21/18 και μισό 17

Κείμενο: EFT

Φωτο : EFT, ΚΑΛΦΑΣ, ΣΤΑΥΡΟΣ, ΘΑΝΑΣΗΣ

Το μήνυμα που θέλει να διαβάσει κάθε μοτοσυκλετιστής… «Ετοιμάσου το ΠΣΚ φεύγουμε», είναι η αφορμή για να ανοίξουν οι ντουλάπες, να βγουν υποστρώματα, σκηνές, sleeping bag κτλ. Γίνονται οι ανάλογες ενημερώσεις και το μόνο που μένει είναι να οριστεί το ραντεβού. 6 μμ στο AVIN! Μαζεύω Θανάση από την wanna be  “Fly over” περιφερειακή και όπως πάντα κύριοι στο παντεμπόι ( ραντεβού) μας με τον mr ΚΤΜ aka Σταύρο. Άσχετα με τα δικά μας πλάνα το Tenere είχε μια διαφορετική άποψη περί εκκίνησης της βόλτας κάνοντας προς στιγμήν τον Θανάση να αναφωνήσει «Καλά να περάσετε…». Λίγο ο πόλος της μπαταρίας, λίγο τα γλυκόλογα και το Tenere κελάηδησε και πάλι. Δρόμο παίρνω δρόμο αφήνω και φτάνουμε μέσω επαρχιακού στη Γουμένισσα. Στάση για καφέ και σούπερ μάρκετ για να ανηφορήσουμε στις πολυπόθητες δροσάρες που τόσο πολύ λαχταράει το μυαλό μας παρά το κορμί μας.  Άφιξη στο Βαλέορβο . Ο καθένας χτίζει το σπιτικό του και αρχίζουμε να ετοιμάζουμε φωτιά, ενώ τα κρέατα αναλαμβάνει ο Θανάσης μιας και ο Νίκος – ο εθνικός μας ψήστης- θα έρθει αύριο. Μυστική συνταγή μαριναρίσματος, φωτιά, κατάποση μπύρας και μοτοσυκλετιστικά μουχαμπέντια είναι όλα πάνω στην ξύλινη τάβλα. Η ώρα έχει πάει 11 και σιγά σιγά όλοι είμαστε έτοιμοι για ύπνο περιμένοντας το αύριο να ξημερώσει γιατί ο Νίκος υποσχέθηκε μπουγάτσα πολύ πρωί. Το πρωί ήρθε, ο Νίκος ήρθε η μπουγάτσα όμως τσουκ… σπανακοπιτάκια και τυροπιτάκια. Κάναμε την καρδιά μας πέτρα και τρώμε και το κουτί. Το μόνο που μας λείπει είναι το πλάνο της βόλτας. Ο Θανάσης είχε μέσα στην εβδομάδα την ιδέα να κάνουμε το κυριακάτικό περσινό trOFFy. Στόχος Καιμάκ Τσαλάν και το εκκλησάκι του προφήτη Ηλία. Ασφαλτάδα και φυσικά επίσκεψη στο μυθικό πλέον χωριό που είναι και σπόνσορας του Μελάτου… Όρμα. Καφέ στα γρήγορα και αρχίζουμε την ανάβαση- μια χώμα μια άσφαλτο-, και φτάνουμε στη βάση του χιονοδρομικού κέντρου. Μισοί από εδώ μισοί από εκεί, με σκοπό να φτάσουμε στην κορυφή. Αμ δε… Το θετικό του όλου επιχειρήματος ήταν ότι υπήρχε σήμα σε όλο το μήκος και πλάτος του βουνού. Με το γνωστό πνεύμα που διακατέχει τη βόρεια παρέα, βρισκόμαστε όλοι στην κορυφή! Το θέαμα μοναδικό (googlάρετε την ιστορία της εκκλησίας). Αφού κάθισε λίγο η κούραση στο μυαλό μου, αναβλύζει εντελώς φυσικά μια ερώτηση : «Πέρυσι εδώ ήθελαν να μας ανεβάσουν με τις χύτρες οι αθεόφοβοι;;;» Φώτο , κουβέντες, αέρας, σύννεφα, μαθήματα ιστορίας και αφού τελειώνουν όλα αυτά, κοιταζόμαστε γιατί ως γνωστών … «ότι ανεβαίνει κατεβαίνει» και στην περίπτωση μας ΠΡΕΠΕΙ να κατέβει!!! Μέσα σε 10 λεπτά πατάμε άσφαλτο και αρχίζει η κουτρουβάλα με σκοπό να φτάσουμε στον Αρχάγγελο για να πάρουμε προμήθειες  για το Βαλέορβο, όπου έχουμε αποτινάξει το άγχος του ψησίματος αφού ο Νίκος είναι πια μαζί μας, έτοιμος όπως πάντα να μας ταΐσει! Κουβέντες, λίγο παραπάνω αλκοόλ και βαθύς ύπνος με πολλά σκονισμένα όνειρα. Ξύπνημα, μάζεμα σκηνών, σκουπιδιών και μια υπόσχεση μιας ακόμη επίσκεψης σε αυτόν τον τόσο όμορφο χώρο. Τα χαμόγελα φορεμένα στα πρόσωπα μας, μιας και κάτι τόσο μικρό σε χρονική διάρκεια μπορεί να έχει τέτοια επίδραση στην ανθρώπινη μπαταρία που λέγεται «ανθρώπινα κουράγια» (γαμώ τα μπετά μου…). Επιστροφή στην πόλη και έτοιμοι για μια ακόμα Δευτέρα. Μιας Δευτέρας που μας φέρνει πιο κοντά στις πολυπόθητες διακοπές, όσο περίεργες και αν είναι φέτος. Καλό καλοκαίρι !!!

Στα επόμενα και ακόμα πιο μακριά…