15

Φέτος πολλά έλεγα για μοτοδιαδρομές, το είχα πάρει ζεστά αλλά δεν μπόρεσε κανένας να ακολουθήσει. Στην αρχή απελπίστηκα αλλά έκατσα και σκέφτηκα πως όταν κάποιος θέλει κάτι πολύ δεν έχει παρά να το κάνει. Στην αρχή λέγαμε με την Μαρία (η γυναίκα μου είναι αυτή) να πάμε προς Transfagarasan μεριά που ξαναπήγα και ήθελε να το δει αλλά μας έστειλε γράμμα ένας πελαργός και δεν μπορούσε γιατί έπρεπε να τον περιμένει. Οπότε αλλαγή προγράμματος εξολοκλήρου και φίλε αφού δεν ακολουθάει κανείς, μόνος.

Βγάζω μία διαδρομή 3 με 4 διανυκτερεύσεων και ετοιμάζω βαλίτσες. 
Ξεκίνησα μεσημέρι με προορισμό την Craiova. Κατά τις 23:00 θα είμαι εκεί λέω. (Εσύ είσαι που το λες);

Almendras floreciendes(Ανθισμένες αμυγδαλιές)

Kείμενο-Φωτογραφίες
Πασχάλης Τσαλίκης
 


Οι ανθισμένες αμυγδαλιές της μοτο-ψυχής μας
περίμεναν την πρώτη ανοιξιάτικη μέρα πώς και πώς.
Απο το πρωί η πρόγνωση επιβεβαιωνόταν και μία πολύτιμη μετά το χειμώνα
βόλτα γεμάτη με εναλλαγές χρωμάτων μας περίμενε.

Δεξιόστροφη Βαλκανική γύρα.

   Μετά από ένα χρόνο απραξίας, αποφάσισα να ξεκουνηθώ εν μέσω μίας ανακατωσούρας που περιλάμβανε ανεργία, αλλαγή, προσαρμογή δουλειάς και πίεσης από έναν πιτσιρικά.
   Ο χρόνος δεν επέτρεπε και πολλά πολλά, οπότε με έβλεπα για τέταρτη φορά στην αγαπημένη μου Ρουμανία η οποία ήταν η μόνη που μπορούσε να μου προσφέρει ο,τι κοντινότερο σε Άλπεις.
 

Ξεκίνημα εν μέσω βροχής με πρώτη στάση στο Gotse Delchev για ανεφοδιασμό.


Μιας και μου άρεσε η  διαδρομή που έκανα το `15 με προορισμό την Κραιόβα είπα να την ξανακολουθήσω ψυλλιασμένος αυτή τη φορά.