Mototour of Nations 2017 Epirus Greece

 https://imagizer.imageshack.us/v2/823x549q90/r/923/I2ggya.jpg







Kείμενο Πασχάλης Τσαλίκης
Φωτό F.I.M official page  - Πασχάλης Τσαλίκης


 



''The days were coming closer ana the nights were becoming smaller''
 (Είπα να το γράψω στα Αγγλικά και στην πρώτη στροφή το άφησα)

Το νέο ήρθε στα αυτιά μου απο το στόμα του φίλου
 κι εξαιρετικά επίμονου ονειροπόλου Παναγιώτη Καλαιτζή.

''Εχουμε πάρει σαν ΜΟΤ.Ο.Ε. το Mototour of Nations για το 2017 φίλε,
θέλω και θεωρώ δεδομένους εσένα και τον Ηλία στην ομάδα δρόμου των διοργανωτών''




 Ηταν η πρόταση και η αποδοχή απο εμάς της πρόκλησης
να συμμετάσχουμε στην ομάδα των marshals κι έγινε 1,5 και βάλε χρόνο πίσω.
Το να ξεκινάς στη χώρα μας να στήσεις μια μοτο-εκδήλωση  2 χρόνια πριν
δεν το λες και κάτι συνηθισμένο για τα Ελληνικά δεδομένα.
Οταν πρόκειται όμως για τέτοιου βεληνεκούς εγχείρημα
αυτό είναι απο τη μιά υποχρεωτικό κι απο την άλλη απαραίτητο.

Το Mototour of Nations είναι η μεγαλύτερη τουριστική εκδήλωση
της Παγκόσμιας Oμοσπονδίας Μοτοσυκλέτας γνωστής ως F.I.M.
Και για να δώσω μια εικόνα απο τα μεγέθη τη σοβαρότητα και τις ανάγκες της πρόκλησης αλλά και της επιτυχίας του φίλου Πάνου και της ΜΟΤ.Ο.Ε. αρκεί να επισημάνω πως για να γίνουν π.χ. τα Motogp απο την Dorna χρειάζεται η άδεια της F.I.M.

Το παρασκήνιο της επιλογής του τόπου που θα περιηγηθούμε ''με τους ξένους''
ήταν ντυμένο με άπλετο Ελληνικό χρώμα και συνήθειες.
Ξενοφοβικοί,σχετικώς άσχετοι και λοιπές συνωμοταξίες του λεγόμενου δημόσιου βίου μας χαλάνε το όνειρο και τα σχέδια να το ζήσουμε στη Μακεδονία, ευτυχώς η Ήπειρος αναλαμβάνει το ..ρίσκο ενώ τα Ιωάννινα γίνονται το επιχειρησιακό κέντρο και δεύτερη πατρίδα για τον Παναγιώτη.

Μπαίνει το 2017 και οι νύχτες γίνονται μικρότερες.
Είναι αλήθεια πως δεν είχα ιδέα τι μας περίμενε ως εθελοντές συνοδούς-masrshals στα εκδρομικά.
(Αυτό κάνουν οι marshals,καμμία σχέση με τον ταλαίπωρο
που κυνηγούσε τους  Dukes στα παιδικά μας μεσημέρια).
Διαβάζοντας και βλέποντας τα 3 προηγούμενα Mototour σε Ιταλία Μονακό και Πορτογαλία αντιλήφθηκα πολλά χρήσιμα για τα εκδρομικά, με κυρίαρχη την αποδοχή πώς είναι άλλο μια βόλτα τοπικής λέσχης ή ιντερνετικής ομάδας κι άλλο μια επέλαση 200 μοτοσυκλετιστών
με καμμια εικοσαριά διαφορετικές κουλτούρες και οδηγικές αντιλήψεις.

Επίσης ήταν πλέον δεδομένο κι αυτό που με στεναχώρησε περισσότερο, το πως τα πανέμορφα μέρη της Ηπείρου που θα μπορούσαμε να δείξουμε δεν ήταν αυτά που φανταζόμουν αλλά αυτά που θα έχουν ανεκτό οδικό δίκτυο και  ....πάρκινγκ για τουλάχιστον 100 απο αυτούς.

Τον Ιούνιο που μας πέρασε κι ενώ το παρασκήνιο έτρεχε και οι συμμετοχές είχαν ήδη κλείσει πιάνοντας το αρχικό όριο των 170 μοτoσυκλετών η ομάδα των marshals βρέθηκε στα Ιωάννινα για επιτόπια επαφή με τις διαδρομές και δοκιμή υπό πραγματικές συνθήκες της κίνησης ενός απο τα 5 γκρούπ που θα ταξιδεύουν σε σειρά και με διαφορά 20 λεπτών μέσα στην ημέρα.
Τρομάξατε με τον δαίδαλο και την απαιτούμενη ακρίβεια?
Εγω και τρόμαξα αλλά επίσης πανηγύρισα φωνάζοντας σαν μικρό παιδί και αγκαλιάζοντας τον Πάνο το βράδυ της Κυριακής, την ώρα που και η τελευταία μοτοσυκλέτα μπήκε στο λεπτό της στο πάρκινγκ του ξενοδοχείου Epirus Palace.

Η σύνθεση της ομάδας ήταν απο μέλη των Λεσχών που είχαν πιστοποιηθεί στην ασφαλή οδήγηση απο το ινστιτούτο Μοτοθέσις ενώ κάποιοι απο εμάς είχαν ήδη και την αντίστοιχη ως συνοδοί ομαδικών εκδρομών απο την ίδια την F.I.M.
Κι ανάμεσα τους εγώ, απο το University of  Pavement που λένε και στα ξένα
να προσπαθώ να ισορροπήσω απο το βάρος της τυφλής εμπιστοσύνης που μου έδειξε η διοργάνωση.
Βέβαια,30 χρόνια στα ομαδικά εκδρομικά δεν τα λες και λίγα, ειδικά αν η θέση σου είναι στη σχεδίαση και την πλοήγηση τους αλλά εδω υπάρχουν παράμετροι και υποχρεώσεις που με κάνουν νεούδι.
Το μόνο που θα ήθελα να ήξερα αρχίζοντας τα ταχύρρυθμα δίπλα στους πιό έμπειρους ήταν το μέγεθος της ''ντόπας'' απο την επιτυχία που ομολογουμένως θα έκανε την προσπάθεια ευκολότερη.
Ολη η τριήμερη προσπάθεια βρίσκεται εδώ


http://gone4riding.blogspot.gr/2017/06/mototour-of-nations-2017.html



Κι επιτέλους ξημέρωσε η Πέμπτη και για τους υπόλοιπους γιατί εγώ είμαι όρθιος απο τη νύχτα και περιμένω την πρώτη επαφή με το γκρούπ στον αρχαιολογικό χώρο της Βεργίνας.



Φτάνουμε και στο μισάωρο ήρθαν απο τα Γιάννενα οι Πορτογάλοι κι έχουν όρεξη για χαβαλέ!


 

Ηρθαν  και δραπετεύουμε απο τα μνημόνια και τη ζωή μνημόσυνο
για 5 ή μπορεί και για πολύ περισσότερες ημέρες.

Το πρόγραμμα έχει σήμερα εκτος απο την Βεργίνα και Μετέωρα
πρέπει να γίνουμε κολλητοί με τα ρολόγια.
Η ομάδα μοιάζει μεγάλη στην πρώτη επαφή αλλά κυλάει σα νερό
μιας και οι Πορτογάλοι εκτος απο χαβαλέδες είναι και γερά τιμόνια.









Οσο και να κουραστείς όταν αράζεις σε αυτό το αγνάντι τα ξεχνάς όλα.





Το βράδυ της Πέμπτης όπως και κάθε βράδυ μετά το φαγητό
μας βρίσκει για ένα γεμάτο δίωρο στα θρανία.
Χάρτες και έλεγχος της κάθε διασταύρωσης με το street view μιας και οι βοηθοί πορείας να ξέρουν σε ποιό σημείο θα κλείσουν την κυκλοφορία ωστε να μην σπάσει το κονβόι και χαθούν μηχανές.
Όπως ΚΑΘΕ βράδυ παραλαβή απο τον πλοηγό του ωραρίου με τις διαδοχικές αναχωρήσεις και αφίξεις στα διάφορα σημεία κούμπωμα των σημείων στον πλοηγό (GPS) φουλάρισμα κλπ κλπ...
Η ομάδα βγάζει αέρα υπευθυνότητας, υπολογίστε και πως είμαστε
 μαζί με τα συνοδευτικά κάπου 38 μοτοσυκλέτες και αναρωτηθείτε ελεύθερα.

Θα το κάνουν αυτό Έλληνες?

Τα κορίτσια στη Γραμματεία ακούραστα να υποδέχονται επί ώρες





Παρασκευή πρωί και οι εκπλήξεις συνεχίζονται.
Με τον Ηλία τον Αλέξανδρο και τον Σταύρο σε ρόλο βοηθών
αλλά και τον Βαγγέλη σε ρόλο σκούπας
είμαστε μαζί με 42!!! Πορτογάλους και Ισπανούς
το πρώτο γκρούπ που φεύγει στις 9 για Ηγουμενίτσα και Πάργα.

 



(Σκύβω στη βραδινή ενημέρωση και λέω στον Ηλία που ξεκαρδίζεται,
...ένα όνειρο δεκαετιών θα γίνει πραγματικότητα αδερφέ....θα φύγουμε ακριβώς 9!!!)

Κι έτσι...
9 και ένα δευτερόλεπτο , οδηγάμε!!!


 

Και έτσι έγινε γιατί έτσι γίνεται κανονικά.

Η παλιά εθνική είναι ένας πανέμορφος δρόμος αφημένος στην τύχη του.



 

Ξέρω πως η μία και μισή ώρα που προβλέπεται θα μας χρειαστεί ολόκληρη.
Πορεία και πλοήγηση σύμφωνα με τον Κ.Ο.Κ. ελάχιστη απόκλιση απο τα όρια
όπου έχουν απομείνει ταμπέλες που να τα ορίζουν και αίσθηση οδήγησης αυστραλέζικης νταλίκας!


 


Ηγουμενίτσα.





 Τα καταφέραμε με απόκλιση 6 λεπτών που οφείλονταν καθαρά στο κατεστραμμένο οδόστρωμα
 και η οποία δεν επηρέαζε καθόλου τη συνέχεια.

Τα χαμογελαστά πρόσωπα στην πρώτη στάση


 



μας γεμίζουν αυτοπεποίθηση που είναι ότι περισσότερο χρειαζόμαστε για να μπούμε στο ταλαίπωρο και πολυσύχναστο δρόμο που ενώνει Ηγουμενίτσα και Πάργα.

Η ομάδα υποδοχής στην τοπική Λέσχη.
Πώς να πάει κάτι στραβά με τέτοια χαμόγελα?





Στο δρόμο προς την Πάργα.



Στην Πάργα έχουμε δίωρη ανασυγκρότηση κι ένα φοβερό παζλ να συνθέσουμε.
Με απόλυτη τάξη και ησυχία που θύμιζε επιβίβαση σε Νορβηγικό φέρρυ
210 περίπου μοτοσυκλέτες βρίσκονται τακτοποιημένες
ανα γκρούπ και ανα ώρα αναχώρησης
σε ένα μικρό πάρκινγκ στην  άκρη ενός αδιέξοδου δρομάκου.
Bingo!

 


H πορεία προς το ξενοδοχείο δεν επιφύλασσε άλλες εκπλήξεις
πέρα απο μία 5λεπτη γιαννιώτικη μπόρα στο τέλος.
Φουλάρισμα απο όλους καφεδάκι και μετα το δείπνο ξανά στα θρανία,
αύριο έχει βουνό με δελτίο έκτακτων καιρικών (Κλασσικά ...έμεινε στο δελτίο)

Σάββατο και σήμερα μετά απο την αναστροφή
στη λίστα αναχώρησης το γκρούπ μας θα φύγει τελευταίο.
Που σημαίνει πως μετά απο 4 εικοσάλεπτα θα φύγουμε 10 και 20... δλδ μεσημέρι!!


Ευκαιρία για δημόσιες σχέσεις!
Ετών 76 ,αεροπορικώς απο τον Καναδά μέχρι τη Γερμανία κι απο εκει στην Ηπειρο.


 

Ready to go.



Δωδώνη.

Και η Γιαννιώτικη βροχή παίζει με τα νεύρα μας.
Απο τη μία σκοτάδι
 

 απο την άλλη ήλιος!
 



επίσκεψη στο θέατρο και μέσω Εγνατιάς ψτάνουμε στο Μέτσοβο για βόλτα


 

Σταθερές αξίες

 


Αλέξανδρος και Βαγγέλης δεν αφήνουν ούτε λεπτό τις μοτοσυκλέτες μόνες τους.

 

Μετσοβίτικο customising.
Σαν κουρεμένο τσομπανόσκυλο.

 


Το χάζι στην ομάδα μας δε τελειώνει ποτέ!

 

Απο εκεί μέσω Μηλιωτάδων





θα βγάλουμε πορεία προς το σημείο ανασυγκρότησης στο χωριό Κήποι.
Η διαδρομή στο εκτός Εγνατίας κομμάτι είναι απαιτητική, ολίγον βρεγμένη και ο νούς μου είναι στα τουριστικά μεγαθήρια που είναι και ο κύριος όγκος των μηχανών που συμμετέχουν.
Αρκετοί απο αυτούς είναι διπλοί και ξένοι προς  την ελληνική οδική πραγματικότητα
αλλά παρ ολα αυτά τα πηγαίνουν τέλεια.
Αλλωστε με τα χθεσινά άνευ αντικρύσματος δελτία για επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα περίπου το 1/3 των αναβάτων έχουν πάει για βόλτα στα Ιωάννινα κι έτσι τα γκρούπ μας είναι σαφώς πιο ευκίνητα.

Με την είσοδο στους Φραγκάδες η καλή γιαγιά βγήκε να δεί ποιοί κάνουν τόση φασαρία!



 Ανακούφιση με μια μικρή εκτος προγράμματος στάση στην  πλατεία.
Family photo όπως τους το πρότεινα ξεκινώντας απο το Μέτσοβο και ξαφνικά καταφέρνουμε να κάνουμε Πορτογάλους και Ισπανούς να ανταλλάξουν χαμόγελα και κουβέντες!!





Στους Κήπους έχουμε μια ανασυγκρότηση για σνακ

 

ρίχνουμε κι ένα γειά στο γείτονα που έχει έρθει να χαζέψει την κατσίκα μας
και στεκόμαστε για ένα τέταρτο στο γνωστό γεφύρι του Κόκκορη.


 


Ανηφορίζοντας για Μονοδένδρι και Οξυά κάνουμε αναγκαστικά στάση στο Πέτρινο Δάσος.
Το μικρό σημείο για παρκάρισμα στο τέλος του δρόμου έχει συγκεκριμένη χωρητικότητα
μία 30άδα φεύγει η άλλη έρχεται κι ανάμεσα οι αναβάτες έχουν την πεζοπορία
μέχρι το μπαλκόνι στο φαράγγι του Βίκου.

Ο Πάνος πραγματικά ακούραστος διώχνει και υποδέχεται επι δίωρο στο πλάτωμα της Οξυάς.

 

Η αργή βέβαια κίνηση έχει και τα καλά της έτσι χαζεύουμε κι εμείς
το δημιούργημα της Φύσης που συνήθως μας ξεφεύγει λυσσώντας στην υπέροχη άσφαλτο.

Και ως 5ο γκρούπ είμαστε τελευταίοι


 


 

και χορταίνουμε θέα

 


και περισυλλογή.

 


 

 






 



Ενώ στο μάζεμα δεν χάνουμε την ευκαιρία
να ξαναέχουμε το γνωστό ελληνο-ισπανο-πορτογαλικό χαβαλέ!

 


Family photo!

 






Το βραδυ του Σαββάτου όση ώρα οι καλεσμένοι μας βολτάρουν ανέμελοι
εμείς έχουμε άλλο ένα δίωρο -και βάλε- σπαζοκεφαλιάς και οργάνωσης.


 


 

Αύριο αφού επισκεφθούμε το γεφύρι της Άρτας και το σπήλαιο
του Περάματος έχουμε μπροστά μας την Πρόκληση.
Να βάλουμε ολες μαζί τις μοτοσυκλέτες στην πλατεία Μαβίλλη στα Ιωάννινα ώστε να επισκεφθούμε την πόλη αλλά και να γίνει με αυτήν  αφετηρία το κυριακάτικο parade που κλείνει και επίσημα όλα τα Mototour of Nations.

Αγγελε τι λες?? Γ'ινεται??




Στιγμές απο την αναχώρηση!

 






Dream team , οι marshals του group A .

Απο αριστερά Βαγγέλης Ηλίας Πασχάλης Αλέξανδρος
 και λείπει ο Σταύρος που ήταν στο δικό μας παρεάκι μονο την πρώτη μέρα.



 Αρτα και εικόνα απο τους Ισπανούς με τον ολίγον σαστισμένο Δήμαρχο.
Δικαιολογημένος!



 


 



 Παντού χαβαλές, η Μεσόγειος είναι τόπος για να ζείς.




Ιόνια οδός και πλησιάζουμε




Σπήλαιο Περάματος

 




Αυτό που δεν υπολογίσαμε ήταν πως έχουμε πάρει φόρα και μάλιστα σε καλό δρόμο.
Με τη βοήθεια κι άλλων εθελοντών απο τη ΛΕ.Μ.Ιωαννίνων
αλλά και των οδηγών των αυτοκινήτων που βρίσκονταν στο διάβα μας
το πολύχρωμο παζλ βρίσκεται στην πλατεία έτοιμο για την τελική ευθεία
με εμάς να τρέχουμε πανω κάτω εξηγώντας στους έκπληκτους περαστικούς τι συμβαίνει!!

 

 


Κούραση...

 

Οδηγίες ενημέρωση όλα απο τα χέρια του.

 


Είναι ολοφάνερο οτι η ομάδα απολαμβάνει την επιτυχία
τα σχόλια και τις αντιδράσεις των φιλοξενούμενων μας


 












Και ξεκινάμε τη γιορτή όπου τιμάται με τον καλύτερο και πιο ευγενικό τρόπο ο ομαδικός μοτοσυκλετισμός που τόσο αγαπάω μια ζωή.

 Τα γκρούπ ετοιμάζονται οι σημαίες παίρνουν τη θέση τους.

 




 







Και κατά διαβολική σύμπτωση βρίσκομαι μαζί με τον αδερφό Ηλία
 στη θέση των επικεφαλής με τις γριές μας φορτωμένες
με τις σημαίες της F.I.M.και των  ΜΟΤ.Ό.Έ. , Α.ΜΟΤ.Ο.Ε


 


 κι αυτή είναι μια τόσο ειδική, δημόσια,αλλά συγχρόνως απόλυτα ιδωτική στιγμή
που δεν περνάει στο γραπτό, δεν γίνεται να  αφηγηθείς ούτε να αξιολογήσεις.

Είναι η στιγμή που γυρνάω και βλέπω πίσω μου την πάπια και το DT μου,
λέσχες,καρντάσια αφρικάνους, βροχές,το ντόκο στην Ancona και δάση
και τα σκηνάκια και ιδρώτα και μια σακκούλα αυτοκόλλητα-τι κόλλημα-
δρόμους ατέλειωτους, μια ζωή όχι σημαδεμένη αλλά σηματοδοτημένη
με τις καλύτερες στιγμές που θα μπορούσε να ονειρευτεί  ενας μικρός μηχανόβιος του '80,
...ούτε να μου το στήνατε ρε μάγκες.




 












Κι εκεί στο τέλος της ευθείας προς την Άρτα ανάβουν τα δεξιά φλας


 



στεγνώνει ξαφνικά ο ιδρώτας κι όλοι μαζί μια αγκαλιά
υπογράφουμε και αποχαιρετούμε το Ελληνικό Mototour of Nations, αυτό του 2017.


 


Ακολουθεί η βραδινή γιορτή by the pool and not by the book..
Παναγιώτη σήμερα στην ενημέρωση θα είσαι μόνος σου,
ώπα δεν έχει ενημέρωση,
ήρθαν οι μπύρες απο τη Δράμα και είναι παγωμένες, φθινοπωρινές....νικήτριες!

Το κλείσιμο γίνεται για μένα αξημέρωτα στο δρόμο για τη δουλειά,
με ομίχλη κρύο μετσοβίτικο, Δευτέρα και τέρμα γκάζι
στην πολύτιμη Εγνατία που όπως κάθε δρόμος που σέβεται τον εαυτό του
ενώνει κόσμο πάθη και όνειρα.

Υ.Γ.
Οι γείτονες που χαζεύουν εδώ και μέρες την αφράτη κατσίκα του γείτονα
να τα δίνει κυριολεκτικά όλα,
παρακαλο-προκαλούνται θερμά να κινηθούν στο ίδιο μήκος δημιουργικού κύματος.
Δεν είναι ποτέ αργά να γίνεις κι εσύ αληθινός τσομπάνης!!!