Στα πρότυπα του αντίστοιχου ξεφαντώματος κι επί καραντίνας μαζώματος σε κρησφύγετα και γιάφκες.
Περιμέναμε υπομονετικά ο καιρός να θυμίζει χειμώνα και το χιόνι να σταματήσει στη θάλασσα
κι άσχετα αν τελικά έμεινε μόνο δίπλα στη θάλασσα κινδυνολογίας και μπαρούφας των καναλιών
εμείς την κάναμε τσιρίξαμε χορέψαμε κι αλλάξαμε τη γκρί μας καθημερινότητα έστω και για λίγο.
Το Σάββατο φτάνουμε στεγνούς μας λες και βρίσκουμε τους από Παρασκευή αφιχθέντες
Στήνουμε γρήγορο καφεδάκι και συνεχίζουμε με την φουφού κοντά στο κιόσκι που θα μας φυλάξει από τη βροχή που ξεκίνησε και θα μας πάει σερί ένα δωδεκάωρο.
Δώδεκα ώρες νερό τι να σώσεις.
Αργά τη νύχτα ,μέσα αναγκαστικά κι έξω μόνο για το χορό της βροχής και τα πούρα
Πρωινός καφές δεκάδων αστέρων χωρίς βροχή χωρίς άγχη
πως να φύγεις από δω να πας κάτω στα τσιμέντα...
Φορτώνουμε για πίσω χαλαρά
Οι πρωταγωνιστές βορειοπαρεάκηδες
ο ακτινάτος
ο ο ..κλαίω.....ο αγκαλίτσας
ο ψηλός ψαράς
ψηλός σκέτο με άρωμα adv
Πουρέγιεφ ο χορευτής της στέγης (ακούει και στο Δάσκαλος)
Έκκεντρος ενίοτε είς διπλούν
ο υπογράφων το παρόν αναμνηστικό πόνημα (περίεργος)
Τι θέλει να πει ο σχηματισμός αυτός... θα μας το πουν οι ιστορικοί του μέλλοντος.
Επιστροφή με στεγνό δρόμο χωρίς το άγχος των ιδιότροπων ημι-χωμάτινων ελαστικών μας
See ya!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ενα σχόλιο