Τα κλασσικά.... χειμώνας.
Με πάχνες(στο δρόμο) άχνες(στα κράνη) κι αράχνες (στα μοτερ)
η επιλογή βόλτα κι όπου μας βγάλει ήταν μονόδρομος.
Ανεβήκαμε προς τα Σέρρας
Έξω από τη Νέα Ζίχνη στη θέση Αθάνατο Νερό κ με το θερμόμετρο κολλημένο στο 5.
πιάσαμε χωριά για τα οποία δε μίλησε ποτέ κανείς.
Σφελινός Σκοπιά και στο βάθος το Μενοίκιο όρος.
Σε όλα με ένα δυνατό ''γεια χαρά'' μέσα από το κράνος
για να ζεστάνει εμάς αλλά και τους λιγοστούς που ξεμύτισαν
να πάρουν μια ανάσα και να λιαστούν από τον αδύναμο ακόμη ήλιο.
Είναι εξπερ στο ποζάρισμα είναι και το μηχανάκι αγωνιάρικο....σταρ
Κάπου εδω το GPS μας βαζει σε ένα χωριό σε συνεργασία πάντα
με το Μπάμπη που δίνει τις εντολές στο τιμόνι.
Σύμφωνα με ατούς τους δύο είμαστε στη Μικρόπολη
και ψάχνουμε τον τρόπο να ανεβούμε στο πλάτωμα των Μαμούθ.
Να εδώ να από εκεί ωραίο χωριό και δε το θυμάμαι
τόσο σκαρφαλωμένο αλλά τι να σου κάνει η μνήμη ....
Μετά από συνενόηση με τον έταιρο ψηλό πάμε προς το καφενείο
να τον περιμένουμε μιας και πάνω έχει παγωνιές και δεν ενδείκνυται για βόλτα.
Λίγο πριν το καφενείο είδα το κτίριο που μας έβαλε στο σωστό δρόμο
και δεν ήταν άλλο από τον Α.Σ. (Αγροτικό Συνεταιρισμό) της Καλής Βρύσης
μέσω του οποίου μάθαμε πως είμαστε απλά σε ...λάθος χωριό!
Στη Χαριτωμένη τα πλατάνια αναπαύονται μέσα στη δροσιά του χειμώνα
Στη Μικρόπολη που είναι η ασφάλτινη βάση των Μαμούθ
κάναμε μια γενναία στάση για ένα ''εις υγείαν''.
Απο εκεί Δράμα για βενζίνη και στάση στον Ταξιάρχη που τον ξέρουν οι παλιοί ως Σίψα
Με φόντο το Παγγαίο που φέτος στέκει επιτέλους χιονισμένο
Στα Κερδύλλια θα μας βρει το σούρουπο και μέσω Εγνατίας
θα κουρνιάξουμε ξανά στην πόλη μερικές πολύτιμες ώρες πιο πλούσιοι από χθες.
See ya!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο