Ήταν τόσο μεγάλη η ανάγκη να ανεβούμε στις μηχανές και να φύγουμε που ξεχάσαμε να βγάλουμε διαδρομή.
Είχα από βδομάδες στο μυαλό μου το νότιο Κίσσαβο με την ελπίδα
ότι ο χειμερινός ήλιος βλέπει και στεγνώνει το δρόμο ώστε να χαρούμε λίγη σβέλτη οδήγηση.
Ακολουθούμε τον παλιό μέχρι την Κατερίνη και τον Πλαταμώνα,
ο ρυθμός μετρημένος μιας και οι υγρασίες δε συγχωρούν.
Ούτε λόγος για εθνική και μέσω Τεμπών και Συκούριου φτάνουμε στο δρόμο που σκαρφαλώνει στην Ανατολή με το αγαπημένο σκηνικό στην πλατεία της.
Το πέρασμα μέσα από το πυκνό σύννεφο θέλει απόλυτη προσήλωση καλή ρύθμιση στη ζελατίνα και φυσικά αντιθαμβωτική που οι μισοί από εμάς έχουμε ξεχάσει να τοποθετήσουμε.
Μόνος σύμμαχος η κεντρική λευκή λωρίδα μιας και χωρίς αυτήν κυριολεκτικά πρέπει να σταματήσεις ή να κινηθείς με ταχύτητα ποδηλάτου.
Ευτυχώς σε λίγα λεπτά βγαίνουμε από πάνω και σταματάμε στο ξωκκλήσι
του Άγιου Παντελεήμονα έξω από το χωριό για αγνάντι λίγες φωτογραφίες
αλλά και δύο αναπάντεχες συναντήσεις.
Και αυτή η κούκλα έχει πέσει θύμα του κοντού πλαγιοστάτη,
θα μπει η προέκταση και θα μπορεί να παρκάρει δίπλα
στα υπόλοιπα on off χωρίς να κινδυνεύεις από τούμπα
Είμαστε σε κάθε στάση στα πειράγματα!
Όχι το πρόγραμμα όχι η ανάρτηση όχι το σαζμάν..ευτυχώς από το βάθος ακούγονται τα κουδούνια
από το κοπάδι που θα μας επαναφέρουν για λίγο στην κανονική ζωή.
Λίγα κατσίκια και πρόβατα και μαζί τους ο Ηλίας,μια καλημέρα και πλησιάζει.
Οι άνθρωποι γύρω από τον κάμπο είναι κατά κανόνα πρόσχαροι, έτσι κι αυτός.
Στην ερώτηση πόσο χρονών είσαι μου απαντάει 76.
Στο Στέλιο είπε 78 οπότε το κλείνουμε κάπου στη μέση.
-Παιδιά έχεις? τον ρωτάω
-Γελάει μαζεύεται και απαντάει...προς το παρόν όχι!!
Γελάμε όλοι μαζί στην παρέα προστίθεται ο Κώστας
που έχει έρθει με τον αγρότη (Isuzu πετρέλαιο) και το αλυσοπρίονο Stihl .
Το οποίο Stihl είναι στον τομέα του η αντίστοιχη bmw motorrad δηλαδή τέλειο αν πάρει μπρος.
Δεν πήρε και πιάνουμε την κουβέντα όλοι μαζί,
ο μεγάλος δρυς έπεσε από τον αέρα και το δασαρχείο έδωσε το ΟΚ να το κάνω καυσόξυλα.
Βγάζει ένα χρόνο τον ρωτάω...και δύο μου λέει.
Να ρε φίλε επίδομα θέρμανσης αεράτο σκέφτομαι!!
Πιο μεγάλο κι από τον ψηλό.
Έχει ένα κρύο που δε μας πιάνει η χαρά της κοπάνας προηγείται .
Φωτογραφίες βγάζουν τα μάτια και κάτι λίγες προσπαθούν τα κινητά.
-Πόσοι είστε στο χωριό ξαναρωτάω
-Τώρα το χειμώνα 15 λέει ο Ηλίας αλλά είναι όλοι γέροι.
-Μόνο εγώ και καναδυό άλλοι είμαστε οι νέοι!
Πάμε πλατεία λέω αλλά δε θα σταματήσουμε γιατί πρώτον στο καφενείο έχετε καλό τσίπουρο
και δεύτερον πρέπει να ξαναπεράσουμε την ομίχλη
που δε δείχνει να κάνει πίσω παρά το ότι μεσημέριασε
Έτοιμοι να απολαύσουμε τη διάσχιση αλλά προηγείται το αγνάντι
και οι πόζες!
Ανασυγκρότηση μετά από την αναπάντεχη συνάντηση με το yeti του βουνού
γιατί (κι αν είναι δυνατόν)
κινούμαστε ανάμεσα σε κυνηγούς που έχουν στήσει καρτέρι στο αγριο-γουρούνι.
Νομίζω πως τώρα ξέρω πως σκοτώνουν ο ένας τον άλλον κατά λάθος.
Επιστρέφουμε μέσω Αγιόκαμπου ,ο ενεργοποιημένος καταρράκτης
κοντά στο Στόμιο είναι μετά από πολύμηνη αδράνεια αξιοθέατο.
Ελληνική επαρχία το χειμώνα.
No colours included
Πριν την άχαρη εθνική ένα σουβλάκι στην καντίνα στο Ζάχο.
Σταθερή αξία μόνο που για να κρατήσει την τιμή χαμηλά ξέχασε να βάλει μέσα το καλαμάκι.
φΓεια σας ,τα λέμε του χρόνου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο