Ιούλιος 2021 και ξεκινούμε για ένα παλαιό δικό μου χρωστούμενο,μια γύρα στα νησιά του Αιγαίου.
Οι ημερομηνίες σταθερές και πάνω στο κατασκηνωτικό πρόγραμμα της μικρής μας.
Και πάνω σε αυτές το πρώτο ναύλο προς τη Σύμη να απέχει δύο μέρες από την εκκίνηση στα βόρεια.
Άνοιγμα του χάρτη και το δεύτερο μεγάλο χρωστούμενο
αυτό της Ειρήνης στα Άγραφα μοιάζει να οδεύει κι αυτό προς διεκπεραίωση.
21-6-2021 20.55 μμ
Η επιστροφή της Δευτέρας του Αγιου Πνεύματος είναι από τις πιο επώδυνες της χρονιάς και συναγωνίζεται μόνον με αυτές απο την Πρωτομαγιά παλαιοτέρων προ covid εποχών.
Χιλιάδες αυτοκίνητα επιχειρούν μέσα σε λίγες ώρες να βρεθούν πίσω στην πόλη και η ακίνητη γραμμή φτάνει σχεδόν μέχρι τα Μουδανιά ενώ αυτή του πρωτου ποδαριού μετα τις ομώνυμες (του ποδαριού) παρεμβάσεις στην Ποτίδαια έφταναν πριν λίγο μέχρι την ανισόπεδη του ...Σάνη!!!!!
Για να γλυτώσεις τον μεγάλο κίνδυνο της χρήσης ΛΕΑ μετά την Καλλικράτεια ακολούθησε με και δες σε πραγματικό σχεδόν χρόνο την επιστροφή μέσω επαρχιακών με μηδενική στην κυριολεξία κίνηση.
Από Σκιώνη εως τον κόμβο Σάνη όλα κυλούν ηρεμα.
Η Ποτίδαια μου τρώει ένα πεντάλεπτο με τους οδηγούς παρά την τσαντίλα τους
να παραχωρούν ευγενικά χώρο στις 3 μοτοσυκλέτες που γίναμε ένα.
Και στα Μουδανιά βγαίνω στον παλιό..
Τρίγλια
Έξω από την Κρήνη με την πρώτη λίμνη στα δεξιά μου
Εκει στο βάθος αριστερά το μπουρίνι κάνει πίσω προς το Θερμαικό και τον Ολυμπο,τέλεια.
Άλλη μια λίμνη έξω από το Μονοπήγαδο όπου μπορείς να επιλέξεις το πάσο μεσω Βασιλικών να σταματήσεις στο Περέκ για χειροποίητα κουλουράκια ή να συνεχίσεις για Αγιο Αντώνιο όπως εγώ.
Κατηφορίζοντας άλλη μια λίμνη έξω απο το προαναφερθέν χωριό
Στον αυχένα προς τη Σουρωτή στάση στις δροσιές
Μέσω Σουρωτής και Ταγαραδων πιάνω τη Μουδανίων που ρολάρει κανονικά και σε σύνολο μία ώρα και δεκαπέντε λεπτά είμαι στην Καλαμαριά με κατανάλωση μόλις 5.4 λιτρα/100 χλμ χωρίς ΛΕΑνταρισμούς και λοιπές προτεινόμενες από τους άσχετους εξυπνάδες.
Επιβάρυνση πέρα από το δεκάλεπτο 11 μόνον χλμ.
Τριήμερο στα βουνά των Αγράφων και τα Τζουμέρκα με πλοηγό το Θέμη,το Μελάτο.
Δεν υπήρχε αμφιβολία για το επίπεδο δυσκολίας,
Ο συνδυασμός της ανάγνωσης του πρόλογου με την πρότερη εμπειρία είναι αλάνθαστος.
Επίπεδο πέρα από τα συνηθισμένα,σύνθεση δυσκολίας στην εξερεύνηση
άγνωστων παρατημένων δρόμων με εξαντλητική υπομονή επιμονή και ωράριο
στολισμένο με την απόλυτη OFF διαβίωση για 3 ολόκληρες μέρες.
Οποιαδήποτε σύγκριση με οποιοδήποτε σουπερμαρκετάδικο
τύπου OFF γενόσημο προιόν παράφρασης ή παράνόησης
με κάνει να σκάω από τα γέλια.
Θα προσεγγίσουμε κι όσο πάει,αυτά δε χάνονται!
Αν υπάρχει μία λέξη για να περιγράψεις την εκδρομή, αυτή είναι η σύνθεση.
Από το πρώτο δευτερόλεπτο μέχρι τη στιγμή που έσβησε και ο τελευταίος κινητήρας
συμμετείχα σε μια σύνθεση.
Πήλιο.
Σταθερός μαγνήτης για τον κουρασμένο από την αδιάφορη αισθητική και την παγωνιά της καραντίνας.
Η απόφαση πάρθηκε σε ανύποπτο χρόνο .εορτασμός της επετείου για τον γάμο μας
και της σειράς γενεθλίων και ονομαστικών εορτών που έχουμε κάθε Άνοιξη.
Μαζί μας ο Μπάμπης και η Άννα αρπάζοντας την ευκαιρία
για ένα διαφορετικό ΣΚ μακριά από την καθημερινότητα.
Πιστοί στα εργασιακά μας καθήκοντα Σάββατο πρωί και με τεστ 48 ωρών στην τσέπη παρακαλώ πιάνουμε τους παράδρομους με προορισμό την ανατολική Μακεδονία.
Ο νέος παλιός δρόμος για τις Σέρρες είναι εκ των ουκ άνευ όταν κινούμαστε προς τα εκεί.
Ημερήσια του τελικού στόχου στρωσίματος του 1250 με ιδανικές θερμοκρασίες
και ακατάλληλο για ερασιτεχνική φωτογράφιση φως.
Με τον Πάνο και τον Άλεξ βρεθήκαμε και ανηφορίσαμε για τις δροσιές του ανατολικού Χορτιάτη.
Έστω και εντός ενός άχαρου οδηγικά νομού απολαύσαμε τον κρύο καθαρό αέρα
τα πρώτα δειλά ανθίσματα και μιά πραγματικά όμορφη παρέα.
Μου έμεινε η γνωριμία και η κουβέντα με τα παιδιά του gsmotoclub και όχι μόνον
η τέλεια οδηγική συμπεριφορά όλων ανεξαιρέτως
(το γκρουπ 18 μοτοσυκλετών θέλει υπομονή και συννενόηση με τα μάτια)
.....και φυσικά η χαρά της καινουριας μοτοσυκλετας!
Κορίτσια....Εγώ το πρωί θα φύγω ο καιρός είναι δροσερός και οι δρόμοι ανοικτοί,
συνθήκες ιδανικές για στρώσιμο μεγάλου υδρόψυκτου κινητήρα.
Ναι αλλά να ερχόμασταν κι εμείς, η σέλα πρέπει να πάρει έγκριση!
Η μοτοσυκλέτα έχει έρθει σπίτι της εδώ και 12 ώρες.
Το βράδυ περνάει γρήγορα με μία μικρή βόλτα γνωριμίας
και τοποθέτηση των απαραίτητων αξεσουάρ
Η λευκή αυτή τη φορά Παρασκευή φτάνει στο μεσημέρι της
και με σβέλτο ρυθμό βρίσκομαι δυτικά της πόλης με συγκεκριμένο στόχο
τις μικρές ταμπελίτσες που σε πάνε νότια ανεβαίνοντας την παλιά Καστανιά.
Η Θεσσαλονίκη βράζει επιδημιολογικά...λένε οι ειδικοί.
Οι Θεσσαλονικείς εδώ και μέρες χτυπημένοι απο την Άνοιξη έχουν παρεί το νόμο στα χέρια τους μαζεύονται στα γνωστά στέκια συγχρωτισμού και κατεβάζουν τις μάσκες με πρώτη αυτή του πειθαρχημένου και νομοταγή πολίτη.
Κι εδώ που τα λέμε και πολύ άντεξαν.
Βίγλα Πισοδέρι Μάρτιος 2021!
Βασιλίτσα και περιξ των Γρεβενών.
Ο Βοριάς έβαλε όλα τα φίλτρα του και εγώ τη ματιά μου.
Σμίξη ερημιά κι αναμονή.
Η φετινή χιονοδρομική χρονιά έφαγε μεγάλο Χ σαν αυτό που κάνουν τα καλώδια.
Κατηφορίζοντας σταματώ στη διασταύρωση για Σαμαρίνα.
Το εκκλησάκι και ο αυλόγυρος του μας γνέφουν συνομωτικά!
Μαυραναίοι ,screen saver!
Σταθμός τρένων Κοζάνη.ήταν κάποτε το τέρμα,τώρα τέρμα τα δίφραγκα.
Mε
την κακή αφορμή του χαμού του mr Fania....Aπό το 2009 έως το 2011
ζήσαμε Οικογενειακώς την Λατινική Αμερική από μέσα κι από έξω.Στα στενά
πίσω από το γήπεδο στο Buenos -μας έφαγαν με το να μην πάτε με το
μωρό-με βερμούδα τρύπιο παπούτσι και χαμόγελο ένα με τους ντόπιους.Πάλι
με το καρότσι στη διάσχιση των λιμνών των Άνδεων με τον Χιλιανό
τελωνειακό στην Peula να ψάχνει τις 30!! πάνες του μωρού για άσπρη σκόνη
και να ρίχνει κι ένα μέγιστης απολογίας i love Salonica στο τέλος.Με
τους κράχτες στην Avenida Florida να παραδίδουν στην αλλαγή βάρδιας μαζί
με τα κουπόνια και το μισό τσιγάρο στον επόμενο,μην πάει χαμένο.Με το
αλάνι στην ψαραγορά του Santiago να πέφτει επάνω μου να φάει τα ψιλά που
έπεσαν (και κανένα πορτοφόλι αν πέσει σε χαζό) που έπεσε σε Αρειανό με
γυναία Παοκτσού που διδάσκει Ισπανικά , να τον βρίζει και να μην ξέρει
που να κρυφτεί ο δύσμοιρος, με το μωρό δύο χρονών να περπατάει 2 χλμ στο
δάσος μέχρι το Fin del Mundo.Και φυσικά στο δαίδαλο της Chicha στο
κεντρικό Περού με τα πολύχρωμα τρίκυκλα να ουρλιάζουν και τους οδηγούς
τους να χορεύουν Cumbia μέχρι και την ώρα που φουλάραν βενζινόλαδο,Με τη
λαική στο Cusco να ψωνιζουμε μια κούκλα χειροποίητη και η γιαγιά που
την έφτιαξε να φιλάει το δεκαδόλλαρο, το ένα ευρώ αδερφέ μου -κι εδώ μας
είπαν να μην πάμε το λεν κι οδηγοί-αλλά στη φαμίλια οδηγός είμαι εγώ
και χάρτης η Καλαμαριώτισα και πάλι με το μωρό αλλά χωρίς καρότσι γιατί η
ζωή δεν περιμένει αλλά σε περιμένει.Στο παρακάτω άκουσμα οι τύποι
χορεύουν τραγουδώντας για τη γιαγιά που πέθανε έχοντας φάει τα πάντα
και ζήτω οι γιαγιάδες και οι παππούδες που έφαγαν τη ζωή με το
κουτάλι.Κάθομαι με τα παπούτσια σκονισμένα στην αγορά του Olandaidambo
στο δρόμο για το Macchu Picchu και κοιτάζω το πλήθος , τα πήγαμε καλά
Ειρηνούλα δες το χαμόγελο και την κίνηση της έφηβης πλέον κόρης στο
χορό,από εκεί τα φέραμε!!!
Εντός νομού με την αιτιολογία της άσκησης,κυρίως του πνεύματος και των ματιών.
Ο αναίτιος εγκλεισμός στα στενά σύνορα του νομού Θεσσαλονίκης μας ωθεί στο να βρίσκουμε κάθε φορά κάτι διαφορετικό κάτι που συνήθως το προσπερνάμε στο δρόμο μας για έναν μακρινό προορισμό.
Το καφεδάκι στο Περέκ ήταν ιδέα του Πάνου και οργανώθηκε στο πόδι, βλέπε viber Βόρειας Παρέας,
