Ο πρόλογος για την ιστορία που θα συνοδεύει τα φετινά Ασφάλτινα Ελληνικά Βουνά
δε θα μπορούσε να είναι άλλος από την υπέροχη αποφώνηση του Μάκη του Δάσκαλου.
Γραμμένη στις στήλες της ζωντανής επικοινωνίας που είχαμε
κατά την προετοιμασία και την πορεία της εκδρομής,
απολαύστε την πριν πάμε στις εικόνες που θα επιχειρήσουν να δείξουν
αυτά που περιέχουν οι λίγες τούτες αράδες.
Ήθελα, η μέρα να έχει 50 ώρες... Ήθελα να στρίψω σε κάθε χωριουδάκι, σκαρφαλωμένο στο απέναντι βουνό... Ήθελα να κάτσω και να καλημερίσω, τους λιγοστούς ήρωες που μένουν και παλεύουν εκεί... Ήθελα 10 μέρες για όλη αυτή την υπέροχη διαδρομή... Ήθελα να ξαπλώσω δίπλα στο ποτάμι, καταμεσήμερο και να με πάρει ο ύπνος, γλυκά... Ήθελα να βρω τη φωλιά του σκίουρου, που σκαρφάλωσε τρέχοντας στο δέντρο απ το εκκλησάκι, όταν του χάλασα την ησυχία... Ήθελα να αφήσω τα παιδιά να ακουμπήσουν το σιδερένιο άλογο, που με έφερε στον τόπο τους... Ήθελα να ζωγραφίσω τα χρώματα και τις μυρωδιές... Ήθελα.... Καλή βδομάδα σε όλους!!!
Η Παρασκευή ξεκινάει με πορεία στην Εθνική
Θέλουμε λίγο βουνό πριν τον κάμπο κι ο Κίσαβος είναι ακριβώς ότι πρέπει.
Απολαμβάνουμε το νέο οδόστρωμα στο φρεσκοσυντηρημένο κομμάτι από Καρίτσα προς Σπηλιά
Στο χωριό έχει ησυχία , ένα γρήγορο τσιπουράκι και βουρ να μη μας πιάσει η νύχτα
έξω από το Σμόκοβο...μάνα είναι μόνο μία.
Ανηφορίζουμε για τα Φουρνά όπου θα γίνει η πρώτη διανυκτέρευση.
η πιο καινούρια τηα παρέας η ψιλόλιγνη Αγγλίδα του Πάνου.
Ορθά σκεπτόμενος φαίνεται ότι θα δοκιμάσει όλες τις σχεδιαστικές σχολές
πριν καταλήξει και αυτός στο γερμανικό μονόδρομο
Η Ρεντίνα λουσμένη στο τελευταίο φθινοπωρινό φως.
Φτάνοντας στο χωριό και στο φιλόξενο ξενώνα του άλλοι στήνουμε εκμεταλλευόμενοι τον καλοκαιρινό καιρό κι άλλοι βολευόμαστε στην ευκολία του δωματίου.
Νυχτώνει και συνεχίζουν να έρχονται μοτοσυκλέτες από κάθε μεριά της Ελλάδας.
η Βόρεια Παρέα γεμίζει με γέλια και πειράγματα το χωριό
Νίκος Βασίλης και Βασίλης!
Οι απίθανοι σουρδονταμαραίοι φτάνουν μετά από τον έλεγχο της νέας διαδρομής
που φήμες λένε ότι ενώνει τα Κουτσογιαννέικα με τη Νεράιδα.
Λεπτομέρειες όπως αυτή που λέει ότι περνάς μέσα
από την ....κοίτη του Ταυρωπού δεν πτοούν την παρέα αυτή.
Νωρίτερα διάλογος
-θειά από δω ??
-ναι παιδάκι μ
-μηπως μπορούμε να χορέψουμε?
-ναι παιδάκι μ
Ώρα για πειράγματα φαγητό και φωνές,η γιορτή είναι σε πλήρη εξέλιξη.
Ξημερωνει στην αυλή του ξενώνα.
45 μοτοσυκλέτες βρίσκονται ήδη μαζεμένες σε μία σπάνια για τα Ασφάλτινα στιγμή
και δε χάνω την ευκαιρία για ένα κλικ.
Η γιορτή αφορά και τα 40 χρόνια του ΜΟΘ ελπίζω να τα εκατοστήσουμε
με τέτοιες εμπειρίες να μας γεμίζουν τη ζωή.
Καφέδες κι αναμονή να φύγει το κρύο
Κάποιος ξέρει το νόημα της λέξης ευζωία!
Με το Γιώργο,φανατικός της εκδρομής και πάντα παρών ανεξαρτήτως απόστασης
Η έκπληξη της χρονιάς πέρα από την παρουσία της Γαρυφαλλιάς της συνοδηγού στη ζωή του Γιάννη
ήταν η παρέα και η πορεία το πρώτο διήμερο με τη Νεκταρία από την Ξάνθη
που οδηγεί τη δική της μοτοσυκλέτα και έβγαλε άψογα το απαιτητικό κομμάτι του Σαββάτου.
Αν θυμάμαι καλά είναι η πρώτη γυναικεία συμμετοχή στα 11 χρόνια του εκδρομικού...βρε λες?
Ξεκινάμε καπεταναίοι ,
το νου σας στη διασταύρωση για Δομνίστα πρέπει να πάμε ευθεία.
Αυτά τα κλικ συζητήθηκαν έγιναν ταπετσαρία κι εξώφυλλο στα επόμενα
γιατί αυτό είναι τα Ασφάλτινα.Μάζωμα από τέτοιες αναπάντεχες στιγμές.
Κατηφορίζω μετά το Κρίκελο παρέα με την ιστορία της ιαπωνικής υπεροχής σε βάθος χρόνου.
Το Datsun του 1961 υπερήφανο κινείται και εξυπηρετεί αργά αλλά σταθερά 61 χρόνια τώρα.
Πολύ ησυχία βλέπω,κι η πληροφορία είναι πως δεν έχει περάσει ακόμα κανείς!!!
Λάθος με το καλημέρα ,σήμερα θα μας πάρει η νύχτα!
Φυσικά κι έχουν πάει όλοι προς Καρπενήσι ακολουθώντας τον έναν που ήθελε βενζίνη.
Ρολάρουμε προς τη λίμνη , ο δρόμος έχει τις παγίδες του αλλά και απίθανα τοπία
'Οπως και επισκέπτες.
Το Νεοχώρι απέναντι ατενίζει
Στη μικρή πλατεία της Αράχωβας έχει καφενεδάκι ο χρόνος όμως πιέζει και προσπερνάμε
Η Honda και όχι μόνον , στα Ελληνικά Βουνά
Απλές ακούραστες μοτοσυκλέτες εδώ που οι μηχανικοί
και η επιμελής συντήρηση είναι κάτι σπάνιο αυτοί οι εργάτες γράφουν τη δική τους ιστορία.
Το Ανεμοδαρμένο Διάσελο έχει την καλύτερη ορεινή χορτόπιτα που θα βρείς τριγύρω
η στάση επιβάλλεται!
Ξεκινάω με πορεία μοναχική προς το Θέρμο
Ο Μίλτος απολαμβάνει δεόντως την προπορεία που έχει έναντι της ομάδας του.
Και φέτος , η δημιουργία μικρών ομάδων είναι το χαρακτηριστικό
και η αγαπημένη συνήθεια που εξασφαλίζει ευκινησία σε όλους.
Ο Εύηνος στο βάθος,πρέπει να πλησιάσουμε για να βρούμε την τοποθεσία Καρέλι.
Για να δούμε!
Κι άλλο χαρακτηριστικό της Ελληνικής επαρχίας.
Το τροποποιημένο με κάθε τρόπο κι έμπνευση C 50 ,το παπί των παιδικών μας χρόνων.
Χάρτες ανοίγουν και κλείνουν, οι ηλεκτρονικοί πλοηγοί προσπαθούν να βρουν πού είμαστε
Ο ντόπιος έχει την πλήρη περιγραφή θα φάμε λίγο χώμα από εδώ που είμαστε
αλλά θα γλυτώσουμε τον κύκλο μέσω Θέρμου.
Μαζί με το Βασίλη και τον Κώστα street και on off στο χωματόδρομο!
Σύνολο 6 χλμ η πλ'αγια οδός ,οι οδηγίες ήταν ακριβέστατες.
Από.ένα σημείο και μετά η κατηφόρα έχει κυλιόμενο χαλίκι και φουρκέτες
όλοι όσοι έφτασαν κάτω από εκεί παίρνουν χωμάτινο μετάλλιο!
το GS κάτω πό την κρεμαστή γέφυρα ,η διάβαση που πατάει εξαφανίζεται το χειμώνα που φουσκώνει το ποτάμι και το Καρέλι είναι ό μόνος τρόπος να περάσεις απέναντι.
Με τον απίθανο Βασίλη χειριστή του VFR ..ασταμάτητος!
Η Ξανθή σε συμμετοχή έκπληξη με το Σταύρο ..τα ταπερ με τα εφόδια αγνοούνται!
Να από δω θα φύγουμε μετά παιδιά....φλαταδούρα.
Φήμες λένε ότι γνωστός μπεμβεδάκιας γρήγορος ακόμα ψάχνει το Καρέλι!
Μας κάνει σίγουρα πλάκα το θερμόμετρο....
1 Οκτωβρίου σήμερα,ινδιάνικο καλοκαίρι στο Θέρμο
και μάλλον μόλις μάθαμε από που πήρε το όνομα του το χωριό!
Γυρνάμε βόρεια και η διαδρομή λέει ότι θα περάσουμε δυτικά της λίμνης Αμβρακίας.
Μακριά από την Ιονία οδό και τον κεντρικό Αγρινίου Άρτας .....Μπάμπη.
Στις Φυτείες πιθανόν δεν έχετε πάει ....κι ούτε εμείς θα ξαναπάμε.
Υπάρχει όμως αυτό το υπέροχο εκκλησάκι στην είσοδο του χωριού
που είναι ότι πρέπει για μια διανυκτέρευση ανάγκης και είναι ανακάλυψη
του ντουέτου των ..Ασφάλτινων Ελληνικών Νησιών Ειρήνη-Χριστίνα
....if you know what i mean!
Από εκεί και μετά η εκδρομή κάνει για λίγο αυτό ακριβώς για το οποίο στήνεται εδώ και 11 χρόνια.
Χάνεται στην άγνωστη ανεξερεύνητη Ελληνική επαρχία που σε κάθε της γωνιά
διάσημη ή άσημη , όμορφη ή αδιάφορη, επίπεδη ή ανάγλυφη
έχει μια έκπληξη και μια γοητεία για τον ταξιδιώτη μοναδική.
Μία ώρα μετά αντικρίζουμε επιτέλους τον Αμβρακικό
Ο Νίκος από τη Λευκάδα μας περιμένει έξω από τη Βόνιτσα,είναι ώρα για το καφεδάκι μας!
Συνεχίζουμε μέχρι τον προορισμό μας στη Γλυκή Θεσπρωτίας και με την άφιξη ο απίθανος φίλος μας φυλάει την έκπληξη που λέγεται σπηλιά της Τζαβέλαινας.
Σιγά μη δε πήγαινα μέχρι την άλλη , αδιέξοδη βέβαια , άκρη της
Λίγα μέτρα χωματόδρομου για να πας και να γυρίσεις από τη σπηλιά
έχουν το μπαχαρικό τους αλλά δεν τα λες και δύσκολη διαδρομή.
Στο ποτάμι επιτρέπεται σιωπηλά η ελεύθερη κατασκήνωση,
ειδικά τέτοια εποχή που οι όγκοι των τουριστών έχουν επιστρέψει στην πραγματικότητα τους
κάποιοι άλλοι ζουν την υπέροχη δική τους , αυτή της περιήγησης.
Να και οι δικοί μας τυχεροί.
Άλλες ομάδες έχουν επιλέξει ξενοδοχείο ,όπως βολεύεται ο καθένας
... και δεν περιγράφω άλλο !
Το βράδυ μας περιμένουν νοστιμιές στο κέντρο του χωριού.
Ο φίλος Βασίλης που έχει τις άκρες του έχει φροντίσει να μας περιμένουν.
( Ενα λεωφορείο κόσμος εκτός σεζόν ..είναι ένα θέμα)
Μαζί με τους πάντα χαμένους σε μια παράλληλη
διαδρομή- πραγματικότητα- σύμπαν σουρδονταμαραίους έρχεται κι ένα ψιλόβροχο
(στη θέση της καταιγίδας που έκραζαν όλοι πως θα χτυπήσει την περιοχή)
Όλοι κάτι δείχνουν ένας τρώει (συνέχεια λέμε)
Το πρωί στο ποτάμι είναι ζηλευτό πάει και η μπόρα κι όλα.
Κώστας HP rider , όχι παίζουμε.
Κι ο adv Αργύρης δείχνει να το απολαμβάνει αντίστοιχα.
Στο βάθος ο σουρδομαχαλάς μαζεύουμε και ξεκινάμε
Για τη διαδρομή αυτή που επιλέξαμε να μας πάει στα Γιάννενα
δεν έχουμε καμμία πληροφορία πέρα από το ότι είναι άσφαλτος.
Άνω Ράχη
Στο Πολυστάφυλο χάνουμε τη διασταύρωση αριστερά και φτάνουμε
για λήψη -μπερδεμένων- οδηγιών και σκηνές απείρου κάλλους στον Άσσο
Μπρος πίσω και τελικά δεξιά κάτω με το τσιπιες να σκούζει γύρνα,
ε δε γυρνάω πάω για Λίππα ρε.
Εδω η διαδρομή του δικού μας γκρουπ
...όλα τα είχε εκτός από τη Λίππα!!Μπέρδεμα!!
Τη βρήκαμε ένας Θεός ξέρει πως και να' μαστε να κατηφορίζουμε
η και να κουτρουβαλάμε αν θες για την κάτω Λίππα
Από την οποία φεύγεις με τις αλεπάλληλες τσιμεντένιες φουρκέτες που διακρίνονται δίπλα στην μεγάλη κατολίσθηση του απέναντι βουνού.
Κι άλλη Honda κλασσική , στην υπηρεσία των κυνηγών αυτή τη φορά.
Ο δρόμος επιτέλους ισιώνει κι εδώ είναι η θέα σε όσα περάσαμε
από το πάσο που θα μας οδηγήσει στους Βοργιάδες.
Κοντοστέκομαι στο πλατάνι μέσα στο χωριό Κοπάνη.
Με την άκρη του ματιού βλέπω το γέροντα να μας γνέφει
το μάτι είναι σίγουρο πως εκεί κάτω έχει καφενείο ,
μάλλον κλειστό αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο.
Είναι η Τύχη μας να πάρουμε μαζί μας για πάντα
μια πεντακάθαρη κουβέντα με τον Άνθρωπο των Ελληνικών Βουνών.
Ευλογάω την κίνηση μου να μην με πιάσουν όπως πάντα οι ντροπές
και να ηχογραφήσω με εικόνα την τόσο σπάνια στιγμή.
Ο κύριος Δημοσθένης Πάππος στα 86 του διδάσκει Ζωή.
Στιγμές από τις δόξες του καφενείου.
Το έχω αφήσει μας λέει , όλος ο χρόνος μου φεύγει στα πρόβατα.
Την ίδια στιγμή μας προσφέρει ένα μπουκαλάκι τσίπουρο
με την προτροπή να το πιούμε στην υγειά του κάπου παρακάτω
Το πρώτο πράγμα που θα γίνει την άνοιξη είναι να του πάμε όπως μας ζήτησε τη φωτογραφία.
Μετά τα Ιωάννινα επιβάλλεται καφές στο Δροσοχώρι,
Μπροστά στη εκκλησία δωρεά του Αλή Πασά θα μιλήσουμε για,
και θα ''χωνέψουμε'' όσα μας συνέβησαν το τελευταίο δίωρο!
Η τελική ευθεία αποτελείται από εκατοντάδες ...στροφές στο δρόμο
πάνω από τη σήραγγα του Δρίσκου
Εδω το σημείο που ο δρόμος βουτάει στον Άραχθο πριν σκαρφαλώσει απέναντι προς τη Γότιστα
και το μεγάλο Περιστέρι όπου και τερματίζουν επισήμως τα 11α Ασφάλτινα Ελληνικά Βουνά.
Η γιαγιά λίγα μέτρα πριν τον τερματισμό.
Ιστορίες του δρόμου από τους ειδικούς.
Μη βολεύεστε με μισαδάκια , έχει για όλους.
Μέχρι τα Γρεβενά κι ακόμα παραπέρα ρολάρουμε παρέα με το Νίκο.
Από τις στιγμές και τις στροφές που δε θέλεις να τελειώσουν.
Η τέλεια ώρα θερμοκρασία μηχανή παρέα πρόσφυση διαδρομή .....στα τυχερά μας μάτια και πόδια!
Ανατολή φεγγαριού έξω από το Βοτονόσι ...από τις Αλπεις που λέει κι ο Γιώργης.
Κόμβος Μετσόβου,το λες και έργο ζωής.
Σε πρώτο πλάνο κι αριστερά στην οθόνη από πάνω προς τα κάτω
η καλύτερη στροφή στην Ελληνική επικράτεια!
Από τη Σιάτιστα διακτινίστηκα στον Πύργο για την υποστολή της σημαίας.
Κρατάμε πως για 11 χρόνια έχουμε την υγεία την άνεση και τη χαρά να ταξιδεύουμε να ανακαλύπτουμε και να γλεντάμε τα Ασφάλτινα Ελληνικά Βουνά.
Ραντεβού στην επόμενη
See ya!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο