Κείμενο-Φωτογραφίες
Πασχάλης Τσαλίκης
Πρωί και η άδεια ξεκινάει.
5 παρα τέταρτο βέβαια δεν το λες ακριβώς πρωί.
Για άλλους είναι βαθύ βράδυ,εγω βαριέμαι εύκολα,ακόμα και στον ύπνο.
Αλλωστε ετσι το θυμάμαι απο παλιά έτσι το ξεκινάω και φέτος.
Με ένα δωδεκάωρο μπροστά ''να πιάσουμε Ευρώπη''
Το στοίχημα φέτος είναι διαφορετικό γιατί αποφάσισα να δοκιμάσω απο πρώτο χέρι κάτι που μου είχε επιμελώς διαφύγει ταξιδεύοντας επί 3 ολόκληρες δεκαετίες πάνω στα μηχανάκια.
Το ταξίδι μόνος μου.
Ο προορισμός και τα σχετικά είναι σε δευτερη μοίρα
υπάρχει ένα γενικό πλάνο που λέγεται Άλπεις όπως παλιά και τίποτε άλλο.
Αλλο ένα πλάνο είναι να ζήσω επιτέλους κι εγώ το πενταήμερο που τόσο άδικα στερήθηκα πέρυσι τον Ιούνιο στο ταξίδι της παρέας στη Σλοβενία και τα πέριξ.
(Χρειαζεται και τίποτε άλλο?).
Εντάξει έχω το πλεονέκτημα πως σχεδόν όλα είναι μια επανάληψη αγαπημένων διαδρομών αλλά μέχρι εκεί.
Τα μάτια έχουν εκπαιδευτεί να βλέπουν παραπέρα, έχουν γίνει λίγο πιο αυστηρά
και το κυριότερο τα κουβαλάει ενα σώμα που δεν αντέχει το ίδιο όπως παλιά.
Για να δούμε τί και πού θα μας βγάλει αυτό το σχήμα,6 η ώρα
χαιρετάω τον Ελληνα αστυνομικό στου Ευζώνους και ανηφορίζω στα στενά του Αξιού.
Ο προορισμός μου είναι το άσημο για τους πολλούς Ziri
που είναι ενα χωριουδάκι στην επαρχία της Σλοβενίας.
https://www.google.gr/maps/dir/%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7/%C5%BDiri,+%CE%A3%CE%BB%CE%BF%CE%B2%CE%B5%CE%BD%CE%AF%CE%B1/@43.9552226,14.3243456,6z/data=!4m13!4m12!1m5!1m1!1s0x14a838f41428e0ed:0x9bae715b8d574a9!2m2!1d22.9444191!2d40.6400629!1m5!1m1!1s0x477adc4ad8917639:0xcb4c50b412c1de22!2m2!1d14.111887!2d46.0513094
Πηγαίνω εκεί γιατί με τραβάει σα μαγνήτης η περιέργεια.
Του να δω απο κοντά μια μοτοσυκλετιστική λέσχη υπόδειγμα συνεργασίας και αλληλεγγύης,
μία ομάδα ανθρώπων που έχουν φτιάξει τον δικό τους οδηγό καλοπέρασης επάνω δίπλα και κάτω απο τα μηχανάκια!
Γίνεται αυτό?
Ναί,μόλις απαλλαγείς απο το πιο επικίνδυνο είδος ανθρώπων,τους εγωιστές, γίνεται!
Στην απόλυτη ευθεία απο το Βελιγράδι προς το Ζάγκρεμπ
400 χλμ ψυχοθεραπείας.
Η πρώτη dslr εικόνα εκτος εθνικής έρχεται απο το επίσης άσημο Otocek που βρίσκεται
στην πρώτη δροσιά πάνω απο το ψυχολογικό όριο των 1000 χλμ. απο το σπίτι μας.
Ο πύργος αυτός έχει μετατραπεί σε Small Luxury Hotel 16 δωματίων
κρατώ την πληροφορία που μου έδωσε ο ευγενικότατος υπάλληλος,
ισως μου χρειαστεί στο μέλλον σε μία άλλη, πιο άνετη ζωή.
Ακριβώς πίσω απο τη λίμνη υπάρχει ένας μαγικός δρόμος που οδηγεί σε ένα επίσης μικρό αλλα χωρίς πολυτέλειες Camping κι αυτή η σημαντική πληροφορία θα μου χρειαστεί σίγουρα σε λιγες μέρες που θα επιστρέφω!
'Αφιξη στο Ziri απόγευμα και γνωριμία με τον Urban που έχει αναλάβει χρέη υποδοχής και φιλοξενίας μου με εμένα να μην πιστεύω στα μάτια μου και τα αυτιά μου απο την ώρα που μπήκα στο χωριό!
Παρένθεση,ο Urban είναι 21 χρονών δουλεύει για ένα χιλιάρικο το μήνα σε ενα εργοστάσιο μεταλλουργίας
(1 απο τα 5 που έχει το χωριό)
Μένει μόνος του με την κοπέλα του οδηγεί ένα VW polo του 97
χωρίς ζάντες αλουμινίου και σαμπγούφερ ,
ένα KLE 500 (χωρίς adv πακέτο) και ετοιμάζεται για 20μερο ταξίδι στην Ισπανία με αυτό.
Επίσης μπορεί να πιεί μόνος του ένα καφάσι μπύρες σε 2 ώρες.
Αλλά αυτό δεν επηρεάζει σε τίποτα τις διαφορές του με τον αντίστοιχο 21χρονο Έλλην λαλάκη
με το μούσι αλά σαρβάιβορ που πριν λίγη ώρα ξύπνησε
και πάει με το τιμάξη το μαύρο το ματ το 17αρι για το φρέντο του.
Η παρέα απο τη Λέσχη μαζεύεται και ολοι μαζι πηγαίνουμε στο φτιαγμένο απο τα χέρια τους εντευκτήριο-ξενώνα λίγο έξω απο το χωριό.
Ναι,αυτό που θα δείτε το έφτιαξαν με τα χέρια τους.
Η είσοδος στο στέγαστρο του μπάρμπεκιου...τρελό ανεξέλεγκτο μεράκι και προκοπή!!
Ημέρα 2η
https://www.google.gr/maps/dir/%C5%BDiri,+%CE%A3%CE%BB%CE%BF%CE%B2%CE%B5%CE%BD%CE%AF%CE%B1/Rib%C4%8Dev+Laz/46.3385052,13.6457737/46.3955514,12.6582575/@46.3324472,13.1409899,115559m/data=!3m1!1e3!4m16!4m15!1m5!1m1!1s0x477adc4ad8917639:0xcb4c50b412c1de22!2m2!1d14.111887!2d46.0513094!1m5!1m1!1s0x477af377996d1e7f:0x7059c5c7a581b83e!2m2!1d13.8910449!2d46.2748814!1m0!1m0!3e0
Χαράματα και βγαίνει ο χάρτινος χάρτης,
να τα πούν με τις μνήμες αναβάτη και GPS..
Στο Sairach Moto Club λεχουν ισχυρή άποψη για το μηχανάκι μου!
Ωρα να την κάνουμε!!!
Στον επαρχιακό για τη λίμνη Bohinj είμαι απολύτως μόνος
με τη μαγεία που εκπέμπει αυτή η ξεχωριστή βαλκανική χώρα
Επιλογή εικόνων..Δεν μπορώ να την απορρίψω, θα βάλω και το κοντινό πλάνο.
Ο δρόμος ανεβαίνει και κατεβαίνει περνά απο χωριουδάκια με σπίτια σαν ζωγραφιές.
Οι πινελιές των ανθρώπων που σου δείχνουν την αγάπη τους
για τον τόπο είναι κρυμμένες στις λεπτομέρειες.
Περνάω απο ένα αδιαφορο αισθητικά χιονοδρομικό
και κατηφορίζω γεμάτος έκπληξη.
Ψάχνω ποιός έχει τόσο χρόνο και άποψη για το κλάδεμα
Νάτη η υπεύθυνη και αυτή όπως όλοι όσοι συναντώ με ένα χαμόγελο!
Tοποτάμι μέσα στην ομώνυμη με τη λίμνη κωμόπολη
και φτάνω στην λίμνη ...ουάου!
Παντού το μάτι πέφτει -όχι τυχαία- σε οικογένειες που βολτάρουν
με πολύχρωμα σακκίδια πάνω σε κανό σε ποδήλατα και πεζοί.
Κι εδώ μου βγαίνει αρκετα νωρίς το πρώτο σκάλωμα μοναξιάς μακριά απο τα κορίτσια μου.
Πάω προς το Bled να δω τη δευτερη φημισμένη λίμνη.
Προσπαθώντας να φωτογραφίσω το κάστρο...
Πονεμένη ιστορία μιάς και ένας τοπικός ήρωας επιχειρεί να καλέσει την τροχαία γιατί η μηχανή μου είναι σταθμευμένη -με τα αλάρμ- μπροστά στην είσοδο της ....γεννήτριας του ξενώνα του.
Δρόμο σΕ λέω.... μην χαλιέσαι.
Προς τις Ιουλιανές Άλπεις λιγοστές εικόνες μιας και με έχει φάει η ανυπομονησία.
Πίσω μου οι πεζοπόροι γελάνε γιατί στέκομαι με τις διαστημικές goretex μποταρες μου
....μέσα στο ποτάμι δροσίζοντας τα πόδια μου.
Kαι να οι φημισμένες πετροστρωμένες φουρκέτες.
Είναι Σάββατο και η κίνηση στον αυχένα αρκετή, χαιρετώ μια ομάδα απο καμμιά 25 Ιταλούς με υδρόψυκτα GS και αράζω λίγο πιο κάτω μόνος μου να απολαύσω την κόντρα πέτρας και ουρανού.
όλες οι φυλές του δρόμου το γιορτάζουν..
Αλλάζοντας υψόμετρο μπαίνω στην κοιλάδα του ποταμού??...το λέει παρακάτω στις εικόνες
Τι νερό,...να θέλεις να μπείς μέαα με τη στολή.
Οταν είασι μόνος σου κάνεις αναστροφή σε ότι σου γυαλίσει...
κι αν γυαλίζει και το μάτι σου τότε πέφτεις πάνω σε λαμπερά αξιοθέατα!
Στο βάθος σε περιμένει πισίνα στα παραπάνω χρώματα γεμάτη με ιταλιδούλες κλπ κλπ
Εγω βράχος εκεί στα βράχια και μία χωμάτινη παράκαμψη
που με οδήγησε ανάμεσα στο πουθενά και στο τίποτα
Αν δεν απατώμαι έχω μπεί ήδη στην Ιταλία
εξηγώντας σε εναν τοπικό με ένα speedtriple
πως δεν υπάρχει πιο μεγάλος μπελάς απο έναν στερημένο
ακόμα κι αν καβαλάει φορτωμένο τραχτερ..
Αυτός έφυγε ευθεία κι εγω στρίβω μένοντας για αλλη μια φορά αφωνος απο τα χρώματα του νερού.
Για εκεί απέναντι είμαι....σε μια άλλη, πιο μοναχική ζωή!
Περνάω την κοιλάδα που θα με οδηγήσει στα δολομιτικά μονοπάτια
με στάση για το δεύτερο μετά την πίτσα εθνικό προιόν της Ιταλίας.
Αργά το απόγευμα αποφασίζω να μην ρισκάρω
την αναζήτηση camping στην πολύβουη και κοσμική Cortina d'Ampezzo
και στήνω τη σκηνή μου σε οικογενειακό περιβάλλον κοντα στα Auronzo.
To βράδυ έρχεται με μαγείρεμα κουβέντα και χάζι στους τρελοβόρειους
μέσω viber και λοιπών μέσων καταστροφής της πραγματικότητας.
Πρωινό ξύπνημα με την πολυπόθητη δροσιά,ώρα για καφεδάκι!
Ημέρα 3η
https://www.google.gr/maps/dir/46.3955514,12.6582575/%CE%9A%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%B1+%CE%9D%CF%84'%CE%91%CE%BC%CF%80%CE%AD%CF%84%CF%83%CE%BF,+%CE%9C%CF%80%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CE%BF,+%CE%99%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1/Passo+Giau,+Colle+Santa+Lucia,+%CE%9C%CF%80%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CE%BF,+%CE%99%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1/46.4565824,11.9896409/Sella+Pass,+%CE%A3%CE%AD%CE%BB%CE%B2%CE%B1+%CE%BD%CF%84%CE%B9+%CE%92%CE%B1%CE%BB+%CE%93%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%AD%CE%BD%CE%B1,+%CE%9C%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CE%BF,+%CE%99%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1/Corvara,+South+Tyrol,+%CE%9C%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CE%BF,+%CE%99%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1/Passo+Stalle,+Rasun+Anterselva,+BZ,+Italia/Kaprun,+%C3%96sterreich/@46.9605476,12.0155507,114225m/data=!3m1!1e3!4m40!4m39!1m0!1m5!1m1!1s0x47783435d247033f:0xdd3c30437b92e42b!2m2!1d12.1356524!2d46.5404711!1m5!1m1!1s0x477849f044a49915:0x767e8b1e71625af3!2m2!1d12.0499639!2d46.4855379!1m0!1m5!1m1!1s0x47786ae834380c45:0x1d0709882e83eb90!2m2!1d11.7582768!2d46.509175!1m5!1m1!1s0x47783f06e3b1a69f:0xdcaa4319e9c97824!2m2!1d11.8742745!2d46.5525905!1m5!1m1!1s0x477785c478b87791:0x1d0709882e83eb50!2m2!1d12.2!2d46.8833333!1m5!1m1!1s0x47771b485c24ec93:0xe79984a7f033db37!2m2!1d12.759674!2d47.2728876!3e0
Η εικόνα είναι για να θυμάμαι τη μυρωδιά απο το συνθετικό λάδι!!
Στάση για να χαζέψω το ποτάμι που αχνίζει απο την αλλαγή θερμοκρασίας(δεν φαίνεται)
Αυτό που φαίνεται καθαρά είναι πως η Ευρώπη και ο κόσμος όλος
έχουν μπει σε μια παράξενη φάση αλλαγών...
Μένει να δούμε που θα μας βγάλει η καροτσάδα...
Στο βάθος τα βουνά που δεν έχουν αποφασίσει ακόμα
αν θα έχουμε σήμερα γιορτή αδιάβροχων ή φεστιβάλ οδήγησης.
9 το πρωι στη λίμνη Misurina.
Η ωραιότερη στιγμή και εικόνα του ταξιδιού.
Προς Cortina..
Θέλω έναν δεύτερο λουλουδάτο καφέ αλλα σε λίγο.
O φημισμένος πεζόδρομος-πασαρέλα είναι ακόμα προσβάσιμος για μια φευγαλέα ματιά
Ανηφορίζοντας με στόχο το passo Giau.
Και είναι ώρα για το μερακλίδικο καφεδάκι υψηλού υψομέτρου!
Απο το χθεσινό φουλάρισμα στο Tolmezzo η γριά έχει πάθει ενα μικρό σοκ.
Ανεβοκατεβάζει ρελαντί όποτε θυμηθεί και με ψιλοαγχώνει.
Το πρατήριο ηταν βέβαια σε χωριό αλλά αδυνατώ να δεχτώ οτι την έχω φάει σε ιταλικό έδαφος.
(Η υποψία επιβεβαιώθηκε μία μέρα και 2 τεπόζιτα μετά).
Δεύτερο ιταλικό φουλάρισμα για να μπερδέψω την ύποπτη βενζίνη.
Δείτε την ακρίβεια στη συναλλαγή,κρύβει απο τη μία
έναν σεβασμό στη σκληράδα του ευρώ κι απο την άλλη πολλά ''γιατί'' της δικής μας χώρας.
Η αξία.
Τα ρέστα.
Passo Sella,το έχω περάσει και με καύσωνα και με 5 βαθμούς και χιόνι.
Επιτέλου και μια κανονική έλευση με το θερμόμετρο στο ιδανικό για μοτοβόλτα νούμερο 20.
Είναι τόσο ωραία να χαζεύεις εδω πάνω!
Δείτε μίνι roundabout!!
Mιας και η διασταύρωση είναι πάνω σε στροφή
σε βάζει έτσι σε θέση να μπορείς να ελέγξεις στρίβοντας.
Ο φλεγόμενος Δολομίτης.
Ο πιο μερακλής βοσκός ever!
Ανηφορίζω προς το passo Stalle.
Το μικρο αυτο πέρασμα ενώνει Ιταλια και Αυστρία.
Στο ψηλό του σημείο είναι τόσο στενό που η κυκλοφορία γίνεται εκ περιτροπής.
Εδω είμαι στην Αυστριακή πλευρά,αν έρχεσαι απο Ιταλια το πασο ανοίγει στις και μισή
κι έχεις έτσι μέχρι μιση ώρα για να το διασχίσεις.
Μοναχικό ταξίδι.
Η υπέροχη πολυτέλεια του να μπορείς να σταματήσεις άμεσα.
Τα χωριά της Αυστρίας σε περιμένουν με τις εκπλήξεις να διαδέχονται η μία την άλλη.
Το ίδιο και οι πιό πολυσύχναστοι δρόμοι.
(Η είσαι σαββατογεννημένος ή δεν είσαι)
Φουλαρω και ανηφορίζω προς το Mittenwald.
Προσπαθώντας να δοκιμάσω τη συμπεριφορά του κινητήρα
με την φρέσκια σούπερ αμόλυβδη που μόλις έβαλα ανοίγω μια τετάρτη...
Ξεχνώντας οτι είναι ηδη ...Κυριακή.
Μπιλιετάκι 20 ευρώ -πληρωτέα επι τόπου- απο την ευγενικότατη τροχονόμο!
Αργά το απόγευμα φτάνω στο Caprun με τις ταμπέλες
να με οδηγούν στο συμαπθητικό οργανωμένο camping του χωριού.
Ημέρα 4η
https://www.google.gr/maps/dir/Kaprun,+%CE%91%CF%85%CF%83%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%B1/47.0494441,12.8426666/Podkoren,+Jesenice,+Slovenija/%CE%92%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%B3%CF%81%CE%AC%CE%B4%CE%B9,+%CE%A3%CE%B5%CF%81%CE%B2%CE%AF%CE%B1/@46.5971529,13.732869,12z/data=!4m26!4m25!1m5!1m1!1s0x47771b485c24ec93:0xe79984a7f033db37!2m2!1d12.759674!2d47.2728876!1m5!3m4!1m2!1d13.8143164!2d46.603855!3s0x477a7f50df609ea1:0xe92f45fdaab41751!1m5!1m1!1s0x477a7c86abbb8dc7:0xaa5666f2d522e571!2m2!1d13.7561429!2d46.4937473!1m5!1m1!1s0x475a7aa3d7b53fbd:0x1db8645cf2177ee4!2m2!1d20.4489216!2d44.786568!3e0
Βόλτα στο Zell am see έλεγχος σε λάστιχα και λάδια
Και βουρ για το διάσημο και καλοστρωμένο Grossglockner
Eχω πετύχει εκπληκτικό καιρό δίχως ομίχλες αέρα υγρασία στο οδόστρωμα με αποτέλεσμα ολα να δουλευουν στο όριο προσφέροντας τεράστια ευχαρίστηση.
Στρίψιμο μέχρι δακρύων.
Και η γνωστή βεράντα με τον παγετώνα να τελειώνει πλέον αρκετά μακριά της.
Στα πόδια μου όπου και η κατάληξη του οδοντωτού βαγονιού έφτανε κάποτε η άκρη του.
29 χρόνια πριν, στην δεύτερη έξοδο με τα μηχανάκια
στην τότε Ευρώπη των συνόρων, των πολλών νομισμάτων και του μονόδρομου των superfast.
Τέρμα οι αναμνήσεις κατεβαίνω προς το Lienz μέσω του Heilingenblut
Έχω αντιληφθεί πως όταν δεν έχω κανέναν να μου θυμίσει
να ξεκοραστώ τα χλμ βγαίνουν με καταιγιστικό ρυθμό.
Μεσημέρι και βρίσκομαι ήδη στον ησυχο 111 με προορισμό τη Σλοβενία
όπου θα κλείσει ο σύντομος αυτός αλπικός κύκλος.
Σήμερα απέκτησα συνεπιβάτη.
Mr Lovinski...(Aπο το love και το ski?.....Ισως, μόνο η δεκάχρονη νονά το ξέρει)
Αποφασισμένος να αφήσει για πάντα τη χώρα του και να γίνει μόνιμος κάτοικος Χαλκιδικής!
Στη Σλοβενία δεν μπήκα απο το γνωστό τούνελ.
Ο δρόμος απο επάνω του είναι πολύ πιο απολαυστικός και κυρίως δροσερός.
Λίγο μετά τις 5 ξαποσταίνω σε βενζινάδικο πριν το Otocek.
Eχω απο τη μία την επιλογή του όμορφου camping που πέτυχα ανεβαίνοντας κι απο την άλλη την απελητική βαρεμάρα που νιώθω μέχρι να νυχτώσει και να ξεραθώ.
Παράλληλα χτυπά το τηλέφωνο με τον Στεφ στην άλλη γραμμή
να με ενημερώνει πως η ομάδα απο την Ορεστιάδα ειναι ακινητοποιημένη πριν το Βελιγράδι
όπου κατευθύνεται και συνομιλεί με την τρόμπα-όνομα και πράγμα- βενζίνης του 800 που απεργεί λογω ζέστης.
Του εξηγώ πως απο τη μία βλέπω τα περί επερχόμενου καύσωνα
κι απο την άλλη βαριέμαι να τους περιμένω στη Σλοβενία μία ολόκληρη μέρα
όπως είχαμε αρχικά σχεδιάσει.
Πατάω Beograd στο Nuvi σκέφτομαι πως μέχρι 500 τα βλέπω,
είναι κάπου 450 και ξεκινάω την ευθεία της ψυχοθεραπείας όντας ήδη πτώμα απο την κούραση.
Τραγούδια κάθε είδους και σε κάθε γλώσσα το κοντέρ γυρίζει στις 240.000 ευτυχισμένα χιλιόμετρα ο ηλιος χάνεται στους καθρέφτες αλλάζοντας χρώματα και μέγεθος.
Τα 1200 κυβικά τα σέρνω σχεδόν τζάμπα το μισό και βάλε χρόνο.
Είναι κι αυτά όπως το χρήμα,μόνο η δυνατότητα.
Απο τη μέση της διδρομής και μετά κι αφου σιγουρεύτηκα πως οι φίλοι μου οι τροχαίοι
μαζέψανε τα μπλόκα δίνω μία στη δυνατότητα και φτάνω πριν την ώρα μου στο καυτό Βελιγράδι.
Κρύο σάντουιτς και Despasito απο τα ηχεία στο πρατήριο της Gazprom,
η αγαπημένη υποκουλτούρα της εθνικής οδού.
Τα αλάνια φτάνουν και η μέρα κλείνει με ανέκδοτα στο παλάτι στη μέση του πουθενά.
Γεια σου αρκούδε ακούραστε!
5η μέρα Βελιγράδι-Μόλα Καλύβα
(Δε βάζω χάρτη λόγω του μυστικού προορισμού)
8.30 καβαλάω να ξεμπλέξω κακήν κακώς απο την ήδη καυτή μεγαλούπολη.
Στο δρόμο μόνο γκάζι και η εικόνα απο την παραλία στη Χαλκιδική για ντοπάρισμα.
37 βαθμοί και έργα στα στενά του Vranje,
υπομονή στα Σκόπια μη φάμε καμμιά ξώφαλτση στο τελείωμα.
Μπαίνω απο τους Ευζώνους με το διαβατήριο στο χέρι κι ένα ''περάστε κύριε''
Πραγματικά ελεύθερη η χώρα!
Rest aera στο Πολύκαστρο, 1,5 λίτρο νερό μονορούφι,κι η Ελλάδα μου
με υποδέχεται με το ''κυκλοφορώ κι οπλοφορώ'' σε ορχηστρική έκδοση, μόνο μπουζούκι.
Κασέτα απο γνωστό στην παλιά Ολυμπιακή Μιχάλη...ή απλά σύμπτωση?
Σιγοτραγουδάω κι εγω την επιτυχία πετάω τις βαλίτσες στην Καλαμαριά
και σε μία ώρα βρίσκω τον πραγματικό αντικειμενικό στόχο αυτού του ταξιδιού.
Μπλούμ...αλλά φουλ ντοπαρισμένος!
Ο νοών νοείτω γιατί δεν είναι να σκάβω άλλο τις έννοιες,θα ζεσταθεί η μπύρα
οπότε ένα τελευταίο θα σας πω...
Kαλός χειμώνας είναι αυτός στον οποίο μπαίνεις με πλήρη κάλυψη σε ψυχή και σώμα,
2 στα 2 για αυτήν την εξόρμηση στα πέριξ,
See ya!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο