Αύγουστος , ο μήνας του κυκλοφοριακού.
Είμαστε στο δεύτερο μέρος των βαλκανικών mini εξορμήσεων.
Mετά τις εφτά φτώχειες της Ρουμανίας πάμε να δούμε
ένα παλιό χρωστούμενο , την κοιλάδα της Valbona στην Αλβανία
και να πάρουμε μια ιδέα από το άγνωστο ,μέχρι σήμερα σε εμένα νεοσύστατο Κόσοβο.
Θα ξεκινήσουμε νύχτα από το πρώτο πόδι με τον πλοηγό να λέει πως για τα 700 χλμ της διαδρομής θα χρειαστούμε 13 ώρες...κάτι ήξερε.
https://www.google.gr/maps/dir/%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1+%CE%9C%CF%8C%CE%BB%CE%B1+%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CE%B2%CE%B1/%CE%98%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7/%CE%9C%CF%80%CE%B9%CF%84%CF%8C%CE%BB%CE%B1,+%CE%92%CF%8C%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%B1+%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1/Kuk%C3%ABs,+%CE%91%CE%BB%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1/Valbona+valley,+%CE%91%CE%BB%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1/@42.3877382,19.8280599,9.92z/data=!4m32!4m31!1m5!1m1!1s0x14a62dc72c820f69:0x5df26564fa1dfd40!2m2!1d23.4539827!2d39.9707865!1m5!1m1!1s0x14a838f41428e0ed:0x9bae715b8d574a9!2m2!1d22.9444191!2d40.6400629!1m5!1m1!1s0x13572451365fb6fd:0xfa67bbbf65bec948!2m2!1d21.3292164!2d41.0296773!1m5!1m1!1s0x1353d1fc41be466b:0x9ad4fb9029a87ae9!2m2!1d20.4259456!2d42.0755845!1m5!1m1!1s0x13526996f9d5cc59:0x82ad8955dc5e13bd!2m2!1d19.8730577!2d42.4267869!3e0?hl=el&entry=ttu
Έξω από τη Bitola
Με έναν ωραίο δροσερό επαρχιακό δρόμο
φτάνουμε στη λίμνη Οχρίδα.
Στην Οχρίδα δεν έχω πάει μου λέει η Ειρήνη.
Ρωτάω αν θα αντέξει τη μία ώρα μέσα στη ζέστη.
ΟΚ παράκαμψη να δούμε την καλοφτιαγμένη παραλία
με αντίτιμο το μποτιλιάρισμα και χάσιμο μιας ώρας και αντίστοιχου αποθέματος δυνάμεων.
Μετά την πολυκοσμία μπαίνουμε στο δρόμο για το Debar και τη σχετική δροσιά του
το χάζι στα Βαλκάνια δεν τελειώνει
Μουσουλμανικά χωριά διαδέχονται το ένα το άλλο,
αυτούς τους έβαλα να ρίξουν από μια γκαζιά ...ώστε να αρχίσουν να μαζεύουν από τώρα!
δεξιά μας υπάρχει μια τεχνητή λίμνη και διάσπαρτα μουσουλμανικά χωριά
Στο Debar αλλάζουμε χώρα.
Μετά τη στεναχώρια και τη σπάνια συλλογή λακκούβας που λέγεται δρόμος και ενώνει το Debar με το Peskopi πιάνουμε την άλλη συλλογή , κλειστών στροφών αυτή τη φορά,
που θα μας πάει αν δεν κλατάρουμε από τη ζέστη και τη ζαλάδα στο Kukes.
τα θρυλικά απροσπέλαστα βουνά Κοράμπ δίπλα μας και στο δρόμο η απόλυτη ερημιά.
Ένα μικρό ΙΧ και ένα ισπανικό! αυτοκινούμενο παλεύουν με τις στροφές και τη ζαλάδα.
Εδώ,στο πιο αφιλόξενο χωριό που έχω πάει στη ζωή μου
(μάλλον οφείλεται στο ότι είχα γυναίκα συνοδηγό και δεν την είχα στο χωράφι να οργώνει).
άλλη μια ανάσα στην άκρη του δρόμου
Μπαίνοντας -και βγαίνοντας- στο Kukes
δεν υπάρχει καμία ταμπέλα που να μιλάει για τους SH 22-23 ή για τη Valbona.
Ψάχνοντας σήμα για δεδομένα βλέπω ένα φορτηγάκι να σταματά πίσω μας.
Πλησιάζω και ρωτάω.... English?
Νο no απαντάει και μετά κάνω τη σκέψη τη σωστή που λύνει χέρια, Ελληνικά?
-Ναι βέβαια Ελληνικά ναι μας απαντάει!!
Κι έτσι ο χαμογελαστός μας φίλος μας έλυσε όλες τις απορίες για τη μετάβαση στη Valbona
εμψύχωσε και την Ειρηνούλα που κοιτούσε γύρω γύρω για ...ξενοδοχείο
και στο τέλος μας προσκάλεσε να πιούμε έναν καφέ που αρνηθήκαμε ευγενικά
γιατί απλά δεν προλαβαίναμε.
SH 23 κι επιτέλους βάζουμε...τετάρτη στο σαζμαν.
Για μία ώρα και περίπου 60 χλμ θα χαθούμε σε έναν στενό επαρχιακό δίχως ίχνος ζωής και κίνησης.
Γύρω γύρω μόνο αφιλόξενα ημιορεινά και λίγες σταγόνες βροχής.
Λίγα χαλαρωτικά χλμ παρέα με ένα γερμανικό GS
Έχει πολλή ώρα που είμαστε πάνω από το όριο αντοχών μας πάνω από 12 ώρες πάνω στη μηχανή και επιτέλους αντικρύζουμε ανάγλυφο που θυμίζει βουνά και κοιλάδα.
Λίγα χλμ έξω από την κεντρική κωμόπολη της περιοχής το Bairam Kuri
Ο ξενώνας Αlexander ήταν ο πρώτος που αντικρύσαμε μπαίνοντας στην εντυπωσιακή
σε ανάγλυφο αλλά και ψαρωτική σε πρόθεση καιρού κοιλάδα.
Από αυτή τη γέφυρα μέχρι τον ξενώνα υπάρχει λίγος βατός χωματόδρομος
ίσα ίσα να μην ακούγεται η φασαρία από το δρόμο
ο αγαπητός οικοδεσπότης μας , άριστα Αγγλικά κι επαγγελματισμός στα όλα του.
Κι ήρθε η επόμενη μέρα.
Βγαίνουμε βόλτα
ξεκούραστοι με λαχταριστό πρωινό που είχε ντόπια προιόντα όπως κάποτε στην Ελλάδα της δραχμής
και κουβεντούλα με τους Δανούς ορειβάτες που θα κάνουν επί 6 ημέρες πεζοπορία στα γύρω βουνά.
You did it!
Η χαρά του ''φτάσαμε'' δεν κρύβεται!
Η μεγαλύτερη και καλύτερη έκπληξη ήταν η ...ερημιά!
Λίγοι και καλοί οι επισκέπτες στην συντριπτική τους πλειοψηφία περιπατητές και ορειβάτες,
λίγα τα οχήματα και η τουριστική παράνοια του Αυγούστου πολύ μακριά μας.
Ανάμεσα στους ορεινούς ξενώνες ,υπερπαραγωγή!
Από στροφή σε στροφή τα μάτια μας έκπληκτα αντικρύζουν τις ορθοπλαγιές
Εκεί που τελειώνει η άσφαλτος
Κέντρο ενημέρωσης και πληροφορίας για μονοπάτια αξιοθέατα διαμονές κλπ
Δείτε προκοπή.
Απίστευτο...
ο κόσμος είναι τόσο λίγος και κυρίως εκλεκτός που ξανακοιτάω
το ημερολόγιο να δω αν είναι Αύγουστος.
Η ζωή των ντόπιων μέχρι τώρα συνεχίζει ανέγγιχτη από τα πρώτα βήματα του τουρισμού.
Η αρμόδια υπουργός το συζητούσε φέτος,θέλουμε να μείνουμε σε αυτά τα νούμερα και να βελτιωθούμε ποιοτικά , δεν θέλουμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Ελλάδας!
Να δούμε ποιός θα ανακόψει τους εργολάβους
τα χωριά στο κάτω μέρος της κοιλάδας
ζουν ανενόχλητα στο δικό τους ρυθμό και με τις δικές τους συνήθειες.
Μουσουλμανικός καφενές που ήταν γεμάτος στο ανέβασμα νωρίτερα ,
τώρα που είναι ώρα δουλειάς είναι απλά ΚΛΕΙΣΤΟΣ.
ψάχνουμε δρομάκια εικόνες και στιγμές.
το χρώμα του νερού στο Μαυροβούνιο και εδώ στις Αλβανικές Άλπεις είναι χαρακτηριστικό.
Να το πιείς στο ποτήρι που λένε, κι από θερμοκρασία,μπούζι!
Αφήνουμε την κοιλάδα και τις γευστικές της προκλήσεις
για την επόμενη πιο χαλαρή σε χρόνο εξόρμηση
Βόλτα διερευνητική προς τον SH 22 μέχρι το σημείο
που το καραβάκι σε παραλαμβάνει για να σε πάει στο Koman.
Έλα αφεντικό , μήπως θες σκύλο?
Ακριβώς απέναντι και λίγο πριν μπεις στο Fierze βγάζεις την καλή φωτογραφία.
Η περιέργεια σκότωσε το χρόνο μας!
Λίγο πριν θα χαθούμε στο ''άγνωστο άλλο των βαλκανίων'' παίρνοντας τον 22 για το Kukes.
τα όμορφα αμάξια όμορφα καίγονται.
Και πάρα πολύ γρήγορα θα αφήσουμε τη χώρα για να μπούμε στην εμπειρία που λέγεται
Κόσσοβο
Με το που μπαίνουμε άλλος κόσμος.
έντονο κυκλοφοριακό τύπου νότιας Ρουμανίας
τρακτέρια κάρα και κομπίνες όλοι στην ουρά κατίνες
θα μου βράσετε τα πηνία της Γερμανίδας και θα το έχετε κρίμα ρε
Prizren
μας υποδέχεται με ένα απερίγραπτο κυκλοφοριακό χάος μιας και όλοι θέλουν να περάσουν από το κέντρο με τις κούρσες που έφεραν από τας Ευρώπας.
Το κεντρικό αξιοθέατο είναι το τζαμί του 17ου αιώνα και ο πεζόδρομος δίπλα του η καρδιά της πόλης.
Γίνεται ο κακός χαμός από το μποτιλιάρισμα κλέβουμε λίγο από τον ποδηλατόδρομο ώστε να βρεθούμε βρασμένοι στο άλλο άκρο της πόλης με κατεύθυνση τη δροσερή κορυφή του εθνικού πάρκου Skodar
Στην αρχή ο δρόμος είναι ότι να'ναι ,
δείχνει υπό ανακατασκευή αλλά συνεργείο που να δουλεύει δεν υπάρχει,
λίγο πιο πάνω όμως έχει μεγάλα κομμάτια που θυμίζουν πιστάκια των Άλπεων.
Κορυφή με πρωινή θερμοκρασία κι επιτέλους μια ανάσα
Στην Prevalia υπάρχει κάτι σαν πανηγύρι με μια πλαγιά γεμάτη κόσμο που κάνει πικ νικ άπειρα πιτσιρίκια και παραπήγματα που πουλάνε από τυροκομικά μέχρι βόλτες με γουρούνες στο βουνό.
Balkan express κι όποιος αντέξει δηλαδή.
Η φωτό είναι παραπλανητική,είναι η μοναδική διαφορετική νότα.
Burger υψηλού υψομέτρου στον τοπικό καντινιέρη
κι ατέλειωτο χάζι και σχολιασμός
ένας ευγενικότατος τύπος βλέποντας μας με τα burger
μας προσφέρει από ένα γενναίο κομμάτι σκληρό τυρί
γύρω μας γίνεται παρέλαση πολυτελών αυτοκινήτων
με πινακίδες από κάθε μεριά της Δυτικής Ευρώπης.
Φυσικά δε λείπουν και οι πρωτοπόροι
Τα γωταχί τα οδηγούν οι ''όλοι με μια φάτσα'' γεννιοφόροι νεαροί πάντα με μπούργκα συνοδηγό,
σημεία των καιρών θα πεις...
Φωτό με την μπύρα στο μαρσπιέ μιας και ο καντινιέρης
απλά δεν με άφησε να βάλω πορτρέτο το κιόσκι του στο αμαρτωλό ποτό.
Ύπνος χορταστικός που μας είναι απαραίτητος μετά την ατέλειωτη εβδομάδων αυπνία
του φετινού πολύ ζεστού ελληνικού καλοκαιριού.
Το πρωινό είναι αυτό που λέμε International......
Βλέποντας τις φάτσες τους δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με την Ειρήνη
που είπε ότι αυτοί θα έπρεπε να φοράνε τις μπούργκες κι όχι τα κοριτσόπουλα.
και ξανά προς την κορυφή τραβά
Η πρωινή κάθοδος προς τον κεντρικό οδικό άξονα Πρίστινα-Σκόπια
γίνεται στους 14 βαθμούς και στην ατέλειωτη σκιά του δάσους οξυάς.
Πάνω στο άνοιγμα καφεδάκι στο δρόμο με θέρμανση ! και χωρίς ''επώνυμη΄΄ ταμπέλα
Μετά την εθνική επιπέδου Autostrada
Σκόπια , επαρχιακός αδιάφορος μέχρι τη Bitola από όπου θα ξαναμπούμε σε Ελληνικό έδαφος
Φλώρινα για καφεδάκι στο ποτάμι
Κλεισούρα
Ορεινός ξενώνας Μουρικίου,
όλα abandoned λες και πέρασε πόλεμος από τον τόπο μας.
Και ύπνος στη φιλόξενη δροσιά και αγκαλιά του Αρχηγείου των Ορεινών Συνάξεων.
Το πρωί άλλος Θεός,η πρόγνωση λέει για μπόρες κατά τόπους κι άντε πέρνα ανάμεσα τώρα!
Μια σειρά πολλών πολύχρωμων Peugeot 205 στη σειρά στην Εγνατία οδό με κατεύθυνση Ανατολικά.
Σε όλα βλέπουμε πιτσιρικάδες χαμογελαστούς και είδη κατασκήνωσης,ωραίοι και ωραίες!
Γρήγορα θα βρεθούμε στην αγκαλιά των αγαπημένων μας ,
αυτό το καλοκαίρι θα βολευτούμε με εξορμήσεις - δυναμιτάκια και του χρόνου βλέπουμε
See ya!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο