Σιθωνία ο φθινοπωρινός παράδεισος κι εγώ

 

 Τελευταία μέρα του ''τριημέρου'' κι αφού όλα έμοιαζαν έστω και για λίγο στη θέση τους

κούμπωσα στην επιστροφή προς τη Θεσσαλονίκη μια δεξιόστροφη γύρα του δεύτερου ποδιού 

έτσι για να γυρίσυν όχι τα λάδια που μπήκαν στα τενεκεδάκια τους αλλά τα μυαλά.

 

 

Με περίμενε απαλλαγμένη από τους όγκους των αυτοκινήτων και των επισκεπτών με τις σκιές της και τη μυρωδάτη υγρασία μέχρι τη Σάρτη και τον καυτό ήλιο με την ασημένια θάλασσα από το Κουφό μέχρι και τη Νικήτη.

Πάνω από τον Αρμενιστή η πρώτη ματιά στο ήρεμο για την εποχή Αγιον Όρος

 

Η Σάρτη απο ψηλά την προσπέρασα μιας και ο χρόνος ήταν μετρημένος

 κι ο καφές με το Μήτσο δε θέλει βιασύνες.

Μετά τη Συκιά είχα βάλει στο μάτι τα 5 βήματα στην Αμμο.

Είναι ταβερνάκι πρώτο ,κλειστό αυτην την εποχή.

 

Κι όλα τα υπόλοιπα κλειστά , άλλου είδους ησυχία αυτή.

 

Αλλα βρήκα πάλι στα 5 βήματα από την άμμο 

κιόσκι που θα τιμηθεί δεόντως μόλις μπει το ...φθινόπωρο

Και μία με το μηχανάααακι

το φιόρδ στο τέλος του ποδιού.

Από κάτω αόρατο το παλιό Mamba 

και στιγμές νυχτερινών πάρτυ που θα μεινουν για πάντα στο μυαλό.

Από εκεί και μετά όλοι οι δρόμοι (ένας είναι) οδηγούν στο Πόρτο Κουφό

Διάφοροι ευτυχισμένοι τύποι λιάζονται πίσω από τα καλάμια τους ,

άλλοι έχουν πιάσει τα τσίπουρα σε μια καντίνα-καβάντζα ,

άλλοι παλεύουν να ντανιάσουν τα δίχτυα ,

κι άλλοι να παίξει  κανένας μεζές περίσσεμα να βγει κι αυτή η μέρα!

Μετά την Τορώνη πιάνω τον κατηφορικό για Αζάπικο 

Εδω μπορείς να αντιληφθείς από που πήρε το παρατσούκλι Χελώνα το νησάκι Κέλυφος.

Τα λιμανάκια του Carras επίγειος παράδεισος.

Δίπλα στο camping του Σταύρου

Εδω είμαι σε χωματόδρομο που είναι μονόδρομος (φυσικά πάω ανάποδα)

Στον ανεφοδιασμό στο Βατοπέδι

συναντώ μια ομάδα 5 Ελληνοαμερικάνων που χαίρονται εδώ και 10 μέρες

 την έρημη Ελληνική επαρχία με ιδανικές ,

τις ιδανικότερες για την ακρίβεια καιρικές συνθήκες.

Να είστε καλά να ξαναέρθετε ( και να πείτε και στους υπόλοιπους να κάνουν το ίδιο)

See ya !

H άφιξη στο μπαλκόνι μας  στην καταταλαιπωρημένη αισθητικά Θεσσαλονίκη είναι όαση,

υπομονή μέχρι την επόμενη.

Και λίγα πλάνα εν κινήσει με ήχο καλοκαιρινό...σαν τον καιρό!