Πρώτη επιχείρηση διέλευσης του Ολύμπου
H Βόρεια Παρέα μου στα απρόοπτα στα εύκολα στα δύσκολα στα ωραία .....και στα πολύ ωραία!
Εν μέσω νεφών και ποικιλίας προκλήσεων ανηφορίζω
για το στρατηγείο των Ασφάλτινων νούμερο 10 στην έμμορφη Κερασιά Καρδίτσης.
Τα σημάδια που άφησε πέρυσι ο Ιανός δεν θα επουλωθούν εύκολα.
Σκέφτομαι την περσινή εκκίνηση του νούμερο εννιά από την περιοχή
τι (και από ποιούς) γλυτώσαμε και μας βγάζω τυχερούς στην ατυχία μας
Στην αυλή του παλιού σχολείου στεγάζεται σήμερα ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού.
Το κτίριο και η αυλή είναι πολύ περιποιημένα και βρίσκονται σε στρατηγική θέση στην κορυφή του χωριού.
Με ωραία θέα απο τη μια στο δάσος και από την άλλη στο ορόσημο της ευρύτερης περιοχής,τη λίμνη Πλαστήρα.
Κουβέντες καλωσορίσματα κι αφίξεις προέδρων!
Εδώ ο Μάκης ,
πρόεδρος ηρεμίας και νηφαλιότητας πρόεδρος επικοινωνίας σύνεσης
κι απόλαυσης των μικρών και των μεγάλων της ζωής ...αλλά και πρώην πρόεδρος του ΜΟΘ μας!
Η μεριά των σουρδονταμαραίων της πιο φρέσκιας και γελαστής παρέας ,
το έχει ο βορράς μΕ φαίνεται
Η παρέα της Ξάνθης είχε ένα από τα ομορφότερα BMW της εκδρομής
όσο νυχτώνει τόσο......μαζευόμαστε στο πάνω ταβερνάκι.
Δροσιά κάτω από την κληματαριά και εκλεκτή παρέα , όσο και οι μεζέδες.
Τραβιέμαι σε μια άκρη και καμαρώνω σαν τον πατέρα που βλέπει το παιδί του να μεγαλώνει...
Τα Ασφάλτινα εδώ και καιρό δεν είναι μια εκδρομή,
είναι μια τελετή αφιερωμένη στη φιλία και θεματοφύλακας
των μυστικών συνδέσμων που υπάρχουν ανάμεσα σε ανθρώπους
που αλληλοεκτιμούνται και επικοινωνούν επί χρόνια σιωπηλά
με έναν τρόπο τόσο σπάνιο... όσο και οι ευθείες στη διαδρομή τους.
Ο Αντώνης και ο Πάνος πρώην συμφορουμίτες και νυν συνοδοιπόροι....οι σχέσεις που λέγαμε.
Lonely και Lovely Freedom Travellers.
Απολαμβάνω αυτά που έχει αφήσει στο λόγο τους η περιήγηση σε κάθε άκρη του πλανήτη
και προσπαθώ να τους μοιάσω και να τους τιμήσω που με τίμησαν με την παρουσία τους.
Σαν παραμύθι!!
Στην πλατεία δίνουν ζωή τα άψυχα.
Κάποιες από τις 57 ωραίες μοτοσυκλέτες που συμμετείχαν.
Στον κάτω καφενέ για μια δεύτερη γύρα πεντανόστιμα σουβλάκια ,κρασάκι και live chat!
Και ξανά στον πάνω μαχαλά .βγήκαν τα ποτά τα εισαγόμενα
και οι εκρήξεις παραδίπλα από την απίθανη σουρδοπαρέα.
Η κατασκήνωση μέσα από το ψηφιακό μάτι της go pro με το βιαστικό φεγγάρι να μας συντροφεύει.
Ξημερώνει στο μπαλκόνι, πόσο τυχεροί είμαστε!
Η γωνιά του Θύμιου του Ρήγα και του φίλου τους,
τα δύο 1250....όσο και να σου είναι οικεία εικόνα πάλι τα χαζεύεις!!
Από τους ειδικούς των νυχτερινών αφίξεων τύπου baladeza,
o Γιάννης έφτασε στις έξι ,έστησε και στις 9 μάζεψε και ξεκινάμε.
όταν στη σχεδίαση υπάρχουν μερακλήδες με άποψη και γνώση των ειδικών συνθηκών και ευκαιριών της κάθε περιοχής.
Ο Βασίλης έχει ενημερώσει τον εξαιρετικά ευγενικό και χαμογελαστό περιοδεύοντα αρτοπώλη της περιοχής κι έχει έρθει να μας τροφοδοτήσει με τα πάντα όλα όσα θα χρειαστούμε για πρωινό αλλά και στη διάρκεια της ημέρας!
Παρακολουθώ άφωνος με το χαμόγελο να έχει ρίξει για τα καλά άγκυρα...
Το αυτοκινητάκι συνοδείας θα μας εξασφαλίσει φωτογραφίες υπό τη δική του οπτική γωνία
κι ότι πρόλαβε να αποθανατίσει από αυτήν την έκρηξη ζωής και δίτροχης καλοπέρασης.
Οι πρώτοι εκκινήσαντες απολαμβάνουν ελληνικό στο Μορφοβούνι
Τα πάντα όλα από 3-4 τεμάχια,κάτι ξέρει ο παλιός!
Διασχίζοντας το Μεσενικόλα.
Μεσενικόλας λουσμένος στον πρωινό σχεδόν καλοκαιρινό ήλιο
Η αθέατη και άγνωστη στους πολλούς ανατολική πλευρά της λίμνης είναι δασωμένη
και γεμάτη με μικρά δρομάκια που μας περιμένουν να τα ανακαλύψουμε
Η Καστανιά,το φετινό abandoned 3 αρχηγείο της Άνοιξης.
Διασχίζουμε σχεδόν κάθετα το νότιο κεντρικό δρόμο Καρδίτσας-Λίμνης Πλαστήρα και πιάνουμε άλλη μια υπέροχη ορεινή διαδρομή που θα μας βγάλει στα Φουρνά για το καφεδάκι μας.
Όποιος πήγε αριστερά δοκίμασε μια μίνι επαφή με τους χωματόδρομους των Αγράφων,
ονόματα δε λέμε !
Οι φαινομενικά αθώοι , παραπλανητικά επίπεδοι
και ελάχιστα ενδεικτικοί ηλεκτρονικοί χάρτες της εκδρομής
θέλουν το λιγότερο μελέτη για να καταφέρεις να βρείς όλες τις διασταυρώσεις
και τις ομορφιές στις οποίες αυτές δωρεάν θα σε οδηγήσουν ...με το φως της ημέρας!
αρνοκαμήλα ή κάτι που ήθελε να πει ο ποιητής και σε ποίημα δε χωρούσε....
Νεράιδα και η κυρία Τασία αφού ξεπροβοδίζει τα μηχανάκια μπροστάμου πλησιάζει στο παράθυρο.
Εσύ δεν είσαι απο δω,ποιός είσαι?
Με τα παιδιά είμαι της λέω και ναι δεν είμαι από εδώ.
Θα περάσουν κι άλλοι της λέω να έχεις το νου σου γιατί είναι δωρεάν σινεμά
Κι εκεί της ζητάω να την αποθανατίσω με μια φωτογραφία.
-Και που θα τη δω?
Γελάω και της εξηγώ πως έχω την αναφορά στους Ανθρώπους των Ελληνικών Βουνών
και εγένετο η πόζα με τη φιλαρέσκεια να αποδεικνύει την αθανασία της!
Μετά απο 3 χλμ χαλίκι που κάποιοι το πέρασαν για χώμα φτάνω
στο σπίτι του Διαβάτη για ανεφοδιασμό σε νερό από την πηγή.
Κατηφορίζοντας προς το Κλειτσό που ίσως το ξέρετε και ως Κλειστό
οι εκπλήξεις σε μορφή ξέφωτου συνεχίζονται αδιάκοπα.
Η δυνατή τριάδα του Βασίλη και των δύο φίλων διακριτική αθόρυβη και αποτελεσματική,
ακριβώς στη φιλοσοφία των Honda μηχανών που οδηγούν
Φωτό ντοκουμέντο, κλείνουν το δρόμο με μηχανήματα για να μην περάσει ο ιός....των Ασφάλτινων!
Φτανουμε στα Φουρνά
Επικεφαλής του μεγάλου γκρουπ και ήρεμη δύναμη της διοργάνωσης.
Με αξιολάτρευτο ρυθμό στην οδήγηση σβέλτο ''τόσο όσο'' έτοιμοι για την μεγάλη ανάβαση.
Άλλη μια γωνιακή ψαρωτική διασταύρωση για την Αγία Τριάδα
που έστειλε βιαστικούς, αδιάβαστους και αργοπορημένους ντουγρού στο Καρπενήσι
και βουαλά για τους τυχερούς εκεί στο Βελούχι απέναντι
μας περιμένει η πιο δυνατή εντός Ελλάδος βόλτα στις Άλπεις.
Γιάννη όχι παιδί μου,συνεχίζουμε στην άσφαλτο!
Κι αρχίζει η ανάβαση
Ο δρόμος φτάνει στη βόρεια πλευρά του χιονοδρομικού.
Φυσάει ένας δαιμονισμένος αέρας και το μόνο όχημα
που μπορεί να σταθεί μόνο του όρθιο είναι το..... αυτοκίνητο.
Γρήγορη πόζα και φεύγουμε για κάτω πριν μας ρίξει κάτω.
Αεροφωτογράφηση χωρίς απογείωση, τέτοια σπάνια ευκαιρία δεν αφήνεται να πάει χαμένη
Αφού φροντίσαμε για ανεφοδιασμό στο Καρπενήσι κατηφορίζουμε μέχρι τον Προυσό.
Εκεί θα κάνουμε δεξιά προς τα Εσωχώρια .
γνωστό πεδίο δοκιμών για τουριστικές μοτοσυκλέτες μεγάλου κυβισμού ,να δείτε.
Ο δρόμος έχει απαιτήσεις αλλά ανταμείβει με τον ορισμό της θέας στα βουνά
Η εγκατάλειψη με μια εικόνα.
Σε λίγα χρόνια Abandoned και Ασφάλτινα θα έχουν γίνει ένα και το αυτό,
ελπίζω να έχουμε προλάβει όλοι να πάρουμε από ένα Goldwing για να γουστάρουμε.
Χίπικες ιστορίες κι όνειρα που έμειναν στην ανηφόρα...
(Δεν υπάρχει επανάσταση που να έγινε με Ford βρε παιδιά,,,)
Η διαδρομή είναι τόσο δαιδαλώδης που προς στιγμήν νόμισα πως χάθηκα.
Και να που στην κατηφόρα ξεπροβάλλει το γαλάζιο της λίμνης των Κρεμαστών
σαν επιβεβαιωτικό γιαπωνεζάκι των αγώνων Enduro
Eκει απέναντι πάμε
Με πέρασμα από το μικρό γεφυράκι.
Και με τη μηχανή μου είχε φανεί το ίδιο στενό.
Χωριά που περιμένουν ένα trOFFy για να μας συστηθούν.
Κάτι θα μπει στη θέση του,δεν μπορεί.
Oh my god.....
Στους -μάλλον ακατοίκητους- πλέον Αγαλιανούς επικρατεί μια ερωτεύσιμη ησυχία και ηρεμία.
Το χωριό στέκει σαν σκηνικό ταινίας που εγκαταλείφθηκε όταν αυτή
βρήκε το δρόμο της για τις πολυσύχναστες αίθουσες των πόλεων.
Στη γέφυρα ανεβαίνεις από την άλλη μεριά ,πλησιάζουμε στο μπαλκόνι του Αη Γιώργη
όπου έχει οριστεί και το οδηγικό τέλος της πρώτης μέρας.
Κούραση ,ικανοποίηση και ''σα να μη μας έφτασε'' αίσθηση!
Και πότε η καλοπέραση ήταν αρκετή?
Στο δρόμο για τη Φραγκίστα την ανατολική σταματώ να ζήσω λιγο το απίθανο σκηνικό.
Συσσίτιο με ουρά να περιμένει υπομονετικά , μια καλησπέρα βάλσαμο και το βλέμμα του υπερήφανου Ευρυτάνα θα με συνοδεύει για πάντα μαζί με την ευχή του για καλό ταξίδι.
Στη Σωτήρα όπου ο φίλος Παναγιώτης έχει φροντίσει για την κατασκήνωση μας.
Ο καταπράσινος νομός Ευρυτανίας βρίσκεται στο κόκκινο όσον αφορά την εξάπλωση του ιού
οπότε κι εμείς εξαπλωνόμαστε στις ατελείωτες σκιές των πλάτανων.
Το βράδυ στο χωριό επαναλαμβάνεται το χθεσινό σκηνικό.
Η εκδρομή πετάει στα σύννεφα , κι εγώ μαζί της.
Εις υγείαν παλληκάρια.
Ναι τελικά δε πεινούσαμε....διψούσαμε.
Βάγιοοοοο βάλε τάξη!
Βραδινό πλάνο από τα σκηνάκια η κούραση νίκησε τη θέληση για ξενύχτι.
Οι αφίξεις ολοκληρώνονται με αυτήν του Χρήστου στις 03.30!!
Καφεδάκι χειροποίητο και κουβέντα περί δράκων με τα παιδιά του Ridewild
που μας τίμησαν υπέρμετρα βάζοντας άλλη μια γωνιά
στο εκδρομικό του; τρίγωνο με τις Δρακόλιμνες
 |
Η Αχαική γειτονιά
Ξεκινάω με τους πρώτους.
Έχοντας κάνει τη διαδρομή ανάποδα στις αναγνωριστικές ,
μου φαίνεται βουνό
το ότι έχω να την κάνω με τετράτροχο.
Τελικά δεν ήταν κι ας διέσχισε άπειρα από δαύτα.
Αληθώς ο Κύριος..
Στη ζωή στο χωριό η Κυριακή είναι άλλη μια μέρα σαν τις υπόλοιπες.
Το ανάγλυφο στα χωριά της ανατολικής όχθης του Αχελώου είναι το κάτι άλλο!
Η δίτροχη διέλευση και το καλό οδόστρωμα χαρίζουν χαμόγελα.
Σύνορα νομών ,μια πονεμένη ιστορία που στην περίπτωση μας σημαίνει 6 χλμ βατό χώμα
με την είσοδο στο νομό Καρδίτσας.
Ποιος και με ποιο δικαίωμα στερεί την οδικώς επικοινωνία
ανάμεσα στα ακριτικά των δύο νομών χωριά εν έτει 2021?
Θα μπορούσα να γράψω όλο το παρόν ταξιδιωτικό δημοσιεύοντας τις δύο παρακάτω φωτογραφίες.
Εκεί που άλλοι πέφτουν ακόμα και με τα πόδια κάποιοι άλλοι στρίβουν υπό κλίση
κι αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να το ξεχνάς μια ζωή ολόκληρη.
Φτάσαμε στα Βραγκιανά όπου οργανώθηκε η μεταφορά της οργανωμένης στάσης
λίγο παρακάτω στο γεφύρι του Κοράκου.......ΠΑΟΚ!
Τα πεντανόστιμα τηγανητά σκαλτσούνια βγήκαν πάνω στην ώρα
Ανάπαυλα από το σφιχτό επαρχιακό στροφιλίκι με άλλο πιο ανοιχτό αλλά πάλι στροφιλίκι
...δεν υπάρχουν ευθείες μην τους ακούτε!
Και πάλι στα χαμένα για Ελάτη και Τετράκωμο από τον παλιό όπου περνάω με κόρνα σε κάθε στροφή μιας και φάρδος και ορατότητα είναι κυριολεκτικά στο όριο.
Πλατεία Τετράκωμου.
Μικρή ανασυγκρότηση στο Βουργαρέλι και την ωραία του πλατανοσκέπαστη πλατεία
και συνεχίζουμε
Στα χωριά των Τζουμέρκων μας ταλαιπωρεί πολύ η αφημένη στην τύχη της άσφαλτος,
Καθιζήσεις απρόβλεπτου βάθους πλάγιες κι εγκάρσιες
πλήρης έλλειψη σήμανσης και ολισθηρότητα
και το ερώτημα παραμένει
με ποιο δικαίωμα και υπό ποια ασυλία συνεχίζεται επί χρόνια αυτό το χάλι??
Περνάμε το γεφύρι της Πλάκας και είμαστε στην τελική ευθεία για τον τερματισμό άλλης μιας υπέροχης εξόρμησης στα Αθάνατα Ελληνικά Βουνά
Οι τυχεροί δίτροχοι οδηγούν το απίθανο ανάγλυφο που περνάει τη σήραγγα του Δρίσκου από πάνω ενω εγώ με ένα χαμόγελο ΝΑ αφήνομαι στις ηλεκτρονικές ευκολίες και το άσυλο από τον καιρό που εξασφαλίζει το τετράτροχο.
Ραντεβού στου δρόμους της Φιλίας
See ya!
p.s.1
Οι ομάδες των 57 αναβατών που έζησαν τα φετινά Ασφάλτινα
ήταν καταδικασμένες στην καλοπέραση.
Οι τελευταίοι εθεάθησαν μεσάνυχτα να τρώνε κάτι χαλβάδες σε ένα κιόσκι έξω από το Μέτσοβο.
Κάποιοι από τους πρώτους είναι ακόμα στο Μεγάλο Περιστέρι φιλοξενούμενοι της γυναίκας του Μπάμπη του ταβερνιάρη που τους μυεί στη γιαννιώτικη γιόγκα και τον παραλογισμό.
Ο Μπιλ πλοηγώντας την ομάδα με τα 1600 και 1800 με ρώτησε αν έχουμε βάλει χωματόδρομο που πάει από Κυψέλη-Ανω Καλεντίνη.
(Ευτυχώς είχε κοντά αλάνα να τα μανουβράρουν και να ξαναβγούν στην άσφαλτο)
Μία τετράδα ξενύχτησε στην πλατεία της Μερόπης κάνοντας ατμόσφαιρα Ασφάλτινων 5.
Οι ίδιοι εθέαθησαν στα Τζουμέρκα να φωνάζουν σε χειριστή κίτρινου JCB
''πάρε σε παρακαλώ την άσφαλτο να περάσουμε σαν άνθρωποι''
p.s. 2
........Εχει καιρό που δεν είναι μια απλή εκδρομή......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο