Οι φθινοπωρινές βόλτες θέλουν καλό διάβασμα του καιρού
ειδικά αν έχεις σκοπό να γυρίσεις στεγνός.
Βροχές δε φαίνονται στο χάρτη αλλά τοπικά κρύβονται εκπλήξεις.
Ορθώς ξεκινάμε με το κουτί για το Λιτόχωρο όπου τίποτα δε δείχνει που θα πάει η μέρα
Το περπάτημα κατά μήκος του Ενιππέα με το χωριό στα αριστερά είναι κάτι που είχα να κάνω από τα χρόνια του σχολείου και όπως καταλαβαίνεις μια ωραία έκπληξη που μου έκανε η Ειρήνη.
όλες οι εποχές σε εξέλιξη,να δούμε τι θα πει ο χειμώνας (αν έρθει)
Όταν βλέπω τέτοια εικόνα προσπαθώ να φανταστώ το παρελθόν του.
Κάποτε ήταν πρώτη στο χωριό ...τώρα στα αζήτητα.
Κάτσε να ξαποστάσεις σαν παιδάκι!
Για αρκετή ώρα ήμασταν μέσα στη διαδρομή ,τερματίσαμε το ίδιο διακριτικά!
Στο βάθος ξεσπάει κάτι σαν καλοκαιρινή μπόρα
Το ίδιο και πίσω μας,το βουνό κλείνει κι όποιος πρόλαβε κατέβηκε.
Σελφι που βλέπεται (σπάνια επιτυχία)
Μετά τη Σκοτίνα όπου χαθήκαμε επιμελώς κι επιτυχώς ανάμεσα σε ωραία σπίτια κι αυλές
το πέπλο νέφους και βροχής καλύπτει τα πάντα
Παλιός Παντελεήμονας , αυτοκίνητα και λεωφορεία σε κανονική πολιορκία του οικισμού ,
...και σε όποιον αρέσει.
όταν λέμε βρέχει συχνά,ούτε τηλέφωνο δεν προλαβαίνεις να πάρεις στεγνός.
Οι υπόλοιποι (εμείς) θα τον χαρούμε από απέναντι!
Τελευταία ματιά από την παραλία μπορστά στο παλιό σιδηροδρομικό τούνελ
που έγινε μαγαζί με ...πορτιέρη!
Τώρα είναι που γυρνάω πλάτη και χαζεύω που μπορεί να είναι
μέσα στο συννεφο ο μικρός μας παράδεισος του πρώτου ποδιού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο