Με τον φθινοπωρινό καιρό να μας προτρέπει να φύγουμε για μοτοβόλτα
μαζευτήκαμε στη στροφή του Χορτιάτη μαζί με άλλες 24 μοτοσυκλέτες
και ξεκινήσαμε με προορισμό το Παγγαίο.
Η πιό ωραία εξέλιξη,μας τιμούν με την παρουσία τους πολλές συνοδηγοί στην τρέλα μας.
Η παρέα τα είχε όλα σε επίπεδο συμμετοχών και μοτοσυκλετών.
Διπλοί μονοί με μικρά και μεγάλα on και off και αναποφάσιστα on off μαζί
και τελικά το τελευταίο που έχει σημασία βρέθηκε να είναι το δίτροχο.
Πορεία στο δρόμο υποδειγματική στον σταθερό ρυθμό που όρισε ο πλοηγός μας ο κύριος Τάσος.
Με τον Θωμά σε ρόλο σκούπας δεν έχεις να φοβηθείς για τίποτα.
Στην Ασπροβάλτα γινόμαστε ακόμα περισσότεροι ενώ στην Αυλή συναντούμε και δύο συντρόχους που εξερευνούν τις χωμάτινες του βουνού και μαθαίνουμε πως στην κορυφή μας περιμένει ήδη ένα μικτό κλιμάκιο φίλων από την Καβάλα και την Ξάνθη.
Ανηφορίζοντας αφημένοι στα χρώματα του δάσους και το μαγικό παιχνίδι του θερμόμετρου.
Ο Κώστας από την Ξάνθη στο πιο ωραίο σημείο του βουνού και με ζάντα ασορτί φθινοπωρινή!
Διάλειμμα ολίγων λεπτών μιας και περνάνε όλο κάτι μηχανάρες
 |
Φτάνουμε στο τέλος του ασφάλτινου δρόμου.
Εδω βρίσκεται το καταφύγιο , τα υπολλείματα του πάλαι ποτέ χιονοδρομικού κέντρου
και η ζεστή υποδοχή στο κρύο!
Από τους 16 στους 3 και η παρέα ασταμάτητη να απολαμβάνει τη συνεύρεση.
Το παληκάρι στα δεξιά ανέβηκε με το σκούτερ και παρέα ένα παπί.
Φήμες ότι έχει είκοσι χιλιαρικα μηχανάκι που δεν πήρε μπρος το πρωί
ελέγχονται ως κακοήθεις και ανακριβείς μαζί.
Ε δεν το έχω με τα ονόματα , (θα ενημερώσω το συντομότερο το άρθρο)
Παναγιώτης
Λευτέρης
Είναι σαν όνειρο,
η κόρη μου είναι η συνταξιδιώτισα μου
...το Χριστινάκι!
Αδιαμφισβήτητα ο Κύριος αριστερά ήταν το πρόσωπο της εκδρομής.
Ο Μάνθος με τον γιό του κι έναν φίλο μας κερνούν τσίπουρο αλλά και μεζέδες από τα πρώτα ψησίματα που έχουν αυτή τη γλυκιά γεύση της αμόλυντης φιλίας από το πουθενά και της Ελληνικής φιλοξενίας μαζί.
Γιατί αυτό έκανε ο Φίλος για μια ζωή από εδώ και πέρα,
στη θέση του οικοδεσπότη μπήκε σε ένα βουνό που έχει ανθρώπους που το αγαπούν
σα να είναι το σπίτι τους.
Τα κορίτσια δείχνουν να κρυώνουν, ώρα για αναχώρηση
Η ομάδα ετοιμάζεται να κατηφορίσει πίσω στο ....φθινόπωρο!
Μάκης...ήρεμη δύναμη και δάσκαλος σε όλα.
Το πειστήριο , παρά την ένδειξη δεν κρυώσαμε!!
Κατηφορίζοντας αμέριμνοι γίναμε Ποζιτάνο Αμάλφι και Τσίνκουε-τέρε μαζί
μας περνάνε σαν σταματημένους.
Είμαι στο επόμενο μεγάλο δίλημμα.
Κατηφορίζοντας σκέφτομαι πως πρέπει να απευθυνθώ στους ειδικούς.
Σκούτερ ή πάπια?
Μέχρι που παρακάτω ταλανίζομαι ακόμα περισσότερο με το εύρος των επιλογών να μεγαλώνει.
CBR Innova ήVaradero??
Θα ξαναζητήσω βοήθεια μιας και βλέποντας τους αναβάτες τους
να χαμογελούν και τα 3 μοιάζουν ιδανικά.
Ευτυχώς που είναι όλα Honda και είναι γνωστό πως
όποιο και να αποφασίσω θα πέσω στα μαλακά.
Κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί στα μπιφτεκάκια του Ηρακλή στην Πρώτη.
Με ντόπιες σαλάτες και φέτα πατατούλες από τα ορεινά του νομού και ρετσίνα Μάλαμα
Τάσο.....εσύ φταις για όλα ρε!!
See ya!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο