Γαλάζιο λευκό κι ανάγλυφο του Αιγαίου των Ανθρώπων και των Βουνών

 Ιούλιος 2021 και ξεκινούμε για ένα παλαιό δικό μου χρωστούμενο,μια γύρα στα νησιά του Αιγαίου.

Οι ημερομηνίες σταθερές και πάνω στο κατασκηνωτικό πρόγραμμα της μικρής μας.

Και πάνω σε αυτές το πρώτο ναύλο προς τη Σύμη να απέχει δύο μέρες από την εκκίνηση στα βόρεια.

Άνοιγμα του χάρτη και το δεύτερο μεγάλο χρωστούμενο 

αυτό της Ειρήνης στα Άγραφα μοιάζει να οδεύει κι αυτό  προς διεκπεραίωση.

 

Παρασκευή

Οι 37 βαθμοί της Σαλονίκης μας δείχνουν βουνό για την πρώτη διανυκτέρευση,

 

 

Το κοντινότερο και από τα πιό δροσερά το Τίταρον στις νότιες πλαγιές του οποίου μας περιμένει το Λιβάδι.

 

 

 

 

Σάββατο

 

 

Πρωινό ξύπνημα για να βγούμε νικητές στη μάχη του κάμπου και να πιάσουμε νωρίς Πύλη και Μουζάκι τις πύλες των δρόμων που οδηγούν στις δροσιές.

 

 Πεωινό στο γνωστό φούρνο της Πύλης κι αυτό που κάνει τα ταξίδια στην Ελλάδα ξεχωριστά αρχίζει,κουβέντα επί παντός επιστητού με τους Ανθρώπους.

 

 

Ανηφορίζουμε και το θερμόμετρο κατεβαίνει

 

 

 

 στα Πετρίλια πίνουμε έναν Ελληνικό και πριν τον καβγά για τα αιολικά 

που πλησιάζει το καφενείο με ταχύτητα μεγαλύτερη από καλοκαιρινή μπόρα

την κοπανάμε για το χωματόδρομο που θα μας ανεβάσει στη θέση Τρία Σύνορα.

 

 

 

Το όνομα έρχεται από τη συνάντηση τριών νομών των Ευρυτανίας Καρδίτσας και Τρικάλων.

 

 Πίσω μας η Καράβα με τις κρυμμένες ιστορίες της.

 

 

Και μπροστά το βλέμμα όσο πάει η φαντασία.

Επικρατεί απόλυτη ησυχία και το ταξίδι προς τα ...νησιά 

αρχίζει να έχει επάνω μας ευεργετική επίδραση.

 

 

 

 

 

 

 

 Κατηφορίζουμε σε ένα τμήμα παλιάς ασφάλτου και περνάμε μέσα από το Τροβάτο όπου ξανασυναντούμε τον βατό χωματόδρομο.

Λίγα χλμ πιο νότια στις παρατημένες υποδομές δίπλα στον Αγραφιώτη ψάχνουμε και βρίσκουμε δρομάκι μέχρι την κοίτη για ένα γρήγορο δροσερό μπάνιο.

Μαζί με το δρομάκι και η  παράξενη ιστορία ενός αναποδογυρισμένου Panda

 

 Εδώ,τελεια!

 

 

 Πάμε για τον κεντρικό,,,

 

 

 

 Αλλη μια συνάντηση αυτή τη φορά με παιδιά της πόλης δικά μας παιδιά με on off στη θέση off.

Διαδικτυακή φιλία που έγινε χειραψία,ότι καλύτερο!

Η γνωστη στροφή με το βράχο που αναβλύζει νερό,στάση και γρήγορο κολατσιό στο απέναντι ξύλινο γεφυράκι.

 

 

 

όσο για το κολατσιό ....ήρθε και θα υπάρχει  πάντα στην τσέπη μας  

 

 Ο προορισμός για σήμερα είναι τα Επινιανά και συγκεκριμένα το φιλόξενο Πανόραμα των Αγράφων.

Φτάνουμε νωρίς για να χορτάσουμε την υπέροχη θέα προς την Κοιμωμένη αλλά και να ζήσουμε λίγο το χωριό από μέσα.

 

 

 

\

 

 

Κοιμωμένη των Αγράφων.

Εχουν γραφτεί πολλά για αυτή τη μορφή που σχηματίζουν οι κορφές κοντά στο Ντελιδήμι,

το κλικ την κατάλληλη ώρα κάνει το πρόσωπο της γυναίκας που κείτεται ανάσκελα

 να μοιάζει απόκοσμα αληθινό.

 

Και με τη συννεφιά ακόμα πιό έντονο...

 

 

Απόγευμα και βόλτα με τα πόδια στο προκομμένο χωριό

 

 

 

 

και τριγύρω με άρωμα.... jumagrafa

 

 

 

 

 Την ώρα που σουρουπώνει αρπάζουμε με το γείτονα τα μηχανάκια και πάμε να ψάξουμε λίγο το αδιέξοδο προς το οροπέδιο όπως μας το είπε ο Κώστας.

Εδώ λίγο πριν τελειώσει η μέρα αλλά και το βατό κομμάτι της διαδρομής.

 

 

 Το άπλωμα του τρανανά.

Ο χειμώνας εδω πάνω είναι βαρύς και μεγάλος,η προετοιμασία είναι το παν.

 

 

 

Κυριακή

Η βόλτα είναι σκέτη απόλαυση μέχρι το Καρπενήσι.

 

 

 20 βαθμοί και ένα απίθανο ανάγλυφο μέχρι να βγούμε στον Κρέντη.

 ο Δρόμος είναι επιπέδου πίστας αλλά τα κιλά που κουβαλάμε είναι πολλά για παιχνίδια.

 

 Έχουμε πολλές ώρες μέχρι τον απόπλου από τον Πειραιά αποφεύγουμε τελείως την Εθνική και βλέπουμε τα διπλανά της αξιοθέατα.

Χωρις φυσικά διόδια(είναι πολλά τα λεφτά Άρη).

 

 

 Απόγευμα και λύνουμε για Δωδεκάνησα και συγκεκριμένα για τη Σύμη.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Δευτέρα

Ξημερώνει και τα παράλια της Τουρκίας είναι στο οπτικό μας πεδίο.

 

 

Απολαυστικός καφές από τα χεράκια και το μαγικό μπρίκι της Ειρηνούλας,

 

 

 

είμαστε ξενύχτηδες αλλά με πολύ καλές συνθήκες.

(Στρωματσάδα στο πεντακάθαρο και άδειο για την εποχή Ariadne)

 

 Αρκετά τουριστικά σκάφη και η ακτοφυλακή πανταχού παρούσα.

 

 

Φτάνοντας στο νησί η πρώτη ευχάριστη έκπληξη έρχεται από τους οικοδεσπότες μας.

Η κυρία Εύα και ο κύριος Νίκος έχουν τα μεγάλα και περιποιημένα δωμάτια τους στην πιό έξυπνη γωνιά της πολύβουης χώρας κι ένα χαμόγελο να δένει όλη μέρα με τη διάχυτη έγνοια που έχει για τον φιλοξενούμενο του ο καλός επιχειρηματίας.

(Εκεί είναι το μυστικό,στο να αισθάνεται ο πελάτης φιλοξενούμενος).

 

Ξεφορτώνουμε κι ανηφορίζουμε το δρόμο για τον Πανορμίτη.

 Οι χάρτες είναι ωραίοι αλλά είναι επίπεδοι!

Η έκπληξη από το δυνατό ανάγλυφο του νησιού είναι ευχάριστη,στη διαδρομή 20 χιλιομέτρων βρίσκουμε από γυμνές πλαγιές μέχρι πευκόδασος με σκιές ,ελάχιστους τουρίστες και μια δόση αιγιοπελαγίτικης αμοργιανής δροσιάς.

 

 

Θα συμπληρώσω πως 

 απαγορεύται να ξαναέρθω.

 

 

 Μέσα στο συγκρότημα κτιρίων λειτουργεί ένας παραδοσιακός φόυρνος με εκλεκτά εδέσματα

Τα πάντα είναι περιποιημένα και ήσυχα.

 

 

 

 Νησιώτικο μεράκι και προκοπή.

 

 Κάτω στο λιμανάκι τα δύο σκάφη του λιμενικού με τον οπλισμό σε αναμονή μας θυμίζουν πως βρισκόμαστε σε παραμεθόριο ζώνη.

 

 

 

 Αφήνουμε πίσω τον κόλπο του Πανορμίτη.

Εχω αυτήν την αίσθηση ότι ήταν ωραία επίσκεψη αλλά δεν θα ξαναέρθω ποτέ σε αυτό το μέρος.

 

 

 Η ταμπέλα μας οδηγεί σε έναν στενό τσιμεντένιο δρόμο που καταλήγει στον κόλπο της Μαραθούντας.

Αυτό ναι...θα είναι το κρησφύγετο μας στο νησί!

 

 

 

 

 

Γυρνώντας στη χώρα άλλη μία παράκαμψη προς τα Δυτικά αυτή τη φορά 

για να δούμε την παραλία Τόλι

Έχω να πω για τη φιλόξενη διάθεση και το πεντανόστιμο κατσικάκι

 που μας καλωσόρισε γευστικά στο νησί εδώ στην ταβέρνα Δάφνη.

 

Το κολπάκι γενικά δεν έχει κάτι ιδιαίτερο η θάλασσα πάντως  είναι κι εδω πεντακάθαρη και δροσερή

Τριτη

Η μισή μέρα είναι αφιερωμένη στο κομμάτι του νησιού με τις παραλίες

 που δεν έχουν πρόσβαση από το οδικό δίκτυο. 

Αγία Μαρίναι και Αγιος Νικόλαος αφήνουμε κόσμο στις οργανωμένες αυτές ομορφιές και συνεχίζουμε

Αναμφισβήτητα η κορυφαία αίσθηση που έχεις όταν το καραβάκι σε αφήνει στον απρόσιτο από στεριά Αγιο Γεώργιο το Δυσάλωνο είναι μοναδική.

Με την οδηγία να έχουμε μαζί μας νερό δίνουμε ραντεβού με τον καπετάνιο σε ένα τρίωρο

Κι αφηνόμαστε στη μαγεία του Αιγαίου.

Λιγοστοί κολυμβητές και κάμποσες .....αίγες για παρέα.

ότι και να γράψω για αυτά τα νερά είναι λίγο.

Καθαρτήριο της ψυχής και του μυαλού , κάθε βουτιά

 είναι ξεκούραση και -έστω προσωρινή- αναχώρηση

φεύγουμε ελπίζοντας να έρθουμε ξανά και σύντομα.

Στο γυρισμό κάνουμε μια ενδιάμεση στάση στην διακριτικά οργανωμένη  Νανού

.. έτσι για να μην τρομάξουμε από την απότομη επιστροφή στον κανονικό κόσμο.

Φτάνοντας με το καραβάκι στη Χώρα

Το απόγευμα αποφασίζουμε να περπατήσουμε ή μάλλον καλύτερα 

να ανηφορίσουμε την Καλή Στράτα.

Τον κεντρικό πεζόδρομο της Χώρας που θα μας βγάλει (εκτός από την ανάσα)

 στην Παναγία του Κάστρου και το μπαλκονάκι της από το οποίο φαίνονται τα πάντα όλα!

 

Ανηφορίζοντας θα δούμε μια Σύμη διαφορετική από το high προσωπείο του λιμανιού.

Είναι γεμάτη ιστορία , όπου και να κοιτάξεις  

Φτάσαμε.

Στην Στράτα και πάλι κατηφορίζοντας.

 

Μικρές ιστορίες μετετροπών.

Θήκη μεταφοράς .....εξάδας νερού!!

 

 

 

 

Κάτω δεν μας έκατσε να κάτσουμε.

Λίγο το στήσιμο λίγο η ζέστη και το πηγαινε έλα.....

Ωραία μαγαζιά αλλά είναι φανερό ότι κυνηγάμε μόνον την επαφή με το γαλάζιο και τον Άνθρωπο.

Την Τετάρτη θα την περάσουμε σιωπηλά στη Μαραθούντα.

Το τηλεφώνημα που ευχόμουν να μη γίνει ποτέ και για κανέναν μας....

ο φίλος Αντρέαςχ έφυγε για το μεγάλο ταξίδι.

...το αθάνατο Αιγαίο είναι βάλσαμο για τα μουσκεμένα  μάτια μας.

 

 

Οχι πως είμαστε  τίποτα πρωτάρηδες στη ζωή και στις σφαλιάρες της 

αλλά η αναχώρηση ενός φίλου και συνομήλικου καλού ανθρώπου αρχίζει και πονάει.....

Στην καντίνα πάνω από τη χώρα είμαστε στα γράδα μας,τα παλληκάρια ντόπιοι μαστόροι μας πιάνουν την κουβέντα και δυο τρείς παγωμένες σε κουτάκι για να λασκάρουμε είναι ότι πρέπει.

 

 Το βράδυ μπαίνουμε στο καράβι.....

Λειψοί,ξημέρωμα στον Πλατύ Γιαλό.

Το τι προηγήθηκε της διανυκτέρευσης εδώ είναι ωδή στον παραδοσιακό Ελληνικό τουρισμό

 και τους μικροαπατεώνες του.

Γειά σας κυρία μου να κλείσω ένα δωμάτιο εκτός του μπουκιν να μην χρεώνεστε ?Βεβαίως το κλείσαμε σας περιμένω,

αλλά δύο μέρες πριν έρθετε- μάλλον  βρήκα καλύτερο πελάτη  -  σας λέω ότι το είχα διπλοκλείσει από λάθος με το μπουκιν και θα σας βάλω αλλού να ξέρετε ...

ΟΚ απαντούμε με βαριά καρδιά εμείς και τα λέμε στο λιμάνι.

Και φτάνουμε στις 2.45 το πρωί στο λιμάνι και φορτώνει στο αμάξι ένα ζευγάρι και μου λέει περιμένετε παιδιά.

Και πλησιάζω και τη ρωτάω έχοντας τσεκάρει πιο πριν 

γιατί το δωμάτιο που ΔΕΝ μου δίνεις είναι ελεύθερο στο μπουκιν καλή μου??

 

Ασε μου λέει το μπουκιν ότι θέλει λέει!!

Ταξιαρχία μου έφαγες πλοκ και ντιλιτ όρθιος θα μείνω όλο το βράδυ αλλά μαζί τελειώσαμε.

 

 

Και κάπως έτσι αράξαμε σαν ερωτευμένα φοιτητάκια στον Πλατύ όνομα και πράγμα Γιαλό

 και μετρήσαμε με το μελτέμι να μας δροσίζει 

τα άστρα όλου του ουρανού  συν δύο... εμάς τους δύο!!

 

 

 

 καλημέρα Λειψοί!!!

Που είπαμε κοπελιά πως είναι ο παραδοσιακός ξυλόφουρνος??

Οχι μόνο σπάνιο αλλά και λειτουργικό το μικρό αδερφάκι της ΜΖ μας!

Το πρωί και ειδικά μετά από ένα καλό πρωινό τα πράγματα είναι πιό εύκολα.

Κλείνουμε να μείνουμε το βράδυ στα υπέροχα Angela Studios 

 Ζωγραφιά!!

 Ξεφορτώσαμε από πράγματα και ξενέρωμα και πάμε περιήγηση.

Οι οδηγίες του Θέμη μιλούσαν για ένα βατό χωματόδρομο 

που θα μας πάει στο μονοπάτι για το Μονοδένδρι.

Μισό να σηκωθώ γιατί έπεσα κάτω από τα γέλια,το μόνο που έχει μείνει από το βατό χωματόδρομο είναι οι πέτρες πάνω στις οποίες κινείται η βαριά μοτοσυκλέτα για ένα περίπου χιλιόμετρο οπου το μαρτύριο σταματά σε έναν φράχτη βγαλμένο από τις σελίδες του Λούκυ Λουκ.

400 μέτρα μετά

 με το μόνο που έλειπε να είναι το κοράκι του νεκροθάφτη από το παραπάνω κόμικ

εμφανίζεται η μοναδικής άγριας ομορφιάς παραλία.

Ανηφορίζουμε και ψάχνουμε την επόμενη,μικρό το νησί και θέλουμε να το ρουφήξουμε από άκρη σε άκρη.

Ισως η ανυπομονησία να είναι και από την  έλλειψη βόλτας το χειμώνα ,ποιός ξέρει!

Το απόγευμα μαθαίνουμε για το χαμό της Rafaella Cara...

αλλά εντάξει .....η είδηση ελέγχεται!

Βόλτα στο λιμάνι,τα πάντα είναι περιποιημένα το ίδιο και οι προς τα πάνω τιμές

 κάτι το οποίο δεν περιμέναμε σε τέτοιο βαθμό.

Αλήθειες.....αν φτάσεις στο όγδοο σίγουρα έχεις έρθει με κάτι που σχετίζεται με το Λιμεναρχείο.

Πρωινό αραλίκι στο Angela Studios οι μέρες τελειώνουν 

κι ευτυχώς το καλοκαίρι τώρα μπάινει στην καρδιά του.

Πρωινό μπάνιο

Στην άλλη άκρη της παραλίας ,no fast food εξαιρετικού διάκοσμου σημείο.

Το εκκλησάκι αυτό το συμπαθήσαμε ,στην βόρεια άκρη του παραλιακού δρόμου.

Η διαδρομή προς τον Πλατύ Γιαλό

Αφήνουμε την κοσμική παραλία για το μεσημέρι που τα αρμυρίκια θα είναι must 

και βρ'ισκουμε το δρόμο για την ερημική παραλία της Κοίμησης.

Μετά από μια γρήγορη βουτιά πιάνω το μονοπάτι για το ομώνυμο μοναστήρι.

Υπερθέαμα ακτογραμμής απόλυτη ησυχία εύκολη ανάβαση 

και η προσμονή σε κάθε στροφή να δω τη Μονή.

Μετα την πεζοπορία λύτρωση στα νερά του πλατύ Γιαλού

Σε χωματόδρομο που κακώς πίστεψα ότι οδηγεί στην Κοίμηση βρήκαμε εθελοντές Ισπανούς! που μελετούν και βοηθούν το θαλάσσιο πλούτο να ισσοροπήσει.

 

 

Απόγευμα πλέον και βόλτες γύρω απο τη χώρα

Η απογευματινή μας  επίσκεψη στα αμέτρητα ξωκλήσια γύρω από τη χώρα περιελάμβανε και στάση στην Παναγία του Χάρου.

Παραλία Χοχλακόρα

Χαμένοι ανάμεσα στις ξερολιθιές και τα αμπέλια νιώθω βλέμματα επάνω μου.

Κορίτισιαααα!

Τελευταίες ώρες στο νησί και το σούρουπο το περνάμε στην ήσυχη  γωνιά μας στο Χριστό.

Η νύχτα στο πλοίο είχε κούνημα ευτυχώς για πολύ λίγες ώρες.

 

 Φούρνοι,οι αφανείς ήρωες της νύχτας στο Αιγαίο  σε δράση.

 

 

 

 

Με την αποβίβαση φουλάρουμε και διασχίζουμε την Εύβοια αντι της άχαρης Εθνικής.

Μια ολιγόλεπτη στάση στο Δρυμώνα και με το πέρασμα απέναντι μια ακόμα για νοστιμότατο φαγητό στο λιμανάκι του Αχιλλειου.

Παλιά Εθνική για τη Σούρπη ενα απο τα ελάχιστα καραμανλάκια που σώζονται!!

Στη Λάρισα τρώμε -τι άλλο- ζέστα!

Όχθες Πηνειού σε αναζήτηση δροσιάς ,,,,μάταια

Λιτόχωρο πολύβουο εσπρεσσάκι και καβάλα στο expressάκι να μας πάει για λίγο πίσω.

Το ταξίδι μας άρεσε πολύ η διαφυγή από το μακεδονίτικο σκηνικό του εγκλεισμού

 είχε πανω μας μια υπέροχη κι ευεργετική επίδραση.

Το κοστολόγιο του ήταν ειδικά στο νησιώτικο κομμάτι πέρα από κάθε λογική 

μιας και οι ημέρες ήταν πολύ λίγες για μια τόσο δαπανηρή μετακίνηση.

Η αύρα που έχει αφήσει επάνω μας όμως είναι απείρως πιο πολύτιμη από οτιδήποτε υλικό.

Καλό καλοκαίρι σε όλους και κυρίως στη διάθεση μας!!!!

See ya!