Εξ' αναβολής που λένε και στο χωριό,
η επίμονη ομάδα των 15 τριγυρνάει στις διαδρομές των Ασφάλτινων Ελληνικών Βουνών 9 πασπαλισμένες για την περίπτωση με κάμποσα ναυτικά μίλια.
Για να δούμε!!
Κείμενο
Πασχάλης Τσαλίκης
Φωτογραφίες
Βόρεια Παρέα
Οι κύκλοι στη ζωή μας πήραν να πληθαίνουν.
Η αίσθηση του παντοδύναμου για τον παρελθόντα χρόνο που τους υποδέχεται
κι άλλους τους συντηρεί κι άλλους τους διαλύει είναι ισχυρότερη από ποτέ.
Είναι ολοφάνερο πως αυτός ο αστάθμητης αξίας και διάρκειας τύπος
απαιτεί απο εδώ και πέρα αυστηρή διαχείριση και διαχωρισμούς.
Οι κύκλοι που έχουν βρεί το μυστικό της διάρκειας θα μείνουν φωτεινοί
και οι υπόλοιποι θα βρούν μαζι με τους απαρτίζοντες τη φυσική τους θέση,
στον κάδο με τα σκουπίδια.
Αναγκαστικά θα μείνουν κοντά οι καλύτεροι οι τιμιότεροι οι πιό άξιοι.
α
Το κουτί με τα γλυκά μίκρυνε, δεν φτάνουν για τους λίγους.
Παρασκευή
Μήτσος,τα βόλεψε με τις δουλειές και φύγαμε πακέτο με τον Μπάμπη για το Νότο.
Στη Γλύφα κι αφού μας έχουν κατα-κλέψει στα διόδια εξόδου προς το λιμάνι
(57,7 χλμ 2.60 ευρώ,κι αν με ξαναδείς σφύρα μου ....αλήτη)
Το γαλάζιο της θάλασσας ανοίγει τη διάθεση ,όλα γύρω μας μοιάζουν τόσο ανοιξιάτικα.
Αγιόκαμπος,καύσιμα και φύγαμε.
Οι διάσημες ανατολικές απολήξεις της Δίρφεως , κάθε πτυχή και μια κρυφή παραλία.
Στου Αλεξίου δεν υπάρχει ψυχή,ώρα για έναν ήρεμο καφέ.
Το διάσημο πάσο του Αη Γιάννη μετά το Προκόπι δεν μας έπεισε για την προσφερόμενη πρόσφυση.
Χώματα μέσα στο δρόμο κάποια έργα και το χρώμα της ασφάλτου δεν μας έπεισαν για κυνηγητά κι έτσι φτάσαμε χαλαρά πάνω απο τα Ψαχνά,στο βάθος αχνοφαίνεται η Χαλκίδα.
Είχε και μερικές καθαρές.....εντάξει.
Με την Βόρεια Παρέα των Αθηνών είχαμε σχεδιάσει συνάντηση στη Στενή.
Η μέρα τους περιείχε μετάβαση με πλοίο στην Κάρυστο οδηγικό πάρτυ μέσω Κύμης
και με βόρεια κατεύθυνση μέχρι το ραντεβού,
που για πρακτικούς λόγους μεταφέρθηκε στα Ψαχνά με τα ωραία σουβλάκια (καλαμάκια).
Με δική τους πρόταση για να αποφύγουμε την Εθνική και τα ληστρικά διόδια αποφασίσαμε να πάμε στον τελικό προορισμό που -κρατηθείτε- ήταν τα Καμμένα Βούρλα με το καραβάκι που φεύγει απο την Αιδηψό και σε αφήνει στην Αρκίτσα.
Δύο πλοία για εμάς κι άλλα δύο για αυτούς η μέρα μετονομάστηκε σε ημέρα αποφυγης προορισμού
μέσω πλεύσεων.....
....είμαστε για το γιατρό!!
Μία ώρα στο κατάστρωμα κι ώρα να περπατήσουμε
τους Κύκλους της Φιλίας που στέκονται αγέρωχοι στο χρόνο.
Αντώνης....ολίγον κουρασμένος
Ξανθή το κέικ με την μπανάνα και τη σοκολάτα ήταν θεσπέσιον!
Ανάμεσα σε τόσα παιδιά γαλήνεψαν όλα...η θάλασσα τα βουνά η ματιά.
Το πάνω κατάστρωμα αναπολεί τις περασμένες δόξες...Φθινόπωρο και μείναν τα αυτοκόλλητα Χ να θυμίζουν το αλλοπρόσαλο καλοκαίρι.
Η νύχτα στα Καμμένα περνάει με γευστικές αναζητήσεις
και αναπάντεχες συναντήσεις.
Το χωριό έγινε κόμβος συνάντησης μοτοσυκλετιστών,
από αυτούς που γλύτωσαν την καλωδιακή σαπίλα και ξέφυγαν στο δρόμο.
Γιάννης και Άλεξ η ώρα είναι 10 και πανε για τη λίμνη Πλαστήρα.
Το επόμενο βράδυ τους είδα να κοιμούνται με υπνόσακκο στον Μύτικα!
.....Πώς το είπες το μαγαζί Θείο?
Σάββατο
Πρωί πρωί και η φθινοπωρινή δροσούλα κρατάει μέχρι να κάνει την εμφάνιση του ο ήλιος.
Πρέπει να πάρουμε γρήγορα ύψος!
Εδώ το χθεσινοβραδινό μυστικό φρούριο των γεύσεων,
έχω πολλά να μαθω απο τους νέους Κύκλους σε αυτήν την εκδρομή!
Ο γουγλης τέρμα άσχετος ο πλοηγός της 1250 είναι μόνο για να βρίσκεις το Λευκό Πύργο πάλι καλά που ο Μπάμπης σφύριξε πως υπάρχει δρόμος από τη Μενδενίτσα για τους Ξυλικούς που κόβει κυριολεκτικά το βουνό και την ανάσα στη μέση.
Ανηφορίζουμε με θέα στην Εύβοια.
Ξυλικοί , το χωριό είναι jazz...
Mommy mommy ....i 'm scared!
Στην πλατεία...
Κατηφορίζουμε προς τη Γραβιά
Ξανά συνάντηση με τους Βόρειους απο το Νότο,
στο Χάνι Καρανάσιου
εδώ το γνωστό σε παλαιούς Κύκλους Xanthi on the road catering services
με πίτα και δεύτερο κέικ.... φυσικά της Ξανθής!
Κάποιος τους φώναξε να πουν το Διαβολάκο εγώ τους είδα με εμφανή έλλειψη οξυγόνου!
Περνάμε τον Παρνασσό (ωραία άσφαλτος αλλά με κίνηση)
και στο βάθος φαίνεται ο Κορινθιακός με τα βουνά του.
Η εκδρομή έχει μία παράξενη σχέση με το νερό και ειδικότερα με το αλμυρό
Στη διαδρομή υπάρχει ένα πανέμορφο χωριό η Αγία Ευθυμία ,δυστυχώς δεν έχω ούτε μία εικόνα.
Για το Κουπάκι πόσα πλοία παίρνουμε ρε παιδιά?
Το τρενάκι ξεκίνησε για το Φράγμα του Μόρνου
ενω δεξιά μου φαίνεται το χωριό Κάλλιο με μερικά απο τα σπίτια να έχουν βγεί στην επιφάνεια
λόγω της παρατεταμένης ανομβρίας.
Μένω για λίγο πίσω να απολαύσω την απόλυτη ησυχία.
Τα παιδία παίζει , Αντουάν σε ρόλο χειριστή Drone!
Η διάσημη ορθοπλαγιά της Γκιώνας πάνω απο το χωριό Συκιά.
Το τρισιδιάστατο της φωτεινής ημέρας με την καθαρή ατμόσφαιρα
είναι κάτι που δεν μεταφέρεται στο ένα επίπεδο της οθόνης μας.
Θα σε κάνω διάσημο αφου το θες!!
Μπίληδες!!!
Η ζέστη μέσα στην κλειστή κοιλάδα που οδηγεί στη διασταύρωση για την Ανω Χώρα είναι έως και ενοχλητική.
Ευτυχως γρήγορα ξαναπαίρνουμε υψόμετρο και ανάσες στο όμορφο κεφαλοχώρι.
Άνω Χώρα
Τα Καλούδια είναι όνομα και πράγμα.
Φεύγουμε για Κρυονέρια να βρούμε τη δίοδο για τα πρώτα Ευρυτανικά χωριά.
Με μία σταση στην καλά κρυμμένη Αγία Παρασκευή,παλιό στέκι των Ελληνικών Βουνών.
Απο τη θέα ή κι απο την μικρή ταμπέλα μέσα στο δάσος ,
όπως και να προσπαθήσεις να την εντοπίσεις είναι ένα challenge!
O Νίκος με θέα τα Κρυονέρια και τις πρώτες κορφές της Ευρυτανίας.
Μέσα στην Περδικόβρυση,Μπάμπης και Γιώργος.
Η λίμνη του Εύηνου στην ανατολική της απόληξη με εμφανές έλλειμα στα νερά και ΄χινη απο την πρόσφατη άτσαλη έλευση του κυκλώνα.
Θα του τη βγούμε του Ιανού.....οσονούπω.
Πάμεεεεε....
Παίρνουμε και πάλι απότομα ύψος.
Κλεπά
Αράχωβα
Στο δρόμο για τη Δομνίστα σε μία σκιερή στροφή ένα τμήμα με άμμο μήκους λίγων μέτρων
επιχειρεί να μας στείλει για ψώνια .......και όχι μόνον.
Γρήγορα γυρνάω και προειδοποιώ τους υπόλοιπους
για να μην έχουμε καμμια ομαδική σε ναούς απο το Μαρκετ στην πλατεία της Δομνίστας.
Ο χειμώνας πλησιάζει, ας ετοιμαστούμε πατέρα.
Για τον φωτεινό Κύκλο μας , μιλάνε οι εικόνες.
Δεν υπάρχει χώρος για τους ανεπαρκείς.
Μήτσο.... αυτή είναι απο το δικό μου drone!!
Για να πάμε στο Καρπενήσι υπάρχει ο κανονικός δρόμος
Κι αυτός των Ασφάλτινων!
Σουρουπο και μετά από ένα ξέφρενο οδηγικό ντελίριο
στην πίστα που ενώνει την πόλη με τα χωριά της λίμνης των Κρεμαστών φτάνουμε
στη φιλόξενη Ανατολική Φραγκίστα.
Η θέα προς τη Δυτική.
Τσιπουράκι υποδοχής κρύσταλλο,σαν τη ψυχή του κυρίου Γρηγόρη στον ξενώνα Δύο Αλώνια.
Είχα κι εγώ ένα CX 500 μου λέει, αλλά το έδωσα πρόσφατα......
Ενα θας σας πω,ότι ξέρω πόσο του λείπει από τη στιγμή που τον είδα το επόμενο πρωί να σκουπίζει με ένα μαντηλάκι την υγρασία απο τους καθρέφτες της μηχανής μου....
Ο χάρτης του Σαββάτου
Στης κυρίας Γεωργίας στην πλατεία φάγαμε και γελάσαμε σε κλειστό Κύκλο.
Τα τσίπουρα στο χωριό είναι το ένα καλύτερο απο το άλλο...κι έπεται συνέχεια.
Προσοχή ακολουθεί κείμενο χωρίς φωτογραφίες.
Ο Παναγιώτης είναι ο οικοδεσπότης μας.ο σύνδεσμος φιλίας στην περιοχή.
Έχοντας μιλήσει με το Βασίλη μόνο στο τηλέφωνο μας άνοιξε την καρδιά του και τα δύο χωριά η Ανατολική Φραγκίστα και ο Άγιος Γεώργιος την αγκαλιά τους.
Έρχεται στην πλατεία με δύο πιτσιρικάδες ακόμα και μας υποδέχονται
με αυτήν τη χειραψία που σου ζεσταίνει το είναι σου,.
Στα πρώτα τσίπουρα μας σφυράει ότι το σκηνικό θα μεταφερθεί στο στέκι των Κυνηγών.
Το έχω ήδη τσεκάρει στο στενό δίπλα στο καμπαναριό, καφενές χωριού με όλα τα μούτρα που του πρέπουν μέσα, με τα καραφάκια απλωμένα και το τζάκι αναμμένο.
Πάμε?
Στα γράδα μας κι εκεί που δεν το περιμέναμε
ξεκινάει το τραγούδι συνδεία της κιθάρας απο τον φίλο του Παναγιώτη το Θύμιο.
Εχουμε πεταχτεί και κοιτιόμαστε όλοι
σαν τους τύπους στα σόου για ταλέντα όταν ακούγεται μία φωνή κρύσταλλο....
Μία ακόμα ιδέα παίρνεις απο το τέλος του video της εκδρομής,τα υπόλοιπα του χρόνου απο κοντά.
Προσπαθώ να φανταστώ τι γλέντι θα γινόταν αν έφτανε εδώ το ξακουστό πολύχρωμο τσούρμο των Ασφάλτινων κι εκεί που πάω να οργιστώ σκέφτομαι πως ο κύκλος με τους Σεπτέμβριους είναι πολύ μεγάλος για να τον επηρεάσει μία περαστική παιδιάστικη συμπεριφορά.
Αφήνομαι στην αγκαλιά του οικοδεσπότη και των φίλων του μαζί με την παρέα
ο Κύκλος είναι απο καθαρό κρύσταλλο κι έχω σκοπό να το γλεντήσω.
Κυριακή
και ξυπνάμε με την καμπάνα.
Αναχώρηση στις 10 το πρωί....
Το μπαλκόνι στον Αγιο Γεώργιο,δε νομίζω πως έχω λόγια για την αγαλλίαση που νιώθουμε.
Και σα να μην έφτανε η εικόνα ήρθε και η επαφή με τους Ανθρώπους του χωριού
οι ζεστές χειραψίες τα κεράσματα οι κουβέντες για τα μηχανάκια....
Ο Θείος ο Πατέρας ο χαμογελαστός καφετζής
Και οι δικοί μας να το απολαμβάνουν όσο πρέπει !
Να και ο Παναγιώτης με το θείο!!
Αγρινιώτικο γλυκάκι απο έναν κύριο φαινομενικά άγνωστο που έγινε φίλος σε μιά στιγμή.
Ο Βασίλης....κεντρικός σύνδεσμος και οργανωτής των Ασφάλτινων 9 (και 10)
δικαίως ικανοποιημένος απο την εξέλιξη του χρωστούμενου τριημέρου!
Αντώνης και Μαρίλια ,νέος Κύκλος στη ζωή,
με το καλό και το χαμόγελο σε όλα σας τα σχέδια παιδιά!
Το χωριό γέμισε κίτρινα...εργαλεία!
Ο οικοδεσπότης με το Transalp του,το ξέρω αυτό το χαμόγελο γιατί το είχα με την πρώτη μου πάπια!
Μούτρο...
Το καταιφάκι του θείου που λέγαμε
Παναγιώτης και Πατέρας στην αγκαλιά του Γιώργου.
Μπιλ.......όλα είναι θέμα ένστικτου!!
Στη γέφυρα της Επισκοπής ξεκινώντας τον Κύκλο της Λίμνης.
όπως την βλέπεις , θα τη γυρίσουμε δεξιόστροφα.
Στο φράγμα με το Βασίλη να μας εξηγεί τα μυστικά της δουλειάς του που είναι εδώ στους υδροηλεκτρικούς πνεύμονες ενέργειας της χώρας μας.
Δέκα λεπτά ακρόασης σε όσα έλεγε για τις αποδόσεις σε Mw
είναι αρκετά για να εξοργιστείς με τους παγαπόντηδες που ανεβάζουν ανεμιστήρες αξίας 4 δις ευρώ στα βουνά λερώνοντας την Ιστορία του Εθνους μας που είναι χαραγμένη στις πλαγιές τους.
Ας βάλω εικόνα από ένα φαινομενικά άσχετο με την κουβέντα προιόν.
Στο χάρτη φαινονται όλα επίπεδα.
όταν βρεθείς εκεί μένεις απλά με το στόμα ανοιχτό
(αυτό το λέμε αλλιώς προφορικά αλλά μας διαβάζουν και τα παιδιά μας οπότε.....)
Ας οδηγήσουμε!!!
Με το ζόρι πατάω φρεόν για να φέρω πίσω μαζί μου μιά εικόνα απο το υπερθέαμα της ημέρας.
Γέφυρα Τατάρνας.
Σήμερα μάθαμε απο το Νίκο ότι είναι ένα τεχνολογικό επίτευγμα με τρία κατασκευαστικά ρεκόρ
μελετημένη απο Έλληνα μηχανικό και κατακσκευασμένη απο Ελληνική εταιρεία.
Αυτό που λένε είμαστε πολλοί αλλά είμαστε σκόρπιοι.(Με σκορπιούς ανάμεσα).
Απο εδω θα πηγαίναμε για Καρπενήσι χωρίς τη γέφυρα
...γύρω γύρω μέχρι κοντά στην Πίνδο, και πίσω !
Ανεφοδιασμός για σιγουριά στην πόλη και αφού δΔΕΝ χαιρετήσουμε το νότιο βόρειο κλιμάκιο ξεκινάμε για το χιονοδρομικό
(δεν μπορώ τους αποχωρισμούς , τα φορουμικά σάλια τύπου +1200 ,καλά να περάσετε ,καλή αντάμωση ,στην επόμενη κλπ κλπ κλπ)
μια χαρά θα περάσουμε ακόμα κι αύριο Δευτέρα γιατί το σώμα γυρνάει στα μπετά
η ψυχή την έχει κάνει με ελαφρά πηδηματάκια κι έχει αράξει επ αόριστον
στο μπαλκόνι του Αη Γιωργη πάνω απο τα Κρεμαστά.
Ε ρε και περναμε τις πίστες με τη βοήθεια του μικρού τούνελ και πέφτουμε απο την άλλη προς Καρδίτσα και πεφτουμε απο τα σύννεφα κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Τα πνεύματα συναντώνται κι όλοι σκεφτόμαστε την επαναλαμβανόμενη με ακρίβεια Μπιγκ Μπεν εμφάνιση του Μπάρου του Κου Μπάρου στα μοτο δρομολόγια.
Μα τι πλάνη!!
Θα βάλω και το χάρτη να σας βάλω νέες ιδέες...
Στα Φουρνά για ανεφοδιασμό αναβατών κι απο εκεί με τον καταπέλτη
πίσω στις αγκαλιές των δικών μας ανθρώπων.....
O χάρτης
Η αποτίμηση
Πως γυρίσαμε??
Γεμάτοι από το χαμόγελο που μας άφησαν οι κρυστάλλινοι Κύκλοι, της Λίμνης και της Φιλίας.
see ya !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο