Η Θεσσαλονίκη βράζει επιδημιολογικά...λένε οι ειδικοί.
Οι Θεσσαλονικείς εδώ και μέρες χτυπημένοι απο την Άνοιξη έχουν παρεί το νόμο στα χέρια τους μαζεύονται στα γνωστά στέκια συγχρωτισμού και κατεβάζουν τις μάσκες με πρώτη αυτή του πειθαρχημένου και νομοταγή πολίτη.
Κι εδώ που τα λέμε και πολύ άντεξαν.
Κι εδώ που τα λέμε κανείς δεν πίστεψε στον αόρατο εχθρό αν δεν τον ένιωσε να του κόβει την ανάσα.
Για να αποφύγω αυτόν τον αδικαιολόγητα άφοβο αέρα των άλλων επέλεξα το γύρο του Χορτιάτη την νεκρή ώρα που ακόμα και οι πεζοπόροι κοιμούνται τον κεκτημένο πρωινό Κυριακάτικο ύπνο.
Η αρχή από το φράγμα Θέρμης
η συνέχεια μέσα στο δάσος πριν το καταφύγιο και μετά η κατάβαση προς την Περιστερά.
Μετά το χωριό ένας άγνωστος χωματόδρομος με τραβάει σαν μαγνήτης.
Με ανταμείβει με την γνωριμία με δύο μικρά ξωκκλήσια ,
της Αγίας Παρασκευής
και του ακόμα μικρότερου χωρίς αναφορά στον προστάτη τυυ.
Στο βάθος βλέπω για πρώτη φορά ένα μοναστήρι που είναι κυριολεκτικά αθέατο από το νέο δημόσιο δρόμο που οδηγεί από τον κάμπο των Βασιλικών στο χωριό.
Επιστροφή.....
Και φυσικά εικόνες εν κινήσει με την Baghira να κελαηδάει
ετοιμοπόλεμη για τη νέα σεζόν στα χώματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο